Δυσνόητα τα νέα βιβλία για τους μαθητές του Δημοτικού

[purple anemone]

Οι ελλείψεις σε υποδομές στα σχολεία καθώς και ο περιορισμένος χρόνος που έχουν οι εκπαιδευτικοί στη διάθεσή τους αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για την αφομοίωση της ύλης των νέων βιβλίων από τους μαθητές των δημοτικών σχολείων, αναφέρει Το Βήμα (18.03.2008). Επίσης, το πνεύμα των νέων βιβλίων ευνοεί τους μαθητές που προέρχοναι από τα υψηλά κοινωνικά στρώματα και μπορούν να βοηθηθούν υλικά και πνευματικά από το οικογενειακό τους περιβάλλον, με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθούν στο μέλλον μαθητές δύο ταχυτήτων.

Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξαν εκπαιδευτικοί και γονείς στο πλαίσιο ημερίδας που έγινε την περασμένη Κυριακή στον Πειραιά με θέμα τα νέα βιβλία του Δημοτικού. Ειδικότερα, όπως επισημάνθηκε, με τις υπάρχουσες υποδομές, οι καινοτομίες των νέων βιβλίων γίνονται 'κενοτομίες'. 'Τα περισσότερα παιχνίδια που προτείνονται στα νέα βιβλία είναι κατασκευασμένα κατά βάση για μικρές ομάδες 10-12 παιδιών', σημείωσε χαρακτηριστικά ο εκπαιδευτικός Στ. Μαρίνης. Και προσέθεσε: 'Αυτή η δυνατότητα προϋποθέτει τάξεις μεγάλες, με μεγάλο αριθμό θρανίων και μικρό αριθμό μαθητών, οι οποίοι μετακινούνται από τις θέσεις ατομικής εργασίας στις αντίστοιχες ομαδικής. Ωστόσο, το υπουργείο Παιδείας είναι ανυποχώρητο στο αίτημα της μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και δεν διστάζει να προχωρήσει σε 'καινοτομίες' που έχουν ως βασική προϋπόθεση τη μείωση αυτή'.

΄Οπως επισημάνθηκε, η έλλειψη της κατάλληλης υλικοτεχνικής υποδομής (κτιριακά προβλήματα, έλλειψη εποπτικών μέσων, ανυπαρξία ειδικών αιθουσών, διπλές βάρδιες σχολείων) δεν βοηθά στη διεύρυνση των δραστηριοτήτων σε κάθε μάθημα ώστε να τονωθεί το ενδιαφέρον των παιδιών, να αισθάνονται τον χώρο του σχολείου οικείο, να νιώθουν ότι αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Οι εκπαιδευτικοί ανέφεραν ακόμη ότι η μία διδακτικη ώρα δεν αρκεί για να καλυφθούν οι ανάγκες της διδασκαλίας των μαθημάτων με τα νέα βιβλία. Στα μαθηματικά, π.χ., σημείωσε ο κ. Μαρίνης, στην αρχή κάθε μαθήματος οι μαθητές προσπαθούν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που υπάρχουν στο βιβλίο τους ατομικά ή ομαδικά. Στη συνέχεια παρουσιάζουν και συζητούν στην τάξη τα συμπεράσματά τους. Ο δάσκαλος αξιοποιεί όσα ακούστηκαν και 'ενοποιεί', 'ανακεφαλαιώνει' και 'επισημοποιεί' τη νέα γνώση. Για το τελευτίο αυτό και σημαντικό στάδιο έχουν απομείνει μόλις 10-15 λεπτά, τα οποία φυσικά δεν αρκούν.

e-paideia.net