Αποστάγματα παλαιάς εμπειρίας

[Xenios]

Του Aλεξη Παπαχελα

Ακούω διάφορους να λένε «μα τι θέλει πάλι και μιλάει ο Κύρκος;» ή «τι τα μπλέκει πάλι ο Μητσοτάκης;». Μιλούν απαξιωτικά κάθε φορά που κάποιος βετεράνος πολιτικός ηγέτης τυχαίνει να παρεμβαίνει πολιτικά λέγοντας πράγματα που δεν είναι κατ’ ανάγκη δημοφιλή, αρεστά ή συμβατά με τα κλισέ της εποχής.

Κάθε χώρα, όμως, έχει ανάγκη τη σοφία ανθρώπων που έχουν ζήσει τη δημόσια ζωή του τόπου με το κουτάλι και οι οποίοι βρίσκονται σε μια ηλικία που δεν τους απασχολεί αν θα χάσουν κανένα σταυρό λόγω κάποιας δήλωσης. Οι Αγγλοσάξονες τους ονομάζουν senior statesmen και είναι οι άνθρωποι που παίζουν συνήθως τον ρόλο του δυσάρεστου ή του κήρυκα του ρεαλισμού. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνουν λάθη, πως δεν είναι εμπαθείς, πως δεν παρασύρονται από διάφορες προσωπικές προτιμήσεις ή πεποιθήσεις. Κανείς όμως δεν μπορεί να τους αρνηθεί το δικαίωμα να ομιλούν με ένα ιδιαίτερο βάρος, να μετράει η γνώμη τους λίγο παραπάνω από εκείνη των τηλεμαϊντανών υπουργών ή βουλευτών.

Στο κάτω κάτω ας μην ξεχνάμε πως οι άνθρωποι αυτοί, όσοι έχουν απομείνει –γιατί μας τελειώνουν σιγά σιγά– έχουν ζήσει εμπειρίες που εμείς οι νεότεροι μόνο από ιστορικά βιβλία τις έχουμε ψηλαφήσει. Οσες εμπειρίες και να έχει ο Χ ή Ψ σημερινός πολιτικός σε 30-40 χρόνια, δεν θα έχει περάσει νύχτες καταδικασμένος σε θάνατο, δεν θα έχει χειρισθεί απίστευτα λεπτές υποθέσεις σε ταραγμένες περιόδους της ελληνικής ιστορίας και δεν θα έχει περάσει πραγματικές μεγάλες κρίσεις. Να το πούμε αλλιώς, το «εργοστάσιο» που έφτιαξε τους πολιτικούς αυτής της γενιάς έκλεισε...

Οχι πως έχουν πάντα δίκιο. Ούτε και πρέπει να τους μυθοποιήσουμε λόγω της ηλικίας τους. Εκαναν τραγικά λάθη που σφράγισαν την ιστορία του τόπου και είχαν αδυναμίες που δεν τις θεράπευσαν ποτέ.

Εχω πάντως μάθει στη ζωή μου πως δεν χάνεις τίποτα, αντίθετα κερδίζεις πολλά, απλά και μόνο όταν ακούς και μαθαίνεις από τις εμπειρίες ανθρώπων που η ζωή τους χάρισε μοναδικές και ιστορικές εμπειρίες. Είμαστε ένας λαός που κατασκευάζει και γκρεμίζει μύθους με την ίδια ευκολία. Καιρός να γίνουμε και ένας λαός που ακούει τους παλιούς, έστω και αν δεν συμφωνεί ή δεν του αρέσουν αυτά που λένε.

Καθημερινή