Ιθάκη και Κεφαλονιά το νησί του Οδυσσέα;

[Xenios]

Κεφαλλονιά ή Ιθάκη η κατοικία του Οδυσσέα;

Ιθάκη και Κεφαλλονιά στο επίκεντρο των αρχαιολογικών ερευνών για την ανακάλυψη του τόπου κατοικίας του Οδυσσέα

Ανακάλυψαν την τοποθεσία της αρχαίας Ιθάκης του τόπου κατοικίας του Μυθικού Οδυσσέα.

Αυτό ισχυρίζονται Βρετανοί Ιστορικοί και Αρχαιολόγοι, στηριζόμενοι σε γεωλογικές και αρχαιολογικές έρευνες.

"Είμαστε ένα βήμα πριν από την επίλυση του παλαιού αυτού μυστηρίου", δήλωσε ο σύμβουλος management Ρόμπερτ Μπιτλστόουν, που εργάζεται εδώ και χρόνια με αρχαιολόγους και φιλολόγους για την επίλυση του μυστηρίου.

Η ανακάλυψη της αρχαίας Ιθάκης ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της Τροίας στη Μικρά Ασία λένε οι αρχαιολόγοι.

Η ανακάλυψη της Τροίας έδωσε ώθηση στις έρευνες και για την Ιθάκη αφού επιβεβαιώθηκε η τοποθεσία του πολέμου μεταξύ Τρώων και Ελλήνων, δίδοντας πυρήνα αληθείας στα γραφόμενα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.


Μέχρι σήμερα η Ιθάκη του Οδυσσέα εκτιμάται ότι είναι το γνωστό νησί του Ιονίου Πελάγους. Αλλά η ομάδα του Μπίτλστόουν, σε συνεργασία με τους Τζεϊμς Ντίγκλ από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, και τον Τζον Άντερχιλ γεωλόγο από το Εδιμβούργο, διεξάγουν έρευνες στον Ισθμό της Παλικής που συνδέεται με το νησί της Κεφαλλονιάς.



Ο ισθμός αυτός δεν διαθέτει σκληρό πετρώδες υπόστρωμα οπότε οι ερευνητές εικάζουν ότι μπορεί η περιοχή να βυθίσθηκε μετά από ισχυρό τοπικό σεισμό.

Κατολισθήσεις και πτώσεις βράχων μπορεί να γέμισαν το στενό θαλάσσιο κανάλι και να έθαψαν τον τόπο κατοικίας του Οδυσσέα.

Ο Μπιτλστόουν δηλώνει ότι οι έρευνες θα συνεχιστούν και πιθανώς να αποδειχθεί ότι ο κόσμος έχει λάθος για την αρχαία κατοικία του μυθικού Οδυσσέα.

Πηγή : SKAI.gr

[nefeli]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Κεφαλλονιά ή Ιθάκη η κατοικία του Οδυσσέα;

Διάβασα το μήνυμα και θεωρώ ο,τι πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα σχετικά με τα γραφόμενα στο άρθρο.

Ξεκινάμε από τον βασικό άξονα πληροφοριών τον Όμηρο. Ο μέγας αυτός επικός ποιητής μας δίνει στοιχεία για το νησί του Οδυσσέα, μερικά από αυτά είναι:

- Η "Ιθάκη" ήταν το επόμενο μεγάλο νησί, μετά το νησί των Φαιάκων (Κέρκυρα).

- Το νησί αυτό, βρέχονταν από την μια πλευρά του, από αβαθή θάλασσα. Τέτοια χαρακτηριστική "λιμνοθάλασσα" υπάρχει ακόμα και σήμερα μόνο στη Λευκάδα, στα σύνορά της με την Αιτωλοακαρνανία.

Θα μπορούσα να αναφέρω και τις ονομασίες τόπων της Λευκάδας, που παραμένουν οι ίδιες, όπως στην Οδύσσεια του Ομήρου.

Ο ερασιτέχνης αρχαιολόγος Έβανς που ανάσκαψε την Τροία, με μόνη πυξίδα τον Όμηρο, κατέληξε στο συμπέρασμα, μετά από ανασκαφές που έκανε, πρώτα στην Ιθάκη και μετά στην Κεφαλλονιά (πατρίδα του Κέφαλλου), ότι κανένα απ' τα δυο αυτά νησιά, δεν είναι η πατρίδα του Οδυσσέα.

Πήγε απογοητευμένος στην Λευκάδα, για να "παραθερίσει", όπου όπως ο ίδιος γράφει, βρήκε κάποια στοιχεία και ταύτισε την Ιθάκη με την Λευκάδα. Έχει προσδιορίσει, ακόμα και το στίγμα του παλατιού του Οδυσσέα, όπως και τον τάφο του.

Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ακούγεται αυτή η άποψη πουθενά, γιατί περί απόψεων πρόκειται. Δεν έχει βρεθεί τίποτα ακόμα, ή τουλάχιστον δεν γνωρίζω να έχει δοθεί στην δημοσιότητα κάποιο πειστικό εύρημα. Αντίθετα κάποιες από τις απόψεις, κυρίως περί Κεφαλοννιας, είναι επιεικώς ανόητες.

Είναι γνωστό ότι η Τροία πέρασε στην κυριότητα των Αχαιών με το σχέδιο του Δούριου Ίππου. Η πόλη που έχει ως έμβλημά της τον ίππο, είναι η Λευκάδα, που την συνοδεύει από την αρχαιότητα (ο κάθ' ένας ας κάνει τους συνειρμούς του).

Μια παρατήρηση που θα κάνω είναι, ότι πρέπει να χρονολογήσουμε τον σεισμό, σε σχέση με τον Όμηρο, για να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε την βύθιση ενός μέρους της Κεφαλλονιάς στα χρόνια μετά τον Όμηρο, με αποτέλεσμα την διαίρεση της σε δύο νησιά στα νεώτερα χρόνια. Την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη. Δεν γνωρίζω να καταγράφεται πουθενά ένας τόσο ισχυρό σεισμός στις ιστορικές πηγές, που να αφορά στην Κεφαλλονιά. Ο Όμηρος δεν θα το γνώριζε και δεν θα ανέφερε την Ιθάκη, ως ξεχωριστό νησί.
Ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης ήταν από την Ιθάκη, την οποία ο Όμηρος, αναφέρει με άλλο όνομα (δεν το θυμάμαι τώρα). Η ονομασία αυτή της Ιθάκης από τον Όμηρο, έχει τεκμηριωθεί από πήλινες πλάκες που βρέθηκαν στο νησί, με το όνομα αυτό. Άρα, ο σεισμός αυτός, πρέπει να έγινε πριν τον Όμηρο.

Ο Όμηρος λέει, ότι ο Τηλέμαχος πηγαίνοντας από το νησί του, προς την Σπάρτη, για να μάθει νέα για τον πατέρα του, πέρασε από την Ιθάκη, την οποία ονομάζει με τ' όνομα που δεν θυμάμαι.

Τέλος θέλω να πω ότι είμαι από την Λευκάδα. Η εκδοχή να είναι η Λευκάδα η Ομηρική Ιθάκη, με κολακεύει και με μαγεύει. Παρ' όλα αυτά,προσπάθησα να είμαι αντικειμενική, σύμφωνα με αυτά που έχω διαβάσει και αυτά που γνωρίζω.

[Liria]

Την άποψη οτι η Ιθάκη που ξέρουμε, δεν είναι η Ιθάκη του Οδυσσέα, την έχουμε ξανασυναντήσει συχνά στο παρελθόν, μέσα από άρθρα και ανακοινώσεις ερευνητών.Το οτι η Λευκάδα εικάζεται ως η πλέον ανταποκρινόμενη στα στοιχεία που έχουμε, το έχουν υποστηρίξει και άλλοτε, ξένοι κυρίως επιστήμονες. Τώρα, γιατί αφού δεν έχει καταλήξει το θέμα, γίνεται συζήτηση, και πόσο αντικρουόμενες μπορεί να είναι οι θέσεις των ειδημόνων; Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν η διάστση απόψεων είναι τόσο έντονη ή αν οι αντίθετες γνώμες διατυπώνονται χάριν τζερτζελέ και μόνον.

[mystakid]

...καλό θα ήταν, ό,τι αφορούν το μεταίχμιο ιστορίας και μύθου να προσεγγίζονται διττά και όχι μονοδιάστατα. Και ιστορικά, άρα καλά κάνουν και ψάχνουν οι ερευνητές, (παρά τις διϊστάμενες απόψεις που ακουγόμενες ερεθίζουν ωφέλιμα) αλλά προπάντως και βαθύτερα, σε επίπεδο ''βοηθήματος'' αυτογνωσίας, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλούν (και πολύ καλά κάνουν) για την προσωπική Ιθάκη, την αξία της... όχι μόνο για το τέρμα, αλλά και τον δρόμο προς αυτήν....

Πρέπει (κιας κάνει κακή εντύπωση αυτό το πρέπει...), ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ... να ανευρεθεί ο ''άλλος τόπος'' αλλά και ο ''τρόπος πορείας'' μέσα στη ζωή, βιωτή πεντακάθαρη κατάκτησης, αυτού που δικαιωματικά μας ανήκει, σκεπτόμενοι σοβαρά, πως, όσο λείπουμε... καπηλεύονται οι χαραμοφάηδες μνηστήρες...

...και για να βοηθήσω στην διάκριση του Ενός Δρόμου, ο Οδυσσέας, είναι ο προ Νόμου, ''σωσμένος εκ των υδάτων'', μετά από πολύ κόπο και φθορά, με τις δικές του δυνάμεις (ως πολυμήχανος) και τη βοήθεια της σοφίας (Αθηνάς)...

[nromel]

Φωτογραφια Απο Τον Οδυσεα Απο Τα Ταξειδια Του

[marge]

nefeli το μεγαλύτερο νησί των Επτανήσων ήταν, είναι και πιστεύω να παραμείνει η Κεφαλλονιά.
Στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ ο Όμηρος δίνει όντως πολλά στοιχεία ως προς την τότε ονομασία και τοποταύτιση της Κεφαλλονιάς και της Ιθάκης, αρκεί κάποιος να γνωρίζει πολύ καλά αρχαία ελληνικά ή να διαθέτει μια πολύ καλή μετάφραση της. Να έχει και κατα νού βέβαια ότι ο Όμηρος ότι πληροφορία δίνει σε αυτό το θέμα την δίνει όπως αυτός την είχε ακούσει και του την είχαν περιγράψει. (ενδείκτης ποσοστού σφάλματος)
Μια άλλη άποψη είναι μεταξύ των αντίστροφο ονομάτων και τοποθεσιών, η σημερινή Κεφαλλονιά να ήταν η τότε Ιθάκη και το αντίθετο.
Η αρχαιολογική σκαπάνη είναι ακόμα σε βρεφική ηλικία για αυτό πολλά θέματα που σχετίζονται με το τι αυτή αποκαλύπτει χρειάζονται υπομονή για να δειχθούν.

[mystakid]

Νομίζω, πως η επιδεικτική υποτίμηση εκ των ‘’επιστημόνων’’ του ηθοπλαστικού σκέλους του έπους του Ομήρου, με ήρωα τον Οδυσσέα, το επεκτεινόμενο και προσαρμοζόμενο στον κάθε Οδυσσέα, που κινείται προς την Ιθάκη του, σε έναν τόπο νοερό και μακάριο, τον οποίο δικαιωματικά του ανήκει… δεν είναι ολοκληρωμένη, καθώς προσεγγίζει το αριστούργημα, μονοδιάστατα, οπότε και χωρίς το απαραίτητο βάθος.

Στην όραση αν δεν βλέπουμε διασκοπικά, ΔΕΝ αντιλαμβανόμαστε το βάθος. Κι αν η μονοδιάστατη όραση είναι χαρακτηριστικό του μονόφθαλμου γίγαντα, που υποτιμά την εξυπνάδα, για τον άνθρωπο που θέλει να κινείται αρμονικά και υπό την σκέπη της σοφίας, ΔΕΝ του αρμόζει αυτή η προσέγγιση, που πρέπει πάση θυσία, να την νικήσει και να απεγκλωβιστεί από την δέσμευσή της/του.

Μήπως πάλι, ο κάθε Οδυσσέας, δεν πρέπει να ξεπεράσει και τις σειρήνες που θέλουν να τον υποδουλώσουν με τη γλυκύτητα των κλήσεών τους (αλλά ματαίων και ανούσιων συγκρινόμενων με τον θησαυρό που τον περιμένει); μήπως δεν πρέπει να αγωνίζεται, για να μην χάσει τη μνήμη του, ζώντας στη λήθη;… να μην γίνει κι αυτός χοίρος, όπως οι σύν-τροφοί του…;

Μπορεί συγκρινόμενος ο άνθρωπος να αισθάνεται μικρός, μπροστά στις δοκιμασίες που καλείται να ανταπεξέλθει, αλλά αξίζει τον κόπο, να διέλθει από αυτήν την τρικυμισμένη θάλασσα και να ‘’σωθεί εκ των υδάτων’’.

Επειδή ισχύει το ‘’μηδένα προ του τέλους… μακάριζε’’, μόνο η επιτυχής έκβαση σε αυτόν τον υπεράνθρωπο άθλο, πραγματικά θα αξιώσει τον άνθρωπο, ως μακάριο, όχι τον απλά επανελθόντα στον ‘’κάτω’’ τόπο καταγωγής, αλλά στον ‘’άλλο τόπο’’ που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ και κατακτάται μόνο, δια των αρετών.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Νομίζω, πως η επιδεικτική υποτίμηση εκ των ‘’επιστημόνων’’ του ηθοπλαστικού σκέλους του έπους του Ομήρου, με ήρωα τον Οδυσσέα, το επεκτεινόμενο και προσαρμοζόμενο στον κάθε Οδυσσέα, που κινείται προς την Ιθάκη του, σε έναν τόπο νοερό και μακάριο, τον οποίο δικαιωματικά του ανήκει… δεν είναι ολοκληρωμένη, καθώς προσεγγίζει το αριστούργημα, μονοδιάστατα, οπότε και χωρίς το απαραίτητο βάθος.

Μου αρέσει να λέω τα πράγματα όπως τα βλέπω ρεαλιστικά απλά και πρακτικά. Γι αυτό ίσως και η ποίηση και οι περιττές λογοτεχνικές φιοριτούρες, ποτέ δεν με γοήτευσε ιδιαίτερα γιατί είναι γλωσσοπλάνα.

Ο Όμηρος έδωσε μόνος του την διάσταση του ταξιδιού του Οδυσσέα, με μοναδικό τρόπο ονομάζει «νόστιμον ήμαρ» την ημέρα που ο ξενιτεμένος Οδυσσέας γυρίζει στην αγαπημένη του Ιθάκη.

Νόστιμον ήμαρ, επιστροφή στην πατρίδα στους ανθρώπους του, στο όραμα που είχε όσο κράτησε το ταξίδι του στην Τροία και η επιστροφή του.

Δεν ταξίδεψε για το ταξίδι του, ούτε για να συγκεντρώσει γνώσεις αγαπητέ μου Αλεξανδρινέ ποιητή, ταξίδεψε με ένα απλό αλλά τόσο μεγάλο όνειρο, την επιστροφή στην πατρίδα.

Τα εμπόδια Κώστα μου δεν λέγανε τίποτα μπροστά στο όνειρο της επιστροφής, ήταν ασήμαντα για έναν Οδυσσέα.

[mystakid]

…Η Ελένη, σε κάποια στιγμή, στο άλλο δέντρο περί γλώσσας, μίλησε για τα ευκόλως εννοούμενα, που παραλείπονται. Ναι αλλά, όταν αυτά τα παραλειπόμενα τροποποιούν την ολότητα της έννοιας και την αρχική ακρίβειά της, καλό θα ήταν για χάριν της Αλήθειας να συμπληρωθούν.

Η αφαίρεση, είτε είναι βίαιη, είτε εθελούσια, είτε εξ αγνοίας, είτε εκ πονηρίας, έχουν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Έλλειψη. Μπορεί να εγγίσει το καλώς λίαν… αλλά ποτέ το άριστα. Να ανέλθει μέχρι την επιφάνεια… αλλά ποτέ δεν θα αποδεσμευθεί.

ΜΟΝΟ με την συμπλήρωση (και μάλιστα λεπτή χειρουργική επέμβαση) θα δοθεί το νόημα που τους αρμόζει, προσεγγίζοντες τα νοήματα, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς περικοπές, χωρίς υποτιμήσεις και απαξιώσεις, αλλά ούτε και δυσαρμονικές υπερτιμήσεις τάχα για ρεαλιστικούς λόγους, απλούς και πρακτικούς, ισοπεδώνοντας σε πεζά, τα υψηλά ποιητικά έργα.

Αναφερόμενος στο θέμα (και συγγνώμη που το επαναλαμβάνω), από εσάς εξαρτάται αν θα κλείσει εσπευσμένως, τα περί Οδυσσέα που είναι ο καθένας που αγωνίζεται, και βοηθούν στην αυτογνωσία μας, είπα πως:

Νομίζω, πως η επιδεικτική υποτίμηση εκ των ‘’επιστημόνων’’ του ηθοπλαστικού σκέλους του έπους του Ομήρου, με ήρωα τον Οδυσσέα, …προσεγγίζει το αριστούργημα, μονοδιάστατα, οπότε και χωρίς το απαραίτητο βάθος.

Για την δικαιολόγηση της σκέψεως, έφερα σαν παράδειγμα την όραση ενός φυσιολογικού ανθρώπου, που ΜΟΝΟ διασκοπικά αντιλαμβάνεται το υπάρχον βάθος.

Κάτι ανάλογο ισχύει στα πνευματικά, για την, με βάθος όραση. Η διασκοπική όραση καρδιάς + νου με αρμονία και ισορροπία, είναι η λύση, σε σχέση με την επιφανειακή και μονοδιάστατη και χωρίς βάθος όραση των ανθρώπων, που στρατοπεδεύουν αντιμαχόμενοι, οι μεν τους δε. Από τη μία, είναι οι κατ’ όνομα πιστοί (οι συναισθηματικά πιστοί, γιατί οι πραγματικά πιστοί είναι φωτισμένοι) αλλά ανόητοι, οι πολέμιοι της επιστήμης [του μέρους της αλήθειας (της μερικής και σπερματικής Αληθείας που αναπτύσσεται ως έμβρυο 6)], και από την άλλη, οι νοήμονες αλλά άπιστοι, πολέμιοι της ολότητας του Προσώπου της Αλήθειας (ως 9). Αν συνειδητοποιούσαν Θεέ μου, οι μεν κι οι δε… τι πολεμούν;;;!!! Τι το καλύτερο τελικά, ο συνδυασμός, πιστός και νοήμων; = 8; εναρμονισμένος λόγος, στον πόδα του Λόγου Χριστού, ΙΗΣΟΥΣ = 888) και από την άλλη, τι το χειρότερο; στον αντίποδα, ως άπιστος και ανόητος; = 0;

Επειδή όμως ο καθένας έχει ένα σπόρο πίστης και έναν σπόρο νοημοσύνης, υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ… εξόδου. Τουλάχιστον ακόμη…. Ανάστασης εκ της στάσεως και γονίμου καρποφορίας!

…Επανερχόμενος στα φυσικά και πρακτικά, είναι φυσικό, πως αν τα δυο μας μάτια, δεν έχουν την ίδια οξύτητα διακρίσεως, μπορεί η όλη μας όραση, να στηρίζεται στο καλό μάτι… αλλά το ασθενές, ΔΕΝ είναι λογικό να καταργείται. Ακόμη και σαν ασθενές μέλος, κάπως συμπληρώνει την όλη εικόνα. Μπορεί να υπάρχει ασυνείδητα κάποιου είδους υποτίμηση της σχετικής (ασθενούς) οπτικής γωνίας, αλλά ΔΕΝ απαξιώνεται εντελώς. Συγχωρείται, ΔΕΝ αποβάλλεται.

…ΔΕΝ συμφέρει αυτόν που βλέπει σκιές (τα ‘’φαινόμενα’’ του κόσμου) να τα πιστεύει ως απόλυτα αληθινά, την στιγμή, που σαν φαινόμενα πολλάκις απατούν… αλλά και ορίζονται ως αληθοφανή κατά το μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα… Δεν είναι σοφό να καταργεί κάποιος τις αληθείς αιτίες, που δεν βλέπει άμεσα και είναι μέσα στο Φως. Αιτίες - λόγοι, μέσα στον Λόγο.

Η φιλάνθρωπη και ευσπλαγχνική αντιμετώπιση, μας προτείνει να κινηθούμε προς την θεραπεία του ασθενούς και όχι στην κατάργησή του. Βέβαια, επιλογή είναι και ο Καιάδας… αλλά δεν νομίζω να είναι ορθή επιλογή ζωής, ευρωστίας και αρτιμέλειας, στο ένα και το αυτό πρόσωπο. Αν είναι έτσι, να καταργήσουμε το ένα μάτι, το ασθενέστερο, το ένα αυτί, το ένα νεφρό… να δούμε τι θα μείνει … μισός εκ μίσους… και της άκαρδης ασυγχωρεσιάς…

Ο Κύριος δεν ήλθε να καταργήσει, αλλά να συμπληρώσει, να θεραπεύσει τα ασθενή, να δυναμώσει τα αδύναμα και να τελειώσει [ολοκληρώσει – σώσει (εκ του σώος)] τα ελλειπή. Να μας συγχωρέσει.

Ο Κύριος, δεν ήλθε να τυφλώσει τον κύκλωπα, τον πολύφημο γίγαντα της επιστήμης… του τέκνου του Ποσειδώνα, του θεού των κάτω των υδάτων, που έχει μονοδιάστατη όραση…, αλλά να τον ανυψώσει, άνω των υδάτων και να τον σώσει.

Έτσι ξεκινά η Αγία Γραφή: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος• και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων. (Γεν.α1,2).

…και Ο ίδιος Κύριος, ο Παντοδύναμος και Πάνσοφος και Πανάγαθος Θεός, σώζει εκ των υδάτων… δια της κοσμικής σοφίας, τον Οδυσσέα. στην προ του Νόμου, Ελλάδα.
…και σώζει εκ των υδάτων… δια της δυνάμεως, τον Μωυσή. (τον προ Χριστού Ισραήλ).
…και σώζει εκ των υδάτων… δια του Σταυρού, μετά Χριστόν, όποιον επιθυμεί να περάσει την νοητή ερυθρά θάλασσα, δια του βαπτίσματος. (μυστικού και μυστηριακού βιώματος).

…Κι Ο Κύριος ο βαπτιζόμενος στον Ιορδάνη (που εορτάζει σήμερα με το παλαιό ημερολόγιο 6+13 = 19) ενώνει τα άνω με τα κάτω ύδατα, για τη δική μας σωτηρία, για την επανεισαγωγή μας δια της μετανοίας, στο θείο Πνεύμα, το φερόμενο επάνω των υδάτων.