Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Λογοτεχνία > Τα διηγήματά μας
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 08-08-06, 00:05
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Post Online μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας

Τις προάλλες είδα σεν ένα άλλο φορουμ την δημιουργία μιας ιστορίας όπου κάποιος χρήστης έκανε την αρχή και οι υπόλοιποι συνέχιζαν την ιστορία ο καθένας με την δική του φαντασία.
Στο τέλος έβλεπες μια ίστορία που όυτε ο αρχικός συγγραφέας όυτε οι ανδιάμεσοι ξέραν πως θα εξελιχτεί και πως θα τελειώσει.
Σας προκαλώ να κάνουμε και εδώ κάτι τέτοιο, με την μορφή ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας.
Στις διακοπές μου έανα ένα ξεκίνημα το οποιό δημοσιέυω εδώ και περιμένω από τον καθένα να΄απαντήσει γράφοντας το δικό του κομμάτι.
Προσπαθήστε να γράφετε τουλάχιστον 4-5 γραμμές ώστε να προχωράει η ιστορία και να δίνει πάτημα και στους επόμενους να γράψουν κάτι καλό.
Γράψτε όσες φορές θέλετε
.
Τα μηνύματα θα γίνονται moderate και θα αφήνω μόνο αυτά που προχωράνε την ιστορία κατά την κρίση μου (εξουσία!!)
Άντε καλή αρχή και ελπίζω να το εκδώσουμε και σε βιβλίο.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 08-08-06, 00:06
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Το απότομο σταμάτημα του στριγγλίσματος του modem και η ένδειξη ‘Σύνδεση Επιτυχής’ επιβεβαίωσαν τη σύνδεση του στο εσωτερικό δίκτυο της COMNET.
Το μόνο που του έμενε ήταν να επιβεβαιώσει, αν ο κώδικος που τυχαία είχε υποκλέψει από το post-it του υπαλλήλου της εταιρείας, που είχε επισκεφτεί πρόσφατα για ένα πρόβλημα στη σύνδεσή του, ήταν σωστό.
Πληκτρολόγησε ένα ένα τα γράμμτα του Username ενώ μια σταγόνα κρύου ιδρώτα έσταξε στο ασύρματο πληκτρολόγιό του, όπως σκάει στο διψασμένο έδαφος η πρώτη στάλα απότομης φθινοπωρινής βροχής.
Μια σκέψη τον πάγωσε. Αν συνέχιζε και οι κωδικοί που είχε στα χέρια του ήταν σωστοί, το νούμερο του τηλεφώνου του θα πρόδιδε αμέσως τον τόπο σύνδεσης, ενώ μέχρι στιγμής θα μπορούσε απλά να είναι μια τυχαία κλήση ενός phone scanner, μία από τις δεκάδες που γινονται καθημρινά από επίδοξους hackers.
Η αγωνία του να συνδεθεί αντισταθμιζόταν από το γεγονός της αποκάλυψης της ταυτότητάς του.
Ο εγκέφαλός του αντέδρασε αστραπιαία και έδωσε εντολή στο μυ του χεριού του να τραβήξει αμέσως το καλώδιο της γραμμής από τον τοίχο διακόπτοντας βίαια τη συνδεσή του με τον server της COMNET.
Μερικά από τα κόκκινα λαμπάκια του modem έσβησαν και μαζί τους έσβησαν τα σήματα κάποιων νευρώνων σε μια απομακρυσμένη περιοχή του εγκεφάλου του που είχε πολύ καιρό να ενεργοποιηθεί (και δικαίως αν αναλογιστεί κανείς την ήρεμη ζωή ρουτίνας που έκανε μέχρι και σήμερα), Η αδρεναλίνη του έπεσε στα φυσιλογικά επίπεδα.
Θα ξαναπροσπαθούσε σίγουρα, φροντίζοντας να έχει καλύψει καλύτερα τα ίχνη του.
H επιθυμία του να επιβεβιαώσει την εγκυρότητα των μυστικών κωδικών έμοιαζε με την επιθυμία ενός μικρού παιδιού να μπει σε ένα ξένο σπίτι στο οποίο βρήκε τα κλειδιά ξεχασμένα στην πόρτα, και να εξερευνήσει το εσωτερικό του, όχι για να κλέψει απλά για να ικανοποιήσει την περιέργειά του.
Μια τέτοια απερισκεψία μπορούσε όμως να του δημιουργήσει σοβαρούς μπελάδες, ειδικά με τον καινούργιο νόμο για τις ασφάλεις των τηλεπικοινωνιών που ήταν αποτέλεσμα του μεγαλύτερου σκανδάλου που έγινε στα χρονικά και που συντάραξε για αρκετούς μήνες την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Η δουλειά του σαν τεχνικός υποστήριξης πελατών Internet σε μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας του έδινε την άνεση να γνωρίζει και να μπορεί να ασχοληθεί με αρκετές λεπτομέρεις με την ασφάλεια των συνδέσων σε ένα δίκτυο.
Λίγο πριν κλείσουν τα βλέφαρά του ακουμπησμένος πάνω στο γραφείο του, πρόλαβε να δει τα κόκκινα ψηφία του επιτραπέζιου ρολογιού του. Ήταν 4.30 π.μ.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη amigos : 08-08-06 στις 00:09
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 08-08-06, 00:55
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από amigos
Λίγο πριν κλείσουν τα βλέφαρά του ακουμπησμένος πάνω στο γραφείο του, πρόλαβε να δει τα κόκκινα ψηφία του επιτραπέζιου ρολογιού του. Ήταν 4.30 π.μ.
Πήρε την μεγάλη απόφαση, δεν θα έμενε με την αγωνία θα το δοκίμαζε και γαία πυρί μυχθήτω. Με τρεμάμενα χέρια πληκτρολογεί το νούμερο atdp21088163…, σταματά, ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι από το σκαμένο μέτρωπο του, αλλά συνεχίζει και στα υπόλοιπα δύο.

Ζζζζζζζζζνττττττ το modem και η …
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 08-08-06, 07:57
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από xenios
Πήρε την μεγάλη απόφαση, δεν θα έμενε με την αγωνία θα το δοκίμαζε και γαία πυρί μυχθήτω. Με τρεμάμενα χέρια πληκτρολογεί το νούμερο atdp21088163…, σταματά, ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι από το σκαμένο μέτρωπο του, αλλά συνεχίζει και στα υπόλοιπα δύο.

Ζζζζζζζζζνττττττ το modem και …
o ήχος από το ξυπνητήρι διέλυσε σαν σύννεφο το όνειρό του. Τι παράξενο! είχε ονειρευτεί ότι συνδεόταν στην αγαπημένη του βάση. Πώς τη θυμήθηκε όμως. Η Acrobase είχε σταματήσει να λειτουργεί σε αυτό το νούμερο εδώ και πολλά χρόνια. Κάθε φορά που από συνήθεια προσπαθούσε να συνδεθεί, μια γέρικη φωνή του απαντούσε αντί για το συνιθισμένο ήχο του modem.
Σηκώθηκε αργά, το μάτι του έπεσε στην οθόνη και στο logout screen το οποίο ακόμα έδειχνε το Welcome message της COMNET.
Έβαλε να φτιάξει ένα δυνατό Espresso και μπήκε κάτω από του ντουσ ελπίζοντας ότι το νερό θα ξυπνήσει όλες του τις αισθήσεις.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 08-08-06, 13:09
Το avatar του χρήστη Manaras
Manaras Ο χρήστης Manaras δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 08-02-13 17:49
Φύλο: Άντρας
Εκείνη την ώρα, 35 χιλιόμετρα πιο μακρυά, ο Νίκος Παπαδάκης είχε ήδη πιεί την πρώτη γουλιά από τον πρωινό καφέ του.

Δούλευε ήδη τέσσερα χρόνια στην Comnet και ομολογουμένως ήταν σε καλύτερη θέση από αρκετούς από τους συναδέλφους με τους οποίους άρχισαν να μαζί να δουλεύουν στην τότε νέα εταιρεία. Είχε προαχθεί σε security system operator πριν από έξι μήνες και ήταν περήφανος που ο νέος μισθός του ήταν σχεδόν διπλάσιος από αυτόν που έπαιρνε όταν ήταν απλός network administrator.
Βέβαια, αυτό σήμαινε ότι πλέον έπρεπε να φοράει καθημερινά γραβάτα και να ενημερώνει κάθε απόγευμα τους "κουστουμάτους" του έκτου. Η εγκατάλειψη των αγαπημένων του t-shirts τον πείραξε στην αρχή, όμως γρήγορα συνειδητοποίησέ ότι τα καθημερινά Security Briefings ήταν μεγαλύτερος πονοκέφαλος από ένα μεταξωτό κόμπο στο λαιμό. Όλοι στην εταιρεία ήξεραν ότι οι άνθρωποι του έκτου ορόφου ασχολούνται με κάτι πολύ σημαντικό, αλλά σχεδόν κανείς δεν είχε ολοκληρωμένη άποψη γι' αυτό. Έξι μήνες τώρα ούτε ο Νίκος είχε καταφέρει να καταλάβει κάτι περισσότερο. Καθημερινά κατέβαινε στο πρώτο υπόγειο, χρησιμοποιούσε το ειδικό ασανσέρ που πήγαινε αποκλειστικά στον έκτο, ακολουθούσε τη διαδικασία ασφαλείας, έμπαινε στον προθάλαμο και απαντούσε στις ίδιες ερωτήσεις του άνδρα με το μαύρο κοστούμι. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τη συνηθισμένη διαδικασία ρουτίνας.

Ήταν 08:45 όταν ο Νίκος σταμάτησε να χαζεύει τις κοπέλες του μάρκετινγκ από το απέναντι γραφείο. Η εσωτερική τζαμαρία και η καλή θέση του γραφείου του, του έδιναν αυτή τη δυνατότητα, αλλά αυτό λειτουργούσε και ανάποδα. Οι περισσότεροι μπορούσαν να τον δουν όταν δε δούλευε στο τερματικό του.
Ακούμπησε στο γραφείο τον μισοτελειωμένο καφέ και άρχισε να χαζεύει μηχανικά τα security logs της περασμένης νύχτας.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη amigos : 09-08-06 στις 10:43
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 09-08-06, 08:59
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Εκτός από τις συνιθισμένες πια απόπειρες διείσδυσης στο δίκτυο της εταιρείας από διάφορες χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ οι οποίες πέφτανε στο κενό χάρη στο εξελιγμένο τοίχος προστασίας που είχε κατασκευάσει μια από τις καλύτερες Αμερικάνικες εταιρείες και κάποιες κλήσεις μέσω τηλεφώνων στον server της εταιρείας που προφανώς προέρχονταν από ανόητους πιτσιρικάδες που θέλαν να μιμηθούν τον πρωταγωνιστή της ταινίας Wargames μιας και χρησιμοποιούσαν σαν password για το root την λέξη joshua δεν είδε κάτι ιδιαίτερο. Αναρωτήθηκε πόσο ανόητος θα μπορούσε να είναι κάποιος για να χρησιμοποιεί τόσο τετριμένα password σαν το παραπάνω ή άλλα αριθμητικά όπως το κλασσικό 12345 ή την ημερομηνία γέννησης του.
Ανόιγοντας την καθημερινή του αλληλογραφία στο αγαπημένο του mail program και αφού έσβησε τα δεκάδες spam που τον παρότρυναν να μεγαλώσει κατά 10 πόντους κάποιο συγκεκριμένο μυ του σωματός του ή να αγοράσει το 3ο διδακτορικό του από κάποιο αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο της Παταγονίας, πρόσεξε ένα μήνυμα υψηλής σημαντικότητας από τον Γενικό Διευθυντή της εταιρείας.
Τα υψηλά ιστάμενα στελέχη της εταιρείας αναφέρονταν σε αυτόν ακόμα και για τα πιο απλά προβλήματα που είχαν με το δίκτυο. Το συγκεκριμένο mail αναφερόταν σε πρόβλημα αναγνώρισης του password καθώς ο χρήστης είχε δοκιμάσει και τα δύο εναλλακτικά του password οπως χαρακτηριστικά έλεγε, τα οποία ήταν ’joshua και ’12345’.
Έκανε reset το password βγάζοντας έναν αναστεναγμό και έριξε μια γρήγορη ματιά στην Σάντρα που καθόταν στην παρακείμενη αίθουσα. Το κόκκινο κραγιόν της τόνιζε ακόμη περισσότερο τα χυμώδη χείλη της ανεβάζοντάς του τα επίπεδα της τεστοστερόνης του σε τιμές που αν υπήρχε ανιχνευτής σεξουαλικής έντασης σίγουρα θα άρχιζε να χτυπάει.
Η σχέση του με την όμορφη ναυπηγό είχε τελειώσει κάπως άδοξα εδώ και 4 μήνες από τη στιγμή που αυτή προτίμησε έναν μεγάλο μισθό στην Κορέα και πλέον όλες οι γυναίκες του φαινόντουσαν εν δυναμει ερωμένες.
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 09-08-06, 10:05
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από amigos
Η σχέση του με την όμορφη ναυπηγό είχε τελειώσει κάπως άδοξα εδώ και 4 μήνες από τη στιγμή που αυτή προτίμησε έναν μεγάλο μισθό στην Κορέα και πλέον όλες οι γυναίκες του φαινόντουσαν εν δυναμει ερωμένες.
Λίγο αργότερα σε ένα internet καφέ, έφτασε ένας περίεργος τύπος, φορώντας μάλλινο σκούφο, σκούρα γυαλιά και μια καπαρντίνα . Τον κοίταξαν περίεργα, έξω έσκαγε ο τζίτζικας, λιακάδα και ζέστη.

Κάθισε σε έναν υπολογιστή γωνιακό, που δεν υπήρχε άλλος δίπλα του, παράγγειλε έναν δυνατό φραππέ, κοίταξε αριστερά κοίταξε δεξιά και έβγαλε από την τσέπη του ένα ζαρωμένο χαρτί.

Ή τώρα ή ποτέ σκέφτηκε, προκειμένου να τρελαθώ με την αμφιβολία θα το κάνω και ας γίνει ότι γίνει. Γράφει στον browser την διεύθυνση με τις παραμέτρους και να ξαφνικά το Welcome to ComNet. Τα χέρια του έτρεμαν διάβασε το χαρτί που κράταγε ενώ το πληκτρολόγιο γέμιζε με σταγόνες ιδρώτα.

Τελειώνοντας το login και το password το χέρι του έπαιζε πάνω στο μεγάλο πλήκτρο του enter. Το χάιδευε αλλά δεν έβρισκε την δύναμη να το πατήσει δυνατά.

Νέα στιγμή αναποφασιστικότητας, στο απέναντι τοίχο άκουγε τους κτύπους του ρολογιού, πέταξε την καπαρντίνα σε μια άδεια καρέκλα και ταυτόχρονα πάταγε επιτέλους το enter. Ελάχιστα δευτερόλεπτα αγωνίας και ξαφνικά η οθόνη μαυρίζει, ένα flash animation σχηματοποιεί μια εικόνα και το μήνυμα που βγάζει τον κάνει να μείνει μαρμαρωμένος στην θέση του.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη amigos : 09-08-06 στις 10:21
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 12-08-06, 09:19
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από xenios
Νέα στιγμή αναποφασιστικότητας, στο απέναντι τοίχο άκουγε τους κτύπους του ρολογιού, πέταξε την καπαρντίνα σε μια άδεια καρέκλα και ταυτόχρονα πάταγε επιτέλους το enter. Ελάχιστα δευτερόλεπτα αγωνίας και ξαφνικά η οθόνη μαυρίζει, ένα flash animation σχηματοποιεί μια εικόνα και το μήνυμα που βγάζει τον κάνει να μείνει μαρμαρωμένος στην θέση του.
Είχε συνδεθεί!

Το πρόσωπο του είχε συσπαστεί, ο ιδρώτας, χάραζε διαδρομές στο αυλακωμένο πρόσωπο του, η καρδιά του είχε ξεπεράσει τους 150 σφυγμούς και εκείνη την ώρα ακούγεται η σειρήνα ενός περιπολικού, να διαταράσσει την ατμόσφαιρα.

Το σοκ που υπέστη, ήταν ξεπέρασε τις ανθρώπινες αντοχές του, πριν σωριαστεί πάτησε με το ποντίκι το logout και φρόντισε να τρέξει μια ιστοσελίδα για να καλύψει τα ίχνη του.

Η σειρήνα του περιπολικού συνέχιζε να τον συγκλονίζει, όταν κατάλαβε ότι σιγά σιγά μειωνόταν και έφευγε μακριά.

Σηκώθηκε πλήρωσε το αντίτιμο του χρόνου χρήσης και εκείνον το φραπέ με τις 4 ζάχαρες, έβαλε την καπαρντίνα του και βγήκε έξω.

Τώρα ήξερε! Κράταγε βαθιά στην τσέπη του το χαρτάκι με τους κωδικούς πρόσβασης της ComNet, αλλά το χαρτάκι; Που είναι το χαρτάκι;
Ασφαλώς οι περαστικοί από το internet καφέ, θα παρατηρούσαν έναν άνθρωπο σε κατάσταση αλλοφροσύνης, να ψάχνει τις τσέπες του.

Που είναι το χαρτάκι;
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 15-08-06, 16:45
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Το χέρι του έμεινε κολλημένο στην τσέπη του καθώς ένα επότομο φρενάρισμα ακούστηκε από τον δρόμο. Από
ένα μαύρο DMC φορτηγάκι με φιμέ τζάμια και φαρδιά λάστιχα, από αυτά που βλέπει κανείς σε holywoodιανές
αστυνομικές παραγωγές, πετάχτηκαν 2 μαυροφορεμένοι κοστουμάτοι άντρες με μαύρα γυαλιά. Προς στιγμην
νόμισε ότι βρισκόταν στο σύμπαν του Matrix. Οι άντρες τον πλησίασαν με ταχύτητα αρπακτικού και πριν
προλάβει να ψιθυρίσει 'όλα τελείωσαν' τους είδε να τον προσπερνούν και να αρπάζουν έναν έφηβο με φαρδιά
παντελόνια και ασυνάρτητο χτένισμα ο οποίος καθόταν στην θέση που βρισκόταν αυτός πριν από 3 λεπτά
και 40 δεύτερα. Η κεντρική μονάδα του Η/Υ της θέσης 7 του ιντερνετ καφέ ακολούθησε τον έφηβο και τους 2
άντρες στο πίσω μέρος του φορτηγού το οποίο με ένα απότομο σπινιάρισμα, ασυνήθιστο για την μάζα που μπορεί
να έχει ένα τέτοιο όχημα, έστριψε στον πρώτο δρόμο αριστερά κατευθυνόμενο προς τον περιφερειακό του Λυκαβηττού.
Έμεινε να κοιτάζει απορημένος τον ιδιοκτήτη του Ιντερνετ καφέ ο οποίος κοιτούσε απορημένος την άδεια
θέση νούμερο 7.
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 15-08-06, 23:36
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Ονομάζομαι Οδυσσέας Στεφάνου, πώς μπορώ να εξυπηρετήσω?
Την φράση αυτή επαναλάμβανε μηχανικά 90 φορές κατά μεσό όρο την ημέρα, εδώ και 2 χρόνια που δούλευε στο helpdesk της Capital Bank. Η σημερινή του απογευματινή βάρδια πέρασε με το μυαλό του καρφωμένο στην πρωινή σκηνή έξω από το Ιντερνετ καφέ. Για να υπήρξε αυτή η κινηματογραφική απαγωγή στον νεαρό που καθόταν στη θέση του σημαίνει ότι κάποιους είχε ενοχλήσει η απόπειρα διείσδυσης
στο δίκτυο της COMNET. Αλλά και πάλι η αντίδραση, από όποιον και αν προερχόταν, του φαινόταν υπερβολική για ένα απλό login στο δίκτυο της εταιρείας.
Θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός πλέον.
'Δεν μπορώ να κάνω login', 'Δεν μπορώ να κάνω login', 'με ακούτε?'. Τις σκέψεις του διέλυσε η επαναλαμβανόμενη απορία
στο ακουστικό του που προερχόταν από έναν αρκετά υπομονετικό πελάτη της τράπεζας.
'Ποιό είναι το password που χρησιμοποιείται ?' ρώτησε μισοζαλισμένος σαν να ξύπνησε από έναν βαθύ
μεσημεριανό καλοκαιριάτικο ύπνο.
'021174, δεν το ξεχνάω ποτέ, είναι η ημερομηνία γέννησής μου απάντησε ο υπομονετικός πελάτης'.
'Μισό λεπτό να σας το κάνω reset και να ξαναδοκιμάσετε' απάντησε ο Οδυσσέας κουτουλώντας το κεφάλι του
στο ξύλινο διαχωριστικό του γραφείου του.
Η νύχτα του φάνηκε πολύ μεγάλη καθώς μέτρησε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς από τις κόκκινες πάυλες που σχημάτιζαν τα ψηφία του επιτραπέζιου ρολογιού του. Ο Μορφέας φαινόταν σαν να είχε ξεχαστεί σε κάποιο ξέφωτο παρέα με μια όμορφη μούσα. Τον θυμήθηκε μόλις ο ήλιος έκανε δειλά δειλά την εμφάνιση του στον ουρανό της Αθήνας.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη amigos : 15-08-06 στις 23:53
Απάντηση με παράθεση
  #11  
Παλιά 16-08-06, 11:28
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά ο Νίκος Παπαδάκης ξυπνούσε, με ανάλαφρες κινήσεις έψαχνε να βρει το σώμα της καλλίγραμμης κοπέλας που κοιμόταν δίπλα του εκείνο το βράδυ. Κατάλαβε ότι θα είχε λόγους να φύγει νωρίτερα.

Περιέργως είχε ένα εξαιρετικά βαρύ κεφάλι και δεν θυμόταν να είχε πιει τόσο πολύ.

Έκανε ένα ντους και έδιωξε από πάνω του την μυρωδιά της. Ντύθηκε και κατέβηκε στην recepsion να πληρώσει τον λογαριασμό του. Με έκπληξη του διαπίστωσε ότι από το πορτοφόλι του έλειπαν όλες οι χρυσές του κάρτες, και η Visa και η Master και η American Express. Έντρομος ξαναγυρίζει στο δωμάτιο του και ψάχνει συρτάρια και παντού μπας και του έπεσαν.

Στο μυαλό του γυρίζουν οι χθεσινοβραδινές εικόνες, η γνωριμία του με την κοπέλα στο Club 21, ο έντονος αισθησιασμός της και η ερωτική της επιθετικότητα.

Ούτε το όνομα της δεν θυμόταν καν, πως την λέγανε; Μαριάννα; Μαρλένα; Μαρία κάτι αλλά τι; Ψάχνει τα ρούχα του και έντρομος ανακαλύπτει ότι δεν είναι μόνο οι κάρτες που του λείπουν. Το μαγνητικό κλειδί της ComNet δεν ήταν εκεί.

Κρύος ιδρώτας τον λούζει, ξαφνικά ακούει ένα ευγενικό κτύπημα στην πόρτα. Ήταν ένα γκρουμ του Ξενοδοχείου και πάνω σε ένα ασημένιο δίσκο, είχε ένα γράμμα.

Λέει ευχαριστώ κλείνει την πόρτα και ξεσκίζει το γράμμα. Ποιος να του στέλνει μήνυμα, κανείς δεν ήξερε ότι ήταν εκεί, Κανείς εκτός ……
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 18-08-06, 12:04
thrileon Ο χρήστης thrileon δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-09-06 10:31
Φύλο: Άντρας
...από την άγνωστη της χθεσινής νύχτας. Ξεκίνησε να διαβάζει έκπληκτος...
«Δεν προλάβαμε να συστηθούμε χθες βράδυ. Με λένε Κάτια και ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα όμορφα δώρα που μου πήρες! Πιο πολύ μου αρέσει το κόσμημα. Και το φόρεμα της Σήλιας Κριθαριώτη είναι ωραίο, αλλά ξέρεις ένα διαμαντένιο κολιέ είναι πάντα το αγαπημένο μιας γυναίκας...Μην βιαστείς να μπλοκάρεις τις κάρτες σου! Τώρα που διαβάζεις το γράμμα γεμίζω και την τελευταία, την American Express σου, αδειάζοντας το Hondo! Ήσουν από τους πιο γαλαντόμους άντρες που είχα ποτέ. Σε ευχαριστώ για όλα...»
Το αίμα έρεε αφηνιασμένα στις φλέβες του. Πως πιάστηκα κοροϊδο; Πρέπει να σταματήσω να ψαρεύω γυναίκες στα clubs! Κοστίζουν ακριβά!
Η πόρτα ξανακτύπησε. Ήταν ο διευθυντής του ξενοδοχείου με τον υπεύθυνο ασφαλείας.
Κύριε Παπαδάκη λυπάμαι, αλλά θα αναγκαστώ να καλέσω την αστυνομία, αν δεν είστε σε θέση να τακτοποιήσετε τον χθεσινό υπέρογκο λογαριασμό σας. Καταλαβαίνετε βρίσκομαι σε δύσκολη θέση.
Ξαφνικά ένιωσε ένα κόμπο στο στομάχι. Η άτιμη! Τελικά θα μου κοστίσει περισσότερο ακριβά από όσο περίμενα....
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 04-09-06, 18:19
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Την ίδια ώρα αρκετά μακριά από εκεί, ο Οδυσσέας Στεφάνου, είχε ξυπνήσει από τον ανήσυχο του ύπνο και ενώ ξυριζόταν ακούει το κουδούνι της πόρτας.

Τέτοια ώρα ποιος να΄ ναι; Ανοίγει και το μάτι του παίρνει στην άκρη ένα περιπολικό με alarm αναμμένα και ένας αστυφύλακας μπροστά του. Κρύος ιδρώτας τον λούζει, του έρχεται μια έντονη ζαλάδα και εκεί μπροστά στο όργανο, πέφτει λιπόθυμος.

Πρέπει να πέρασε αρκετή ώρα, όταν σιγά σιγά συνέρχεται ακούγοντας μια σειρήνα. Καταλαβαίνει ότι είναι μέσα σε ένα ασθενοφόρο, δίπλα στον νοσοκόμο κάθεται ο αστυνομικός που τον ρωτάει ανακουφισμένος, Πως είστε κύριε;
Εκείνος ψελλίζει, που είμαι; Τι θέλετε από μένα;
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 04-09-06, 23:44
Το avatar του χρήστη teo64x
teo64x Ο χρήστης teo64x δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 27-05-08 15:49
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Η Κάτια στάθηκε έξω από το ψηλό κτίριο. Κοίταξε το ρολόι της. 14:32. Τα αυτοκίνητα περνούσαν σαν μανιασμένα στο δρόμο δίπλα της. Άραγε, θα πήγαιναν όλα καλά; Μήπως είχε πάρει λάθος απόφαση; Τις σκέψεις της διέκοψε ένα χέρι στον ώμο της.

"Έχουμε πρόβλημα" είπε ο νεαρός που την άγγιξε.
"Τί πρόβλημα; Βρήκες τον κωδικό, έτσι δεν είναι;" ρώτησε με αγωνία η Κάτια.
"Κατάφερα να συνδεθώ, σημείωσα τους κωδικούς πρόσβασης αλλά το χαρτάκι παράπεσε κάπου" απάντησε αμήχανα ο νεαρός χάκερ.
Αισθανόταν πολύ άβολα, όχι μόνο γιατί ήταν απαράδεκτο για ένα άτομο σαν αυτόν να πάθει κάτι τέτοιο, αλλά και γιατί είχε προδώσει την εμπιστοσύνη της Κάτιας, του μόνου ατόμου που του είχε δείξει εμπιστοσύνη.

Η Κάτια...
__________________
http://www.musicwave.gr/tc64/Scent of the sea, before the waking of the world...
Brings me to thee, into the blue memory...
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 13-02-07, 15:00
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Η Κάτια ζούσε στην Ελλάδα λίγους μόνο μήνες.
Εγκαταστάθηκε στο κέντρο της Αθήνας προερχόμενη από το Λορελ στο Μεριλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Αποτελούσε έναν από τους βασικούς ερευνητές στο πρόγραμμα της ’εταιρείας’ της για την ανάγνωση αναμνήσεων από τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Στην Ελλάδα τόπος εργασίας της ήταν σε μια παλιά στρατιωτική βάση στην Ν.Μάκρη. Εκεί ήταν πριν από λίγες ώρες, όταν το ’πειραματόζωο’ είχε έρθει με το ασθενοφόρο. Τελικά αποδείχτηκε πιο συνεργάσιμο από ότι περίμενε. Οι αναμνήσεις του τελευταίου 24ώρου είχαν εξαχθεί με μεγάλη ευκολία και είχαν επανεκχωρηθεί στο δεύτερο ’πειραματόζωο’ ή Β21 όπως ονομαζόταν.
Ο Β21 είχε το προφίλ που χρειάζονταν. Νέος, άστεγος, χωρίς οικογενειακούς ή φιλικούς δεσμούς, όπως είχε αποκαλύψει η παρακολούθησή του στα συσσίτια του Δήμου.
Το πρόβλημα με την τεχνολογία αντιγραφής ασφαλείας αναμνήσεων μέχρι στιγμής, ήταν ότι δεν μπορούσαν οι αναμνήσεις να αποκωδικοποιηθούν με κάποιο μηχάνημα. Έπρεπε να εισαχθούν σε ανθρώπινο εγκέφαλο και να διαβαστούν μέσω του ’εθελοντή’.
Τι πάει να πει παράπεσε ; Ρώτησε ελαφρώς εκνευρισμένη τον Β21 ;
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 15:31.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.