Οι πειρατές του πάρκινγκ
Πήγε ο άνθρωπος να παρκάρει το αυτοκίνητό του σε κάποιο σημείο της Ιεράς Οδού και πριν βγάλει το κλειδί από τη μηχανή, τον πλησιάζει «φουσκωτός» για να τον... επιπλήξει: «Δεν μπορείτε κύριε να παρκάρετε εδώ».
— «Γιατί;» ρωτάει εκείνος απορημένος.
— «Εδώ παρκάρουμε τα αυτοκίνητα του μαγαζιού», αντιτείνει ο υπάλληλος - «φουσκωτός».
Εξαλλος και με το δίκιο του, ο κάτοχος του αυτοκινήτου ανοίγει την πόρτα και ως διά μαγείας η ατμόσφαιρα άλλαξε. Κι ας μην είχε το κατάλληλο ανάστημα.
— «Ω, με συγχωρείτε, μπορείτε να περάσετε», του λέει ο υπάλληλος με ξεφούσκωτο πλέον ύφος. Είχε μπροστά του το δήμαρχο Αθηναίων.
— «Αυτά, λοιπόν, κάνετε στον κόσμο...», του απαντά οργισμένα ο Νικήτας Κακλαμάνης και φεύγει.
Το περιστατικό αυτό ήταν η αφορμή για τον τελευταίο ώστε να ανοίξει την επόμενη μέρα τον αραχνιασμένο φάκελο «Αθήνα - Ενα απέραντο πάρκινγκ». Συναντήθηκε με τους συναρμοδίους που αποφάσισαν όλοι τους να λάβουν αυστηρότερα μέτρα για την κατάσταση που προκαλούν τα νυχτερινά κέντρα στην Αθήνα. Γιατί δεν είναι μόνο στην Iερά Οδό. Το κακό, νόμιμο πια, έφτασε μέχρι το Κολωνάκι.
Ολοι βλέπουμε ότι κεντρικοί δρόμοι έχουν μετατραπεί σε χώρους στάθμευσης. Μήπως και στους πεζόδρομους το ίδιο δεν συμβαίνει; Επιχειρήσατε ποτέ να διασχίσετε για μία νυχτερινή βόλτα την Βουκουρεστίου και την Βαλαωρίτου; Τολμήστε το. Θα δείτε μια άλλη Αθήνα, που κανείς δεν την ακουμπά.
Μετά τις 12 το βράδυ σε αυτούς τους δρόμους, με θέα την Πανεπιστημίου, υπάρχουν άλλοι κανόνες. Πανομοιότυπα κατάμαυρα τζιπ μεγάλων κυβικών παρκάρουν με την άνεσή τους πάνω στον πεζόδρομο, αλλά και στην κεντρική λεωφόρο και φτάνουν σχεδόν μέχρι την είσοδο του Νομισματικού Μουσείου.
Υπάρχει και παρκαδόρος για τη δουλειά.
— «Σε ποιους ανήκουν όλα αυτά τα αυτοκίνητα;» ρωτήσαμε ένα τέτοιο βράδυ τον νεαρό.
— «Είναι οι πελάτες του κλαμπ», απάντησε εκείνος.
— «Κι αυτό το τζιπ με την πινακίδα αναπηρικό;»
— «Μα είναι γεμάτα τα πάρκινγκ»...
Ετσι, λοιπόν, γεμίζει η Αθήνα τα βράδια, σε όλο το μήκος της ραχοκοκαλιάς της, εκεί όπου ανοιγοκλείνουν κέντρα και κλαμπ για τη διασκέδασή μας. Υπόγεια και ισόγεια, που για να λειτουργήσουν οφείλουν να έχουν εξασφαλίσει και χώρους στάθμευσης των αυτοκινήτων. Αλλά ποιος νοιάζεται;
Από την άλλη, γιατί να επιτρέπονται αστραφτερές Μερσεντές και κρατικά αυτοκίνητα να «ανεβαίνουν» πεζοδρόμια (κι αυτό το πολύπαθο πλακόστρωτο της Δ. Αρεοπαγίτου προκειμένου να φτάσουν στο Ηρώδειο), και δεν επιτρέπεται το αυτοκίνητο του 25ρη που βγήκε να διασκεδάσει; Με μπερδεύει αυτή η Αθήνα με τους νόμους της, ειδικά όταν με σταματάει ο τροχονόμος εκεί, στη συμβολή της Πανεπιστημίου με τη Βουκουρεστίου, για να μου κόψει κλήση επειδή... δεν φοράω ζώνη.
Καθημερινή
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|