Παχιά οικολογικά λόγια

[Xenios]

«Πρέπει να προστατεύσουμε το περιβάλλον». «Το περιβάλλον αποτελεί άμεση προτεραιότητα». «Το περιβάλλον κινδυνεύει». Αμέτρητες φορές η λέξη «περιβάλλον» ακούστηκε αυτές τις ημέρες, ευκαιρίας δοθείσης του εορτασμού της «Ημέρας του Περιβάλλοντος». Οι πολιτικοί μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για να κάνουν άλλα μετά. Αλλά κι εμείς οι πολίτες δεν είμαστε καλύτεροι.

Σε έρευνα της VPRC και του WWF Ελλάς, οι Ελληνες αναδεικνύονται σε έναν από τους περισσότερο περιβαλλοντικά ευαίσθητους και ενημερωμένους λαούς. Θεωρητικά πάντα... Γιατί όταν ερχόμαστε στο διά ταύτα, ορατότης μηδέν... Η προσωπική ευθύνη, ακόμα και αν δεν θέλουμε να την αναλάβουμε, είναι καθοριστική. Ομως ελάχιστοι αποφασίζουν να κάνουν τη ζωή τους πιο δύσκολη χωρίς ορατό κίνητρο.

Kι εγώ που καμώνομαι ότι προσπαθώ για το περιβάλλον, πέφτω συχνά σε ολισθήματα, γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο δρόμος της σπατάλης είναι πιο εύκολος από εκείνον της σύνεσης και της οικονομίας. Γιατί να μην κατέβω στο κέντρο με το αυτοκίνητο τώρα που βρίσκω να παρκάρω; Γιατί να μην ανάψω στο φουλ το κλιματιστικό αφού ζεσταίνομαι; Γιατί να διαχωρίσω τα σκουπίδια αφού, και να μην το κάνω, κανένας δεν θα μου πει τίποτα; Γιατί να μη συνεχίσω να ζω χρησιμοποιώντας τις ευκολίες που μου προσφέρονται; Γιατί εγώ να «θυσιαστώ» όταν άλλοι δεν το κάνουν;

Γιατί «έχω περιβαλλοντική συνείδηση», θα ήταν η σωστή απάντηση. Ομως και η συνείδηση καλλιεργείται με συγκεκριμένα μέτρα που τιμωρούν ή επιβραβεύουν, που πριμοδοτούν τις ενέργειες υπέρ του περιβάλλοντος σε σχέση με εκείνες που το επιβαρύνουν. Κι αυτό είναι σαφής πολιτική κατεύθυνση με το αντίστοιχο κόστος.

Οσο θέλουμε το ένα αλλά είμαστε εντάξει και με το άλλο -ενισχύουμε τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας αλλά θεωρούμε αναγκαίο κακό τη ρύπανση της ΔΕΗ- όσο υποστηρίζουμε το ένα αλλά κάνουμε το άλλο -λέμε ναι στα μέσα μαζικής μεταφοράς αλλά διευκολύνουμε το Ι.Χ.- κάθε 5η Ιουνίου δεν θα υπάρχει τίποτα άξιο να γιορτάσουμε. Μόνο αφορμή για φιέστες από τις οποίες απουσιάζει ο εορτάζων. Η προστασία του περιβάλλοντος θα παραμένει μια οικειοθελής και εν πολλοίς πολυτελής επιλογή ορισμένων, ίσως και γραφικών, ενώ οι περισσότεροι θα συνεχίζουν να διάγουν βίο «σπάταλο».

Περιοδικό ΟΙΚΟ της Καθημερινής

[chanioman]

ακουσε φιλε Στελιο..
(στη θεσσαλονικη που ζω)
προσπάθησα να κανω ανακυκλωση αλλα πως??
ο ενας καδος ειναι στην ανατολη και ο αλλος στη δυση..
ειχε καδους ανακυκλωσης χαρτιου πανω στη βασσιλησσης Ολγας(η οπως γραφεται) αλλα με τα "Καταπληκτικα εργα του υπεροχου πανεξυπνου δημάρχου μας" χαθηκαν!!
προσπαθησα να παιρνω το αστικο για να πηγαινω καθε πρωι στη σχολη αλλα ειναι ΓΕΜΑΤΟ καθε πρωι(και χανω το μαθημα πολλες φορες γιατι δεν χωραω να μπω),σιχαμερο (απο αποψη καθαριοτητας) και ασυνεπες...