Μας αφορά όλους η άγρια βία στην Βρετανία

[Xenios]

Πώς να στο πω απλά -μου λέει καλός φίλος, μόνιμος κάτοικος Λονδίνου, του οποίου τη γνώμη ζητώ γι’ αυτά που γίνονται εκεί… Αν σου λέει κάτι, κάμποσα χρόνια τώρα, όταν το βράδυ βλέπω παρέες με 15χρονα στο δρόμο αλλάζω πεζοδρόμιο. Δεν λέω ότι όλα θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο άσχημο τρόπο, αλλά αρκετά θα το κάνουν. Κι εδώ είναι η ευθύνη όχι μόνο της τωρινής κυβέρνησης, αλλά και της προηγούμενης και της προ-προηγούμενης και της προ… προ… προ… Διότι αν κι έβλεπαν ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού που ζει στο περιθώριο δεν έκαναν κάτι ουσιαστικό για να το ενσωματώσουν. Αυτόν τον κόσμο, λοιπόν, βλέπεις τώρα στο δρόμο να καταστρέφει και να λεηλατεί μια κοινωνία στην οποία ούτε συμμετέχει ούτε του επέτρεψαν τη συμμετοχή. Ποινικοί που τους αφήσαμε να γίνουν εγκληματίες.

Πολύ πιο τσεκουράτα από τον συνομιλητή μου τα λέει στο κύριο άρθρο του ο Independent (http://www.independent.co.uk/opinion...t-2334812.html). Μιλά για λαίλαπα επιθέσεων από τους κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένους… μια νεολαία δίχως δουλειά, δίχως εκπαίδευση, η οποία, ακριβώς επειδή αισθάνεται εκτός πλαισίου, συγκροτεί παράλληλες, μ’ αυτό, ομάδες τις οποίες χαρακτηρίζουν μια σοκαριστική έλλειψη ηθικής και η ανοσία στην ντροπή… Αποξενωμένα νεαρά αγόρια και κορίτσια, σχεδόν παιδιά κάποια, που μόλις βρήκαν την ευκαιρία άρχισαν να κλέβουν, να οργιάζουν, να καίνε και γενικά να τα βάζουν με την εξουσία/αυθεντία… Εγκληματική, περιθωριακή, κάπου-κάπου ψυχικά διαταραγμένη υποτάξη… δίχως ατζέντα, δίχως κεντρική καθοδήγηση… με μόνο στόχο τη λεηλασία και τη καταστροφή.

Μαρία Καρχιλάκη

Πηγή και πλήρες το άρθρο : aixmi.gr

[Nikoscot]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios … μια νεολαία δίχως δουλειά, δίχως εκπαίδευση, η οποία, ακριβώς επειδή αισθάνεται εκτός πλαισίου, συγκροτεί παράλληλες, μ’ αυτό, ομάδες τις οποίες χαρακτηρίζουν μια σοκαριστική έλλειψη ηθικής και η ανοσία στην ντροπή… Αποξενωμένα νεαρά αγόρια και κορίτσια, σχεδόν παιδιά κάποια, που μόλις βρήκαν την ευκαιρία άρχισαν να κλέβουν, να οργιάζουν, να καίνε και γενικά να τα βάζουν με την εξουσία/αυθεντία… Εγκληματική, περιθωριακή, κάπου-κάπου ψυχικά διαταραγμένη υποτάξη… δίχως ατζέντα, δίχως κεντρική καθοδήγηση… με μόνο στόχο τη λεηλασία και τη καταστροφή.

Αυτό το είδα από κοντά το 1999-2000 στο Εδιμβούργο και στο Δουβλίνο.
Ομάδες από νεαρά άτομα να κινούνται σαν ανεμοστρόβιλος. Από όπου περάσουν κάτι θα κάνουν, σπρώξιμο, φτύσιμο, βρισιές και όταν βραδιάσει πολλές φασαρίες και ξύλο.
Στο Εδιμβούργο κάποιες φορές άλλαζα και εγώ πεζοδρόμιο, κάποιες φορές απλά πήγαινα κατά πάνω τους κάνοντας τον αδιάφορο. (κάποιες φορές τους ζητούσα και πληροφορίες για τα δρομολόγια του λεωφορείου και μένανε έκπληκτοι )
Στο Δουβλίνο πρόσεξα το άλλο. Είτε μέρα, είτε νύχτα πολλά νεαρά κορίτσια να κυκλοφορούν με το καροτσάκι και το μωρό μέσα και γύρω γύρω όλες οι υπόλοιπες να φωνάζουν, πειράζουν, κοροϊδεύουν περαστικούς.
Το βράδυ δέρνανε (2 φορές) και την Αυστραλέζα που έμενε μαζί μας στον ξενώνα, όταν σχολούσε από την δουλειά της και της έπαιρναν ότι λεφτά είχε (γενικά αυτή η Αυστραλέζα τραβούσε τις φασαρίες πάνω της )
Δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να τους τραβήξει την προσοχή, κάτι που να τους ενδιαφέρει να ασχοληθούν με αυτό αντί να κάνουν ότι κάνουν.
Ίσως πρέπει να ασχοληθούν περισσότερο μαζί τους και να τους δώσουν ένα κίνητρο αντί τους αφήνουν να δρούν έτσι και μετά να τους κυνηγάνε.

[Nikoscot]

Πέρα από το ότι δεν φαίνεται να ασχολούνται οι κυβερνήσεις να βρούνε λύση να τους βοηθήσουν, κάνουν κάτι -η κυβέρνηση Μ.Βρετανίας και Ιρλανδίας- που το θεωρώ λάθος.
(αυτό γινόταν 1999-2000 δεν ξέρω αν γίνεται ακόμα και τώρα)
Δίνουνε/δίνανε επίδομα ανεργίας στους άεργους.
Πολλοί δεν ενδιαφέρονται να ψάξουν για δουλειά γιατί ξέρουν πως πρώτη του μηνός, αν έχουν γραφτεί στο ταμείο ανεργίας, θα πάρουν ένα μικρό ποσό αλλά αρκετό για να φάνε μερικά τόστ, να αγοράσουν αρκετό φτηνό, αλκοόλ (κυρίως κάτι πολύ φτηνά κρασιά) και να βρούνε αρκετά ναρκωτικά από διάφορους, να βγάλουν τον μήνα μέχρι την επόμενη δόση κρατικής βοήθειας.

Βέβαια όσον αφορά τους ανθρώπους που προτιμούν να κάνουν ομάδες/συμμορίες ίσως να είναι όντως ένας καλός τρόπος να επιβιώσουν μέσα σε μια μεγάλη πόλη που δεν γίνεται να αστυνομευτεί επαρκώς και περισσότερο κερδοφόρα από το πάνε να δουλέψουν.