Μεγαλύτερη φέτος η «νεκρή ζώνη» στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ

[Xenios]

Associated Press

Νεκρά ψάρια και σκελετοί καβουριών ξεβράζονται στις ακτές του Όρεγκον

Η απότομη πτώση των επιπέδων οξυγόνου στα νερά έξω από τις αμερικανικές ακτές στον Ειρηνικό είναι φέτος η χειρότερη από την πρώτη εμφάνιση της «νεκρής ζώνης» το 2002, διαπιστώνουν οι επιστήμονες. Χιλιάδες νεκρά καβούρια και άλλα πλάσματα συσσωρεύονται στο βυθό.

Ισχυροί βόρειοι άνεμοι προκαλούν ανοδικά ρεύματα στον ωκεανό και μεταφέρουν προς τις ακτές νερό από μεγαλύτερα βάθη, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά αλλά φτωχό σε οξυγόνο. Το πλαγκτόν αναπτύσσεται υπερβολικά εκμεταλλευόμενο τα θρεπτικά συστατικά και καταναλώνει όλο το διαθέσιμο οξυγόνο.

Η νεκρή ζώνη έχει πλέον μήκος άνω των 110 χιλιομέτρων κατά μήκος της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας, από το Φλόρενς έως το Λίνκολν Σίτι του Όρεγκον, και φαίνεται να επεκτείνεται βόρεια προς την πολιτεία της Ουάσινγκτον.

Οι καιρικές συνθήκες που θα μετρίαζαν το φαινόμενο δυστυχώς δεν βρίσκονται στο δελτίο πρόγνωσης για το επόμενο διάστημα, δηλώνει η Τζέιν Λουμπτσένκο, καθηγήτρια Θαλάσσιας Βιολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.

«Χιλιάδες καβούρια κείτονται στον ωκεάνιο πυθμένα. Πολλοί αστερίες είναι νεκροί, και τα ψάρια είτε έχουν φύγει είτε έχουν πεθάνει και ξεβραστεί» διαπίστωσε έπειτα από επιθεωρήσεις με τηλεχειριζόμενα υποβρύχια ρομπότ.

Το φαινόμενο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά έξω από τις ακτές του Όρεγκον το 2002 και επιστρέφει κάθε καλοκαίρι, μέχρι φέτος με όλο και μικρότερη ένταση. Αυτή τη χρονιά, όμως, τόσο η έκταση της ζώνης ανοξίας όσο και η συγκέντρωση του οξυγόνου στα νερά βρίσκονται στα χειρότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί.

Τα επίπεδα διαλυμένου οξυγόνου βρίσκονται ανάμεσα στο 3 και το 10 τοις εκατό των επιπέδων που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής. Σε ορισμένες περιοχές, τα επίπεδα οξυγόνου αγγίζουν το μηδέν.

Μια παρόμοια νεκρή ζώνη συνεχίζει στο μεταξύ να επεκτείνεται στον Κόλπο του Μεξικού, όπως συμβαίνει κάθε καλοκαίρι. Όμως σε αυτή την περίπτωση ο ένοχος δεν είναι οι μετεωορολογικές συνθήκες, αλλά οι απορροές από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ένα φαινόμενο γνωστό ως ευτροφισμός:

Τα λιπάσματα προκαλούν υπέρμετρη ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν, το οποίο καταναλώνεται από αερόβιους οργανισμούς και μικροσκοπικά ζώα μέχρι τα επίπεδα του οξυγόνου να πέσουν σε θανάσιμα επίπεδα.

Πηγή : Associated Press