Η Απορια του Γιωργου και της Μαριας..

[varthol]

Mαζι σου γνωρισα την σκοτεινη αντιθεση της Βαρεμερας του τελους.
Οταν ειπες θα φυγω και αδειασες τα συρταρια που μοιραστηκα μαζι σου
δεν εβαλα το ηλιο να σε κρατηση.
Ηταν ανωφελο μιας και εσυ εφευγες και μ'αφηνες στο ιδιο γνωριμο σκοταδι.
Γυρισα στην ανανεα αρχη που ξεκιναη καθε αναποδη στροφη στη ζωη μου..
που παντα ηξερα και παντα φοβομουν..
Ξεκινημα που παντα φερνη κλαματα
και Παντα φερνη ελπιδα και αυτοκριτικη οταν καταλαγιαση η φωτια του.
Σε ξαναδα μετα την ληθη του χρονου.Ησουν εκει και με κοιταζες απορημενη.
Ησουνα το ιδιο αδεια οπως τοτε που με αφησες χωρις φανερη αιτια..Νομιζα.
ησουνα πιο πολυ σε εκταση και παρουσια αλλα δεν μπορουσες ουτε τωρα
να μου μιλησης..ακομα δεν ειχες τιποτε να μου πεις..Νομιζα.
Αιφνης καταλαβα οτι ηταν γραμμενο να τελειωση αυτο μεταξυ μας πριν καλα καλα
ξεκινηση..Σταθηκες και με φωτια στο βλεμμα με κοιταξες κατ' ευθειαν στην ψυχη.
Απλωσες τα γνωριμα χερια σου και κρατωντας απαλα το προσωπο μου αποθεσες τα χειλεια
σου στα δικα μου.Με γυρισες χρονια πολλα πισω γλυκεια μου,ματαια ομως..Δεν εφτανε
ομως εκεινη η σπιθα που μας ενωσε στην αρχη..Σε εφερα σπρωχνωντας σε τρυφερα
μπροστα μου και οταν σταματησα να σε κοιτω,αναστεναξα και σου ειπα..
Δεν ειχαμε τοτε τιποτε..και δεν το βρηκαμε απο τοτε..Δεν νοιαστηκες τοτε να το
βρουμε και τωρα ειναι πια αργα..Αρχησαμε να απομακρυνωμαστε σε αντιθετες κατευθυνσεις.
Οταν βρηκα το Θαρρος και γυρισα το κεφαλι να σε κοιταξω κατι λαμπυρησε κατω απο
τα ματια σου..Εφερα σταθερα το βλεμμα μου μπροστα σκουπιζωντας τα δακρυα και διωχνωντας
μακρια ολο τουτο τον Χαμενο καιρο..και τοτε μονο καταλαβα τι επρεπε να εχουμε..
Επρεπε να μιλαμε περισοτερο και μας μας κουφενε η σιωπη..και οι Αλλοι.

Το αφιερωνω στην Μαρια που βιαστηκε να φυγη και στη Μαρια Ψαθα που με εκανε να αρχισω να ξαναγραφω...( Βλακειες )

[Chressida]

Ώχου, κι εμείς τι φταίμε πρωί - πρωί ....

(Να συγκινούμαστε εννοώ, για καλό το λέω )

[varthol]

Η Μαρια Φταιη

[μαρια ψαθα]

Αρχική Δημοσίευση από varthol Η Μαρια Φταιη

όχι.....εσύ φταίς...το "μέσα " σου...
όλα είναι κύκλος και όλα κάποτε κλείνουν..
τουλάχιστόν πάλεψες με το παρελθόν και βγήκες νικητής και δεν ταλανίζεσαι με ανόητες σκέψεις και υποθέσεις..


(συνέχισε )