Με 12 εκατοστά άλλαξε τη μουσική
Το πρώτο CD δημιουργήθηκε πριν από ακριβώς 25 χρόνια, σε εργοστάσιο στη Γερμανία, από τις εταιρείες Philips και Sony ύστερα από χρόνια μελετών και έμελλε να διαμορφώσει το μουσικό τοπίο.
Το σχέδιο ανάπτυξης συμπιεσμένου ψηφιακού δίσκου ακολούθησε την αποτυχία της Philips στην τεχνολογία του βιντεοδίσκου, το 1978.
Ο βιντεοδίσκος ήταν ένα από τα πρώτα εμπορικά προϊόντα που εκμεταλλεύθηκαν την τεχνολογία λέιζερ και μπορούσαν να "διαβάσουν" πληροφορίες που περιέχονται σε δίσκο, χωρίς να υπάρχει παρεμβολή του ανθρώπινου χεριού.
Η έρευνα σχετικά με τον οπτικό δίσκο άρχισε το 1969 και είχε τις βάσεις της στην εργασία του Ιταλού Αντόνιο Ρουμπιάνι, ο οποίος έκανε επίδειξη ενός στοιχειώδους συστήματος βιντεοδίσκου 12 χρόνια νωρίτερα.
Το 1970, η Philips άρχισε να πειραματίζεται με το ALP, έναν σύστημα ηχητικών δίσκων το οποίο θα ανταγωνιζόταν το παραδοσιακό βινύλιο, αλλά με τη χρήση τεχνολογίας λέιζερ.
Ο Λου Ότενς, τεχνικός διευθυντής στον τομέα ήχου της Philips, ήταν ο πρώτος που πρότεινε το ALP να γίνει μικρότερο σε διαστάσεις από τον κυρίαρχο δίσκο βινυλίου και έβαλε στόχο να περιέχεται μουσική διάρκειας μιας ώρας.
Η Philips παρουσιάζει την εφεύρεσή της το 1979
Το πρόγραμμα αρχικά φλερτάρισε με την ιδέα του τετραφωνικού ήχου, όμως, ένας δίσκος που περιείχε μουσική διάρκειας μιας ώρας έπρεπε να έχει διάμετρο 20 εκατοστών - έτσι το σχέδιο εγκαταλείφθηκε.
Το 1977, η Philips άρχισε να ασχολείται πιο σοβαρά με την ανάπτυξη μιας νέας μορφής ηχητικού δίσκου. Έγιναν συζητήσεις για το όνομα του προϊόντος και οι προτάσεις περιελάμβαναν τα εξής: Mini Rack, MiniDisc και Compact Rack.
Η ομάδα κατέληξε στην ονομασία Compact Disc, διότι θεωρήθηκε ότι έτσι ο κόσμος θα θυμόταν και την επιτυχία που είχε η ονομασία Compact Cassette.
Τον Μάρτιο του 1979, η Philips, σε συνέντευξη τύπου προχώρησε σε επίδειξη της ποιότητας ήχου του συστήματός της, που είχε πάρει το δρόμο της παραγωγής, θέλοντας να δώσει στους ανταγωνιστές της να καταλάβουν ότι η εταιρία τα πήγαινε πολύ καλά.
Μία εβδομάδα αργότερα, στελέχη της Philips ταξίδεψαν στην Ιαπωνία, μετά την απόφαση του ιαπωνικού υπουργείου Βιομηχανίας και Τεχνολογίας να διοργανώσει συνέδριο για να συζητηθεί πώς η βιομηχανία θα δημιουργούσε κάποια πρότυπα για τον ηχητικό δίσκο. Αποτέλεσμα ήταν η σύναψη συμφωνίας μεταξύ της Philips και της Sony.
Το σχέδιο της Philips για CD με διάμετρο 11,5 εκατοστά χρειάστηκε να εγκαταλειφθεί γιατί η Sony επέμενε ότι ένας τέτοιος δίσκος έπρεπε να χωράει ολόκληρη την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν.
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια ηχογράφηση της συμφωνίας, από το αρχείο της Polygram, ήταν 74 λεπτά, κι έτσι το μέγεθος του CD αυξήθηκε στα 12 εκατοστά διάμετρο, προκειμένου να χωρούν τα επιπλέον δεδομένα.
Το 1980, η Philips και η Sony παρήγαγαν μία Κόκκινη Βίβλο, η οποία περιείχε όλα τα πρότυπα για τους ψηφιακούς δίσκους. Από τότε και μετά, οι εταιρίες άρχισαν να εργάζονται χωριστά στο δικό τους εξοπλισμό, ενώ στις αρχές είχαν συμφωνήσει να χρησιμοποιούν εξαρτήματα από κοινού.
Τον Απρίλιο του 1982, η Philips λάνσαρε στην αγορά στερεοφωνικό για CD για πρώτη φορά. "Από τώρα και στο εξής, το συμβατικό πικάπ παύει να υπάρχει", είχε πει ο Λου Ότενς.
Το πρώτο CD μαζικής παραγωγής ήταν το "The Visitors" των Άμπα, καθώς και μία ηχογράφηση του Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν, που διηύθυνε τη "Συμφωνία των Άλπεων", του Ρίχαρντ Στράους.
Οι δισκογραφικές εταιρίες των ΗΠΑ, αρχικά, αντιμετώπισαν το CD με σκεπτικισμό. Ένα χρόνο μετά την είσοδό του στην αγορά, υπήρχαν διαθέσιμοι πάνω από 1000 διαφορετικοί τίτλοι.
Το 1985, το "Brothers in Arms" των Dire Straits έγινε το πρώτο CD που πούλησε πάνω από 1.000.000 αντίτυπα. Παραμένει το πλέον επιτυχημένο CD στον κόσμο.
To 2000, οι παγκόσμιες πωλήσεις CD έφτασαν τα 2,455 δισεκατομμύρια, που είναι και ο μεγαλύτερος αριθμός μέχρι τώρα. Το 2006, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 1,755 δισεκατομμύρια.
Πηγή : BBC / SKAI.gr