Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Eμάς ο δάσκαλος εάν δεν ξέραμε το μάθημα μας τραβούσε τις...φαβορίτες!!! Μιλάμε για
βασανιστήριο με αφόρητο πόνο. Αυτός ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου. Μία φορά έπεσα στην παγίδα του και τις αχόρταγες ορέξεις του! Τις υπόλοιπες διάβαζα και έτσι τον απέφευγα... |
#3
|
|
||||
Ε..φυσικα και εμενα ηταν το πρωινο ξυπνημα!! Και το πρωι ακουγοταν η κραυγη:'ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑ!!ΚΑΛΤΣΕ Σ!!!'
η οποια κραυγη ακουγοταν λιγο πριν χτυπησει το κουδουνι..μονομως αργοπορημενη η Φανουλα σας
__________________
...When there's nothing left to burn, you have to set yourself on fire.... |
#4
|
|
||||
Τι ωραία τα σχολικά χρόνια!
Κανένας εφιάλτης. Όλα ήταν όμορφα και ευτυχισμένα. Ζωή λουλουδιασμένη... Ίσως, απ' την άλλη, να έχουν γίνει μόνιμα delete. Δεν θυμάμαι.
__________________
VmF Skisters of Mercy © An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi |
#5
|
|
||||
Ο μόνοι εφιάλτες :
Αmigo στον πίνακα για μάθημα, ή βγάλτε μια κόλα χαρτί!!
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#6
|
|
||||
Φυσικα ηταν το ξυπνημα... μεγαλυτερος ολων ομως, ηταν το ιδιο το διαβασμα!! Να εχω να αποστηθισω τεραστιο ογκο (για το δικο μου brain capacity) σελίδων με κειμενα τα οποια ουτε με αφορουσαν ουτε τα καταλαβαινα, ακομα και αν τα διαβαζα 100 φορες.. εδω ακομα και τωρα, για να καταλαβω μια παραγραφο απο οτιδηποτε, πρεπει να τη διαβασω 3 φορες και παραπανω
Θυμαμαι κατι πανδυσκολες ασκησεις φυσικης-μαθηματικων... μια φορα ειχε τυχει να εχουμε επισκεψεις με πανεπιστημιακους και ολοι απο πανω μου, να προσπαθουμε ολοι μαζι να καταλαβουμε την ασκηση! Καταλαβαινετε οτι ολα αυτα δεν τελειωναν πριν τα μεσανυχτα... στις μεγαλυτερες ταξεις, για να γλυτωνω χρονο, δεν τα επαναλαμβανα για εξασκηση στους γονεις μου, και στο τελος-τελος του σχολειου... ε... εκανα μια απλη αναγνωση :Ρ Αλλα φυσικα ο χειροτερος εφιαλτης που αφορουσε το ιδιο το σχολειο, ηταν οι νταηδες!
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 23-07-07 στις 22:57 |
#7
|
|
||||
Ξέρεις τι είναι να διαβάζεις ορθογραφία και να ακούς έξω την παρέα να έχουν ξεκινήσει την αμπάριζα; κλάμα στα μάτια σου έρχεται .... Δεν ξέρω κύριοι, για μένα το δημοτικό κυρίως, ήταν ένα διάλλειμα στο καθημερινό παιγνίδι, ένα ενοχλητικό διάλειμα με πρέπει με προσταγές και τέτοια. Και γιατί παρακαλώ μου έλεγαν Λου και ο Λο, Λου και α Λα, Λολα, Λόλα πάρε τόπι, σιγά τις γνώσεις, αφού τα ήξερα όλα από τα βιβλία των αδελφών μου :-) Με πίεζε και η Κυρά Μαρίκα και την τζάντιζα που μου έλεγε Λου και α; Και εγώ της έλεγα όλα το Μάθημα : Λόλα πάρε τοπι... :-) Τελικά η κυρά Μαρίκα με βαρέθηκε και στο μάθημα με έστελνε να της αγοράζω φασολάκια από τον μανάβη.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#8
|
|
||||
Αν θέλετε να γνωρίστε μερικά παλαιά σχολικά βιβλία, μπορείτε να πάτε στο Μουσείο της Παιδείας για να συγκινηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#9
|
|
||||
Α μου θυμησες πικρα στην πρωτη δημοτικου...
ηξερα αναγνωση πιο καλα απο ολους... για αυτο το λογο, οποτε διαβαζαμε ολα τα παιδια με τη σειρα, εμενα με πηδουσε η δασκαλα μια φορα δεν πηγαιναμε με τη σειρα αλλα μας πηγαινε με ενα αλλο τροπο, νομιζω διαγωνια... ωραια λεω, αυτη τη φορα δεν υπαρχει τροπος να με πηδησει, μολις πει ο πισω-αριστερα μου, θα πω εγω... φτανει η σειρα μου 'εσυ εισαι αυτος που ξερει να διαβαζει' λεει, και περναει παλι στον επομενο.. πικρα εγω
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#10
|
|
||||
Όσο πήγαινα σχολείο, ονειρευόμουνα να το τελειώσω και "να κάνω ό,τι θέλω".
Μετά διαπίστωσα πως αυτό έπρεπε να είναι εφιάλτης και όχι όνειρο...
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#11
|
|
||||
Ας μην είναι κάτι συγκεκριμένο. Να έχεις ανοιχτούς ορίζοντες, όνειρα, φαντασία. Όταν τελειώνεις το σχολείο, το Πανεπιστήμιο και κάνεις κάποια συγκεκριμένη δουλειά, άσχετα με το αν είναι αυτή που ήθελες, αλλά χάσεις αυτό το όνειρο ότι μπορείς να κάνεις διάφορα πράγματα πιστεύω ότι τότε αρχίζει ο εφιάλτης!!
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#12
|
|
||||
Ο εφιάλτης μου ήταν το πρωινό γάλα... Δεν με ένοιαζε που ξυπνούσα νωρίς, ούτε το ότι πήγαινα στο σχολείο μιας και είμουν σχεδόν πάντα διαβασμένος. Το γάλα που μου ανακάτευε το στομάχι αλλά έπρεπε να το πιώ με έκανε να χάνω μία ώρα μάθημα την ημέρα μέχρι που με πήγανε στο γιατρό και διέγνωσε δυσανεξία στο γάλα λόγω έλειψης κάποιου ενζήμου.
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | Αξιολογήστε αυτό το θέμα |
|
|