Ψάχνοντας τον "'ανθρωπο"
..από μικρή είχα διάφορες ανησυχίες.. πότε δεν πίστευα στο Θεό, πότε αμφισβητούσα το νόημα της ζωής, πότε γελούσα όλο άγνοια στον κίνδυνο... χρειάστηκαν χρόνια αρκετά, ατέλειωτες συνομιλίες με τη¨"μαρία" και ένα τραγικό συμβάν για να πιστέψω στο Θεό. Να ευγνωμονώ τη ζωή και να αποφεύγω τον κίνδυνο.
Έφτασα 25, με σχεδόν ολοκληρωμένες αντιλήψεις γύρω από πολλά θέματα και συγκεκριμένη στάση ζωής. Εξακολουθώ να πιστεύω στο Θεό, όποιο όνομα και του δίνουν, λατρεύω τη ζωή σε κάθε μορφή της αλλά...δεν πιστεύω στους ανθρώπους. Όχι όλους..τους περισσότερους. Δεν πιστεύω στην δικαιοσύνη και σίγουρα δεν πιστεύω όλα αυτά που λέγονται περί δημοκρατίας.
Θέλω και γώ κάπου να τα πώ! να πω πώς η νεολαία έχει όνειρα, έχει στόχους, έχει αρχές, έχει πίστη, έχει δυνατότητες, έχει λαχτάρα για ζωή..
Δεν έχει όμως δικαίωμα σε όλα αυτά.
Η σύγχρονη κοινωνία έχει έναν άλλο θεό που προσωπικά ποτέ δεν εκτίμησα, έναν πράσινο και καμιά φορά μωβ με κάτι αριθμούς επάνω... συχνά πυκνά εξοργίζομαι και οι δικοί μου μου λένε "ησύχασε,δεν θα αλλάξεις εσύ τον κόσμο". Μα αν εγώ,που έχω όνειρα για αυτόν τον κόσμο δεν προσπαθήσω τότε ποιος???
αν εγώ δεν πώ φτάνει τότε ποιός????
αν εγώ δεν σκύψω να φυτεύσω ένα καινούργιο δεντράκι τότε ποιός???
αν εγώ δεν "φτύσω" επανω στα καλοσιδερωμένα κοστούμια όλων αυτών που μας θεωρούν "γελοιους", τότε..ποιός. Κανείς.
Δεν το δέχομαι..
δεν δέχομαι να μου στερούν το δικαίωμα της ζωής και της δημιουργίας.
δεν δέχομαι να με παίρνουν για χαζή.
δεν δέχομαι να σκοτώνονται άνθρωποι στο όνομα της..δημοκρατίας (?),
δεν δέχομαι να μου στερούν τον καθαρό αέρα, να γίνονται βίλες οι παιδικές χαρές των αυριανων παιδιών μου,
δεν δέχομαι να μην μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς ο παπούς μου,η γιαγιά μου γιατί κάποιοι φάγαν λίγα παραπάνω,
δεν δέχομαι να είναι στη φυλακή ο μικρομεσαίος για 200 ευρώ..δεν δέχομαι..δεν δέχομαι..δεν δέχομαι να μένουν ατιμώρητοι οι υπαίτιοι.
Κι όμως πέρα από την άρνηση μου σε όλα αυτά,δεν μπορώ να κάνω κάτι πιο ουσιαστικό...
θέλω να μιλήσω,να τα πώ! να θυμηθεί ο κόσμος τις αξίες του τα όνειρα του!!θέλω να τα πω..να σταματήσω να φοβάμαι το αύριο, θέλω να τα πώ..γιατί εγώ και ο κάθε εγώ είναι η δύναμη. θέλω να τα πώ γιατί με κούρασε η σιωπή. θέλω να τα πώ γιατί αυτό είναι το μόνο όπλο που μου έμεινε.
Πιστεύω στο Θεό και στη δύναμη του ανθρώπου, όχι στον ίδιο τον άνθρωπο.
Κάθε φορά που ο "άνθρωπος" πληγώνει τον ίδιο του τον εαυτό στρέφομαι στον ουρανό..
και αν τελικά τίποτα δεν αλλάξει, και αν ο άνθρωπος αρνηθεί να είναι άνθρωπος τότε πάλι εκεί θα στραφώ και θα πώ :
"Γκρεμισε τα και χτίστε από την αρχή. Εμείς δεν είμαστε άξιοι τούτης της πλάσης."
..να με συγχωρήσετε για το θυμό αλλά είναι τραγικό να έχεις "ψυχή" και να μην έχεις "σώμα"....
__________________
Άν το σκεφτείς πολύ θα τρελαθείς . . . αν το ζήσεις θα πιάσεις ουρανό ! ! !
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη μαρια ψαθα : 17-06-09 στις 14:28
|