Οι φόβοι μας, ο δρόμος προς τα πάνω

[purple anemone]

Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται το φως και ζουν για πάντα στο σκοτάδι... ή και το αντίθετο, φοβούνται το σκοτάδι και τους καίει το φως. Φοβούνται τους ανθρώπους και ζουν στη μοναξιά... ή και το αντίθετο, φοβούνται τη μοναξιά και μπερδεύονται ανάμεσα στους ανθρώπους... Υπάρχουν άνθρωποι που τρέμουν τους ίδιους τους τους φόβους.
Μεγάλωσα με τη μητέρα μου, ανάμεσα σε πολλά ξαδέλφια που είχαν έναν πατέρα να τα προστατεύει. Ο φόβος της αδυναμίας με έκανε να ξεχωρίσω από όλα τους. Προχώρησα στις σπουδές μου και μπήκα στην αγορά εργασίας. Ο φόβος της αποτυχίας και της αφάνειας με βοήθησε να δουλέψω σκληρά, να κερδίσω διακρίσεις και να τύχω του σεβασμού και της αποδοχής αξιόλογων στο χώρο μου ανθρώπων. Ο καιρός περνούσε και ο φόβος να μην κάνω μια δική μου οικογένεια με προσγείωσε και με έκανε πιο διαλλακτική, ίσως ίσως και πιο ανθρώπινη. Επισημοποίησα τη σχέση που πίστευα πως με πληρούσε και έκανα παιδιά. Ο φόβος μου να μην χαθεί αυτή η ευτυχία μέσα από τα χέρια μου με οδηγούσε κάθε βράδυ – και ακόμη με οδηγεί – πάνω από τα κεφαλάκια τους, ακούω την αναπνοή τους ήρεμη και σταθερή. Ο φόβος να μην τα πληγώσω, να μην τους μεταδώσω τους φόβους μου με κάνουν δυνατή, πεισματάρα, ευρηματική καμιά φορά. Σταμάτησαν να είναι πια μωρά κι ο φόβος ότι θα θαφτώ κάτω από την προσφορά μου με οδήγησε σε καινούργια προσωπικά διέξοδα και ενδιαφέρουσες ισορροπίες.
Δεν είμαι εγώ η τέλεια, η πιο καλή, η έξυπνη. Είμαι καθημερινή, ψιλοκαλή, αλλά νιώθω όμορφα, νιώθω ενεργή, νιώθω σχετικά πλήρης. Οι φόβοι μου με οδήγησαν εκεί.
Εκείνοι οι φόβοι που για να τους ξεπεράσεις, πρέπει να πας μόνο μπροστά!

[Gildor]

Δεν τα καταφερες μονο επειδη φοβοσουν, αλλα επειδη μπορουσες

[purple anemone]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Δεν τα καταφερες μονο επειδη φοβοσουν, αλλα επειδη μπορουσες

Κάπου στο βάθος της ψυχής μας, όλοι μπορούμε κάτι.

[Platinum]

Όταν είσαι στον πόλεμο, θες δε θες πολεμάς και ελπίζεις για το καλύτερο. Και είναι ηλίθιος όποιος δεν φοβάται στον πόλεμο...

[Endelva]

Χμμ. Εγώ για το φόβο πιστεύω αυτά που γράφει ο Frank Herbert στο Dune. Όταν τα είχα διαβάσει είχα νοιώσει αυτή την ωραία αίσθηση της συμφωνίας...

"I must not fear.
Fear is the mind-killer.
Fear is the little-death that brings total obliteration.
I will face my fear.
I will permit it to pass over me and through me.
And when it has gone past I will turn the inner eye to see its path.
Where the fear has gone there will be nothing.
Only I will remain."

Aυτό που περιγράφεις εσύ είναι ή υπέροχη αντιμετώπιση του φόβου, δηλαδή εφαρμογή των παραπάνω, ή δεν είναι φόβος, είναι υγιείς ανασφάλειες, επιθυμία για διάκριση.

[Gildor]

Αρχική Δημοσίευση από Endelva Where the fear has gone there will be nothing. Only I will remain."

Θυμασαι οτι το ειχα καποτε κι εγω σαν υπογραφη; :Ρ

[Platinum]

Όπως κατάλαβες ανεμώνη μου, το θέμα δεν είναι η ύπαρξη του φόβου, που ως ένα βαθμό είναι δεδομένη, αλλά η υπερβασή του ή πιο απλά να μην τον αφήνεις να καθορίζει τη ζωή σου.

[Endelva]

Έγραψε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα ο Herbert σ' αυτόν τον κόσμο. Platinum, αν δεν έχεις διαβάσει, μιας και σ' ενδιαφέρει η κοσμοπλασία, διάβασε. Οι Bene Gesserit είναι πολύ ενδιαφέρουσες.

[purple anemone]

Αρχική Δημοσίευση από Platinum Όπως κατάλαβες ανεμώνη μου, το θέμα δεν είναι η ύπαρξη του φόβου, που ως ένα βαθμό είναι δεδομένη, αλλά η υπερβασή του ή πιο απλά να μην τον αφήνεις να καθορίζει τη ζωή σου.

Μα αυτό ακριβώς ήταν και το θέμα, αγαπητέ μου! (απλώς άφησα την καλλιτεχνική μου φύση να το εκφράσει πολύπλοκα...)
Το απλοιποιώ λοιπόν.
Και μια και έτυχε συζήτηση μόλις προχτές, να δώσω και ένα καθημερινό παράδειγμα:
Μου παραπονιόταν 18χρονη ότι λόγω αυτοκινητιστικού σε ξαδέλφη της, τώρα ο πατέρας της δεν την αφήνει να βγάλει δίπλωμα και κατ' επέκταση ούτε το συζητάει για αυτοκίνητο - σημειωτέον δε ότι ζούμε σε περιοχή που χωρίς αυτοκίνητο είσαι πρακτικά καταδικασμένος.
Συζητώντας με τον άντρα μου για αυτοκινητιστικά γενικώς - ατυχήματα συμβαίνουν και στα καλύτερα σπίτια - λέγαμε ότι θα προσπαθήσουμε να μάθουμε στα κορίτσια μας σωστή και ασφαλή οδήγηση και θα φροντίσουμε να έχουν το δικό τους αυτοκινητάκι ώστε να είναι ανεξάρτητες, τουλάχιστον μέχρι να νιώσουν ότι μπορούν να εμπιστευτούν κάποιον τρίτο.
Εγώ δεν είμαι γονιός; Δεν τρέμει το φυλλοκάρδι μου; Τι να το κάνω το παιδί, να το κλειδώσω σπίτι; Απλά θα προσπαθήσω να το κάνω πιο υπεύθυνο.
Ο ίδιος φόβος με διαφορετική επίδραση...

[Platinum]

Για τον φίλο που δεν αφήνει την κόρη να βγάλει δίπλωμα νομίζω ότι γράφηκε σχετικός μύθος...

[papa]

Αρχική Δημοσίευση από Platinum Για τον φίλο που δεν αφήνει την κόρη να βγάλει δίπλωμα νομίζω ότι γράφηκε σχετικός μύθος...

(τραγουδιστα) ενα μυθο θα σας πωωω που τον λεγαμε παιδια...