Η αξία του παιχνιδιού και η ύπαρξη πολλών υπαίθριων χώρων για τα παιδιά στις σύγχρονες πόλεις είναι το αντικείμενο ενός νέου κινήματος που εξαπλώνεται διεθνώς. Όπως αναφέρουν Τα Νέα (28/4/2007), τσουλήθρες, τραμπάλες και κούνιες επιστρατεύονται εκ νέου για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Και οι ειδικοί προτρέπουν: «Μη φοβάστε τα ματωμένα γόνατα. Το παιχνίδι είναι ο καλύτερος δάσκαλος».
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κάποιος στην παιδική χαρά του Πάρκου Τeardrop της Νέας Υόρκης - που απέχει μόλις λίγα τετράγωνα από εκεί που κάποτε στέκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι- είναι μια τεράστια τσουλήθρα, ύψους 5 μέτρων και μήκους 9, που κατεβαίνει από ένα λοφίσκο κατευθείαν μέσα σε ένα μεγάλο λάκκο με άμμο. Κατασκευασμένη το 2004 ανάμεσα σε ψηλές πολυκατοικίες, αυτή η παιδική χαρά αποτελεί πρότυπο παιδικού πάρκου. Στη μια πλευρά υπάρχει μικρός βάλτος μέσα στον οποίο βρίσκονται κορμοί όπου τα παιδιά προσπαθούν να ισορροπήσουν. Στην άλλη μια έκταση με άμμο και κάνουλες νερού ώστε οι εκκολαπτόμενοι νεαροί γλύπτες να μπορούν να επιλέξουν πόσο ανθεκτικά θα κάνουν τα κάστρα τους. Υπάρχουν φιδωτά μονοπάτια που προσφέρονται για κυνηγητό, ψεκαστήρες νερού για τις ζεστές ημέρες και τροχαλίες που βοηθούν στην αναρρίχηση τοίχου 8 μέτρων.
Το Πάρκο Τeardrop βρίσκεται στην πρώτη γραμμή μιας κίνησης για την «αναγέννηση της παιδικής χαράς», που αγκαλιάζει αρχιτέκτονες και γονείς σε όλο τον κόσμο με στόχο την επιστροφή των παιδιών στο παιχνίδι. Τα τελευταία χρόνια πολλοί διάσημοι αρχιτέκτονες έχουν στρέψει την προσοχή τους στο σχεδιασμό ανάλογων πάρκων. Κοντά στην παιδική χαρά του Teardrop θα χτιστεί τον επόμενο χρόνο «η παιδική χαρά της φαντασίας», που θα διαθέτει εργαλεία και υλικά, καθώς και ειδικούς που θα βοηθούν τα παιδιά να χτίσουν ό,τι φανταστούν.
«Υπάρχει ένα νέο διεθνές κίνημα για την αναβάθμιση των παιδικών πάρκων και αυτό το βρίσκω συναρπαστικό», διαπιστώνει η Ουέντι Ράσελ, λέκτορας σε θέματα μάθησης μέσω του παιχνιδιού στο Πανεπιστήμιο του Γκλόστερσερ στη Βρετανία. Ενώ εδώ και 11 χρόνια έχουν κατασκευασθεί περισσότερες από 1.200 παιδικές χαρές με έναν πρωτότυπο τρόπο: το σχέδιο καθεμιάς το φτιάχνουν τα ίδια τα παιδιά της περιοχής που περιγράφουν πώς ακριβώς την θέλουν. Και ίσως αυτό είναι τελικά το κλειδί.
Δεν πρέπει, εν τούτοις, οι γονείς να συγχέουν τον αθλητισμό με το παιχνίδι, προειδοποιεί η Ντόρις Μπέργκεν, καθηγήτρια εκπαιδευτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο. «Όταν τα παιδιά παίζουν, διαμορφώνουν τους δικούς τους κανόνες. Μετά πρέπει να διαπραγματευθούν προκειμένου να πείσουν και άλλα παιδιά να τους ακολουθήσουν. Στον αθλητισμό οι ενήλικες δημιουργούν τους κανόνες και τους επιβάλλουν».
Πηγή:
www.in.gr