"ψυχή'' (τι είναι; πότε δημιουργείται; ...)

[christi]

Αρχική Δημοσίευση από purple anemone Δε νομίζω!

Έχω πει ότι κάθε άποψη και προσέγγιση είναι ευπρόσδεκτη, καθώς επίσης κ η θεολογική προσέγγιση ( δεν υπάρχει λάθος καθώς το θέμα είναι στο θεολογικό club εξάλλου )

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από purple anemone Δε νομίζω!

Αναρωτιέμαι τι θέλει να πει ο ...ποιητής ....

[purple anemone]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αναρωτιέμαι τι θέλει να πει ο ...ποιητής ....

Ίσως να εντρυφήσεις περισσότερο στην ...ποίηση?

[Chressida]

Ξεκινώντας με μια απόπειρα ορισμού της ψυχής, νομίζω ότι είναι λάθος να την ταυτίζουμε με τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα αφορούν το θυμικό του ανθρώπου και είναι σίγουρα μέρος της ψυχής αλλά όχι η ψυχή.

Αν θεωρήσουμε ότι η ψυχή είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τα πράγματα (ά – ψυχα), τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ψυχή είναι οι σκέψεις μας, ο χαρακτήρας μας, το πνεύμα μας και φυσικά τα συναισθήματά μας. Κάτι άυλο δηλαδή, το οποίο μας κάνει αυτούς που είμαστε.

Τώρα, για το πού κατοικεί, μικρό το κακό. Κάποιοι τη θέλουν στο κεφάλι, μπορεί και να έχουν δίκιο. Εφόσον είναι άυλη, όμως, γιατί θα πρέπει να την τοποθετήσουμε κάπου; Γιατί να μη βρίσκεται διάχυτη σε κάθε μας κύτταρο;

Πότε δημιουργείται; Ας πάρουμε τα όσα λέει ο Χριστιανισμός λίγο αντίστροφα, ξεκινώντας απ’ το τέλος. Για τη θρησκεία μας, η σωτηρία της ψυχής είναι η απώτερη υπόσχεση και πραγματοποιείται με τη μετά θάνατο ζωή. Η εκκλησία διδάσκει ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη και αρχικά προοριζόταν να μοιραστεί την αιωνιότητα πλάι στο Θεό. Ύστερα ήρθαν οι πρωτόπλαστοι και μας φόρτωσαν το προπατορικό αμάρτημα, αλλά με τη θυσία του Ιησού στη γη γλιτώσαμε από την οριστική καταδίκη, αλλά όχι και από την αμαρτωλή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Απλώς, από τον Ιησού και μετά είναι στο χέρι μας αν θα γίνει δική μας η βασιλεία των ουρανών. Η αιωνιότητα της ψυχής είναι μια εναλλακτική που μπορεί να κατακτήσει ο άνθρωπος, αν ζήσει με αγάπη, σεβασμό, συνεχή μετάνοια κλπ.

Πού θέλω να καταλήξω; Αφού ο Χριστιανισμός κάνει λόγο για αιωνιότητα της ψυχής, μήπως ματαίως ψάχνουμε για το «πότε δημιουργείται»; Τι σημαίνει αιωνιότητα; Δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Όπως η ψυχή έχει τη δυνατότητα να ζήσει και μετά το βιολογικό μας τέλος, άρα υπάρχει και πριν τη βιολογική μας αρχή.

Και αυτά που ειπώθηκαν για κάποια συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης, τι ήταν πάλι; Μόνο ως χιούμορ μπορώ να το εκλάβω.

Στη Βίβλο, η πρώτη φορά που βρίσκουμε τη λέξη ψυχή είναι στη Γένεση, κεφ. 2, π. 7 :

"και έπλασε κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν"

Πολλοί μελετητές παρατηρούν σε αυτό το εδάφιο ότι ο άνθρωπος δεν απέκτησε ξαφνικά ψυχή, αλλά έγινε ψυχή. Και, για να το πω με δικά μου λόγια, ο άνθρωπος δεν έχει ψυχή. Ο άνθρωπος είναι ψυχή. Αυτή η άποψη, με όσα είπα πριν περί αιωνιότητας νομίζω ότι αν συνδεθούν δίνουν κάποια ιδέα για το πώς αντιλαμβάνεται η θρησκεία μας την ψυχή.

[amigos]

Αρχική Δημοσίευση από Deltatango Και η Αθηνά και η Άρτεμις σκότωναν για να διατηρήσουν την παρθενία τους, σκότωναν δηλαδή τους επίδοξους βιαστές.

Και πλέον οι γυναίκες κάνουν το παν για να την χάσουν! Κοίτα να δεις πως αλλάξανε τα πράγματα.

[Gildor]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Πού θέλω να καταλήξω; Αφού ο Χριστιανισμός κάνει λόγο για αιωνιότητα της ψυχής, μήπως ματαίως ψάχνουμε για το «πότε δημιουργείται»; Τι σημαίνει αιωνιότητα; Δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Όπως η ψυχή έχει τη δυνατότητα να ζήσει και μετά το βιολογικό μας τέλος, άρα υπάρχει και πριν τη βιολογική μας αρχή.

Αυτη ηταν η λογικη των αρχαιων, και πιθανοτατα και αλλων λαων. Ο χριστιανισμος (η τουλαχιστον μονο η ορθοδοξη εκκλησια) ξεκαθαρα υποστηριζει οτι η ψυχη δεν εχει τελος, αλλα εχει αρχη

[Chressida]

Πού το λέει αυτό;

Ή, μάλλον, αφού το ξέρεις, πες μας ποια ακριβώς θεωρείται αυτή η περιβόητη αρχή;

[kanaria]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Πού θέλω να καταλήξω; Αφού ο Χριστιανισμός κάνει λόγο για αιωνιότητα της ψυχής, μήπως ματαίως ψάχνουμε για το «πότε δημιουργείται»; Τι σημαίνει αιωνιότητα; Δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Όπως η ψυχή έχει τη δυνατότητα να ζήσει και μετά το βιολογικό μας τέλος, άρα υπάρχει και πριν τη βιολογική μας αρχή.

Σωστή παρατήρηση

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Και αυτά που ειπώθηκαν για κάποια συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης, τι ήταν πάλι; Μόνο ως χιούμορ μπορώ να το εκλάβω.

Εγώ πάντως το πήρα σα μια σοβαρή σκέψη που με βρίσκει σύμφωνη. Αν θεωρήσουμε τη ψυχή σαν το σύνολο των συναισθημάτων μας και την εντοπίσουμε (λογικά) στον εγκέφαλο, τότε επόμενο είναι να θεωρήσουμε σαν ξεκίνημα της η στιγμή που ο εγκέφαλος έχει οριμάσει. Φαντάζομαι ότι αυτό εννούσε ο Amigos...

[kanaria]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Ο χριστιανισμος (η τουλαχιστον μονο η ορθοδοξη εκκλησια) ξεκαθαρα υποστηριζει οτι η ψυχη δεν εχει τελος, αλλα εχει αρχη

Οπς... Το αναθεωρούμε τότε... Άρα η ψυχή δεν είναι αιώνια σύμφωνα με τον Χριστιανισμό;

[amigos]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Και αυτά που ειπώθηκαν για κάποια συγκεκριμένη εβδομάδα κύησης, τι ήταν πάλι; Μόνο ως χιούμορ μπορώ να το εκλάβω.

Εκλαμβάνεις ώς χιούμορ την Φυσιολογία του εγκεφάλου ;
Αν διαβάσεις πιο πάνω , λέω ότι πρέπει να ορίσεις τι εννοεί κάποιος ψυχή.
Αν λοιπόν ψυχή ορίζεις την συνείδηση και τα συναισθήματα , τότε δημιουργείται την 28η εβδομάδα.

Αν εσύ την ορίζεις σαν κάτι το μεταφυσικό (εξηγησέ το μας όμως πώς ακριβώς το ορίζεις) είναι λογικό λοιπόν να σου φαίνεται χιούμορ η ανθρωποφυσιολογία.

[Gildor]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Ή, μάλλον, αφού το ξέρεις, πες μας ποια ακριβώς θεωρείται αυτή η περιβόητη αρχή;

Ειπαμε, αρχη θεωρειται η συλληψη

Αρχική Δημοσίευση από kanaria Άρα η ψυχή δεν είναι αιώνια σύμφωνα με τον Χριστιανισμό;

Αν ειμαι σωστος στο παραπανω, ειναι αιωνια με την εννοια του οτι ειναι αθανατη, αλλα δεν ειναι με την εννοια οτι υπηρχε απο παντα εκτος χρονου

Αρχική Δημοσίευση από amigos Εκλαμβάνεις ώς χιούμορ την Φυσιολογία του εγκεφάλου ; Αν διαβάσεις πιο πάνω , λέω ότι πρέπει να ορίσεις τι εννοεί κάποιος ψυχή. Αν λοιπόν ψυχή ορίζεις την συνείδηση και τα συναισθήματα , τότε δημιουργείται την 28η εβδομάδα.

Δεν ειπε οτι αμφισβητει την ανθρωποφυσιολογια, αλλα θεωρησε οτι κανεις χιουμορ για να τονισεις το ατοπο της ερωτησης και το "παραλογο" της συζητησης. Δεν εκανες σαφες οτι μιλας με βαση την ανθρωποφυσιολογια (ναι, ανεφερες συνειδηση και τα συναισθηματα αλλα δεν το εκανες σαφες) και η απαντηση σου μπερδεψε μερικους απο μας

[kanaria]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Δεν εκανες σαφες οτι μιλας με βαση την ανθρωποφυσιολογια (ναι, ανεφερες συνειδηση και τα συναισθηματα αλλα δεν το εκανες σαφες)

Εγώ πάντως το βρήκα σαφές... Μίλησε για εγκέφαλο!

Αρχική Δημοσίευση από Gildor και η απαντηση σου μπερδεψε μερικους απο μας

...με τη διόρθωσή σου αυτή, ακούγομαι σαν το εξυπνάκη της τάξης

[Chressida]

Αρχική Δημοσίευση από amigos Εκλαμβάνεις ώς χιούμορ την Φυσιολογία του εγκεφάλου ;

Όχι, καθόλου.

Παρασύρθηκα από τη θεολογική πλευρά το θέματος που τέθηκε ως βασικότερο ερώτημα. Δε διευκρίνισες από ποια σκοπιά το βλέπεις και γι'αυτό το σχόλιο, το αποσύρω.

Εγώ (νομίζω φαίνεται) προσπαθώ να καταλάβω αν η θρησκεία ορίζει το "πότε δημιουργείται η ψυχή". Ούτε μεταφυσικά το παίρνω, ούτε τίποτα. Εγώ η ίδια είπα αλλού ότι εφόσον η θρησκεία είναι υπερβατική, άρα και η ψυχή κατά κάποιο υπερβατικό τρόπο θα δημιουργείται.

[amigos]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Όχι, καθόλου. Παρασύρθηκα από τη θεολογική πλευρά το θέματος που τέθηκε ως βασικότερο ερώτημα. Ούτε μεταφυσικά το παίρνω, ούτε τίποτα. Εγώ η ίδια είπα αλλού ότι εφόσον η θρησκεία είναι υπερβατική, άρα και η ψυχή κατά κάποιο υπερβατικό τρόπο θα δημιουργείται.

Δεκτό. Ακόμα όμως προσπαθώ να καταλάβω (από Θεολογικής απόψεως) για ποιά ψυχή ψάχνουμε να βρούμε το πώς δημιουργείται.
Τι ορίζεις ώς ψυχή ; διαφέρει από αυτό που όρισα εγώ ; (Συναίσθημα, Συνείδηση)

[tasoos]

3. Η ψυχή ως "ζωή" και "ζωντανό ον"

Επειδή η λέξη "ψυχή" και η αντίστοιχή της Εβραϊκή λέξη: "νέφες", προσδιορίζουν την αναπνοή, που είναι μια από τις βασικές λειτουργίες των ζωντανών οργανισμών, μια και όταν πεθάνουν παύει και η λειτουργία της αναπνοής, γι' αυτό και δεν είναι καθόλου παράδοξο το ότι χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει αυτήν καθεαυτήν την ζωή. Είναι άλλωστε κάτι το συνηθισμένο, από ένα συγκεκριμένο και εξέχον χαρακτηριστικό ενός ατόμου ή αντικειμένου, να ονομάζουμε και να προσδιορίζουμε το σύνολο. Επί παραδείγματι, από το χρώμα της στρατιωτικής στολής, προσδιορίζουμε ολόκληρη τη στρατιωτική ζωή, λέγοντας ότι "ο τάδε, έβαλε το χακί". Από την επί μέρους λειτουργία της αναπνοής που εκφράζεται με τη λέξη: "ψυχή", προσδιορίζεται ολόκληρο το φαινόμενο της ζωής. Έτσι λοιπόν δεν είναι καθόλου παράδοξο, αλλά αντίθετα επόμενο, το ότι η Εβραϊκή λέξη: "νέφες", και κατ' ακολουθίαν η αντίστοιχη Ελληνική λέξη: "ψυχή", να προσδιορίζουν και το φαινόμενο της ζωής στο σύνολό της, και ακριβέστερα της βιολογικής ζωής, όπως εκδηλώνεται μέσα από τη διαδικασία της αναπνοής στα κτίσματα, και ιδιαίτερα στα ζώα συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ανθρώπου.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα από την Αγία Γραφή, όπου η λέξη: "νέφες" ή "ψυχή", χρησιμοποιείται αντί της λέξης: "ζωή", και όπου τα ζώα, χαρακτηρίζονται ως "έμψυχα", δηλαδή ως "όντα με ζωή". Διότι η Ελληνική λέξη: "ζώον", αυτό ακριβώς σημαίνει. Ον με ζωή. Έτσι λοιπόν, στο Γένεσις 1/α: 20, 21 και 24, όλα τα ζώα, δηλαδή όσα όντα χαρακτηρίζονται από βιολογική ζωή, ονομάζονται "έμψυχα": "Και είπεν ο Θεός: Ας γεμίσωσι τα ύδατα εν αφθονία, νηκτά έμψυχα, και πετεινά πετώμενα επάνωθεν της γης κατά το στερέωμα του ουρανού. Και εποίησεν ο Θεός παν έμψυχον κινούμενον, και είπεν ο Θεός: Ας γεμίσει η γη ζώα έμψυχα, κατά το είδος αυτών, κτήνη και ερπετά και ζώα της γης, κατά το είδος αυτών. Και έγινεν ούτω".

Τα ζώα λοιπόν που εκδηλώνουν τη βιολογική τους ζωή και δια της αναπνοής, ονομάζονται "έμψυχα" σε αρκετά σημεία της Αγίας Γραφής. Επειδή όμως η βιολογική ζωή έχει σαν κύριο συστατικό το αίμα, και χαρακτηρίζεται από αυτό, γι' αυτό και η λέξη: "ψυχή", συνδέθηκε με τη λέξη: "αίμα", όπως για παράδειγμα στο Γένεσις 9/θ: 3,4, όπου λέει ο Θεός στον Νώε: "Και παν ερπετόν, ο εστί ζων, (το οποίο είναι ζωντανό), υμίν έσται εις βρώσιν (είναι δικό σας για τροφή). Ως λάχανα χόρτου δέδωκα υμίν τα πάντα. Πλην κρέας εν αίματι ψυχής, ου φάγεστε. (Όμως κρέας, με το αίμα που είναι το κύριο συστατικό της βιολογικής ζωής, να μη φάτε).

Όμοια διαβάζουμε στο Λευιτικό 17/ιζ: 11: "Η γαρ ψυχή πάσης σαρκός, αίμα αυτού εστί. Και εγώ δέδωκα αυτό υμίν επί του θυσιαστηρίου εξιλάσκεσθαι περί των ψυχών υμών. Το γαρ αίμα αυτού, αντί ψυχής εξιλάσσεται". Εδώ μάλιστα ταυτίζεται η ψυχή με το αίμα, όπως αλλού με την αναπνοή, διότι λέγει: "η γαρ ψυχή πάσης σαρκός, αίμα αυτού εστί". Και αν κανείς κοντόφθαλμα προσκολληθεί σε αυτόν τον ορισμό, ότι δηλαδή η ψυχή κάθε ζωντανού οργανισμού είναι το αίμα του, και όπου υπάρχει η λέξη ψυχή στην Αγία Γραφή την αντικαταστήσει με τη λέξη: "αίμα", τότε θα καταλήξει σε ένα αλλοπρόσαλλο κείμενο, από το οποίο δεν θα μπορεί να βγει κανένα νόημα. Κάτι τέτοιο όμως δεν το κάνουν ούτε οι ακραίοι αιρετικοί. Και μια και αναφέραμε αυτό το εδάφιο, επισημαίνουμε προκαταβολικά κάτι που στη συνέχεια θα αναπτύξουμε εκτενέστερα, ότι δηλαδή ενώ από τη μια μεριά μας λέει ότι η ψυχή πάσης σαρκός (συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του ανθρώπου) είναι το αίμα του, στη συνέχεια μας λέει ότι με την ψυχή, (το αίμα των ζώων), γίνεται εξιλασμός της ψυχής του ανθρώπου. Αν η λέξη "ψυχή" έχει την ίδια έννοια και στα δύο σημεία του χωρίου, ή αν η ψυχή των ζώων δεν διαφέρει από των ανθρώπων, τότε γιατί να απαιτείται εξιλασμός; Τι νόημα έχει; και τι αποτέλεσμα φέρνει; (Παρόμοιο χωρίο είναι και το Λευιτικό 17/ιζ: 14).