Κατάνυξη στην επέτειο εκχριστιανισμού των Ρώσων αλλά και υπονοούμενα

[Xenios]

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προεξείχε σήμερα σε θεαματική και συγκινητική θεία λειτουργία που τελέσθηκε στο λόφο του Αγίου Βλαδίμηρου στο Κίεβο, για να εορταστεί η 1.020ή επέτειος του εκχριστιανισμού των Ρώσων.

Ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιος, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ο αρχιεπίσκοπος Τιράνων και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιος και εκπρόσωποι των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών συλλειτούργησαν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Παρά την κατάνυξη, η συνάντηση με δυσκολία έκρυβε τις πολιτικές εντάσεις που έχουν συσσωρευτεί με αφορμή τους εορτασμούς του εκχριστιανισμού των Ρώσων.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο, πιστό μέλος της Ορθοδόξου εκκλησίας ο ίδιος, ελπίζει ότι οι εορτασμοί θα ενισχύσουν την πορεία για τη δημιουργία αυτονόμου Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ουκρανία που δεν θα υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας.

Αντίθετα, το Πατριαρχείο Μόσχας αλλά και σημαντική μερίδα του κόσμου στην Ουκρανία, θέλουν να διατηρήσουν τους εκκλησιαστικούς δεσμούς με τη Μόσχα, δεσμούς που θεωρούν ότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο που συνδέει πλέον τους Ουκρανούς με τους Ρώσους.

«Πιστεύουμε πως ως δώρο Θεού ως ιστορική αλήθεια και δικαιοσύνη θα δημιουργηθεί μια εθνικά διοικούμενη εκκλησία στην Ουκρανία», είπε ο πρόεδρος Γιουσένγκο σε ομιλία που μεταδίδονταν από όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας και απευθυνόμενος στον Οικουμενικό Πατριάρχη είπε: «Καλώ την Παναγιώτητά σας να ευλογήσει τα όνειρά μας για την αλήθεια, για την ελπίδα μας, για τη χώρα μας, για την Ουκρανία».

Η απάντηση του Πατριάρχου Βαρθολομαίου δόθηκε αργότερα στην ομιλία του στην επίσημη δεξίωση για τους εορτασμούς όταν ευχήθηκε οι επόμενοι εορτασμοί της 1.025 επετείου να εορταστούν απ' όλους τους Ορθοδόξους. «Εν ευσεβή υποταγή εις μίαν κανονικήν ιεραρχικήν δομήν υπό ένα άγιο ποιμένα εν μία αγία τραπέζη εν ενί ζωοποιό ποτήριο και εν μία ιερά μαρτυρίαν περί της εν ειμί ελπίδος, εις δόξαν Θεού και εις έπαινον του ονόματος της μεγάλης Ουκρανικής πατρίδος».

Πολλοί στην Ουκρανία θεωρούν ότι η πενταετία αυτή που θέτει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ως χρονικό όριο για τη λύση του ουκρανικού εκκλησιαστικού ζητήματος είναι πολύ μεγάλος. «Η Ουκρανία είναι μια ανεξάρτητη χώρα, όπως η Βουλγαρία ή η Γεωργία κι είναι λογικό να έχει τη δική της εκκλησία», λέει ο Ανατόλι Κολοντεϊ επικεφαλής του τμήματος θρησκευτικών σπουδών στην εθνική Ακαδημία Επιστημών του Κιέβου. Δεν υπάρχει τίποτα περίεργο σε αυτό, λέει. Άλλοι Ουκρανοί εκφράζονται ακόμη πιο έντονα μιλώντας για αναμονή 300 χρόνων για την αναγνώριση ενός ανεξάρτητου Ουκρανού προκαθημένου της Εκκλησίας, η οποία εν τω μεταξύ διαλύεται υπό τις πιέσεις αυτές σε πολλά ρεύματα. Τους Ουνίτες στη Δύση που αναγνωρίζουν τον Πάπα, διάφορα αυτοανακηρυγμένα κέντρα αυτοκεφάλων εκκλησιών και αυτούς που μένουν στην κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία που συνδέεται πάντα με τη Μόσχα.

Το τελευταίο αυτό ρεύμα θέλει να ενισχύσει το Πατριαρχείο της Μόσχας με την συμμετοχή, την τελευταία στιγμή, του Πατριάρχη Αλεξίου στους μεγάλους εορτασμούς της επετείου του εκχριστιανισμού.

Παρά τις επιστολές που είχε στείλει νωρίτερα ο Πατριάρχης Αλέξιος, στους άλλους προκαθημένους από τους οποίους ζητούσε να μην συμμετάσχουν στους εορτασμούς, ο ίδιος ήλθε στο Κίεβο και συλλειτούργησε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τους αρχιεπισκόπους Αθηνών και Τιράνων.

Ο ρωσικός τύπος εκτιμά ότι παρόλα αυτά ο πατριάρχης Αλέξιος είναι κερδισμένος από την «αναμέτρηση» αυτή, κατά κάποιο τρόπο, διότι εξασφάλισε μια σημαντική όπως λένε νίκη: την άρνηση της αυτοκεφάλου εκκλησίας της Κύπρου να συμμετάσχει στους εορτασμούς.

Θεωρούν αντίθετα ότι η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου στους εορτασμούς θα πρέπει να θεωρηθεί «φυσιολογική», επακόλουθο της «ήττας» που υπέστη η φιλορωσική παράταξη της εκκλησίας της Ελλάδος στις τελευταίες εκλογές, όπως χαρακτηριστικά γράφουν.

Τέλος θεωρούν ότι η πίεση που άσκησε το Πατριαρχείο Μόσχας στην Γεωργία μέσω του ενδεχομένου αναγνώρισης αυτονόμου εκκλησίας στην Αμπχαζία ήταν αποτελεσματική.

Το κλίμα αυτό της αναμέτρησης που κυριαρχεί στον ρωσικό Τύπο αναπαράγετο περιστασιακά και στο Κίεβο όπου σε ορισμένες πλατείες ορισμένοι φώναζαν συνθήματα υπέρ του Αλεξίου και έπαιρναν αμέσως απάντηση με συνθήματα υπέρ του Βαρθολομαίου.

www.kathimerini.gr Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

[Xenios]

Θα πρέπει να καταλάβουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας, ότι οι Ουκρανοί θα πρέπει να έχουν αυτοκέφαλο εκκλησία, όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.

Η Σοβιετική Ένωση μας τελείωσε, κάθε κράτος ορθόδοξο, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα στην αυτοδιάθεση της κεφαλής της εκκλησίας.

Φυσικά το ίδιο θα πρέπει να καταλάβει και η ΑΘΠ ο Οικουμενικός Πατριάρχης, γιατί όταν ακούω περί νέων χωρών, που ανακτεύονται τα άντερα....
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών πρέπει να είναι και ουσιαστικά και πάσης Ελλάδος και όχι μόνο κατ' όνομα. Επίσης θα πρέπει η αρχιεπισκοπή Κρήτης να ενσωματοθεί με την υπόλοιπη Ελλάδα.

[Parvaneh]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Θα πρέπει να καταλάβουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας, ότι οι Ουκρανοί θα πρέπει να έχουν αυτοκέφαλο εκκλησία, όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο. Η Σοβιετική Ένωση μας τελείωσε, κάθε κράτος ορθόδοξο, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα στην αυτοδιάθεση της κεφαλής της εκκλησίας. Φυσικά το ίδιο θα πρέπει να καταλάβει και η ΑΘΠ ο Οικουμενικός Πατριάρχης, γιατί όταν ακούω περί νέων χωρών, που ανακτεύονται τα άντερα.... Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών πρέπει να είναι και ουσιαστικά και πάσης Ελλάδος και όχι μόνο κατ' όνομα. Επίσης θα πρέπει η αρχιεπισκοπή Κρήτης να ενσωματοθεί με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Πες κι έγινε, ποιο το νόημα;

Ποια η σημασία της ενσωμάτωσης;

[τελειωμένος]

Η ορθοδοξία (λένε ότι) έχει οικουμενικό χαρακτήρα και δεν θα έπρεπε να εμπλέκεται με πολιτική. Τα σύνορα που πρέπει να έχουν οι εκκλησίες μεταξύ τους δεν πρέπει να έχουν σχέση με τα σύνορα των κρατών

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από τελειωμένος Η ορθοδοξία (λένε ότι) έχει οικουμενικό χαρακτήρα και δεν θα έπρεπε να εμπλέκεται με πολιτική. Τα σύνορα που πρέπει να έχουν οι εκκλησίες μεταξύ τους δεν πρέπει να έχουν σχέση με τα σύνορα των κρατών

Γιατί; Κάθε κράτος πρέπει να έχει την αυτοκέφαλο εκκλησία του κάτω από την ευλογία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Εγώ δεν θέλω πχ τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης να τον εγκρίνει Τούρκος Νομάρχης, όπως δεν θα ήθελε ο ουκρανός τον αρχιεπίσκοπο του, να είναι κάτω από την έγκριση του Ρώσσου ηγέτη. Στην Ελλάδα δεν εμπλέκεται η πολιτική στην ανάδειξει Μητροπολιτών και Αρχιεπισκόπου.

[eleftherios]

Δεν θέλω να έχω καμμία εμπάθεια για την Ρωσία αλλά μου φαίνεται ότι όπως και αν έχει παρουσιαστεί στην ιστορία είναι ιμπεριαλιστική:
Ορθόδοξη (θυμίζω Τουρκοκρατία, δεν λέω, μας οφέλησε, δεν ήταν όμως αυτός ο σκοπός της)
Σλαβική (από που ξεκίνησε αυτό που τώρα ονομάζουμε "Μακεδονικό ζήτημα"; )
Κομουνιστική (όλοι έδειχαν "διεθνιστική αλληλεγγύη", εκτός από τους Ρώσους...)

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από eleftherios Δεν θέλω να έχω καμμία εμπάθεια για την Ρωσία αλλά μου φαίνεται ότι όπως και αν έχει παρουσιαστεί στην ιστορία είναι ιμπεριαλιστική:

Εδώ θέλουν να αγιοποιήσουν τον τελευταίο τσάρο Νικόλαο .....

[τελειωμένος]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Γιατί; Κάθε κράτος πρέπει να έχει την αυτοκέφαλο εκκλησία του κάτω από την ευλογία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Εγώ δεν θέλω πχ τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης να τον εγκρίνει Τούρκος Νομάρχης, όπως δεν θα ήθελε ο ουκρανός τον αρχιεπίσκοπο του, να είναι κάτω από την έγκριση του Ρώσσου ηγέτη. Στην Ελλάδα δεν εμπλέκεται η πολιτική στην ανάδειξει Μητροπολιτών και Αρχιεπισκόπου.

Γιατί να είναι αυτοκέφαλες οι εκκλησίες δεν καταλαβαίνω. Αυτό είχε κάποιο νόημα στην δημιουργία του ελληνικού κράτους το 19ο αιώνα. Τότε που η εκκλησίες επηρέαζαν την πολιτική. Τώρα πια απλώς θα πρέπει να συνεχίσουμε να τις κρατάμε έξω από την πολιτική όσο μπορούμε και όχι να τις αναμιγνύουμε το πολιτικό με το εκκλησιαστικό το οποίο θα έπρεπε να μην έχει σχέση με τις εθνικιστικές τους βλέψεις...

[Xenios]

Άσχετα με όλα τα άλλα, ήταν συγκινητικό στην σημερινή Λειτουργία, από τον λόφο του Αγίου Βλαδίμηρου στο Κίεβο, η κατάνυξη των ανωνύμων χριστιανών. Φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο δεν το βλέπουμε στην Ελλάδα.
Οι πιο πολλοί κρατούσαν μια εικόνα ή ενα σταυρό και πραγματικά με συγκίνησε ο τρόπος που ζούσαν την κάθε στιγμή της Ιεράς Λειτουργίας.