Ερωτηση σχετικα με αγιογραφιες

[Gildor]

Θα ηθελα να ρωτησω για καποιες ουρανιες φιγουρες που εμφανιζονται μεσα σε ενα στρογγυλο πλαισιο.

Κυριως αυτες οι φιγουρες αναπαραγονται σε βιβλιογραφια 'ουφολογιας' αλλα δε θελω να το παω εκει. Υποθετω οτι αυτος ο παραλληλισμός οφειλεται στην άγνοια των 'ερευνητων' που θελουν να δουν αυτά που θέλουν.

Είναι γνωστό αν αυτες οι φιγουρες παριστανουν κατι συγκεκριμενο; και αν ναι, τι;

[Kynthia]

μια πιθανή εξήγηση, που σύμφωνα με το διαδίκτυο περιέχεται στο βιβλίο "Dictionary of Subject and Symbols in Art" του James Hall, είναι οτι αντιπροσωπεύουν τον ήλιο και το φεγγάρι ως μάρτυρες της σταύρωσης.



“ The sun and moon, one on each side of the cross, are a regular feature of Medieval crucifixions. They survived into the early Renaissance but are seldom seen after the 15th century. Their origin is very ancient. It was the custom to represent the sun and moon in images of the pagan sun gods of Persia and Greece, a practice that was carried over into Roman times on coins depicting the emperors.”
(...) The sun is[sometimes represented as simply a man’s bust with a radiant halo, the moon as a woman’s with the crescent of Diana. Later they are reduced to two plain disks, the moon having a crescent within the circle, may be borne by angels. The sun appears on Christ's right, the moon on his left.”

δες εδώ για περισσότερα και άλλες φωτογραφίες, στο κομμάτι Crucifixion: http://www.sprezzatura.it/Arte/Arte_UFO_2_eng.htm

[Gildor]

Πολυ ενδιαφερον, ευχαριστω πολυ

[Nikoscot]

Πάντως φαίνεται και στις 2 εικόνες, στο πρώτο μήνυμα του Gildor ότι κρατάνε/χρησιμοποιούν πηδάλιο....οπότε.....

[Gildor]

Οι ιδιες (και αλλες) εικονες φαινονται πιο καθαρα στο λινκ της Κυνθιας.

[Xenios]

Χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος, θα πρέπει η μία εικόνα να είναι στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά και παριστά τον προφήτη Ηλία.

[Gildor]

Και οι δυο εικονες ειναι απο την ιδια τοιχογραφια που απεικονιζει τη Σταυρωση και βρισκεται σε ενα μμοναστηρι στο Κοσοβο. Λεπτομερειες στο λινκ της Κυνθια

[mystakid]

Νομίζω, πως όταν αναφερόμαστε στην αγιογραφία, όπως λέει και η σύνθετη λέξη, αναφερόμαστε στους αγίους. Οι παραστάσεις που συνοδεύουν τα (άγια) πρόσωπα ΔΕΝ είναι και αυτά (αμέσως) άγια, αλλά μπορεί να παίζουν ρόλο ''κατατοπιστικό'' του (παραδείσιου) χώρου μέσα στον οποίο προβάλλεται το άγιο (απεικονιζόμενο πρόσωπο).

(ΔΕΝ είναι πχ άγια τα απεικονιζόμενα λουλούδια, ή τα σύννεφα ή τα πουλάκια ή τα αστέρια, ή ο (προσωποποιημένος) ήλιος και αστέρες, ή το φλεγόμενο άρμα που ανέβηκε ο πρ.Ηλίας ως εις ουρανόν, κι όταν φιλάμε την εικόνα, ασπαζόμαστε το άγιο πρόσωπο κι όχι αυτά...).

Για την ορθόδοξη αγιογραφία* έχουν αναφερθεί στοιχεία και στο thread με τον κ.Φώτη Κόντογλου.

Ο Κύριος θαυματουργεί ως Άγιος και εξ Αυτού όλοι οι άγιοι, αλλά και μόνο η επαφή με τα ιμάτιά Του, θεραπεύουν την αιμοροούσα. (Ματθ. θ'20...). Ακόμη κι η σκιά του Απ.Πέτρου θαυματουργεί (Πραξ. ε'15)

Μέσω αυτής της έμμεσης θαυματουργίας και αγιασμού, διαμοιράζονται τα ιμάτια Του Κυρίου από τους 4 στρατιώτες, στις 4 άκρες του κόσμου..., όπως οι ακτίνες εκπορεύονται από τον ήλιο και φωτίζουν.

Αν κάποιος τώρα, απομονώσει μια φωτεινή ακτίνα, την αποκόψει από την πηγή και προσπαθήσει να την οικειοποιηθεί για στήριξη των δικών του θεωριών (γενικά κοσμοθεωρίας), αυτό πρέπει να προβληματίζει στη συνολική θεώρηση, παρά το ότι κι αυτός ''φέρει φως'' (αναδεικνύοντας μια πτυχή αληθείας, από το σύνολο της Αλήθειας)...

---------

*Η βυζαντινή ορθόδοξη αγιογραφία δεν είναι απλά μια "τέχνη", είναι ιερή τέχνη. Δεν είναι "ζωγραφική", είναι θεολογία. Δεν είναι "καλλιτεχνική έκφραση", είναι προσδοκία σωτηρίας. Δεν είναι "στολίδι", είναι συνάντηση με το θείο. Δεν είναι "φωτογραφία", είναι "εις Χριστόν παιδαγωγία". Δεν είναι "αντικείμενο", είναι ιερό σκεύος. Δεν είναι "υλική αξία", είναι υπέρβαση. Δεν είναι "συλλεκτικό είδος", είναι παρηγοριά, παραμυθία και ανάπαυση των Ορθοδόξων Χριστιανών κοντά στον Τριαδικό Θεό.

Χαρακτηριστικά της Βυζαντινής Αγιογραφίας
Ο χαρακτήρας της Ορθόδοξης αγιογραφίας είναι σεμνός, κατανυκτικός, με πνευματικό και όχι σωματικό κάλλος. Τα άγια πρόσωπα εικονίζονται "εν αφθαρσία", με πνευματική και σωματική ρωμαλεότητα, με ανδρείο και γενναίο φρόνημα, με ευθύτητα. Η εικόνα είναι η σκάλα που μας ανεβάζει στον Ουρανό, αλλά και κατεβάζει τον Ουρανό στη γη. Είναι ένα σημείο συναντήσεως κτιστού και ακτίστου, παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, του "νυν" και "αεί".

Ιδιότητες της Βυζαντινής Αγιογραφίας
Η Βυζαντινή αγιογραφία:
1. Καταργεί το κοσμικό φως. Σε καμμία Ορθόδοξη εικόνα δεν αποδίδεται σκιά. Όλα ειναι φωτεινά και ευδιάκριτα, επειδή φωτίζονται από τον Ανέσπερο Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Χριστό.
2. Καταργεί τον κοσμικό χώρο και χρόνο. Η εικόνα διατηρεί τα ιστορικά στοιχεία και πλαίσια αυτού που απεικονίζει, αλλά δε δεσμεύεται από αυτό. Ο Τριαδικός Θεός είναι άχρονος και αχώρητος. Ο χώρος και ο χρόνος είναι ανθρώπινα μεγέθη. Έτσι, η ορθόδοξη αγιογραφία δε διστάζει να αποδεσμευτεί από τη φυσιοκρατική αντίληψη της κοσμικής τέχνης.
3.Καταργεί την προοπτική. Δεν τηρείται η φυσική τάξη των πραγμάτων. Αυτή η αντίστροφη προοπτική, δηλώνει το μυστικό βάθος της εικόνας, που είναι το σωτηριώδες έργο του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.