Τσερνίκι : Το χαμένο σκαρί του Αιγαίου

[Xenios]

Δεν θα ήθελα γι' αυτή την κατασκευή, να κάνω πομπώδη εισαγωγή γιατί πιστεύω ότι μ' αυτό το σκαρί, πρώτον ωριμάζω σαν μοντελιστής και δεύτερο γιατί φέρει ένα πολύ βαρύ όνομα για μένα, αυτό της Μητέρας μου, μιας και θα ονομαστεί Ξενούλα ΙΙ.

Δυστυχώς το τσερνίκι δεν υπάρχει πλέον ούτε στις Ελληνικές θάλασσες, ούτε σε ένα μουσείο, ούτε παρατημένο σαν κουφάρι σε ένα γερασμένο καρνάγιο.

Οι πληροφορίες που έχουμε είναι ελάχιστες και αυτός είναι ο λόγος που παρακινήθηκα να το επιχειρήσω, αν και ήταν φαινομενικά ακατόρθωτο, χωρίς ένα σωστό εργαστήριο.

Υπάρχουν δύο εκδοχές "περιγραφές" για το τσερνίκι, η Μυκονιάτικη, που το χαρακτηριστικό της είναι μια πολύ υψωμένη πρύμνη, που θύμιζε αρχαϊκό πλοίο και η άλλη που περιγράφει ο Dr Κώστας Δαμιανίδης και που μοντελικά εφάρμοσε ο κος Ελευθέριος Δημουράκης. Ο πρώτος αναφέρει ότι οι περιγραφές που έχουμε είναι περίπου ένα σκαρί σαν το πέραμα και λίγο σαν τρεχαντήρι.

Στην εφαρμογή τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα, είχαμε μια πολύ ιδιαίτερη γάστρα, που έγινε εξ' ολοκλήρου με λεπτή σανίδα και είχαμε για πρώτη ευρεία χρήση ράουλων. 22 ολόκληρα ράουλα κατασκευάστηκαν. . .

Μοντέλο 1:40
Συνολικό μήκος : 53εκ
Ύψος : 35εκ
Πλάτος : 10εκ
Ιστοφορία : Μπρατσέρα με πανιά στο αρχαιελληνικό χρώμα (μπορντό προς κεραμιδή).



Όταν κοιτάτε έτοιμο το σκαρί, σας μοιάζει ασήμαντο, ή έστω μια όμορφη κατασκευή σαν τις άλλες. Όμως εγώ όταν το κοιτάζω έτοιμο, στημένο για την φωτογράφιση του, βλέπω κάθε γωνιά του, που φτιάχτηκε με ατελείωτες ώρες δουλειές, με πάρα πολλές δυσκολίες, με τραύματα και κοψίματα στα χέρια. Θα τολμήσω να πω, ότι το μοντέλο έχει μια υπόσταση, κάπως μεγαλύτερη από ένα πίνακα ζωγραφικής, κάτι σαν γλυπτό ή σαν άγαλμα.



Σας παρακαλώ εδώ μην προσέξτε το μεγάλο παλιό μπαούλο, δείτε αυτόν τον ταπεινό κουβά... Σφυρηλατημένο στο χέρι, με διάμετρο 7 χιλιοστά, ώστε στην αναλογία 1:40 που είναι το μοντέλο, να μας κάνει ένα φυσιολογικό κουβά 28 εκατοστών διάμετρο. Σε ένα μοντέλο για να μπορέσουμε να κρατήσουμε την πιστότητα σε σοβαρή σχέση, αναγκαζόμαστε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά. Δίπλα τα ράουλα, έπρεπε να είναι 1 χιλιοστό μικρότερα. Ήταν αδύνατον. Για τα ράουλα, κατέστρεψα δύο πανάκριβα τρυπάνια του μισού χιλιοστού και 7 μηχανισμούς περάσματος του νήματος σε λεπτές βελόνες. 22 ράουλα, 5 νήματα πάνω στο καθένα. Ιδρώσατε;




Το κράτημα των αντενών (σχοινιών) του πλοίου, είναι με τον παραδοσιακό τρόπο και με εξωτερικό μηχανισμό στήριξης.
Η υπερκατασκευή έχει γυάλινα παράθυρα και κουρτίνες παρακαλώ.

Πλήρη αναφορά στο Τσερνίκι, θα βρείτε στις ιστοσελίδες του μοντελισμού εδώ.

[Naias]

Στέλιο για άλλη μια φορά μας εκπλήσσεις. Δεν ξέρω πόσα μπράβο χωρούν για όλα αυτά τα νέα, επιτυχημένα μοντελικά βήματά σου!!

[HelenA]

πολλά συγχαρητήρια! είναι εκπληκτικό
εύγε!!!!!!!!!!

[pazo]

Μπράβο σύντροφε!

Θέλει μεγάλη υπομονή αυτή η δουλειά. Δουλεύει και ψυχαναλυτικά;

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Μπράβο σύντροφε! Θέλει μεγάλη υπομονή αυτή η δουλειά. Δουλεύει και ψυχαναλυτικά;

Ναι! Είμαι φύση βιαστικός άνθρωπος, θέλω όλα να τα κάνω γρήγορα, να ... απαντώ γρήγορα και βιαστικά, να παίρνω γρήγορες αποφάσεις κοκ .

Όσο προχωρούσα κατασκευαστικά με τα πλοία, έβλεπα τα λάθη που έκανα από βιασύνη και κατάλαβα ότι αν κάτι θέλω να κάνω καλό, πρέπει να βελτιώσω.

Αυτή την ηρεμία που μου χάρισε ο μοντελισμός, αυτή η απασχόληση η επιμονή και η υπομονή και η συνεχής προσπάθειας βελτίωσης, λειτουργεί φίλε Βασίλη, σαν βάλσαμο ψυχής. Εκείνο όμως που σε κερδίζει είναι αυτή η ίδια η δημιουργία, που εγώ την κουβαλάω από παιδί.

Όπως γράφω σε άλλο θέμα, πέρασα μερικές μέρες σε καρνάγιο στο Πέραμα, για να δω τους τελευταίους καραβομαραγκούς πως δουλεύουν. Ο αρχιμάστορας που βρήκε ευκαιρία για ένα ακόμα δωρεά εργατικό χέρι, με «έστρωσε στην δουλειά». Κάποιες στιγμές ερχόταν και μιλάγαμε, μου έδειχνε ένα κομμάτι καρίνας που το έτριβα με ψιλό γυαλόχαρτο, μου μίλαγε για το ξύλο για το ότι είναι ζωντανός οργανισμός που πρέπει να τον σέβεσαι και να μην το βιάζεις. Είχαν μια τόση δύναμη και πάθος τα λόγια του, που με είχε μαγέψει. Πάνω απ' όλα είχε μια ηρεμία και γαλήνη, που σε ξάφνιαζε.

Με απλά λόγια η ενασχόληση μου με τον μοντελισμό, μου χάρισα στιγμές μοναδικής ηρεμίας και την απίστευτη χαρά της δημιουργίας.

[justin]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αυτή την ηρεμία που μου χάρισε ο μοντελισμός, αυτή η απασχόληση η επιμονή και η υπομονή και η συνεχής προσπάθειας βελτίωσης, λειτουργεί φίλε Βασίλη, σαν βάλσαμο ψυχής. Εκείνο όμως που σε κερδίζει είναι αυτή η ίδια η δημιουργία. Με απλά λόγια η ενασχόληση μου με τον μοντελισμό, μου χάρισα στιγμές μοναδικής ηρεμίας και την απίστευτη χαρά της δημιουργίας.

Πόσο δίκιο έχεις!

Μπράβο και από εμένα