...παγιδευμένη σε μποτιλιάρισμα, χάζευα την πινακίδα με το όνομα του δρόμου. Σκέφτηκα: "ευτυχώς είναι το όνομα νησιού. Σκέψου να ήταν το όνομα κάποιου σύγχρονου πολιτικού ή κάποιου για τον οποίο δεν γνώριζα τίποτα" Τουλάχιστον οι συνειρμοί, με αφορμή το όνομα του νησιού, ήταν κάπως ευχάριστοι.
Και συνέχισα να επιβεβαιώνω την κούραση μου μετά την δουλειά, σκεπτόμενη: αντί για ονόματα, ή τοπωνύμια στις ταμπέλες τον οδών, να ήταν γραμμένς παροιμίες! Ναι παροιμίες.Έτσι θα είχαμε την διαπαιδαγώγηση στην καθημερινότητα!
Και πολύ συχνά μία έκπληξη που θα μας έκανε να χαμογελάμε. Σκέψου δηλαδή να έχεις βρεθεί σε μποτιλιάρισμα γωνία "πιασ`τ`αβγό και κούρευτω", με "περσινά καλά ξινά σταφύλια"