Καραμέλες

[Xenios]

Καραμέλες

Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή ιστορία, της αγαπημένης σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους, καραμέλας

Ιστορία της Καραμέλας

Η ιστορία της καραμέλας χρονολογείται κατά την περίοδο της εμφάνισης του πρώτου ανθρώπου. Η ιδέα της καραμέλας ξεκίνησε από τον άνθρωπο των σπηλαίων ο οποίος έτρωγε μέλι. Η πρώτη καραμέλα χρησιμοποιήθηκε από τους Αρχαίους Αιγυπτίους για λατρευτικούς σκοπούς. Κατά τους αρχαίους χρόνους, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες και οι Κινέζοι ετοίμαζαν ζαχαρώδη από φρούτα και ξηρούς καρπούς τα οποία καραμελοποιούσαν με μέλι. Τα δύο παλαιότερα είδη καραμέλας είναι η γλυκόριζα και το τζίντζερ.

Οι ιστορικές ρίζες της γλυκόριζας βρίσκονται στα πρώτα χρόνια εμφάνισης του ανθρώπου. Συγκεκριμένα, γλυκόριζα έτρωγαν πολλοί Φαραώ και Προφήτες. Η γλυκόριζα προέρχεται από ένα φυτό που ονομάζεται “Glycyrrhiza” που στα Ελληνικά σημαίνει «γλυκιά ρίζα».

Η πιο αγαπημένη γεύση καραμέλας είναι η μέντα. Οι ιστορικές ρίζες της μέντας, όπως και αυτές της γλυκόριζας, βρίσκονται στα πρώτα χρόνια εμφάνισης του ανθρώπου. Οι αρχαίοι Έλληνες τοποθετούσαν φύλλα μέντας γύρω από τους νεκρούς για να καλύψουν την μυρωδιά και να υπενθυμίσουν στον Άδη τι έκανε. Επίσης, πίστευαν ότι σταματούσε τον λόξυγκα. Άλλοι πολιτισμοί χρησιμοποιούσαν την μέντα για άλλους λόγους όπως για μαγειρική και ιατρική θεραπεία.

Στον μεσαίωνα οι άραβες έφεραν την ζάχαρη στην σημερινή κρυσταλλώδη μορφή. Έφτιαξαν τα πρώτα γλυκάκια πασπαλισμένα με μπόλικη ζάχαρη και αμέσως μετά τις πρώτες καραμέλες με πολλές αγαπημένες τότε γεύσεις.

Οι βρασμένες καραμέλες άρχισαν να καταναλώνονται τον δέκατο έβδομο αιώνα στην Αγγλία και στις αμερικανικές αποικίες. Οι σπιτικές σκληρές καραμέλες, ιδίως με γεύση δυόσμου και λεμονιού, έγιναν δημοφιλείς κατά τον δέκατο ένατο αιώνα. Μέχρι τα μέσα του 1800, πάνω από 380 αμερικανικά εργοστάσια παρήγαν καραμέλες οι οποίες πωλούνταν σε γυάλινα δοχεία από καταστήματα γενικών ειδών.

Αυτά τα λίγα λόγια για την ιστορία της καραμέλας.

Για μένα οι καραμέλες έχουν ταυτιστεί με μια θεία (αδελφή της Μητέρας μου) και ένα θείο (ξάδελφος της Μητέρας μου).

Δεν υπήρχε περίπτωση να ερχόταν σπίτι σου, χωρίς να σου φέρνει ένα σακουλάκι καραμελίτσες.

Οι πλέον αγαπημένες μου ήταν οι στριφτές, άσπρες με γεύση μαστίχας ή ροζ με γεύση βανίλιας. (πουλάνε ακόμα παντού)

Μετά ακολουθούσαν οι καραμέλες που ήταν γεμιστές με σουσάμι και κοπανισμένο αμύγδαλο , δυστυχώς αυτές τις θεσπέσιες καραμέλες δεν τις βρίσκω πια στα στέκια που ξέρω.

Άλλες καραμέλες ήταν οι λεγόμενες φρούτων, μέσα σε πολύχρωμα γυαλιστερά χαρτιά, της εταιρείας ΝΑΣΚΟ (θυγατρική της ΙΟΝ). Υπάρχουν και σήμερα αλλά λίγη σχέση έχουν με εκείνες.

Επίσης οι γάλακτος της ΝΑΣΚΟ ήταν εξαιρετικές, τα λεγόμενα από εμάς σαπουνάκια. Μαλακές σου άφηναν απίθανη γεύση. Βγαίνουν και σήμερα αλλά όχι το ίδιο καλές.

Πω πω τι θα πάθαινα, ξέχασα τα κοκοράκια, το καλύτερο λατρεμένο γλειφιτζούρι όλων των εποχών. Πουλάνε και σήμερα αλλά οι τιμές είναι εξοργιστικές.

Οι ευκαλύπτου, καμιά σχέση με τις καυτές που κυκλοφορούν σήμερα. Ένα πολύ λεπτό διακριτικό άρωμα σε διαφανείς καραμελίτσες μέσα σε πακέτο των 10.

Οι τσάρλεστον, αυτές οι μαλακές χορταστικές καραμέλες που διαλυόντουσαν στο στόμα. Σήμερα πουλάνε αλλά μάλλον το έχουν μπλέξει με το λουκούμι.
Τις αγοράζαμε μια πεντάρα (ναι 5 λεπτά της δραχμής) από το περίπτερο, από το υπόλοιπο του χαρτζιλικιού μας.

Οι καραμέλες αστακού, ο βασιλιάς της Καραμέλας, με στρώσεις καραμέλας και πραλίνας, πουλάνε και σήμερα αλλά μην περιμένετε καμιά σύγκριση. Λόγω του μεγάλου τους μεγέθους (κάπου 6 εκατοστά) συνήθως τις κόβαμε με το μαχαίρι για να έχουμε απόλαυση δύο φορές

Οι βουτύρου που έβγαλε η ΙΟΝ μαζί με μια τεράστια γκάμα ποικιλίας με γεύσεις πορτοκάλι λεμόνι μανταρίνι ροδάκινο σοκολάτας μέντας ευκαλύπτου κλπ

Μου άρεσαν και μου αρέσουν ακόμα, το κυρίως μαγαζί αγορών μου είναι ο Ναυπλιώτης στο κέντρο. Αλλά επίσης και πολλά μαγαζιά στο εμπορικό κέντρο Αθηνάς κλπ.

Υπήρχαν και υπάρχουν χιλιάδες γεύσεις καραμέλας, πείτε μας και τις δικές σας προτιμήσεις…. ελάτε μην ντρέπεστε, το βλέπω έχετε κάνει μούσκεμα το πληκτρολόγιο από τα σάλια που σας τρέχουν από τις περιγραφές μου.

Σ.

Πηγές :

Gadbury (Μέρος από την ιστορία της καραμέλας)
Louis Amour (Ιστορικές περιγραφές για την ζάχαρη στους Μαυριτανούς Άραβες)

[tertios]

Προσυποραφοντας το άρθρο υπενθυμίζω ότι καθε σοβαρός άνθρωπος χρειάζεται καραμέλλες ΚΑΝΕΛΛΑΣ

[purple anemone]

Πω πω αναμνήσεις....
Όντως μου τρέχουν τα σάλια, αλλά όχι για τις καραμέλες. Για τις αναμνήσεις τους. Μ' αρέσει να τις χαζεύω όταν ανακαλύπτω μαγαζιά που τις φτιάχνουν ακόμα, να τις κοιτώ και να αναπολώ, αλλά δεν τις αγγίζω!
Όχι γιατι είμαι εγκρατής, αλλά γιατί δεν τρώω πλέον καραμέλες. Δεν έχουν εκείνη τη γεύση τη μαγική, κι όσες φορές έχω δοκιμάσει απογοητεύτηκα.

[fifi]

...ψηφιζω τις βουτυρου ΙΟΝ...και κατι αλλες που δε θυμαμαι πως τις λενε, που ειναι σοκολατα απ'εξω και καραμελα βουτυρου απο μεσα..( αμαν! παω στο περιπτερο!!! )

[Rider]

και για μενα εχει περάσει ανεπιστρεπτι η εποχη της καραμελας, ισως κι ολας γιατι ανηκω σε μια γενια που τις ειχε ευκαιρες και πολλες...ενιγουει οντας μεσα στη κουζινα μπορει να μην καταναλωνω καραμελες αλλα μπορω να σας πω οτι συνεχιζω να εκπλησσομαι απο τις αμετρητες εφαρμογες και συνταγες της ζαχαρης οταν λιωνει σε θερμοκρασια....