Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
Πάθος, τιμή, έγκλημα Ο άνθρωπος μένει ίδιος στους αιώνες
Ντελακρουά, ο θάνατος της Δεισδαιμόνας Ο μύθος ήθελε την ζηλιάρα Ήρα να τιμωρεί με αγριότητα, όποτε μπορούσε, τις ερωμένες του μπερμπάντη βασιλιά των θεών. Ο Σαίξπηρ κατέδειξε το σκοτεινότερο πρόσωπο του ερωτικού πάθους στην "Τραγωδία του Οθέλλου, του Μαυριτανού της Βενετίας". O Γκυ ντε Μωπασάν έγραψε τα λόγια που αιώνες τώρα αποτελούν την απολογία όλων όσων εγκλημάτησαν για χάρη του έρωτα ή της τιμής: "Διέπραξα έγκλημα, έχετε δίκαιο, ένα απονενοημένο έγκλημα, αλλά δεν είναι παράνοια η ζήλεια, ο παθιασμένος έρωτας, η προδοσία κι η απώλεια κι ο φρικτός πόνος που με καταβάλει, δεν είναι αυτά αρκετά για να μετατρέψουν οποιονδήποτε σε εγκληματία, ακόμη κι αν δεν είναι;". Η λογοτεχνία, από την Αγία Γραφή ως την αστυνομική παραφιλολογία, έχει καταγράψει εγκλήματα του πάθους και της τιμής, ο κινηματογράφος ακολούθησε κατά πόδας, οι μουσικοί επί αιώνες τραγουδούν την παράνομη αγάπη και την τρομερή εκδίκηση, είτε συνοδευόμενη από μετάνοια, όπως στην περίπτωση του "Μενούση" που αφού "πάει την έσφαξε" κατόπιν "πάει την έκλαψε", είτε αμετανόητα, όπως στο John Finns' wife του Νικ Κέιβ. Η ζωή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν αντιγράφει την Τέχνη. Αντίθετα, συνηθίζει να την ξεπερνά. Και η κοινωνία φαίνεται να κρατά τον πιο ελαστικό της εαυτό για εκείνους που διάβηκαν τα όρια από πάθος. Μάλιστα, σε αρκετές χώρες, ανάμεσά τους και οι μεσογειακές, τα εγκλήματα πάθους, τα εγκλήματα στα οποία το χέρι του δολοφόνου οπλίζει η ζήλεια, η ερωτική απελπισία ή κάποια αταβιστική τάση για αυτοδικία προς υπεράσπιση της τιμής, αποτελούν εκείνα στα οποία κι η κοινωνία κι η δικαιοσύνη εξαντλούν την κατανόησή τους. Άλλες φορές, το αποτρόπαιον της πράξης καθορίζει και την ποινή, ώστε να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Στην νεότερη ελληνική ιστορία, υπήρξε ένας σεβαστός αριθμός εγκλημάτων πάθους που συντάραξαν την κοινή γνώμη και τα ιδιαίτερα στοιχεία τους θα τα ζήλευαν λογοτέχνες. Διαβάστε περισσότερα στο SKAI.gr
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#2
|
#3
|
|
||||
Θα μπορούσατε να φτάσετε στα άκρα αν σας προδώσουν;
Οι κατηγορίες της απόγνωσης δεν είναι μόνο να κάνεις κακό στον άλλο, να σκοτώσεις ή να δείρεις, πολλές φορές η απόγνωση, το γιατί, σε οδηγούν σε τέτοια αδιέξοδα που βλέπεις κακώς την αυτοκτονία για λύση. Αλήθεια πόσο θα σας στοίχιζε η διακοπή μιας σχέσης εξαιτίας τρίτων;
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#4
|
|
||||
Δεν θα μου στοίχιζε, δεδομένού ότι ο άνθρωπος που θα με πρόδιδε δεν θα ήταν ο ιδανικός για μένα.
Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να έχουν κάποιον άνθρωπο κοντά τους με το ζόρι, αδιαφορώντας για τα σημάδια που δείχνουν ότι δεν θέλει να είναι μαζί τους. Προσωπικά θα μπορούσα να φτάσω στα άκρα όχι λόγω διακοπής μιας σχέσης, αλλά εάν κάποιος έκανε κακό σε κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#5
|
|
||||
Βλέπω μια πολύ ψυχρή αντιμετώπιση επειδή και καλά κάνεις, δεν το περιμένεις. Προσωπικά ένοιωσα αυτό το συναίσθημα σε πάρα πολύ μικρή ηλικία, στα πρώτα πανεπιστημιακά μου χρόνια, ήταν τόσο δυνατό αναπάντεχο και κατά κάποιο τρόπο απρόοπτο, που για τα επόμενα 20 χρόνια οι σχέσεις που έκανα ήταν επιφανειακές. Είχα τόσο κλειδώσει την καρδιά μου, που δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να το σκεφτεί καν. Φυσικά Μίλτο οι ψυχολογίες και οι ευαισθησίες των ανθρώπων διαφέρουν.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#6
|
|
||||
Συμφωνώ. Πιστεύω πως θα μπορούσα να φτάσω στο έγκλημα για τα παιδιά μου. Όμως το σύντροφό μου δεν θα ήθελα να τον κρατήσω με το ζόρι. Δεν θα είχε και νόημα άλλωστε. Όσο κι αν πονάει, όταν ο άλλος αποφασίσει να φύγει από κοντά σου, δε θα 'ναι "δικός" σου ποτέ πια.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#7
|
|
||||
Θα είχε βελτιωθεί κάτι, αν είχες φτάσει στο έγκλημα γι' αυτό;
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#8
|
|
||||
Θα έλεγα ότι είναι περισσότερο η ζήλια, ο εγωισμός, η μη αποδοχή της απόρριψης. Όσο για την ψυχρότητα, είναι ο μηχανισμός άμυνας απέναντι σε πολύ ακραίες καταστάσεις που υπήρξαν στο παρελθόν. Προσωπικά (και ευτυχώς) οι αντιδράσεις είχαν αντίκτυπο πάνω σε εμένα ή σε κάποια αντικείμενα και όχι σε κάποιον άλλον!!.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#9
|
|
||||
Αναγνωρίζω τους ανθρώπους τόσο για τα προταιρήματά τους όσο και για τα ελατώματά τους. Με έχουν πληγώσει αλλά έχω πληγώσει και εγώ.
Αναγνωρίζω ότι το πάθος, θετικό ή αρνητικό, προσφέρει μόνο στιγμιαία ικανοποίηση και όχι ευρύτερη, οπότε πάντα προσπαθώ να μένω ψύχραιμος. Προτιμώ να ρίξω μία μπουνιά στον τοίχο παρά στη μούρη κάποιου άλλου. Δεν θεωρώ την εκδίκηση ως απονομή δικαιοσύνης ή τιμωρίας σε κάποιον άλλο. Αντίθετα πιστεύω ότι οι ευθύνες που αναλογούν στον καθένα απονέμονται από τον ίδιο άνθρωπο στον εαυτό του σε διάφορες μορφές.
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein |
#10
|
|
||||
Αν κάποιος κάνει κακό στο παιδί σου, πώς θα απονείμεις τις ευθύνες που αναλογούν ;
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#11
|
|
||||
Και που ξέρω εγώ ποιες ευθύνες του αναλογούν;
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein |
#12
|
|
||||
Όλοι μας έχουμε πληγωθείς κατά καιρούς, φαντάζομαι. Αυτό δε μας έχει κάνει οπωσδήποτε εγκληματίες. Όμως για τα παιδιά μου δεν ξέρω πού θα μπορούσα να φτάσω. Και ούτε θα ήθελα να χρειαστεί να το δω.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#13
|
|
||||
Από ότι πιστεύω (γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει) δεν θα αντιδρούσα βίαια σε περίπτωση που θα με παρατούσε μία γυναίκα. Μπορεί να στεναχωρηθώ, να ρίξω τις ευθύνες σε μένα, να ρίξω μπουνιά σε τοίχο αλλά ως εκεί. Life goes on.
Στην άλλη περίπτωση, επειδή μου έχουν περιγράψει πως γίνομαι όταν νευριάζω (εγώ δεν το καταλαβαίνω) αν κάποιος πάει να κάνει κακό σε πρόσωπο που αγαπώ θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνει σε αυτό τον μάταιο κόσμο... Να υποθέσω ότι έχω πιθανότητες για δημοσιότητα στα αστυνομικά δελτία; Don't worry... Έχω τσαντιστεί μόνο δύο φορές στην ζωή μου.
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
#14
|
|
||||
Ούτε εγώ τό ήθελα στα 19 μου χρόνια. Σε καμιά περίπτωση, γιατί μου συνέβη 3 χρόνια αργότερα να μου γίνει κρούση για επανένωση.... Και όπως λένε η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#15
|
|
||||
Στα 20 αυτοκτονείς, στα 30 σαλτάρεις, στα 40 απομονώνεσαι. Από εκει και πέρα το φιλοσοφείς. Τώρα το πόσο θα στοίχιζε μια διακοπή εξ αιτίας τρίτων, πάλι εξαρτάται από το πόσο άδικο κρίνεις το πράγμα. Προσωπικά, πιό πολύ θα ανεχόμουν να ακούσω "βρήκα άλλη σχέση", παρά ένα "χωρίζουμε γιατί έχω υποχρεώσεις προς την οικογένειά μου". Εκεί, δεν θα σκότωνα τον άλλον αλλά μπορεί να έκανα κακό στον εαυτό μου. Και με τα ηρεμιστικά, κακό του κάνεις.
__________________
Λέω να βγω για Τζόκερ! |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | Αξιολογήστε αυτό το θέμα |
|
|