Εντοπίστηκε ο χαμένος κρίκος στην αλυσίδα της εξέλιξης του ανθρώπου

[Xenios]

ΒΒC
Η Ίντα, ή αλλιώς ο χαμένος κρίκος της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους

Μια εντυπωσιακή αποκάλυψη για την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους παρουσιάστηκε σε ντοκυμαντέρ του διάσημου παραγωγού και παρουσιαστή επιστημονικών ντοκυμαντέρ σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, που προβλήθηκε στο BBC.

Στο ντοκυμαντέρ παρουσιάστηκε ο πρώτος ολοκληρωμένος σκελετός ενός εξαφανισμένου εδώ και εκατομμύρια έτη ζώου, το οποίο σύμφωνα με τους επιστήμονες αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς και χαμένους ως σήμερα κρίκους στην αλυσίδα της εξέλιξης που οδήγησε στην εμφάνιση του ανθρώπου.

Το απολιθώμα του ζώου, με την ονομασία Ίντα, εντοπίστηκε σε μια περιοχή κοντά στη Φρανκφούρτη, στην οποία έχουν βρεθεί και άλλα απολιθώματα, σημειώνει η εφημερίδα Το Βήμα.

O σκελετός ανήκει σε ένα θηλυκό πρωτεύον θηλαστικό που έμοιαζε αρκετά με τους λεμούριους, ένα σπάνιο είδος πιθήκων που ζουν στη Μαδαγασκάρη και ξεχωρίζουν από τη μεγάλη ουρά τους.

Σύμφωνα όμως με τους επιστήμονες το αρχαίο ζώο που ανακαλύφθηκε δεν είχε σχέση με τους λεμούριους, αλλά ανήκε στην κλάση Αdapidae, ένα ξεχωριστό είδος θηλαστικών από τα οποία προήλθαν στη συνέχεια οι πίθηκοι και οι άνθρωποι.

Οι επιστήμονες γνώριζαν για την ύπαρξη αυτών των ζώων και μάλιστα ορισμένοι είχαν διατυπώσει την άποψη ότι τα Αdapidae συνδέονταν με την εμφάνιση του ανθρώπου, όμως τα ευρήματα ήταν λίγα και έτσι δεν μπορούσε να στηριχθεί αυτή η θεωρία.

Τώρα ωστόσο οι επιστήμονες όχι μόνο συμφωνούν ότι το ζώο αυτό έχει σχέση με τον άνθρωπο, αλλά και ότι αποτελεί και σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης.

Newsroom ΔΟΛ

Σχόλιο : Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι απόγονος του Κάιν

[pazo]

ιντα 'ναι τούτο;

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από pazo ιντα 'ναι τούτο;

Η προ^προ Γιαγιά σου και δείξε λίγο σεβασμό

[Xenios]

http://www.youtube.com/watch?v=8yRm7XK-Z0E

[papa]

και στολεγα μην το κανεις θεμα εσυ εκει...
τι καταλαβες τωρα που εμαθαν ολοι οτι η γιαγια ητανε σαυρα;;;
την του δαρβινου δοξαν η λοξαν εζηλεψες;;

μουμπλε μουμπλε

[Gildor]

Αρχική Δημοσίευση από pazo ιντα 'ναι τούτο;

Δε θελω βλακειες

Πρωτα τα Χομπιτ, τωρα αυτο

[Chressida]

Ο δρ Γιορν Χούρουμ, παλαιοντολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Όσλο, έδωσε στο απολίθωμα το ψευδώνυμο Ίντα (Ιda), που είναι το όνομα της εξάχρονης κόρης του. «Αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα θα μας αποκαλύψει τη σχέση μας με όλα τα υπόλοιπα θηλαστικά,με τις αγελάδες και τα πρόβατα, τους ελέφαντες και τους μυρμηγκοφάγους» είπε ο Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, ο οποίος ετοίμασε ένα ντοκυμαντέρ του ΒΒC γι΄ αυτή την ανακάλυψη. Και συμπλήρωσε: «Όσο περισσότερο κοιτάζεις την Ίντα, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για ένα πρωτεύον εν τω γενέσθαι».

Ίντα και... Μόνα Λίζα

Η Ίντα αποκαλύφθηκε από έναν ερασιτέχνη συλλέκτη απολιθωμάτων το 1983 στο λατομείο του Μέσελ, κοντά στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Ο συλλέκτης το είχε στην κατοχή του για 20 χρόνια, όταν τελικά αποφάσισε να το πουλήσει, μέσω ενός εμπόρου απολιθωμάτων. Ο έμπορος ζητούσε για το απολίθωμα αυτό 1 εκατ. ευρώ, ποσό που τα μεγάλα γερμανικά μουσεία αρνήθηκαν να δώσουν. Τότε πήγε στον δρα Χούρουμ, ο οποίος πείστηκε για τη μεγάλη αξία του ευρήματος και ζήτησε από το πανεπιστήμιό του το σχετικό ποσό. Ο Χούρουμ συνέκρινε τον μελλοντικό αντίκτυπο του συγκεκριμένου απολιθώματος με αυτό της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. «Οι άνθρωποι θα έρχονται στο μουσείο μας για να το δουν για τα επόμενα εκατό χρόνια» είπε σε μια συνέντευξη.

Το ηλικίας 47 εκατομμυρίων ετών απολίθωμα συγκρίθηκε από ορισμένους με τη Στήλη της Ροζέτας, καθώς θα μπορέσει να μας αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη των πρωτευόντων. Η διεθνής επιστημονική ομάδα που μελέτησε το απολίθωμα ανακοίνωσε ότι είναι το πιο πλήρες απολίθωμα πρωτεύοντος που έχει ποτέ αποκαλυφθεί. Ο σκελετός του είναι πλήρης κατά 95%, ενώ διατηρεί ακόμη και το τρίχωμά του, ακόμη και το φαγητό στο στομάχι του. Το επίσημο επιστημονικό όνομα του απολιθώματος είναι Darwinius masillae. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Δαρβίνου, καθώς εφέτος εορτάζονται τα 200 χρόνια από τη γέννησή του. Η Ίντα είναι με βεβαιότητα πρωτεύον, καθώς έχει χέρια με δάχτυλα και νύχια παρόμοια με τα δικά μας. Η μεγάλη σπουδαιότητα του ευρήματος έγκειται στο γεγονός ότι προέρχεται από μια εποχή όπου η εξελικτική γραμμή των πρωτευόντων είχε μόλις αρχίσει να διαχωρίζεται σε δύο διαφορετικούς κλάδους, σε αυτόν των λεμούριων και σε αυτόν των πιθήκων και των μαϊμούδων.

Μια σπουδαία ιδιαιτερότητα του απολιθώματος της Ίντα είναι ότι ανήκει σε νεαρό άτομο. Το κρανίο του έχει όλα τα νεογιλά δόντια, ενώ τα μόνιμα βρίσκονται ακόμη στη φάση του σχηματισμού. Η μελέτη της οδοντοφυΐας μπορεί να μας παράσχει σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των εξαφανισμένων ζώων. Για παράδειγμα, πρόσφατα μελέτησα σε συνεργασία με τη δρα Αλεξάντρα βαν ντερ Γκέερ τα δόντια ενός νεαρού πιθήκου, του Ρaradolichopithecus, που έζησε στα Βατερά της Λέσβου πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια. Με βάση τη μελέτη των δοντιών του συμπεράναμε ότι ο πίθηκος των Βατερών πέθανε σε ηλικία 5 ετών, ενώ βρισκόταν στη φάση της εφηβείας. Η εφηβεία ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος γι΄ αυτό το ζώο και προφανώς, αφού πέθανε, δεν τα κατάφερε.


Άρθρο του Μιχ. Δ. Δερμιτζάκη, καθηγητή Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας, τ. αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών.

[Gildor]

Ωραιο χομπυ αυτο το "συλλεκτης απολιθωματων". Τα μαζευεις, τα δημοπρατεις, και μετα απο 20 χρονια το μαθαινει η επιστημη.

Που θα ηταν η επιστημη τωρα αν αυτος ο τυπος δεν περιμενε 20 χρονια να το πουλησει;

[Diamond]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Η προ^προ Γιαγιά σου και δείξε λίγο σεβασμό

Ακριβώς! Δείξε λίγο σεβασμό Παζίτο στην Προπρογιαγιά σου και συμμαθήτρια του Στέλιου!

Κάθε φορά που ανακαλύπτουμε έναν χαμένο κρίκο της εξέλιξης δημιουργούμε δύο νέους οι οποίοι πρέπει να βρεθούν για να συμπληρωθεί η αλυσίδα... Αυτό ισχύει και για την Ιντα, το μικροσκοπικό θηλαστικό που έζησε πριν από 47 εκατ. έτη στη Γερμανία και η μελέτη του αναμένεται να δώσει απαντήσεις για τους μακρινούς προγόνους μας


ΤΟΥ ΜΙΧ.Δ.ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗ | Κυριακή 31 Μαΐου 2009


Η προέλευση του ανθρώπου ασκούσε και ασκεί ιδιαίτερη επίδραση στην ανθρώπινη φαντασία. Είναι μια ιστορία που ξεκινά με μικρά, μυστήρια, σιωπηρά τετράποδα όντα που διατρέχουν τα σκοτεινά δάση των αρχαίων ηπείρων και καταλήγει στα έξυπνα, πανταχού παρόντα δίποδα της πυρηνικής εποχής, των σύγχρονων εθνών και της κατακτήσεως του Διαστήματος. Η αναζήτηση των προγόνων του ανθρώπου δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ, αφού και τώρα, παρά την τεχνολογική πρόοδο της εποχής μας με τις διαστημικές εξερευνήσεις αλλά και τις ιδεολογικές ανακατατάξεις, δεν έπαψε καθόλου να υπάρχει η πρόκληση για την αναζήτηση της καταγωγής μας.

Από ολόκληρο το ζωικό βασίλειο ο άνθρωπος εντυπωσιάζει περισσότερο, γιατί έχει το πλέον ανεπτυγμένο αλλά και το πληρέστερα διαμορφωμένο νευρικό σύστημα, και ιδιαίτερα τον εγκέφαλο. Δεν είναι όμως αυτή η μόνη διαφορά του από τα άλλα σπονδυλωτά ζώα, τα οποία έχουμε κατατάξει στην ανώτατη βαθμίδα. Επίσης, δεν πρέπει να αγνοήσει κανείς το γεγονός ότι το μεταξύ τους διάστημα είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Θεμελιώδες ερώτημα παραμένει το αν ο φυσικός άνθρωπος (Ηomo naturalis) είναι το τέλος, το τέρμα των εξελικτικών διεργασιών που τον αφορούν.

Προ ολίγων ημερών ανακοινώθηκε από την επιστημονική κοινότητα η ανακάλυψη ενός αρχαίου πρωτεύοντος, το οποίο πιστεύεται ότι είναι ένα είδος «χαμένου συνδετικού κρίκου» μεταξύ των συγγενών του ανθρώπου και των υπόλοιπων ζώων. Ο δρ Γιορν Χούρουμ, παλαιοντολόγος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Οσλο, έδωσε στο απολίθωμα το ψευδώνυμο Ιντα (Ιda), που είναι το όνομα της εξάχρονης κόρης του. «Αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα θα μας αποκαλύψει τη σχέση μας με όλα τα υπόλοιπα θηλαστικά,με τις αγελάδες και τα πρόβατα, τους ελέφαντες και τους μυρμηγκοφάγους»είπε ο Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, ο οποίος ετοίμασε ένα ντοκυμαντέρ του ΒΒC γι΄ αυτή την ανακάλυψη. Και συμπλήρωσε: «Οσο περισσότερο κοιτάζεις την Ιντα, τόσο περισσότερο συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για ένα πρωτεύον εν τω γενέσθαι».

Ιντα και... Μόνα Λίζα
Η Ιντα αποκαλύφθηκε από έναν ερασιτέχνη συλλέκτη απολιθωμάτων το 1983 στο λατομείο του Μέσελ, κοντά στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Ο συλλέκτης το είχε στην κατοχή του για 20 χρόνια, όταν τελικά αποφάσισε να το πουλήσει, μέσω ενός εμπόρου απολιθωμάτων. Ο έμπορος ζητούσε για το απολίθωμα αυτό 1 εκατ. ευρώ, ποσό που τα μεγάλα γερμανικά μουσεία αρνήθηκαν να δώσουν. Τότε πήγε στον δρα Χούρουμ, ο οποίος πείστηκε για τη μεγάλη αξία του ευρήματος και ζήτησε από το πανεπιστήμιό του το σχετικό ποσό. Ο Χούρουμ συνέκρινε τον μελλοντικό αντίκτυπο του συγκεκριμένου απολιθώματος με αυτό της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. «Οι άνθρωποι θα έρχονται στο μουσείο μας για να το δουν για τα επόμενα εκατό χρόνια»είπε σε μια συνέντευξη.

Το ηλικίας 47 εκατομμυρίων ετών απολίθωμα συγκρίθηκε από ορισμένους με τη Στήλη της Ροζέτας, καθώς θα μπορέσει να μας αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη των πρωτευόντων. Η διεθνής επιστημονική ομάδα που μελέτησε το απολίθωμα ανακοίνωσε ότι είναι το πιο πλήρες απολίθωμα πρωτεύοντος που έχει ποτέ αποκαλυφθεί. Ο σκελετός του είναι πλήρης κατά 95%, ενώ διατηρεί ακόμη και το τρίχωμά του, ακόμη και το φαγητό στο στομάχι του. Το επίσημο επιστημονικό όνομα του απολιθώματος είναι Darwinius masillae. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Δαρβίνου, καθώς εφέτος εορτάζονται τα 200 χρόνια από τη γέννησή του. Η Ιντα είναι με βεβαιότητα πρωτεύον, καθώς έχει χέρια με δάχτυλα και νύχια παρόμοια με τα δικά μας. Η μεγάλη σπουδαιότητα του ευρήματος έγκειται στο γεγονός ότι προέρχεται από μια εποχή όπου η εξελικτική γραμμή των πρωτευόντων είχε μόλις αρχίσει να διαχωρίζεται σε δύο διαφορετικούς κλάδους, σε αυτόν των λεμούριων και σε αυτόν των πιθήκων και των μαϊμούδων.

Μια σπουδαία ιδιαιτερότητα του απολιθώματος της Ιντα είναι ότι ανήκει σε νεαρό άτομο. Το κρανίο του έχει όλα τα νεογιλά δόντια, ενώ τα μόνιμα βρίσκονται ακόμη στη φάση του σχηματισμού. Η μελέτη της οδοντοφυΐας μπορεί να μας παράσχει σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των εξαφανισμένων ζώων. Για παράδειγμα, πρόσφατα μελέτησα σε συνεργασία με τη δρα Αλεξάντρα βαν ντερ Γκέερ τα δόντια ενός νεαρού πιθήκου, του Ρaradolichopithecus, που έζησε στα Βατερά της Λέσβου πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια. Με βάση τη μελέτη των δοντιών του συμπεράναμε ότι ο πίθηκος των Βατερών πέθανε σε ηλικία 5 ετών, ενώ βρισκόταν στη φάση της εφηβείας. Η εφηβεία ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος γι΄ αυτό το ζώο και προφανώς, αφού πέθανε, δεν τα κατάφερε. Ανάλογα συμπεράσματα θα συναχθούν στο μέλλον για την Ιντα. Το λατομείο των απολιθωμάτων
Τι προκάλεσε όμως τον θάνατο της Ιντα; Στο ορυχείο του Μέσελ έχουν βρεθεί πολυάριθμα απολιθώματα θηλαστικών, ψαριών, πτηνών και ερπετών. Ολα χαρακτηρίζονται από μια άριστη κατάσταση διατήρησης. Η μελέτη αυτών των απολιθωμάτων αποκάλυψε στους ειδικούς τις συνθήκες που υπήρχαν εκείνη την εποχή. Σήμερα ξέρουμε ότι πριν από 47 εκατομμύρια χρόνια το Μέσελ ήταν μια ηφαιστειακή λίμνη. Σποραδικά δηλητηριώδη αέρια εκπέμπονταν στην περιοχή, με αποτέλεσμα τα ζώα της περιοχής να βρίσκουν ακαριαίο θάνατο. Τα ζώα που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν κοντά στη λίμνη, π.χ. για να πιουν νερό ή γιατί πετούσαν πάνω από αυτήν, έπεφταν μέσα στο νερό και αργότερα θάβονταν μέσα στη λάσπη του πυθμένα. Εκεί οι συνθήκες απολίθωσης ήταν ιδανικές, με αποτέλεσμα να διατηρηθούν όλες οι λεπτομέρειες του σκελετού τους, ακόμη και το τρίχωμά τους ή τα φτερά τους. Η Ιντα είναι το πρώτο πρωτεύον που βρέθηκε στο Μέσελ και αποτελεί απόδειξη ότι η Ευρώπη υπήρξε μια σημαντική περιοχή για την εξέλιξη των πρωτευόντων.

Ο ηλικίας 47 εκατομμυρίων ετών σκελετός της Ιντα είναι αναμφίβολα μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις των τελευταίων χρόνων. Χαρακτηρίστηκε από ορισμένους ως ο «χαμένος συνδετικός κρίκος». Είναι όμως πράγματι κάτι τέτοιο; Στο τέλος του 19ου αιώνα αυτή η φράση αναφερόταν στο πλάσμα που συνδέει εμάς με τους πιθήκους. Πολλοί επιστήμονες της εποχής εκείνης είχαν προσπαθήσει να ανακαλύψουν αυτόν τον συνδετικό κρίκο. Αυτός που τα κατάφερε ήταν ο Ολλανδός Εζέν Ντυμπουά, ο οποίος αποκάλυψε στην Ιάβα το πρώτο απολίθωμα πιθηκανθρώπου. Σήμερα ο άνθρωπος της Ιάβα ονομάζεται επιστημονικά Ηomo erectus και θεωρείται ο πιο άμεσος απολιθωμένος συγγενής μας. Ενας άλλος συνδετικός κρίκος είναι ο Αustralopithecus afarensis, ο οποίος ανήκει σε ένα είδος αρχαιότερο του πιθηκανθρώπου. Η Ιντα είναι όμως πολύ πιο αρχαία. Ο κοντινότερος απολιθωμένος συγγενής μας είναι ο Sahelanthropus tchadensis, ο οποίος έχει ηλικία 6 με 7 εκατομμυρίων χρόνων. Μεταξύ του Σαχελανθρώπου και της Ιντα υπάρχει ένα κενό περίπου 40 εκατομμυρίων χρόνων. Το αρχείο των απολιθωμάτων από αυτή την περίοδο είναι ελλιπές και υπάρχουν περισσότεροι χαμένοι παρά συνδετικοί κρίκοι. Οπότε οποιοδήποτε απολίθωμα πρωτεύοντος αυτής της περιόδου θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «χαμένος συνδετικός κρίκος». Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, «κάθε φορά που ανακαλύπτουμε έναν χαμένο συνδετικό κρίκο, δημιουργούμε δύο νέους που πρέπει να βρεθούν προκειμένου να συμπληρωθεί η αλυσίδα».

Ο κ. Μιχ. Δ. Δερμιτζάκης είναι καθηγητής Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας, τ. αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.tovima.gr

[Platinum]

Κανείς δεν αμφισβητεί τη σημασία του ευρήματος για την παλαιοντολογία αλλά η όλη υπερβολή σχετικά με τον "χαμένο κρίκο" κλπ είναι μάλλον επικοινωνιακή. Είτε το παραδέχονται είτε όχι οι παλαιοντολόγοι το θέμα της εξελικτικής βιολογίας έχει "φύγει" από αυτούς και έχει περάσει στη μοριακή βιολογία όπου η μελέτη των γονιδίων κλπ έχει θέσει σε νέες βάσεις τη μελέτη της εξέλιξης των οργανισμών αλλά και την συστηματική τους κατάταξη σε γένη, είδη κλπ. Βέβαια τα απολιθώματα πάντα προκαλούν αίσθηση λόγω της "ανάγκης" μας να δούμε κάτι "απτό" και επιπλέον είναι "εκθέσιμα" σε αντίθεση με τα ευρήματα σε γονιδιακό επίπεδο.