ένδοξο παρελθόν και ελπιδοφόρο (υπό προϋποθέσεις) μέλλον

[mystakid]

Από τα γεωμετρικά χρόνια, (ορθά το αντιλήφθηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι) θεοί και άνθρωποι, γράφουν ιστορία. Ο Θεός αεί γεωμετρεί….

Εκεί που συναντάται η Ιστορία με την Ορθοδοξία, γράφονται ένδοξες σελίδες.

Είναι πλέον ιστορία το ’40, αλλά ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ορθοδοξία σταμάτησε εκεί. Προχωρά.

Η ιστορία καταγράφει: Αν η Ελλάδα δεν καθυστερούσε τον άξονα, η Ρωσία θα έπεφτε και θα είχαμε άλλη τροπή στην έκβαση του πολέμου…

Η θεολογική (και όχι απλά θρησκευτική έποψη του έπους του ‘40) καταγράφει, πως δεν είναι συμπτωματικό ότι οι ορθόδοξες χώρες Ελλάδα και Ρωσία, είναι οι μόνες χώρες που ‘’καθυστέρησαν’’ και ''σταμάτησαν’’ την προέλαση ενός κόσμου, στημένου κατά την φαντασία και το θέλημα του Χίτλερ και των συνεργατών του. Πίσω από τα πρόσωπα που έγραψαν ιστορία, υπάρχουν οι σταυροί και αυτές τις κινήσεις.

Πίσω από τον Χίτλερ βλέπουμε την σβάστικα ή ακόμη και μπροστά ως θυρεό, τον αγκυλωτό σταυρό. Τον φορούσαν οι αγαπημένοι του Σπαρτιάτες και ειδικά, οι αρχαίοι δικαστές (της Σπάρτης). Ο ισοσκελής σταυρός είναι η αρμονία. Έτσι, όταν αυτή διαταράσσεται από κάποια άνομη πράξη, ο δικαστής με τον αγκυλωτό σταυρό (σβάστικα), προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις, αποκατάστασης της χαμένης ισορροπίας.

Κι ο Χίτλερ, με ένα θεωρητικό υπόβαθρο αλλά και την πρακτική, πολεμική μηχανή που διαθέτει, σαν με μοχλό, (ενέργεια δυναμική μεταφραζόμενη σε κινητική) προβαίνει κατά το δοκούν, να αποκαταστήσει αυτήν την χαμένη κατά την γνώμη του, χαμένη ισορροπία, εγκαθιστώντας έναν νέο κόσμο, μια νέα εποχή.

Στο ίδιο μήκος κύματος, κινούνται τα πολλά θελήματα των ανθρώπων έναντι του Ενός θελήματος του Θεού, όπως και οι αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες μεταξύ τους, πολυνομία - πολυθεϊα με τον Ένα Νόμο, Μία Χάρι, του Ενός Τριαδικού Θεού.

Το δια του πολέμου, της φωτιάς και του σιδήρου, γενηθήτω το θέλημά μου του (όποιου) Χίτλερ (με θυρεό την σβάστικα) βρίσκεται αντιμέτωπο με το ειρηνικό γενηθήτω το θέλημά Σου Κύριε, που εντοπίζεται η πραγμάτωσή του, στην γη, όπου πνέει ορθόδοξος ‘’αέρας’’ όχι εκείνος στις βουνοπλαγιές της Βορείου Ηπείρου, αλλά αυτός, ο ένας στις καρδιές των αγωνιστών. Όπως και σε όλους τους αγώνες της Ελλάδας (και εκεί βρίσκεται η διαφορά, για τους προβληματισμένους… η ελληνική ψυχή) συμπολεμιστές αναδεικνύονται υπέρ πίστεως και πατρίδος στα ίδια ορθόδοξα σύνορα, θεοί και άνθρωποι. Φυσικά, ο όρος θεοί, αποδίδεται στους αγίους μας, τους θεούς κατά χάριν, του Ενός Τριαδικού Θεού. Η εμφάνιση της Παναγίας, του Αγίου Δημητρίου, Αγίου Χαραλάμπους, Αγίου Μηνά (στο Ελ Αλαμέιν…) είναι αδιαμφισβήτητα. Ανέκδοτα μεν, αλλά οι θαυμαστές αναφορές, είναι πάμπολλες. Είναι η μυστική παρουσία του Αληθινού Θεού κοντά σε αυτόν τον Δαβιδάκο (Έλληνα) ενάντια στον διαχρονικό Γολιάθ... (όλους τους κατά καιρούς εχθρούς μας) που πολύ θάθελαν να μας αφανίσουν, αλλά προς έκπληξή τους... Ο Θεός έβαλε την υπογραφή Του... και δεν την παίρνει πίσω (κατά τον Κολοκοτρώνη...).

Και να τα αποδεικνύοντα τα λεγόμενα, σχήματα…



Αποκατάσταση ειρήνης δια της Ορθοδοξίας, κατά το θέλημα του Θεού, σε αντίδραση του αγκυλωτού και κατά το δοκούν θελήματος… του Χίτλερ, αποκατάστασης (σπαρτιατικής) ισορροπίας.

Οι νοητές γραμμές που έχουν ‘’ενεργειακά’’ αποτυπωθεί, φυσικά και δεν είναι αυθαίρετες και εξηγώ αμέσως, το γιατί.

Οι γραφές των ανθρώπων, νοούνται ως μεταφορά της έρπουσας ‘’φωτιάς’’ γνώσης, από περιοχή σε περιοχή. Έτσι, παρατηρούμε τα κινέζικα να γράφονται με φορά από πάνω προς τα κάτω. Τα αραβικά – εβραϊκά, από δεξιά προς τα αριστερά. Τα ελληνικά από αριστερά προς τα δεξιά, ενώ τα ιερογλυφικά (αιγυπτιακά) ως ταμείο γνώσεων και συγκέντρωσης όλων των φιλοσοφιών, από - προς όλες τις κατευθύνσεις, και όπου δείχνει το πουλάκι που προηγείται πριν από κάθε σειρά, ενδεικνύοντας, από πού προήλθε αυτή η ‘’νοητή φωτιά’’. Όταν μάλιστα αποτυπωθούν αυτές οι ενεργειακές γραμμές πάνω στην υδρόγειο, φαίνεται και το γιατί. Η Κίνα, έχει επάνω της τον Καύκασο. Η Αραβία – Ισραήλ, αφήνει δεξιά την Κίνα… η Ελλάδα τους Άτλαντες...

Επί του θέματος της έκπτωσης και της καμπής του πολιτισμού, που παρατηρείται στην Ελλάδα, (παρατήρηση από άλλο δέντρο), και του τι έχει να παρουσιάσει ΤΩΡΑ και όχι απλά να είμαστε υπερήφανοι… για το ΤΟΤΕ… τα 3,5 χρόνια κατοχής, από τον Μαϊο ’41 μέχρι τον Οκτ ’44 σε συνδυασμό με τα προηγούμενα αναφερθέντα και σε σύγκριση με τα 3,5 χρόνια της (βιούμενης) Αποκαλύψεως και της αλλαγής του επιπέδου από φυσικό σε πνευματικό, μπροστά στην μέγγενη της παγκοσμιοποίησης και του άλλου αγκυλωτού σταυρού που μυστικά ή φανερά δρα, θέλοντας να μας επιβληθεί το ‘’θέλημα’’ της νέας εποχής και των ισχυρών του κόσμου τούτου, ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ. Το θέλημα του Θεού, το γνωριζόμενο, δια του Ορθοδόξου Σταυρού!

ΥΓ. Αν θέλουμε ειρήνη και ελευθερία. Πρόοδο και διαχρονικά, ''αθάνατο και αείφωτο ελληνορθόδοξο πολιτισμό''... ό,τι πραγματικά μας αξίζει! Αν!!!

[Nelly]

και ο Θεός της Ορθόδοξης Ρουμανίας (ο ίδιος δηλαδή, για να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας ) πού είχε το μυαλό του;

Τεσσάρων χρονών ποστ κι ούτε μια αντίρρηση; Μωρέ μπράβο!

[mystakid]

Απότι κατάλαβα, η πρότασή σου, έχει 2 αποδέκτες. Πρώτον ην υπεράσπιση των ορθοδόξων ρουμάνων (βασικά εσένα περιμένανε) … και δεύτερη (με βαρύτητα γνώμης) την κατηγόρια σου στον Θεό των ορθοδόξων που έδρασε εδώ μεροληπτικά κι όχι εκεί.

Κατ’ αρχάς, ΑΝ ο άνθρωπος είναι ελεύθερος (με περιορισμούς) να κάνει ό,τι θεωρεί καλύτερο, ή ακόμη κι ό,τι θέλει (καλό ή κακό) γιατί απαγορεύετε στον Αγαθό Θεό να κάνει ό,τι θέλει;

Σαν δλδ ο άνθρωπος να έχει αυτό το δικαίωμα, ενώ ο Θεός όχι. Νομίζω πως αν αναλογιστούμε την διαφορά των διαστάσεων των εμπλεκόμενων όρων, την δεδομένη Ελευθερία Του και ανελευθερία μας, μάλλον ....

Ξεκινάω καταγράφοντας το ‘’ένδοξο παρελθόν’’ (μη αμφισβητούμενο ιστορικά) και συνεχίζω με το ερχόμενο (ρευστό) μέλλον, δίνοντας και λίγο φως στην άκρη του τούνελ, (ελπιδοφόρο) ΑΝ συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις.

Φυσιολογικά και λογικά και νομοτελειακά, το μεγάλο ψάρι, τρώει το μικρό ψάρι, εκτός αν το μικρό ψάρι έχει κάτι που μπορεί να του δώσει ένα πλεονέκτημα.

Κι αυτό είναι η εξυπνάδα-σοφία ΚΑΙ η πίστη. Τόδαμε στον Οδυσσέα μπροστά στον κύκλωπα Πολύφημο (βοηθούμενο από τη θεά Αθηνά), τόδαμε στον Δαβιδάκο μπροστά στον Γολιάθ. Το ξανάδαμε στην Ελλάδα και στον Μαραθώνα με τους 300 αλλά και στην Γερμανία το ’40 (περί ου ο λόγος).

Έτσι, οι δύο όψεις του νομίσματος αναπτύχθηκαν και ‘’έδειξαν’’ ότι σε αυτά τα πράματα χρειάζεται συμμετοχή από τον άνθρωπο δια της σοφίας και πίστεως και δεν είναι μονοδιάστατα (έτσι γουστάρω έτσι κάνω, Θεός είμαι) παρεμβατικά και αυθαίρετα, αλλά συνοδοιπορώντας. Αποδεικνύοντας ή ενδεικνύοντας για άλλη μια φορά, πως γνωρίζεται Ο Θεός βιωματικά συγκείμενος κι όχι αντι-κείμενος.

Γιαυτό και ξεκίνησα με το ‘’π’’ της πίστεως και το: αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί, το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω, παρήγαγεν αριθμόν απέραντον, καί όν, φεύ, ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι… (π = 3,141592653589793238462643383279502884197169399375 10....)

Γεω-μετρία… πνευματική – ενεργειακή τύπωσις επί γης και σχετική ιχνηλασία – αναγωγή στα αίτια, λόγοι που οδηγούν στον Λόγο.

Αυτό που (κατά την γνώμη μου) ατονεί και φθίνει στους νεοέλληνες ως προϋπόθεση συνέχισης της νικηφόρας αντιμετώπισης ΚΑΙ αυτής της ιδιότυπης μπόρας… Ίδωμεν.

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Απότι κατάλαβα, η πρότασή σου, έχει 2 αποδέκτες. Πρώτον ην υπεράσπιση των ορθοδόξων ρουμάνων (βασικά εσένα περιμένανε) … και δεύτερη (με βαρύτητα γνώμης) την κατηγόρια σου στον Θεό των ορθοδόξων που έδρασε εδώ μεροληπτικά κι όχι εκεί.

Δε με ενδιαφέρει να υπερασπιστώ τους Ρουμάνους για κανένα λόγο ούτε να κατηγορήσω μια οντότητα που δεν την πιστεύω. Μοναδικός αποδέκτης είσαι εσύ και το δικό σου σκεπτικό ήθελα να καταδείξω ως μονοδιάστατο, αφού ισχυρίζεσαι ότι η Ορθοδοξία έπαιξε τον καταλυτικότερο ρόλο στην έκβαση του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά τα άλλα, το αν πολεμάς "καλά" όταν πολεμάς με πίστη (οπουδήποτε), είναι θέμα που άπτεται της επιστήμης της Ψυχολογίας, κατά τη γνώμη μου.

[mystakid]

...Μοναδικός αποδέκτης είσαι εσύ και το δικό σου σκεπτικό ήθελα να καταδείξω ως μονοδιάστατο, αφού ισχυρίζεσαι ότι η Ορθοδοξία έπαιξε τον καταλυτικότερο ρόλο στην έκβαση του Β Παγκοσμίου Πολέμου....

...ναι ναι (εύγε για την εύστοχη παρατήρηση) σαν τον κύκλωπα και τον Γολιάθ που κι οι δυο ''καταλάθος'' νικήθηκαν με βολή στο ΕΝΑ ΜΑΤΙ (κέντρο μετώπου), μόνο που εγώ σου είπα ότι είμαι μαζί με τον Οδυσσέα (επαινώ και θαυμάζω την σοφία) και τον Δαβίδ (δόξα στον Τριαδικό Θεό, για σένα άγνωστο και μη πιστευτό).

Θαυμάζω και υποκλίνομαι τους μικρούς και αδύναμους ΣΑΝ την Ελλάδα... με πίστη (Ορθοδοξία) και σοφία (ελληνική)...

κατά τα άλλα, γνώμη μου (φυσικά)