Αντιγράφω από τον Monde
Διαμάχη στην Ε.Ε.
H ένεση δισεκατομμυρίων ευρώ στη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στον γαλλικό Τύπο.
Ανάμεικτα τα σχόλια, θετικά και αρνητικά, και πάντα με μια τάση να επισημαίνεται ο οικονομικός πατριωτισμός της Γαλλίας.
Η ένεση αυτή, αλλά και οι προϋποθέσεις που τη συνοδεύουν, με κυριότερη εκείνη της μη μεταφοράς της παραγωγής σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σηματοδοτούν την επικίνδυνη στροφή που κάνει η Ευρώπη: όλοι αγωνίζονται για τον εαυτό τους.
Ηδη σήμερα οι τράπεζες δανείζουν σε εξαιρετικές περιπτώσεις σε ξένες επιχειρήσεις. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι μόλις πριν από δύο χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ενωση είχε ταχθεί κατά της οικονομικής ενίσχυσης της Peugeot - Citroen από το γαλλικό κράτος...
Οι διαμάχες στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης παίρνουν πλέον επικίνδυνη τροπή. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα: οι γαλλογερμανικές διαφωνίες για τη λίστα των χωρών που θα συμμετάσχουν στην έκτακτη σύνοδο κορυφής. Κάτι που δεν θα ξεπεραστεί εύκολα.
|
Κάπου αρχίζω να τα "παίρνω" με την Ecofin και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Αυτή η στυγνή επέμβαση στα εσωτερικά των κρατών, οδηγεί σε άσχημες καταστάσεις. Γούστο της καπέλο της αν η Γαλλία, δεν θέλει να κλείσει η Πεζώ και η Σιτροέν με συνέπεια εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους. Γούστο της καπέλο της, να θέλει η Ιταλία να στηρίξει τον εθνικό της αερομεταφορέα και γούστο μας καπέλο μας, να θέλει η Ελλάδα να στηρίξει τις ασθενέστερες τάξεις, ακόμα και αν παραδεχτώ ότι το κάνει, για τα όποια συμφέροντα και την Ολυμπιακή.
Δεν παραβλέπω τα όσα έχουμε κερδίσει από την συμμετοχή μας και στην ΕΕ και στην ΟΝΕ, αλλά κάνουν κατ επανάληψη λάθη οι της ΕΕ.
Πρώτον και καλύτερον, αυτή η νοσηρή ευρωπαική κεντρική τράπεζα, έκανε την μία αύξηση επιτοκίων πάνω στην άλλη και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. Κράτος εν κράτει τραπεζίτες με παρωπίδες, έβλεπαν μόνο τα τραπεζικά συμφέροντα τους, αγνοώντας την ουσία, που είναι η ανάπτυξη.