Πτώχευση ή εκουσία αναδιάρθρωση;
Τελικά ο Πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να περάσει την άποψη του και να πάρει ούτε καν μερικά από τα μέτρα, που είχαν προαναγγείλει τα παπαγαλάκια του.
Σε μία τόσο δύσκολη συγκυρία, ο Παπανδρέου για μία ακόμα φορά, αποδεικνύεται ανίκανος να κάνει οτιδήποτε, που δεν του έχουν πει ή δεν του έχουν κατευθύνει.
Η αγορά όμως δεν περιμένει. Τα spreads εκτοξεύτηκαν στα 1101.1 χθες στις 22:55. (Πηγή Ναυτεμπορική). Η φημολογία για υποχρεωτική εξαναγκαστική αναδιάρθωση, περιλαμβάνει πλέον την πλειοψηφία, ξένων πολιτικών και οικονομολόγων.
Όπως όλοι βλέπαμε, το μνημόνιο οδηγούσε μαθηματικά σε αδιέξοδο. Αυτοί που δεν το έβλεπαν, ακόμα και τώρα οι περισσότεροι δεν έχουν πεισθεί.
Ο Παπανδρέου είχε και άλλες διεξόδους, αλλά όμως είπε και το αφεντικό του ΔΝΤ, μήνες πριν τις εκλογές του 2009, είχε επικοινωνία μαζί του και συζητούσαν την προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ.
Ας μιλήσουμε με οικονομικούς όρους πάνω στην αναδιάρθρωση του χρέους.
Υπάρχουν δύο αναδιαρθρώσεις, η αναγκαστική, αυτή δηλαδή σου επιβάλουν οι άλλοι και αυτή που αποφασίζεις και κάνεις μόνος σου.
Η πρώτη περίπτωση είναι καταστροφική.
Αν πούμε ότι μας περιορίζουν το χρέος μας 30%, σημαίνει, ότι οι ελληνικές τράπεζες που έχουν το αποθεματικό τους σε ελληνικά ομόλογα κυρίως, καταρρέουν. Επίσης τα ασφαλιστικά ταμεία, έχουν το 40-60% των αποθεμάτων τους σε Ελληνικά ομόλογα. Ξεχάστε τα και αυτά τέλος οι συντάξεις.
Η δεύτερη περίπτωση, θέλει καλό μακροικονομικό προγραμματισμό.
Ξεχνάμε για ένα χρονικό διάστημα, την δανειοδότηση από την δύση και αυτοί ξεχνάνε για ένα χρονικό διάστημα ότι τους χρωστάμε καθώς και τους τοκογλυφικούς τόκους. Φυσικά ξεχνάμε το ευρώ και γυρίζουμε στην δραχμούλα.
Τα αποθέματα της Ελλάδος για όλες τις υποχρεώσεις της, αρκούν. Αν δεν υπήρχαν οι τόκοι και οι υποχρεώσεις παλαιοτέρων δανεισμών, θα είχαμε πλεόνασμα. Ξεχάστε ότι σας λένε.
Ένα μεγάλο μέρος των δανείων μας, το ορίζουμε σαν απεχθές, ότι προήλθε αποδεδειγμένα από παράνομες συναλλαγές με απόφαση Ελληνικού δικαστηρίου.
Στρεφόμαστε σε Ρωσία και Κίνα, τόσα χρόνια η Ρωσία εκλιπαρεί για μία βάση στην Μεσόγειο και πληρώνει πολλά γι αυτό.
Η Κίνα πάλι θα δεχτεί να επενδύσει στην νέα Ελλάδα, αυτό είναι σίγουρο.
Δεν χάθηκε τίποτα, ορθοποδούμε σαν χώρα και μετά παρέλευση ενός χρονικού διαστήματος, κάνουμε δικό μας σχεδιασμό, σταδιακή εξόφληση υποχρεώσεων, χωρίς του ληστρικούς τόκους.
Σας φαίνεται δύσκολο; Μα είναι. Σήμερα είναι η μόνη διέξοδος. Πριν 15 μήνες όλα αυτά θα γινόντουσαν πολύ πιο ομαλά, απλά δεν υπήρχε ούτε το υπόβαθρο ούτε η θέληση.
Το τέλος της σημερινής κατάστασης, θα είναι ολέθριο ... δεν υπάρχει ίχνος φωτός στην άκρη του τούνελ, παρά μόνο η εκούσια αναδιάρθρωση.
Σ.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|