Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
Εργασιακός χώρος και κάπνισμα
Δημοσίευσα σήμερα στο blog μου ένα κείμενο σχετικά με το κάπνισμα και την εργασία. Αφορά τους software developers, αλλά λιγο-πολύ πιστεύω οτι αφορά και οποιαδήποτε άλλη εργασιακή ομάδα. Το παραθέτω και εδώ ως αφορμή για συζήτηση, μια και είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει πολλούς.
Σημείωση: Το άρθρο είναι μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας κειμένων που ονομάζονται "συμβουλές" και αποτελούν υποκειμενικές απόψεις του γράφοντος οι οποίες παρατίθενται αποκλειστικά για να δώσουν ένα έναυσμα συζήτησης και όχι για να επιβληθούν ως κυρίαρχες απόψεις. ------ Ενα από τα μεγαλύτερα "αγκάθια" στη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα, και ιδιαίτερα για τους software developers, ειναι το κάπνισμα. Ναι, μπορεί οι χώρες της ΕΕ η μία μετά την άλλη να ακολουθούν το Αμερικανικό μοντέλο απαγορεύοντας το κάπνισμα σχεδόν παντού σε κοινόχρηστους χώρους και ενθαρρύνοντας τις ιδιωτικές εταιρίες να ακολουθήσουν παρόμοια μέτρα, όμως στην Ελλάδα τα πράγματα ακόμα είναι μοιρασμένα. Αρκετοί software developers (και όχι μόνο) είναι καπνιστές. Λογω της φύσης της εργασίας του developer, είναι δύσκολο ένας ενεργός καπνιστής που ασκεί αυτό το επάγγελμα να είναι αποδοτικός σε ένα αντικαπνιστικό περιβάλλον, δεδομένου οτι απαιτείται ιδιαίτερη προσήλωση στη δουλειά του η οποία "αδυνατιζει" από τις συνεχείς διακοπές προκειμένου να βγει κάπου έξω για να καπνίσει. Οσο για την αντίστροφη περίπτωση, δηλ. το να είναι κάποιος αντικαπνιστής σε ένα περιβάλλον καπνιστών, γνωρίζουμε όλοι πόσο ενοχλητικό μπορεί να αποδειχθεί αυτό για τον εργαζόμενο. Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με το κατά πόσον το κάπνισμα είναι βλαβερό ή οχι (φυσικά και είναι), ή κατά πόσον η κίνηση των εταιριών στην Ελλάδα για απαγόρευση του καπνίσματος είναι σωστή ή οχι. Αυτό στο οποίο εστιάζουμε, ειναι το πως θα μπορούσε να υπάρξει ισορροπία μεταξύ των δύο "φυλών" (καπνιστές και μη καπνιστές) χωρίς να υπάρχει καταναγκασμός για κανέναν. Για τον προγραμματιστή: Αν καπνίζετε και ΔΕΝ έχετε σκοπό να το κόψετε, ΜΗΝ δουλέψετε σε αντικαπνιστική εταιρία. Οι διαρκείς διακοπές για τσιγάρο θα κάνουν την ζωή σας δύσκολη και θα μειώσουν την παραγωγικότητά σας. Αν η εταιρία οργανώνει πολύωρα meetings, θα αντιμετωπίσετε πρόσθετες δυσκολίες καθώς από ένα σημείο και μετά δεν θα έχετε τη διάθεση να παρακολουθήσετε λόγω επιθυμίας για τσιγάρο. Επιλέξτε κάποια πιό "ανεκτική" εταιρία. Αν είστε μη καπνιστής, προσέξτε (και ρωτήστε) για το αντικαπνιστικό καθεστώς της εταιρίας στην οποία ενδιαφέρεστε να προσληφθείτε. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα μη καπνιστή από το να αναγκάζεται να εισπνέει την πουράκλα του συναδέλφου του στο διπλανό γραφείο επειδή "ολοι εδώ καπνίζουν". Επιλέξτε κάποια εταιρία για την οποία είστε σίγουροι σχετικά με την πολιτική που ακολουθεί για το κάπνισμα. (Γενικά, φημολογείται οτι στην Ελλάδα το καπνιστικό - αντικαπνιστικό καθεστώς των μικρού/μεσαίου μεγέθους εταιριών είναι αρκετές φορές άμεσα συνδεδεμένο με τις συνήθειες του "αφεντικού" - αν καπνίζει, τότε η εταιρία είναι καπνιστική. Αν όχι, τοτε είναι αντικαπνιστική. Στις μεγαλύτερου μεγέθους εταιρίες τα πράγματα είναι σαφή - στην πλειοψηφία τους είναι αντικαπνιστικές, πλην εξαιρέσεων.) Τι θα λέγαμε έξω από τα δόντια: Αν δεν έχετε σκοπό να κόψετε το κάπνισμα, επιλέξτε ομοίους σας για να συνεργαστείτε. Αν δεν καπνίζετε, και πάλι επιλέξτε ομοίους σας. Γκρινια, παράπονα και δυσφορία ΜΕΤΑ την πρόσληψη δεν θα ωφελήσουν. Τα πράγματα είναι όπως είναι σε κάθε εταιρία και δεν αλλάζουν εύκολα χωρίς να δυσαρεστηθούν κάποιοι. Μην περιμένετε οτι εσείς, ο καπνιστης/αντικαπνιστής, θα δημιουργήσετε αλλαγή στις συνθήκες εργασίας μιας εταιρίας για να εργάζεστε εσείς καλύτερα. Για την εταιρία: Αν είστε αντικαπνιστική εταιρία, αποφύγετε την πρόσληψη καπνιστών προγραμματιστών. Θα τους κάνετε τη ζωή δύσκολη και θα σας κάνουν την παραγωγή ακόμα πιο δύσκολη. Δεν υπάρχει πιο ενοχλητικό πράγμα για την παραγωγικότητα ενός προγραμματιστή από το να είναι αναγκασμένος να βγεί έξω από το κτίριο για να καπνίσει διακόπτοντας ό,τι κάνει, ή να αναγκάζεται να υποφέρει την παρουσία κάποιου Project Manager επάνω από το κεφάλι του ή σε κάποιο meeting χωρίς να μπορεί να καπνίσει. Αν είστε εταιρία στην οποία επιτρέπεται το κάπνισμα και απασχολείτε μη καπνιστές προγραμματιστές, φροντίστε να τους τοποθετήσετε σε άλλο χώρο από τους καπνιστές. Αν τους βάλετε όλους μαζί, η παραγωγικότητά τους θα χαθεί στις «κόντρες» που θα αναπτυχθούν μεταξύ τους. Έν ανάγκει, φτιάξτε δύο ξεχωριστές ομάδες development με βάση αυτό το κριτήριο και μόνο. Θα διευκολύνετε τη δουλειά όλων. Τι θα λέγαμε έξω από τα δόντια: Η άποψη του γράφοντος είναι το κάπνισμα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια πρόσληψης ενός συνεργάτη, γιατί καθορίζει τις σχέσεις του με τους συναδέλφους του αλλά και τη στάση του μέσα στην εταιρία (σημείωση: ο γράφων είναι καπνιστής - και βαρύς). Μην φερεστε αλαζονικά σε αυτό το θέμα και σεβαστείτε την επιλογή του κάθε συνεργάτη σας να καπνίζει ή να μην καπνίζει. Αν δεν μπορείτε να υποστηρίξετε το αντίστοιχο περιβάλλον για αυτόν, αποφύγετε την πρόσληψή του. Φροντίστε να τον ενημερώνετε εξ'αρχής για την πολιτική της εταιρίας επάνω σε αυτό το θέμα ωστε να μπορεί και εκείνος να πάρει την απόφασή του. Εχετε υπόψη σας οτι μια αντικαπνιστική εταιρία με καπνιστές εργαζόμενους είναι μια εταιρία με συχνά άδεια γραφεία και γεμάτους διαδρόμους, ενώ μια καπνιστική εταιρία με αντικαπνιστές εργαζόμενους είναι μια εταιρία με συχνούς τσακωμούς και κακές διαθέσεις. Πηγή: http://www.dotnetzone.gr/cs/blogs/sf.../24/15795.aspx |
#2
|
#3
|
|
||||
Εχεις δίκιο. Δεν το εξετάζω καθόλου από τη σκοπιά του αν η δουλειά αυτή είναι η μόνη (η η καλύτερη) στην οποία θα μπορούσε να παει κάποιος. Ισως εκεί είναι και το μεγαλύτερο "δεσιμο" με το επάγγελμα του s/w developer, μια και είναι πιθανότερη εκεί η ύπαρξη άρκετών ταυτόχρονα πιθανών εργοδοτών χωρίς μεγάλες διαφοροποιήσεις στις αποδοχές / συνθήκες. Αλλα, και πάλι είναι χρήσιμο αν το δει κανείς από την οπτική γωνία του εργοδότη, και όχι του εργαζόμενου.
|
#4
|
|
||||
Να συμπληρώσω, για του λόγου το αληθές, οτι έχω απορρίψει παραπάνω από μια φορά δουλειές που αφορούσαν αντικαπνιστικές εταιρίες. (Δεδομένων των συνθηκών που περιέγραψα παραπάνω, βεβαια).
|
#5
|
|
|||
Η κουβέντα για το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους είναι αρκετά παλιά, για μένα αποτελεί ζήτημα νοοτροπίας και σεβασμού του ανθρώπου με τον οποίο μοιράζεσαι τον ίδιο χώρο. Δεν ανήκω στην κατηγορία του υστερικού αντικαπνιστή, κατανοώ την εξάρτηση που προκαλεί το κάπνισμα και την ανάγκη του καπνιστή να ικανοποιήσει την άναγκη του. Και σε καμιά περίπτωση δεν επικροτώ την ευρωπαϊκή πρακτική (και την αμερικάνικη) να στιγματιζονται και να απομονώνται οι καπνιστές. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν δέχομαι στον χώρο εργασίας να υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν εξαιτίας των άλλων. Και το κάπνισμα είναι ακριβώς η περίπτωση όπου η ελευθερία σου καταπατά την δική μου ελευθερία, πολύ περισσότερο την δική μου υγεία. Στην ελλάδα ο κανόνας είναι να μην λογαριάζεις τον διπλανό σου για σοβαρότερα θέματα, στο κάπνισμα θα τα χαλάσουμε ; !
|
#6
|
|
|||
δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό. Απλώς σε μια μικρή επιχείρηση με λίγους χώρους, δεν είναι εύκολο να είναι σε άλλο χώρο οι καπνιστές και σε άλλο οι μη καπνιστές. Γενικά η πρακτική (που εφαρμόζουν πετυχημένα αρκετές επιχειρήσεις) της κατανομής στα γραφεία με βάση τις καπνιστικές συνήθειες είναι πολύ καλή. Σίγουρα βέβαια κάποιοι μη καπνιστές (η μειοψηφία) θα βρεθούν σε χώρο καπνιστών, αλλά τουλάχιστον μπορείς να αποφύγεις να βάλεις στον ίδιο χώρο τους καρδιοπαθείς μη καπνιστές (οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό φυσικά είναι πρώην καπνιστές). χαμογελαστά Ελβερέτη |
#7
|
|
||||
Τυχεροι εμεις οι περιστασιακοι καπνιστες. Και δεν εχουμε αναγκη, και δεν μας ενοχλει ο αλλος
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 25-08-06 στις 00:36 |
#8
|
|
||||
Η πολυτέλεια της επιλογής ίσως να ανήκει σε μια μερίδα ανθρώπων που η ηλικία τους και η τεχνογνωσία του να είναι περιζήτητη. Για ανέβα καμιά μέρα μέχρι κάποιο ΟΑΕΔ να δεις την απόγνωση στα πρόσωπα των ανθρώπων και μετά έλα να μου πεις ποιος έχει δικαίωμα επιλογής. Να δεις 50χρονους και 60χρονους με 2-3 μεταπτυχιακά και με πολύχρονη εμπειρία πως ικετεύουν για μια τόση δα θεσούλα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#9
|
|
||||
Μα δεν διαφωνώ Στελιο με το σκεπτικό σου. Ισα ισα. Απλά, πιάνω την πλευρά του θέματος "καπνισμα/μη κάπνισμα" με δεδομένο οτι υπάρχει δυνατότητα επιλογής εργοδότη. Δεν εξετάζω το θέμα ελλειψης θέσεων εργασίας ούτε το "ηθικό/θέμα υγείας" ζήτημα γύρω από το κάπνισμα. Αν επεκταθούμε σε αυτές τις συνθήκες, στο 99% ειναι δεδομένες οι απαντήσεις/αντιδράσεις.
Ητοι σκέψεις όπως: "Μα τι λεει τωρα αυτός, εδώ μια δουλιτσα και οτι ναναι σιγα μην παραπονεθούμε κιόλας" ή "Το καπνισμα είναι κακό και όλοι οι καπνιστές πρέπει να υποστούν φάλαγγα και μετά να τους αλείψουν με πισσα και με πούπουλα" ισως να είναι σωστές, αλλά δεν αντιστοιχούν στην οπτική γωνία του εν λόγω θέματος. Να θυμίσω οτι γράφτηκε αρχικά για μια κλάση επαγγελματιών οι οποίοι γενικά έχουν τις περισσότερες φορές δυνατοτητες επιλογής μεταξύ πολλαπλών εργοδοτών, ενώ το 50% του άρθρου αφορά ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ (με το αλλο 50% να αφορά τους εργαζόμενους). EDIT: Με το να μου αναφέρεις θέματα ανεργίας (που είναι καθ'όλα σωστή παρατήρηση και τα θέματα ανεργίας υπαρκτά) είναι παρόμοιο με το να σου πω να μην γράφεις συνταγές που έχουν ακριβά υλικά γιατί οι περισσότεροι μισθωτοί ή άνεργοι δεν θα έχουν λεφτά να τα αγοράσουν... Αλήθεια μπορεί να είναι, αλλα οι συνταγές είναι εκεί για όποιον θέλει να τις φτιάξει, όποτε και αν μπορεί. |
#10
|
|
||||
Ως Τεχνικός Ασφαλείας σε κάποιες εταιρίες, έχω ακούσει τις πιο αστείες δικαιολογίες για τη διακοπή του καπνίσματος. Το βασικό επιχείρημα πάντα παραμένει το ότι "άμα δεν κάνω τσιγάρο θα τρελλαθώ" ή η αντιμετώπιση του καπνιστή ως ασθενή λες και είναι ηρωινομανής.
Κι εγώ καπνιστής είμαι και σε πολλές περιπτώσης πηξίματος, θέλω οπωσδήποτε τσιγάρο. Όταν είμαι σε χώρι μη-καπνιστών υπάρχουν δύο εκδοχές: α) Απλά το ξεχνάω. Η άμεση ανάγκη να καπνίσουμε είναι καθαρά ψυχολογική και κρατάει 4-5 δευτερόλεπτα. Ξεχάστε το και θα φύγει. Η σωματική εξάρτηση δεν θα προκαλέσει σπασμούς, επιληψίες κλπ β) Σηκώνομαι και πάω σε χώρο που επιτρέπεται το κάπνισμα. Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολο, αλλά γίνεται. Και απο κει και πέρα είναι θέμα συνήθειας. Η δυσκολία υπάρχει μόνο για τις πρώτες μέρες.
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein |
#11
|
|
|||
Στις εταιρείες υπάρχει γενικότερα έλλειψη ενημέρωσης και φυσικά απροθυμία για οποιαδήποτε αλλαγή ακόμα και για σοβαρά θέματα, πόσο μάλλον για το κάπνισμα. Ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου.
__________________
Mike K - In nomine Astrοrum |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|