Οι φίλοι μας τα ζώα
Όσοι έχουμε ζήσει λίγο ή πολύ με μια ψυχούλα, ένα σκυλάκι ένα γατάκι ή οτιδήποτε άλλο, ξέρουμε καλό το δέσιμο που νοιώθουμε.
Θυμάμαι με απίστευτα συναισθήματα την πρώτη μου Φρύντα (Γερμανικό λυκόσκυλο) που γεννηθήκαμε σχεδόν την ίδια εποχή και όταν την έχασα 15 ετών πια, ήταν σαν να έχανα τον καλύτερο μου φίλο.
Θυμάμαι τον Μπρούνο ένα μεσαίου μεγέθους μαύρο κανίς, ήρεμο και πολύ φατσούλα.
Πως να ξεχάσω τον σκανταλιάρη Ρούντυ, ένα κόκκερ σπάνιελ ρουαγιάλ, πειραχτήρι πρώτο, που μέχρι τα βαθιά του γεράματα πέταγε την σκούφια του για παιγνίδι.
Θα αφήσω τελευταία την δεύτερη Φρύντα μου, επίσης Γερμανικό λυκόσκυλο, έμεινα μαζί της λίγα σχετικά χρόνια στο Cape Town και είναι το σκυλί που με είχε κατακτήσει με την απίστευτη εξυπνάδα της και την μοναδική πραότητα και καλωσύνη.
Η συμβίωση με ένα ζωάκι, σε κάνει ή θα έπρεπε να σε κάνει, να νοιώθεις ευαισθησίες που δύσκολα αποκτάς.
Είναι χαρά μου, που η Ντιάνα μου πρότεινε, να φτιάξουμε αυτό το Club, την καλωσορίζω και είμαι σίγουρος ότι το αγαπήσουμε όλοι.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|