Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Θεολογικά θέματα
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #16  
Παλιά 11-06-07, 15:15
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
Υπερβατική λογική και λογικό (στη φύση και στην πίστη)

Οι επιστήμονες, που μελετούσαν τη φύση του φωτός, κυρίως οι δύο κύριες ομάδες μελετητών, αντιλαμβάνονταν το φωτόνιο, από την επιστημονική οπτική γωνία που το παρατηρούσαν, οι μεν με σωματιδιακή μορφή, οι δε με κυματοειδή. Τα πρώτα χρόνια υπήρχε έντονη διαφωνία μεταξύ τους, σκεπτικισμός, ενίοτε εμπαιγμός για την αξία της επιστημονικής μεθόδου των άλλων… μέχρις ότου ένα πείραμα έσπασε αυτήν την αυστηρή λογική της πόλωσης, δηλαδή ή αυτό θα είναι ή το άλλο. Το μυαλό μπορεί, προς στιγμήν, να μην τα χωράει και τα δύο, αλλά η φύση αποδεικνύει και θαυμαστά και επιστημονικά πως είναι και αυτό και το άλλο. Η φύση του φωτονίου είναι και σωματιδιακή και κυματοειδής, χωρίς η μία φύση να αναιρεί την άλλη.

Κατ' αναλογία, αν περάσουμε στη μελέτη του πνευματικού φωτός, τα προηγούμενα αυστηρά σχήματα που καθόριζαν στρατόπεδα ή αυτό είναι, ή το άλλο, καταρρίπτονται ή καλύτερα, η πρώτη εκφραζόμενη αλήθεια είναι μερική και αποτέλεσμα "τετράγωνης χωροχρονικής δεσμευμένης λογικής" και η επόμενη, η πνευματική και ολοκληρωτική Αλήθεια. Το πέρασμα, από το τετράγωνο και εξωτερικό, στην εσωτερική, δια του αρμονικού σταυρού, πεμπτουσία, μοιάζει με το: "Όταν έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, … ως νήπιος ελογιζόμην, ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου…" (Κορ.ιγ'10-11).

Κατά την τετράγωνη λογική, τα ερωτήματα ταλανίζουν και λόγω επιφανειακής προσέγγισης και φυσικής αδυναμίας λύσεων, μερικές φορές δυστυχώς όχι μόνο κλείνουν ερμητικά τις πόρτες, αλλά και αφαιρούν κάθε διάθεση εξόδου και διεξόδου από το σχήμα στην ουσία… Για μερικούς ανθρώπους, δεν είναι δυνατόν το 1 να είναι συγχρόνως και 3! και το 3, να είναι 1! Αδυνατούν να δεχτούν ότι ο Θεός γεννήθηκε ως άνθρωπος. Δηλαδή συγχρόνως και τα δύο. Αντιδρούν και πολεμούν την συνύπαρξη της παρθενίας και λοχείας στο αυτό Πρόσωπο. Και τα δύο δεν χωράνε στο μυαλό, ως αντίθετα και δεν υπάρχει ‘’λογική’’ απόδειξη.

Οι θέσεις υπερβατικής λογικής, στον επιστημονικό και φυσικό χώρο, αποδεικνύονται (όπως έγινε με το φωτόνιο) και είναι συγχρόνως ενδείξεις για τα επέκεινα, για αυτά που συμβαίνουν σε χώρους ιδεατούς, τα οποία όμως αποδεικνύονται μόνο θαυματουργικά και με πίστη. (Θυμηθείτε τον άγιο Σπυρίδωνα στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, και την υπέρλογη απόδειξη της Μονάδος εν Τριάδι και της Τριάδος εν Μονάδι). (Σε συντομία, το ιστορικό, έχει ως εξής: μέσα στις φιλοσοφικές αντιπαραθέσεις, που δεν φαινόταν να τελειώνουν, ο Άγιος ζήτησε ένα κεραμίδι, λέγοντας πως αυτό που όλοι το βλέπουν σαν ένα, στην πραγματικότητα είναι τρία. Τυπώνοντας το σημείο του σταυρού, πάνω στο κεραμίδι, είπε: εις το όνομα Του Πατρός. Τότε θαυμαστά, εξήλθε προς τα άνω φωτιά, συνέχισε ο Άγιος, και του Υιού, τότε χύθηκε νερό και λέγοντας και του Αγίου Πνεύματος, έμεινε στα χέρια του λάσπη. Ήταν αρκετά απλή και θαυμαστή η απόδειξη της Τριάδος εν Μονάδι, που ο σοφότερος των αντιφρονούντων φιλοσόφων πίστεψε και δεν συνέχισε να απαιτεί λογικές ή φιλοσοφικές αποδείξεις).

Επειδή εμείς οι Έλληνες, αλλά και οι άνθρωποι γενικότερα, έχουμε τόσα πολλά κοινά ιδανικά να μας ενώνουν, την αγάπη, το φως, την ειρήνη, την καλώς εννοούμενη ελευθερία… το Αρχέτυπο, τον Λόγο, την Εικόνα… είναι αρνητικό, βλέποντάς τα με διαφορετική οπτική γωνία, να διατηρούμε απόσταση μεταξύ μας και ενώ στοχεύουμε στο αυτό τέρμα, από εγωισμό να διαφωνούμε. Η Αλήθεια δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι Αλήθεια, άρα υπεράνω σχημάτων. Εκδηλώνεται σε σχήματα και τύπους, αλλά οι ίδιοι οι τύποι και τα ίδια τα σχήματα χωρίς την ζωογόνα ουσία, παραμένουν νεκρά, όπως το ίδιο σώμα χωρίς ψυχή είναι νεκρό, ένα άδειο σακί. Έτσι, δεν πρέπει να εμμένουμε μόνο στο σχήμα. Ας το δούμε και γραμματολογικά: Αν από το Α της Αλήθειας, αφαιρεθεί η όντως Αλήθεια και η ουσία των πάντων, το Λ του Λόγου - Χριστού, το μόνο που μένει, είναι μια άρνηση (-), σηματοδοτώντας πως κάθε άρνηση της ταυτοπροσωπίας της Αλήθειας και του Λόγου, με σύγχρονη απουσία της Αγάπης, είναι μηδενιστική, αρνητική και σίγουρα δεν προσθέτει στην ψυχή, το φως της Αλήθειας, αντιθέτως, το αφαιρεί.

Από την άλλη, είναι καθ' όλα θεμιτό και λογικό, οι παραδόσεις, όπως αυτές τηρούνται και διαδίδονται, να διαφέρουν από έθνος σε έθνος. Παρατηρούμε όμως, μετά από βαθύτερη μελέτη, πως υπάρχουν πολλά κοινά σημεία, που η διαφορά ονομάτων και καταστάσεων περισσότερο είναι εξωτερική, παρά στην ουσία τους. Χωρίς να ισοπεδώνεται η Αλήθεια με την αληθοφάνεια, μοιάζουν και φαίνονται σαν εκφράσεις του ίδιου μελετούμενου αντικειμένου, με διαφορετικά λόγια, ή σε διαφορετική γλώσσα. Αν π.χ. κάποιος λέει παράθυρο και ο άλλος window, δεν πρέπει αυτό να είναι αιτία για διαφωνία, λόγω ακουστικής και εξωτερικής ανομοιότητος.

Αν ένας τρίτος γνωρίζει και τις δύο γλώσσες, επιβάλλεται να φέρει την ειρήνη… Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό σοφίας η επιλογή της ειρήνης από τον πόλεμο. Θυμηθείτε την θεά Αθηνά και τον Ποσειδώνα με την ανάβλυση της ελαίας (σύμβολο ειρήνης) και του αλόγου και του αλμυρού ύδατος (σύμβολο πολέμου και κυριαρχίας στις θάλασσες), αντίστοιχα, στην διεκδίκηση από τους δύο θεούς, της μετέπειτα Αθήνας.
Θα τολμήσουμε να παρεμβληθούμε ενωτικά, μεταξύ παραδόσεων που έχουν εξωτερικά διαφορετικά περιβλήματα, ονόματα και τρόπο έκφρασης καταστάσεων, αλλά είναι στην ουσία τους και στο νόημα, αν όχι εντελώς ίδιες, τουλάχιστον ομόρροπες.

Η Δημιουργία στην Ελλάδα και στην Αγία Γραφή

Η Δημιουργία στην Ελλάδα αναφέρεται πως προήλθε με την ένωση των τεσσάρων στοιχείων της φύσης, φωτιάς, νερού, γης και αέρα. Σε αυτά τα τέσσερα ορατά, προστίθεται η αόρατη πεμπτουσία, ο αιθέρας, που ζωογονεί τα προηγούμενα. Τα τέσσερα στοιχεία καταλαμβάνουν τα τέσσερα άκρα ενός τετραγώνου και η πεμπτουσία βρίσκεται στην τομή των διαγωνίων, που ενούμενες μεταξύ τους, σχηματίζουν το σημείο (όντας σε αυτήν την φάση απλό γεωμετρικό ''βοηθητικό'' σχήμα) του ισοσκελούς σταυρού.



Από την Αγία Γραφή, στην Γένεση, ακούμε πως τα πάντα δημιουργήθηκαν με τον λόγο του Θεού (Λόγο - Χριστό), πλην του ανθρώπου που πλάστηκε από τα ίδια τα χέρια του Θεού, με λάσπη. Τέλος, της ενεφύσησε θεία πνοή, δίδοντας έτσι στον άνθρωπο ζωή.

Παρατηρούμε στην φύση, πως αν δεν ενωθούν τα αντίθετα, δεν υπάρχει ζωή. Αν λείψει ο αέρας από την φωτιά, αυτή σβήνει και αν δεν υπάρξει γη να σταματήσει το νερό, η πτώση θα είναι διαρκής. Όταν όμως η γη ενωθεί με το νερό, απλά κάνει λάσπη. Η εμφυσηθείσα στην λάσπη πνοή από τον Θεό, είναι το άλλο ευθύγραμμο τμήμα που συνδυάζει φωτιά (καθώς ο Θεός πυρ τυγχάνει), αέρα, πνοή και αιθέρα, που είναι η δοθείσα ουσία, η πεμπτουσία, που ορίζει εφεξής, τον άνθρωπο, ως ζώσα ψυχή.

Από τα έργα και τις ημέρες του Ησιόδου, μαθαίνουμε πως το χρυσούν και αργυρούν γένος, ήταν ερμαφρόδιτο και αιθερικό. Με την κάθοδο, χωρίζεται σε αρσενικό και θηλυκό, "παγώνει" και "πυκνοποιείται" οπότε και η ψυχή του, κουβαλά εξωτερικούς φλοιούς.

Από την Γένεση, ο Δημιουργός από την πλευρά του Αδάμ εξάγει την Εύα, χωριζόμενο το ανθρώπινο γένος από εκείνη την χρονική στιγμή, σε άρρεν και θήλυ. Οι άνθρωποι, ντύνονται δερμάτινους χιτώνες, (σύμβολο φύλλων συκής) και κατέρχονται προς τον κόσμο, όπου ο αιθέρας, η ζώσα ψυχή έχει πυκνώσει και φαίνεται με την σημερινή του μορφή. Η έξοδος του ανθρώπου από τον παράδεισο, συνδυάζεται με την απομάκρυνση από τη θεία θερμότητα, εξ ου και πολλές θεωρίες μιλάνε για δημιουργές δυνάμεις, πάγο και φωτιά… (με γνωστότερο εκφραστή τον Χίτλερ).

Οι έννοιες της εξόδου και καθόδου, των δερμάτινων χιτώνων και φλοιών, της πτώσης είναι κοινές και ενδεικτικές της απομάκρυνσης από το θείο και ανώτερο.

Κατανοώντας και συγ-χωρώντας στο νου μας, τις φαινομενικά διαφορετικές θεωρήσεις - προσεγγίσεις, βρισκόμαστε πάλι θαυμαστά στον ίδιο νοητό χώρο ειρήνης της υπερβατικής λογικής, που, ‘’και αυτό ισχύει και το άλλο’’ η οποία όμως γνώση κατακτάται, μόνο αν υπερβούμε την πόλωση της ατομικιστικής οπτικής γωνίας, αφήνοντας πίσω την βαβελική, εγωιστική σύγχυση.

Αυτή η υπέρβαση, προσθέτει ειρήνη, τάξη και ορθοκρισία. Έτσι, αν υπάρχει καλή διάθεση και ενωτικό πνεύμα ανευρέσεως της Αλήθειας, πίσω από τα διαφορετικά σχήματα, η δημιουργία κατά τους Έλληνες και κατά την Αγία Γραφή, διαφέρει μόνο στην έκφραση και όχι στην βαθύτερή του ουσία, μόνο που ανάλυση (ελληνική μεθοδολογία προσέγγισης της Δημιουργίας) χωρίς σύνθεση (γη+νερό = λάσπη…) στερείται ζωής και σύνθεση (λάσπη + θεία πνοή) χωρίς ανάλυση όχι μόνο δεν καλύπτει την ανάγκη του νοήμονος, αλλά περισσότερο, χωρίς τις αρμόδιες εξηγήσεις απωθεί, μοιάζοντας δογματικό ή παιδαριώδες.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα στη συνθετική ‘’λογική’’ της πίστης και της νόησης, (που λύνει προβλήματα) σε κόντρα των ‘’εναντιούμενων λογικών’’ [που οδηγούν τους πιστούς τους (σε νόηση ή σε θρησκευτική πίστη) σε αδιέξοδα πόλωσης] είναι το ΦΩΣ – ΟΦΙΣ. Από τα σχήματα εξάγονται συνειρμικά, κάποιοι λογισμοί (όπως αναφέρθηκαν στο περί θείου έρωτα). Αν δεν συνέβαινε σε πράξη το γεγονός, όπου δηλητηριώδεις όφεις δάγκωναν και πέθαιναν οι ισραηλίτες στην έρημο, σαν Έλληνες, θα παραμέναμε στο επίπεδο της θεωρίας - σοφίας, ενώ οι πιστοί της Π. Διαθήκης στο σύμβολο - σημείο.

Κι έρχεται ο Απόστολος Παύλος και παρατηρεί πως: …οι Έλληνες αιτούσιν σοφία και οι Ιουδαίοι, σημάδι…. Κι ο εύσπλαγχνος Κύριος, Πανάγαθος, Πάνσοφος και Παντοδύναμος, ΔΙΝΕΙ και σοφία και σημεία στους αιτούντες. Από εκεί και πέρα, σε μας εναπόκειται να τα συνδυάσουμε… με τη μωρία ( ; ) του Σταυρού. Να διακρίνουμε ότι όταν μιλάμε για σοφά – θεωρητικά σχήματα εμείς οι Έλληνες, (από μόνα τους ελλειπή) βρίσκουν την υλοποίησή τους ως θεόσδοτα ‘’σημεία’’ σε σκιά στην Παλαιά Διαθήκη, στον σπερματικό Λόγο (και συγκεκριμμένα, στο παραπάνω παράδειγμα ως όρθιος κρεμασμένος χάλκινος όφις επί της ράβδου του Μωϋσέως) και ως χάρι στην Καινή, στο Πρόσωπο του Εσταυρωμένου Λόγου.

Από την άλλη, αν οι πιστοί έχουν τα πρακτικά σημεία - θαύματα, αλλά όχι την θεωρητική εξήγηση, υστερούν ως προς την κατανόηση. Οι δύο παραπάνω ανισόρροπες προσεγγίσεις, μονοδιάστατα μόνο πίστης ή μόνο νόησης, (λόγω φόβου ή απαξίωσης – υποτίμησης του άλλου σκέλους) δημιουργούν ανθρώπους, με σύνδρομο ανωτερότητος ως προς την άλλη πλευρά, συνήθως επιθετικούς πιστούς αλλά ανόητους ή νοήμονες αλλά άπιστους.

Καταστάσεις κατά κοινή ομολογία προβληματικές, με μία μόνη (κατ’ εμέ) θεραπεία. Την βιωματική συμμετοχή στην Αλήθεια, που ολοκληρώνει και ελευθερώνει (γνώσεσθε την Αλήθεια, κι αυτή ελευθερώσει υμάς…). Την φωτισμένη (αρμονική σε θεωρία και πράξη) ελληνορθόδοξη προσέγγιση και παιδεία. Τον ισόρροπο Σταυρό, το βίωμα Του οποίου, οδηγεί αψευδώς στην Ανάσταση. Προσωπική, εθνική, πανανθρώπινη.
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 11-06-07, 18:07
Το avatar του χρήστη tertios
tertios Ο χρήστης tertios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 15-01-17 11:47
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Κώστα δεν αντιλέγω στα προαναφερθέντα. Προϋποθετουν όμως Κατήχηση, που δεν υπάρχει.

Και δυστυχώς η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει προβλέψει να εκδόσει Κατηχητική επιπέδου.

Ισως ειναι καλύτερο να τίθενται ερωτηματα προς /σύντομη / απάντηση.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!!
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 12-06-07, 08:15
Το avatar του χρήστη Kiwi
Kiwi Ο χρήστης Kiwi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-05-08 10:53
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από tertios Εμφάνιση μηνυμάτων
Ισως ειναι καλύτερο να τίθενται ερωτηματα προς /σύντομη / απάντηση.
ΟΚ... Ξεκινάμε. Προερχόμαστε από τον Αδάμ και την Εύα;
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 12-06-07, 09:11
Το avatar του χρήστη pazo
pazo Ο χρήστης pazo δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: Σήμερα 15:05
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Kiwi Εμφάνιση μηνυμάτων
ΟΚ... Ξεκινάμε. Προερχόμαστε από τον Αδάμ και την Εύα;
Προτείνω να βάλουμε το θέμα σε ψηφοφορία (δημοκρατικές διαδικασίες)...

Ψηφίζω, το φίδι.

(και ειδικότερα, το φιδάκι του Corsair)
__________________
VmF Skisters of Mercy ©
An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 12-06-07, 15:16
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
Γεώργιε, παρότι ‘’μοιάζουν’’ επιπέδου, όλα όσα έγραψα τα θεωρώ εισαγωγικά και απαραίτητα για την αρχική εμβάθυνση στα της κατανόησης της ορθοδόξου πίστεως. Απαραίτητα για το πέρασμα του θρησκευόμενου που προσεγγίζει (μελετά - αισθάνεται) την γενική έννοια του Θεού που ‘’πολώνει’’, στον Τριαδικό Θεό.

Κι αυτό, παρότι το ξανάγραψα, επιτρέψτε μου να το υπενθυμίσω, καθώς η Ελλάδα μπορεί να παρέξει σοβαρές ενδείξεις.
Ο ΘΕΟΣ = 354
ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999.
…με 354 τον σεληνιακό κύκλο και 999 την τρισυπόστατη αρμονία. Είναι φυσικό το ‘’πολωμένο’’ φως της σελήνης από πνευματικής απόψεως να δημιουργεί αντίπαλα στρατόπεδα ο δε αντανακλαστήρας φωτός να πληθαίνει αυτά, παρουσιαζόμενος ως θεός = δαίμων, κατά το διαίρει και βασίλευε. Κι οι Έλληνες πολώθηκαν στηρίζοντας την κοσμοθεωρία τους στη σοφία, οι δε Ιουδαίοι στα σημάδια, ή σε πανανθρώπινο επίπεδο, φιλόσοφοι και φιλοδύναμοι (οιουδήποτε έθνους)…

Κι έρχεται ο Σταυρός του Χριστού, το ευθές φως, ο Λόγος και απαύγασμα του Πατρός, για να υπερσκελίσει δια της Ορθοδοξίας τις όποιες πολώσεις, κοινωνώντας ως Μεσσίας τους ανθρώπους, μυστικά και μυστηριακά, με την τρισυπόστατη αρμονία, παρέχοντας ισόρροπα βιώματα σοφίας και σημείων, απευθυνόμενα σε εκείνην τη μερίδα των ανθρώπων, που τοποθετούν πιο ψηλά την αγαθότητα από όποια σοφία και από όποια δύναμη, παρότι θα εμφανίζεται στον κόσμο είτε ως μωρία, είτε ως σκάνδαλο. Τέλος, όσο συγκρινόμενο σε φυσικό επίπεδο, το φως της σελήνης με το φως του ήλιου ο άνθρωπος διακρίνει ουσιώδεις λειτουργικές διαφορές, άλλο τόσο μπορούν να νοηθούν αναλογικά, στα πνευματικά.

Από εκεί και πέρα το πέρασμα είναι θέμα διττό, χάριτος και δικής μας εργασίας. Συμπόρευσης του θελήματος του Θεού με το θέλημα του υιού, όπως αποδείχθηκε η δια του Σταυρού υπακοή του Υιού. Παρατηρώ με χαρά την διάθεση πολλών συνομιλητών, που εκφράζουν την πηγαία υγιή ανάγκη περάσματος των συνειδήσεων πέραν των πολώσεων, συγχρόνως όμως με λύπη για την απαξίωση της αποκεκαλυμμένης Αλήθειας, που μόνη αυτή έχει τη δυνατότητα να αναγάγει τον άνθρωπο στο επόμενο επίπεδο αίσθησης.

Κι άρχισα με την Δημιουργία, [ανάλυση (ελληνική) και σύνθεση (αγιογραφική)] γιατί και η Αγία Γραφή ξεκινά με την Γένεση. Συγγνώμη Γιώργη που δεν περίμενα απλές ερωτήσεις, για απλές και σύντομες απαντήσεις, αλλά το θεώρησα πρόκληση για καταγραφή αυτών των σκέψεων, εξαιτίας της επιδεικτικής απαξίωσής της.

Γενέσεως κεφ. ιζ’…. Και ότε ήτο ο Άβραμ ενενήκοντα εννέα ετών, εφάνη ο Κύριος εις τον Άβραμ και είπε προς αυτόν, Εγώ είμαι Θεός ο Παντοκράτωρ…. και δεν θέλει καλείσθαι πλέον το όνομά σου Άβραμ, αλλά το όνομά σου θέλει είσθαι Αβραάμ… Και είπεν ο Θεός προς τον Αβραάμ, Σάραν την γυναίκα σου, δεν θέλεις καλέσει πλέον το όνομα αυτής Σάραν, αλλά Σάρρα θέλει είσθαι το όνομα αυτής… η δε Σάρρα, κατά τον χρόνο της επαγγελίας γέννησης του υιού Ισαάκ, ήταν γυνή ενενήκοντα ετών.

Από τότε προσετέθη το Α στην κεφαλή, (Άβραμ ---> Αβραάμ) το Α της Αγάπης και Αληθείας σε σπερματική μορφή και το Ρ, (Σάρα ---> Σάρρα) η δικαιοσύνη στο σώμα.

Γενέσεως κεφ. ιη’…. Και εφάνη εις αυτόν ο Κύριος εις τας δρυς Μαμβρή, ενώ εκάθητο εν τη θύρα της σκηνής εις το καύμα της ημέρας. Και υψώσας τους οφθαλμούς αυτού, είδε• και ιδού, τρεις άνδρες ιστάμενοι έμπροσθεν αυτού• και ως είδεν, έδραμεν εις προϋπάντησιν αυτών από της θύρας της σκηνής, και προσεκύνησεν έως εδάφους• και είπε, Κύριέ μου,…

Από τότε γνωρίζεται – αποκαλύπτεται [σιγά σιγά, μέχρι το πλήρωμα του χρόνου της Γέννησης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, μετά το γενεές 14 (τρις)] η Μονάς εν Τριάδι.

Από τότε διαχωρίζεται η γενική έννοια του Ο ΘΕΟΣ, δλδ η πολωμένη και εξ αντανακλάσεως γνώση του Θεού, από την εξ ευθέως Φωτός αντίληψη – αποκάλυψη του ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ…. Ενώ όμως διαχωρίζεται σε θεωρία, δεν μένει εκεί. Αρχίζει να υλοποιείται σε πράξη η γέφυρα σύνδεσης Θεού και ανθρώπων, η κλίμακα, που την βλέπει ο Ιακώβ, στο φρέαρ με προσκέφαλο την πέτρα. Σε αυτήν την θεία θεωρία, επί της κλίμακος, ανεβοκατεβαίνουν άγγελοι.

Μεταξύ όμως του Αβραάμ και του Ιακώβ, παρεμβάλλεται ο υιός Ισαάκ. Ο υιός που υπάκουα ανέβηκε στο θυσιαστήριο.

Δεν νομίζω να χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια αντίληψης των αναλογιών εν σκιά Αβραάμ – Ισαάκ – Ιακώβ με τον Πατέρα – Υιό και Άγιο Πνεύμα. Αναλογίες που δεν καταγράφτηκαν ιστορικά για να μπερδέψουν και να διαχωρίσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, δεν προβάλλονται θρησκευτικά στοιχεία αλαζονείας, αλλά με διάκριση της λειτουργικότητάς τους υπό σφαιρική άποψη (ερμηνεία εν πνεύματι και όχι κατά γράμμα), να τους ενώσουν κατά τάξη και ετοιμότητα και θέληση, με τον πανάγαθο, παντοδύναμο και πάνσοφο Τριαδικό Θεό.

Η πολυπόθητη με το Θεό ένωση, έχει δύο σκέλη. Μυστηριακής μετάληψης Ουσίας και μυστικής ενέργειας. Στο επίπεδο του σκέλους, της ενέργειας, εκτιμώ ότι ο παρακάτω πυκνός λόγος νουθεσίας είναι βοηθητικός στην πνευματική μας πρόοδο και Θεία Κοινωνία.

Φυσικά και δεν υπέχει θέση κατήχησης γιατί και από μόνος του ο όρος, ενοχλεί, αλλά για όποιον τελικά, συναισθανθεί τα γραφόμενα - συντονιστεί, αντιλαμβάνεται την ιδιαίτερη σημασία του…

… παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον, καθώς και κάμνετε. Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι, και να τιμάτε αυτούς εν αγάπη υπερεκπερισσού διά το έργον αυτών. Ειρηνεύετε μεταξύ σας. Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς, μακροθυμείτε προς πάντας. Προσέχετε μη αποδίδη τις εις τινά κακόν αντί κακού, αλλά ζητείτε πάντοτε το αγαθόν και εις αλλήλους και εις πάντας. Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε• διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού. Το Πνεύμα μη σβύνετε, προφητείας μη εξουθενείτε. Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε• από παντός είδους κακού απέχεσθε. (Α’ Θεσσ. ε’…)…

Για να μην βαρύνω επιπλέον το παρόν, τολμώ μόνο μια τελευταία ερώτηση να κάνω, έτσι για προβληματισμό, που η ‘’λογική’’ απάντησή της εκτιμώ να διορθώσει κάπως την ‘’αγιογραφική’’ τάξη.

Αν αγαπάω ένα παιδί, το δέχομαι, το αγαπώ, ΜΟΝΟ μετά την γέννηση ή ακόμη και όταν κυοφορείται μέσα στην σκοτεινή (σε σύγκριση με το έξω φως) μήτρα; μπορώ να διαγράψω μονοκονδυλιά όλο τον χρόνο κυοφορίας με όποια δικαιολογία αντιπάθειας;
Απάντηση με παράθεση
  #21  
Παλιά 12-06-07, 15:26
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αγαπητέ Mystakid αντιλαμβάνομαι τα γραφόμενά σου αλλά το επίπεδο διαφοροποίησης (δε λέω "διαφωνίας") βρίσκεται αλλού.

Το ερώτημα "προερχόμαστε από τον Αδάμ και Εύα" έχει δύο απαντήσεις: ΝΑΙ ή ΟΧΙ.

ΝΑΙ σημαίνει ότι κάποτε δύο φυσικά όντα με τα παραπάνω ονόματα ήταν οι πρώτοι δύο άνθρωποι που υπήρξαν ποτέ, από τους οποίους όλοι προερχόμαστε.

ΟΧΙ σημαίνει ότι η παραπάνω φράση δεν είναι αληθής.

Όποια απάντηση και αν δώσεις έχει σοβαρές συνέπειες για την υπόλοιπη συζήτηση
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #22  
Παλιά 12-06-07, 15:50
Το avatar του χρήστη Fireseaker
Fireseaker Ο χρήστης Fireseaker δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 26-01-08 20:39
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Θεωρώ πως μικρότερες "δηλώσεις" θα κάνανε πιο ευέλικτη την επικοινωνία.Ένα είδοσ step-by-step confirmation που λεμε και στα windows..
Απάντηση με παράθεση
  #23  
Παλιά 12-06-07, 16:00
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Ναι ρε παιδια... τα φορουμ δεν ειναι μερη αρθρογραφιας και συγγραφης εκθεσης.. πολυ ωραια τα μεγαλα μηνυματα με οιστρο, με εκφραση, προλογο, επιλογο κλπ και το δομικο και αισθητικο επιπεδο ειναι πολυ υψηλα, αλλα για να υπαρξει συζητηση χρειαζεται αυθορμητη και "προφορικη" γραφη
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 12-06-07 στις 16:34
Απάντηση με παράθεση
  #24  
Παλιά 12-06-07, 16:32
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
...Δημήτρη, μην θεωρηθεί ότι αποφεύγω την απάντηση... εν ευθέτω χρόνο θα τοποθετηθώ. Τη λέξη κλειδί, μεταξύ αστείου και σοβαρού, που είναι ο ''όφις'' την πρότεινε ο Βασίλης. Κάθετος όρθιος και οριζόντιος έρπων, με, και τους δυο γνωριζόμενους ως ΦΩΣ και ΟΦΙΣ....

Λίγο πιο πάνω, προτάθηκε υπερβατικά η συγ-χώρεση και αυτό και το άλλο (π.χ. όσον αφορά την φύση του φωτός (σωματιδιακή μορφή και κυματοειδής) ή Μονάς εν Τριάδι, ή και παρθενία και λοχεία, και ελληνική προσέγγιση Δημιουργίας (ανάλυση στοιχείων) και σύνθεση (Π. Διαθήκη - λάσπη + θεία πνοή).

Στο μεταξύ όμως, πλάνου φωτός και ευθέως, δεν μπορεί να ισχύσει και αυτό και το άλλο, δλδ να συγχωρεθεί στον ίδιο νου και στην καρδιά, και Αλήθεια και αληθοφάνεια. Γιαυτό και ο Κύριος προκαλεί τους ανθρώπους να διαχωρίσουν την πίστη τους. Ή τον Κύριο ή τον μαμωνά. Και το θεωρώ λογικό κάποιος να θέλει να διακρίνει την Αλήθεια από την αληθοφάνεια και Αυτήν να πιστέψει. Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος και στην Αλήθεια και στο ψεύδος;

Έτσι, όσον αφορά την στόχευση, τον έρωτα που εμπνέει και κινεί τον άνθρωπο, ξεκινώντας από τα κάτω, τα απτά, εντοπίζουμε ένα κέντρο, στην βάση της σπονδυλικής στήλης. Από εκεί η ερωτική ενέργεια (κουνταλίνι) έχει μόνο δύο ''οδούς'' να διοχετευθεί. Οριζοντίως στα του κόσμου που ορίζουν τα πάθη και καθέτως να ανέβει στα πνευματικά, στην κεφαλή, στο νου... στην α-πάθεια (ελευθερία - σοφία).

Αυτή η μικρογραφία αυτογνωσίας, είναι ενδεικτική ορθής αντίληψης της γενικότερης οντογνωσίας. Όταν τα μικρά, νους και κεφαλή αντικατασταθούν με κεφαλαία, τότε οι όροι ''Γένεσις'' και ''γέννησις'' λαμβάνουν άλλη διάσταση. Φυσικοπνευματική. Ακόμη και αυτός όρος πολλοί τον αντιλαμβάνονται διαφορετικά, στην κυριολεξία διαστρεβλωμένα (σαρκικά και διανοητικά) απότι τον προτείνει η Αγία Γραφή.

Η άλλη έννοια που μπορεί κάπως να δώσει ενδείξεις αληθείας, είναι οι νευρικές δίοδοι - συμπυκνώσεις που εντοπίζονται σαν αρμαθιές (πλεξούδες) η μία στην πλευρά από όπου είχαμε την γένεση και η άλλη κάτω, στην κορυφή της ένωσης των σκελών, όπως ζούμε και αντιλαμβανόμαστε τώρα την γέννηση, όχι φυσικά αλλά σαρκικά. Περί αυτών των νευρικών διόδων, μπορεί να μας πει λεπτομέρειες ο γιατρός...

Έτσι, τα δύο ''φυσικά'' πρόσωπα Αδάμ και Εύα, είναι πολύ πιο μακρυά από τα νομιζόμενα, ξαναθυμίζοντας, πως το όνομα ΑΔΑΜ ενέχει προσανατολισμό και θεία τάξη με τα αρχικά του: Ανατολή, Δύση κλπ και ΕΥΑ = ζωή....
Απάντηση με παράθεση
  #25  
Παλιά 12-06-07, 17:09
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Έτσι, τα δύο ''φυσικά'' πρόσωπα Αδάμ και Εύα, είναι πολύ πιο μακρυά από τα νομιζόμενα, ξαναθυμίζοντας, πως το όνομα ΑΔΑΜ ενέχει προσανατολισμό και θεία τάξη με τα αρχικά του: Ανατολή, Δύση κλπ και ΕΥΑ = ζωή....
Άρα η απάντηση είναι ΟΧΙ; Οτι δηλαδή δεν υπήρξαν δύο πραγματικά φυσικά πρόσωπα και ότι ο "Αδάμ" και η "Εύα" είναι συμβολισμοί;

Σημειώνω πως το σημαντικό είναι η ύπαρξη δύο φυσικών προσώπων. Έπεται το αν αυτά συμβολίζουν κάτι επιπλέον της ιστορικής φυσικής τους ύπαρξης.
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #26  
Παλιά 13-06-07, 11:43
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
Νομίζω πως μετά από τόση έκταση και ανάλυση στην αναφορά, είναι αρκετά σαφής η θέση μου, περί της ‘’φυσικοπνευματικής’’ ύπαρξης αυτού του προσώπου.

Ο όρος φυσικοπνευματικό, ενέχει μία διάσταση παραπάνω, ώστε φυσικά και διαφέρει από τα εκτυπώματά του, σαρκικό και διανοητικό.

Η αρχική σάρκα (ως ύλη) ήταν αιθεριώδης, απαθής, πιο λεπτή και ο νους, ενωμένος με το Νου. Είμασταν μονάδες μέσα στη Μονάδα του Θεού, σε ένα παραδείσιο αιώνιο σώμα, χωρίς φθορά, από το οποίο εξήλθαμε, ακολουθώντας προς τα κάτω (λόγω πειθούς) την οφιοειδή κίνηση (σπονδυλική στήλη).

Η παχυλότητα της σάρκας και η έκπτωση – αποκοπή (διάσταση) του νου από τον υπέρτατο Νου, μας φέρνουν μπροστά στην σήμερα γνωριζόμενη σάρκα και διάνοια, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΙΣ, να χάσει τις εν-τυπωμένες (έστω και βαθειά ή αμυδρά) ανθρώπινες προδιαγραφές, όντας το κάθε πρόσωπο μοναδικό και ανεπανάληπτο.

Έ αυτό το βάθος ψάχνει ο άνθρωπος. Εκτιμώ πως καλό είναι, αυτήν την ξεθωριασμένη εικόνα, αυτός ο ίδιος (fugio) να επαναφέρει – επανέλθει με την ορθή παιδειά (edify) και αγώνα στην πρωτότυπη, την καθαρή προδιαγραφή, μετατρέποντας τον ίμερο σε άγιο, και την διάνοια σε φωτισμένο νου (radiants), ώστε να μετέχει της Ζωής (partyers) του Νου, καταλαμβάνοντας τη θέση που του ανήκει.

Όσο ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει συνδετικός κρίκος μεταξύ του ιδεατού και του φυσικού (με και τα δύο υπαρκτά), όσο ψηλαφεί και ανευρίσκει το μίτο εξόδου, το πέρασμα της όλης συνείδησης, του όλου ανθρώπου (φυσικοπνευματικά), γίνεται δια της σταύρωσης του ατομικού θελήματος, δια της σταύρωσης της σάρκας, δλδ του σώματος των άστατων επιθυμιών για χάριν του θελήματος του Πατρός, στο πάνσοφο θέλημά Του και της διττής ενώσεως (μυστικής και μυστηριακής) του όλου ανθρώπου με τον Άνθρωπο, οπότε και φωτισμού – βίωσης – μετοχής (κατά τάξη) στο ευθές και ανέσπερο Φως του Νοός.

Επανερχόμενος στο ερώτημά σου Δημήτρη, θεωρώ πως, από το χρονικό σημείο από το οποίο ακούγεται ότι ο Αδάμ έγνω την Εύα (εκτός παραδείσου) από τότε αρχίζει ο φυσικός πολλαπλασιασμός γεννήσεων, όπως τον γνωρίζουμε. Προ αυτού του σημείου είχαμε την γένεση εκ της πλευράς, κάτι σαν πολλαπλασιασμός δια σχιστοτομήσεως.

Όταν στο πρώτο μάθημα της βιολογίας μιλάει για την αμοιβάδα την πρωτέα και την διαδικασία πολλαπλασιασμού της, ο βιολόγος για χάριν μας, έβαλε μία αμοιβάδα κάτω από το μικροσκόπιο… Όταν πάλι, για κάποια αιτία ένας αστερίας διαχωρίζεται σε δύο μέρη και η μία πλευρά έχει δύο ποδαράκια και η άλλη τρία, η ολότητα είναι προδιαγραμμένη εντός και των δύο μερών, που τείνουν να συμπληρώσουν τα ελλείποντα, ενθυμούμενοι την πρώτη κατάσταση.

Η αμοιβάδα όμως είναι μία;;; ο αστερίας ένας;;; Αναλογικά και συνειρμικά, ισχύουν και για τον ένα ( ; ) άνθρωπο…. Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού• κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν• άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς• και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός• και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε… (Γεν. α’26) αλλά αργότερα (Γεν.β’21) έφερε σε έκσταση τον ΑΔΑΜ και εξήγαγε εκ της πλευράς την Εύα… και εκάλυψε (την πλευρά) με σάρκα… και πολύ αργότερα (όπως προαναφέρθηκε) και έξω της Εδέμ, ο Αδάμ ''έγνω'' την Εύα και τεκνοποίησε....

Έτσι, αν η ερώτηση είναι αν εξ ενός προερχόμαστε, η απάντηση είναι και αρνητική και καταφατική. Όταν θα μιλήσουμε για ΑΔΑΜ όπως τον εννοεί ο περισσότερος κόσμος, θα πούμε εκ πολλών (ευλόγησεν αυτούς), αλλά όταν θα μιλήσουμε για τον ΥΙΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, θα ομολογήσουμε πως ναι! Εξ Ενός Ανθρώπου (με κεφαλαίο) λάβαμε (και λαμβάνουμε) τη ζωή, καθώς εκ του Αρχετύπου Λόγου εξέρχονται όλοι οι λόγοι. Στη συνέχεια, ως εικόνες Αυτού, έχοντες την όψη του ανδρός (άνθρωπος) αναπτύσσεται ένας εν δυνάμει δρόμος από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ωμοίωση. Είναι ο υπαρκτός συνδετικός κρίκος που ενώνει το ιδεατό (λόγος μέσα στο Λόγο) με το φυσικό (παρούσα φάση) έχοντας παραδοθεί η με απόλυτη ελευθερία, διαχείρηση και αυτοδιάθεση υλοποίησης της ένωσης ή άρνησης. Εμμονής στην παλαιά αποκομμένη σάρκα και διάνοια ή το ενωμένο και ανακαινισμένο σώμα και πνεύμα.

Όπως συμβαίνει και με κάθε ένωση, αυτή θα επιτευχθεί, όταν θα ολοκληρωθεί - διαγραφεί ολόκληρος ο κύκλος. Έτσι, μπορεί γνωστικιστικά να ταλανίζει το ερώτημα από πού προήλθαμε βιολογικά, αλλά σπουδαιότερη αξία έχει και το πίσω από τα φαινόμενα, αλλά και το πού πάμε βιωματικά – που προσανατολιζόμαστε αγαπητικά.

Κινούμενοι προς τα πίσω θα βρούμε τον παλαιό άνθρωπο ΑΔΑΜ. Αν εμβαθύνουμε όμως, ακόμη πιο πίσω, θα βρούμε τον Άνθρωπο, τον Αρχέτυπο Λόγο εκ Του Οποίου λάβαμε – λαμβάνουμε υπόσταση το ‘’ζειν’’, και την εικόνα Του. Νομίζω όμως ότι με ορθό – ορθόδοξο προσανατολισμό πρέπει να κινηθούμε προς τα μπροστά, όπου οδηγεί η ζωή, ώστε αφού βρούμε τους διάσπαρτους διευθετημένους λόγους (ως ίχνη) να καταλήξουμε Στον τελειωτή των πάντων Λόγο, που έχει ετοιμάσει προ αιώνων για μας και μας χαρίζει το ‘’ευ και μακαρίως και αεί ζειν’.

Φυσικά και δεν απαγορεύεται να μελετήσουμε την αρχή. Ούτε αντιτίθεμαι σε μελέτες. Αν όμως η μελέτη και η έρευνα σταματήσει στην γνώση των λόγων της φύσης και τη δύναμη που παρέχει αυτή, (δόλωμα που έφαγε άωρα ο ΑΔΑΜ) και δεν κινηθούμε βαθύτερα στην πηγή όλων αυτών, στον Λόγο, το Α, τον Άνθρωπο από Τον οποίο προήλθαμε, δεν θα έχουμε διαβεί ένα καίριο παραπέτασμα που μας απαγορεύει την θέα της Αλήθειας. Ναι μεν θα βρούμε επιστημονικά, αλήθεια και κοσμικές αλήθειες, αλλά όχι την υπερκόσμια Αλήθεια.

Συνιστάται λοιπόν (κατά την άποψή μου - όχι μόνο θεολογική, αλλά κοινωνικά ανθρώπινη, λογικά) ο προσανατολισμός με αγάπη, όχι μόνο πίσω από το παραπέτασμα, αλλά ιδιαίτερα προς τα εμπρός, πέρα από το βιολογικό τέρμα, στο αίσιο πέρας - τελείωση όλων αυτών των λόγων, στον Λόγο Ω. Τον γεννηθέντα, θυσιασθέντα, σταυρωθέντα και αναστηθέντα για μας νέο ΑΔΑΜ – ΧΡΙΣΤΟ. Τον δομήσαντα την Εκκλησία το Αναστημένο Του Σώμα, την Ορθόδοξη Εκκλησία, ώστε να εισαχθούμε σε αυτό το παραδείσιο Ένα σώμα, ως λόγοι μέσα στον Λόγο, κλείνοντας τον μακάριο κύκλο, με τους ζωηφόρους 3 ‘’φυσικοπνευματικούς’’ αγωγούς φλέβα – αρτηρία – νεύρο.

Όσο ο κύκλος των ενδιαφερόντων μας, ας πούμε ‘’μελετών’’, για να μην πούμε το ορθότερο, ‘’βιωμάτων’’, δεν εμπεριέχουν το Α και Ω, το πίσω και το πέραν, είναι νομικός [24, ελληνική αλφάβητος – 2 (Α+Ω) = 22, εβραϊκή αλφαβήτα], είναι ελλειπής, σκιώδης, ανώφελος, μάταιος. Νεκρό γράμμα του Νόμου, χωρίς Ζωή, που κανένας ζων κατά βάθος δεν επιζητεί. Βάθος όμως άγνωστο… υποκινώντας η επιδερμικότητα και η επιφάνεια και η επιθυμία γνώσης των φαινομένων, αλλά αποκομμένων και χωρίς Τριαδικό Θεό… κυριολεκτικά σε ψυχική αυτοχειρία…

Γιαυτό και προτείνεται από τον Απόστολο Παύλο το …μωράς δε φιλονεικίας και γενεαλογίας και έριδας και μάχας νομικάς φεύγε, διότι είναι ανωφελείς και μάταιαι. (Τιτ.γ’9).

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 13-06-07 στις 11:46
Απάντηση με παράθεση
  #27  
Παλιά 13-06-07, 12:11
Το avatar του χρήστη Kiwi
Kiwi Ο χρήστης Kiwi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-05-08 10:53
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Στη συνέχεια, ως εικόνες Αυτού, έχοντες την όψη του ανδρός (άνθρωπος) αναπτύσσεται ένας εν δυνάμει δρόμος από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ωμοίωση. Είναι ο υπαρκτός συνδετικός κρίκος που ενώνει το ιδεατό (λόγος μέσα στο Λόγο) με το φυσικό (παρούσα φάση) έχοντας παραδοθεί η με απόλυτη ελευθερία, διαχείρηση και αυτοδιάθεση υλοποίησης της ένωσης ή άρνησης. Εμμονής στην παλαιά αποκομμένη σάρκα και διάνοια ή το ενωμένο και ανακαινισμένο σώμα και πνεύμα.
Άρα είναι αυτονόητο ότι η Εξέλιξη των Ειδών δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα γραφόμενα της Γένεσης στην οπόια όλα τα είδη ΑΠΛΑ εμφανίστηκαν στη Γη: μία αμοιβάδα, ένας αστερίας, ένας άνθρωπος κλπ, και δεν μπορεί να δεχτεί μεταλλάξεις και διαφοροποίησεις σε όλα τα είδη.

Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό. Δεν μπορώ να δεχτώ ούτε αυτό που ονομάζεις "ΑΔΑΜ όπως τον εννοεί ο περισσότερος κόσμος, θα πούμε εκ πολλών...", ούτε αυτό που ονομάζεις "ΥΙΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, θα ομολογήσουμε πως ναι! Εξ Ενός Ανθρώπου (με κεφαλαίο) λάβαμε (και λαμβάνουμε) τη ζωή, καθώς εκ του Αρχετύπου Λόγου εξέρχονται όλοι οι λόγοι.", διότι και οι δύο αυτές ερμηνείες, ή υποστάσεις (όπως θες πες το) του Αδάμ δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχεσή ούτε με επιστημονικά δεδομένα, ούτε με το πως λειτουργεί η φύση, ούτε στην τελική με αυτό που βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια. Δηλαδή το όλο κείμενο υστερεί τόσο πραγματικά όσο και μεταφορικά.
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein
Απάντηση με παράθεση
  #28  
Παλιά 13-06-07, 13:40
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Νομίζω πως μετά από τόση έκταση και ανάλυση στην αναφορά, είναι αρκετά σαφής η θέση μου, περί της ‘’φυσικοπνευματικής’’ ύπαρξης αυτού του προσώπου.
Για μένα δεν είναι καθόλου σαφής, καθώς αδυνατώ να καταλάβω την απάντηση που δίνεις στο πολύ συγκεκριμένο ερώτημα "υπήρξαν βιολογικά δύο ανθρώπινα όντα, ο Αδάμ και η Εύα από τη φυσική (σωματική) συνεύρεση των οποίων προήλθαν όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι;"

Εκτός ίσως αν το
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
θεωρώ πως, από το χρονικό σημείο από το οποίο ακούγεται ότι ο Αδάμ έγνω την Εύα (εκτός παραδείσου) από τότε αρχίζει ο φυσικός πολλαπλασιασμός γεννήσεων, όπως τον γνωρίζουμε
..σημαίνει ναι;

Η ερώτηση είναι αντίστοιχη με το "υπάρχει η καρέκλα στην οποία κάθομαι αυτή τη στιγμή;" στην οποία η απάντηση είναι προφανώς "ναι".
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #29  
Παλιά 14-06-07, 15:35
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
Από τη μία μεριά, είναι λογικό να ‘’πατάει’’ κάποιος κάπου για να συνεχίσει το διάλογο. Από την άλλη όμως, αν με την πρώτη δεν καταλαβαίνει τα θέματα, λόγω ορολογίας ή βαθύτερων (και όχι καθημερινών) εννοιών, καλό είναι να ξαναδιαβάζονται με μεγαλύτερη προσοχή και όχι να θηρεύεται μία λέξη που μας ‘’συμφέρει’’ (και ως συνήθως δικαιολογεί την προσωπική μας κοσμοθεωρία) ώστε επάνω της να στήνεται ή να συνεχίζεται μια εκ προδιαθέσεως - προσχεδιασμένη αντίδραση.

Βέβαια δεν επιμένω σε αυτό (την μελέτη αντί της ανάγνωσης), σεβόμενος και τον χρόνο του συνομιλητή, αλλά πάνω απ’ όλα τη διάθεση, παρότι με στενοχωρεί η διαδικασία της σημειωτόν κίνησης. Για την ευχερέστερη αντίληψη όσων έγραψα, τα καίρια σημεία, τα σημείωνα είτε ως έντονα είτε ως υπογραμμισμένα, αλλά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για εξαγωγή συμπερασμάτων. Έτσι, αυτές τις δυο τρεις λέξεις κλειδιά, τις επαναλαμβάνω.

Από την Αγία Γραφή φαίνεται ότι ο πολλαπλασιασμός του ανθρώπου έχει δύο φάσεις. Το σκέλος της γενέσεως, και το άλλο της γεννήσεως.

Και είπα αυτολεξεί:
…από το χρονικό σημείο από το οποίο ακούγεται ότι ο Αδάμ έγνω την Εύα (εκτός παραδείσου, Γεν.δ’) από τότε αρχίζει ο φυσικός πολλαπλασιασμός γεννήσεων, όπως τον γνωρίζουμε. Προ αυτού του σημείου είχαμε την γένεση εκ της πλευράς, κάτι σαν πολλαπλασιασμός δια σχιστοτομήσεως.
Αφού προηγήθηκε πολλαπλασιασμός προ της μορφής και του τρόπου που γνωρίζουμε σήμερα, ο ΑΔΑΜ και η ΕΥΑ, ως άρσεν και θήλυ, δεν ήταν ένα και μοναδικό ζεύγος, οπότε καταρρίπτεται η κακότροπη δυσφήμηση περί αιμομιξίας, αλλά η Αγία Γραφή, καταδεικνύει την πορεία στις διαδοχικές καταστάσεις του ανθρώπου, με αυτά τα πρόσωπα, τα οποία είναι ΚΑΙ φυσικά ΚΑΙ συμβολικά. Αν ο άνθρωπος αρχίζει και ψάχνει την Αλήθεια, θα εντοπίσει ότι τα παραπάνω ισχύουν ΚΑΙ διαχρονικά, αναλογικά για τον καθένα ξεχωριστά, όντας τελικά βοηθητικά στην οντογνωσία, αυτογνωσία και θεογνωσία, για όποιον θέλει να προσανατολίσει την ζωή του εκεί.

Πάλι κατά γράμμα τα λεχθέντα, που εσπευσμένα προσπεράστηκε το νόημά τους:

…Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού• κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν• άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς• και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός• και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε… (Γεν. α’26) αλλά αργότερα (Γεν.β’21) έφερε σε έκσταση τον ΑΔΑΜ και εξήγαγε εκ της πλευράς την Εύα… και εκάλυψε (την πλευρά) με σάρκα…. και ακόμη αργότεραο Αδάμ (άνδρας) έγνω την Εύα (γυναίκα) εκτός παραδείσου, εκτός του Νου. (Γεν.δ’).
Για τις παρακάτω ερωτήσεις, συμπυκνώνω τις ευθείς και χωρίς περιστροφές, απαντήσεις.
- εξ ενός προερχόμαστε;
- βιολογικά όχι, διότι ο Αδάμ και η Εύα είναι ο άνδρας και η γυναίκα, όντας τέτοια ζευγάρια πολλά, αφού πολλαπλασιάστηκαν στην γένεση, προ της βιολογικής διαδικασίας γεννήσεων.
- τα πρόσωπα Αδάμ και Εύα είναι συγκεκριμμένα, υπαρκτά ή συμβολικά;
- υπαρκτά και φυσικά ενέχοντα όμως και κρυμμένη ουσία και συμβολισμό. Όπως είπαμε, Αδάμ δεν σημαίνει μόνο ο πήλινος (προερχόμενος από πηλό), για να μείνουμε και εμμένουμε ΜΟΝΟ στο κάτω απάρτιο του διττού ανθρώπου.
- πάλι…. εξ ενός προερχόμαστε;
- φυσικά και πνευματικά ναι. Εξ Ενός Ανθρώπου, Του Αρχετύπου Ανδρός, του οποίου είμαστε εικόνες. (κι αυτό, δεν εξάγεται μόνο και απλά από την χριστιανική ...κοσμοθεωρία, αλλά συνεπικουρείται από την έννοια ''άνθρωπος'' = ο έχων την όψη του ανδρός, που αποδίδεται ο ακριβής όρος στα ελληνικά).

Αυτή η καταγεγραμμένη εν-τύπωση στην ψυχή και στο σώμα μας, έστω και αμυδρή ή άτονη είναι η πηγαία έλξη του κάθε ανθρώπου, για το Καλό και Αγαθό (παρά την πιθανή διαστρεβλωμένη αντίληψη των όρων).

Αυτός ο φυσικός έρως – έλξη – ροπή προς, ορίζεται καθαρά από τον Πλάτωνα τυπώνεται μέσα σε νου και καρδιά, οπότε εμπνέει και υποκινεί σκέψεις και πράξεις για την ολοκλήρωσή του. Έρωτας λοιπόν κατά Πλάτωνα, είναι η ακατανίκητη έλξη μεταξύ δύο κομματιών, που ήταν ενωμένα και χωρίσανε.




Οι δύο ‘’τομές’’ που έχει υποστεί ο άνθρωπος είναι μία εκ της αφετηρίας εκ της οποίας προήλθε (κάθετη διάσταση) και η άλλη όταν διαχωρίστηκαν τα φύλα (οριζόντια).

Το ‘’σημείο’’ ενώσεως, αλλά και ο δρόμος που ακολουθεί κάποιος για να βιώσει αυτήν την ένωση, είναι ο Εσταυρωμένος Λόγος, που καλεί τους πάντες σε ενότητα.

Σε ανθρώπινο επίπεδο (ανεξάρτητα φύλου) ο ΙΗΣΟΥΣ = 888, ως Μεσσίας, παρεμβάλλεται ενωτικά όπως και ενδεικνύεται με το ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999 και χξστ’ = 666. Η δε Θεία Κοινωνία, έχει δύο σκέλη, τα οποία καλούμαστε ισόρροπα να βιώσουμε. Το μυστικό και το μυστηριακό.

Φυσικό και επόμενο στον κύκλο της ζωής είναι, να δρα επάνω μας και η κεντρομόλος σαν τακτοποίηση – διευθέτηση κατά το πάνσοφο θέλημα του Θεού, αλλά και η φυγόκεντρος δύναμη, που λογίζεται ως ροπή προς αταξία, και άγνοια και ανελευθερία… με ποιότητα στην ζωή μας, ανάλογη με το ποια δύναμη μας εμ-πνέει και τελικά ακολουθούμε.

Μεταξύ των φύλων, ως προδιαγραφή – αφετηρία (Α) εξ Ενός εξήλθαμε, (και επιστρέφουμε με αγώνα να βιώσουμε αυτήν την ενότητα ως λόγοι μέσα στον Λόγο), οπότε και ως πέρας ολοκλήρωσης (Ω), παρεμβάλλεται πάλι μυστικά και μυστηριακά Ο Κύριος, με το… έσονται οι δύο, εις σάρκα μία…(Εφεσ. ε’31).

Από το ποιόν του διαπνέοντος έρωτα εξαρτάται αν θα εντοπισθούν – ανευρεθούν τα δύο πρόσωπα, οπότε, όσο ενεργεί και ισχύει ο φυσικός σταυρικός έρως, να εντοπίζεται στη ζωή μας, η ενέργεια και η κίνηση προς αυτά ως πραγματικά πρόσωπα (συμπυκνωμένη ενέργεια) και όχι ως αφηρημένες ιδέες (διαχυμένη ενέργεια).

Στο κέντρο της φύσης είναι το ύψιστο των δημιουργημάτων, ο άνθρωπος. Στο κέντρο του ανθρώπου βρίσκεται η ψυχή του (και ο χορηγός αυτής, ο Θεός). Τα ενδιαφέροντά μας, είναι αυτά που μας προσανατολίζουν και μας κινούν στην εξωστρεφή ή εσωστρεφή αναζήτηση του τελείου.



Οι παρεχόμενες γνώσεις και δυνάμεις διαφέρουν μεταξύ τους, ανάλογα με την προσέγγιση και τον προσανατολισμό. Μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει πολλά, αλλά μόνο αν στραφεί στην εσωτερική αγαπητική αναζήτηση του θείου θα ολοκληρωθεί, καθώς η Βασιλεία του Θεού, εντός ημών εστί….

Ένας ακόμη λόγος που ανέβασα τα παραπάνω σχήματα, είναι για να συνδυαστούν. Αν αποδώσουν το νόημά τους, συνειρμικά οδηγούν την σκέψη ότι, όσο αποφεύγεται ο σταυρός, όσο ο έρωτας είναι άστατος και α-φύσικος κατά τη γνώμη του Πλάτωνα, τόσο και η παρουσία του ΑΔΑΜ σε γνωστικό ή αγαπητικό επίπεδο γίνεται ολοέν και πιο δυσδιάκριτη.

Με κέντρο τον άνθρωπο και προς τα έξω, ενημερωνόμαστε. Έξω γνωρίζεται ο παλαιός ΑΔΑΜ, ακόμη όμως και ο Χριστός, αλλά ΜΟΝΟ σαν ιστορική – θρησκευτική προσωπικότητα. Αντίθετα, ΜΟΝΟ μέσα μας συνειδητοποιείται η φθορά του παλαιού (οπότε προκαλεί την μετάνοια – δυναμική μεταστροφή του νου στο Νου) αλλά και βιούται η Ζωντανή παρουσία του νέου ΑΔΑΜ, ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, που μας μεταμορφώνει και ανασταίνει.

Μέσα μας αναγνωρίζεται σαν κλίμακα που μας οδηγεί και μας περνά στην πρώτη κατάσταση κάλλους. Εντός ημών σαν ιατρός ψυχών και σωμάτων μας θεραπεύει. Αποκαλύπτεται σαν Πατέρας, σπλαγχνικός που προνοεί και μεριμνά για την συνολική μας πρόοδο. Μέσα μας υλοποιείται η μυστική και η μυστηριακή σχέση. Μας ξεκουράζει αναλαμβάνοντας τα βάρη (έλθετε προς με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς… με το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως) μας τροφοδοτεί με μυστηριακή αναζωογονούσα αιώνια τροφή (ο τρώγων μου την Σάρκα και πίνων Μου το Αίμα, εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ… με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας) και συμπορεύεται μαζί μας σε φυσικό και πνευματικό τρόπο - επίπεδο, όσο ενεργεί το αντίστοιχο ‘’νεύρο’’ δλδ η ζωντανή προσευχή.

Έτσι, όσο οι 3 ζωηφόροι υπογραμμισμένοι αγωγοί ‘’λειτουργούν’’ για κάθε άνθρωπο προσωπικά και ανεπανάληπτα, τόσο ο άνθρωπος ενώνεται με τον Άνθρωπο, ΑΔΑΜ – ΧΡΙΣΤΟ με Αγάπη, Γνώση και Δύναμη Θεού. Όσο ατονούν οι εσωτερικοί αγωγοί, υπερισχύει η εξωστρέφεια, με αγάπη, γνώση και δύναμη του ανθρώπου. επιλογή ολόδικιά μας.

ΥΓ1. Έστω και αργά, ζητώ συγγνώμη για τον ‘’τρόπο’’ συγγραφής (που με παρατήρησε και ο Γιώργης στην αρχή και ο Μιχάλης για το μέγεθος). Επί του θέματος όμως, νομίζω (κατά τις δυνατότητές μου) προσπάθησα να τα κάνω όσο πιο κατανοητά μπορούσα. Αν κάποιος από τους αναγνώστες κατάλαβε αυτά που είπα και διαθέτει το χάρισμα του καλύτερου τρόπου παρουσίασης, παρακαλείται να λάβει το λόγο. Και πάλι συγγνώμη για την νοητική ταλαιπωρία (ίσως αληθή αιτία, που δεν συμμετέχουν και πολλοί...)

ΥΓ2. Κάτι τελευταίο επί του συζητούμενου θέματος... Τηρουμένων των αναλογιών, ήδη ο άνθρωπος μπορεί να γεννήσει πέραν του ενός τέκνου ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, υπό προϋποθέσεις ''τείνουσες'' ελεγχόμενες. Δλδ, τόσα παιδιά μπορεί συγχρόνως να γεννήσει, όσα θηλυκά ωάρια μπορούν να γονιμοποιηθούν από τα εκατομμύρια των σπερματοζωαρίων.

Αν αυτήν την δυνατότητα την έχει ο άνθρωπος, πολύ περισσότερο την έχει και ο Δημιουργός Θεός, συγχρόνως να δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις με την πλάση των θηλυκών υποδοχέων και την εμ-φύσηση θείας πνοής, ουσίας, σπόρου Θεού, κατ' εικόνα και καθ' ωμοίωσίν Του. Υπό αυτήν την αγαπητική, δική Του οπτική είμαστε όλοι παιδιά Του, αναμένοντας και την δική μας ευχαριστιακή ανταπόδοση το Πάτερ ημών... (όπως μας έχει διδάξει) και την αίσθηση πάνω απ'ολα, ότι είμαστε αδέλφια... αγαπάτε αλλήλους κλπ...

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 14-06-07 στις 21:29
Απάντηση με παράθεση
  #30  
Παλιά 15-06-07, 00:08
Το avatar του χρήστη Fireseaker
Fireseaker Ο χρήστης Fireseaker δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 26-01-08 20:39
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Από τη μία μεριά, είναι λογικό να ʽʼπατάειʼʼ κάποιος κάπου για να συνεχίσει το διάλογο. Από την άλλη όμως, αν με την πρώτη δεν καταλαβαίνει τα θέματα, λόγω ορολογίας ή βαθύτερων (και όχι καθημερινών) εννοιών, καλό είναι να ξαναδιαβάζονται με μεγαλύτερη προσοχή και όχι να θηρεύεται μία λέξη που μας ʽʼσυμφέρειʼʼ (και ως συνήθως δικαιολογεί την προσωπική μας κοσμοθεωρία) ώστε επάνω της να στήνεται ή να συνεχίζεται μια εκ προδιαθέσεως - προσχεδιασμένη αντίδραση.

Βέβαια δεν επιμένω σε αυτό (την μελέτη αντί της ανάγνωσης), σεβόμενος και τον χρόνο του συνομιλητή, αλλά πάνω απʼ όλα τη διάθεση, παρότι με στενοχωρεί η διαδικασία της σημειωτόν κίνησης. Για την ευχερέστερη αντίληψη όσων έγραψα, τα καίρια σημεία, τα σημείωνα είτε ως έντονα είτε ως υπογραμμισμένα, αλλά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για εξαγωγή συμπερασμάτων. Έτσι, αυτές τις δυο τρεις λέξεις κλειδιά, τις επαναλαμβάνω.
Όταν κάποιος δεν συμφωνεί με τα όσα υποστηρίζονται "δεν ψάχνει να βρεί πάτημα για να συνεχίσει το διάλογο" (περισσότερο με απαθή μονόλογο -"άτυπο κήρυγμα" εξελίσσεται από την αρχή του..) και δε σημαίνει ότι "δεν κατάλαβαν ή δεν ξαναδιάβασαν" τα "βαθύτερα νοήματα" και την εκκλησιαστική ορολογία.Ο σεβασμός στην θέση, άποψη και ερμηνεία του συνομιλήτη ειδικά σε θέματα που δεν αποδεικνύονται είναι πολύ βασικός (ή αποδεικνύονται αλλά μονο με τη "θήρεση λέξεων") .Η αντίθετη θέση δεν αποτελεί "προσχεδιασμένη ή στημένη αντίδραση" Καταλαβαίνω ότι οι ιερείς από τον άμβωνα δεν κάνουν διάλογο και δε δέχονται κριτική. Το forum δεν είναι άμβωνας όμως...Με βάση τα δεδομένα των ομιλιών του κλήρου από τον άμβωνα (χειμαρρώδης μονόλογος) ο διάλογος θα μπορούσε σίγουρα (εσφαλμένα βεβαίως) να θεωρηθεί "μία στενάχωρη διαδικασία της σημειωτόν κίνησης", γιατί ακριβώς είναι γόνιμος σε αντίθεση με το μονόλογο....

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Αφού προηγήθηκε πολλαπλασιασμός προ της μορφής και του τρόπου που γνωρίζουμε σήμερα, ο ΑΔΑΜ και η ΕΥΑ, ως άρσεν και θήλυ, δεν ήταν ένα και μοναδικό ζεύγος, οπότε καταρρίπτεται η κακότροπη δυσφήμηση περί αιμομιξίας, αλλά η Αγία Γραφή, καταδεικνύει την πορεία στις διαδοχικές καταστάσεις του ανθρώπου, με αυτά τα πρόσωπα, τα οποία είναι ΚΑΙ φυσικά ΚΑΙ συμβολικά.
Απο που συμπεραίνουμε τον πολλαπλασιαμό αυτό?Η Γραφή γιατί δεν αναφέρει ότι ήταν πολλά ζεύγη?Τι θα άλλαζε?Αν ήταν πολλά τα ζεύγη τότε το ένα που αμάρτησε θα ήταν και το αμαρτωλο.Τα υπόλοπα δεν θα είχαν αμαρτήσει.Γιατί έδιωξε όλα τα ζεύγη από την Εδέμ?Θα ήταν άδικο έτσι δεν είναι?Ή μήπως ήταν και αυτό συμβολικό?Το ότι ήταν πολλά ζευγάρια είναι αυθαίρετο συμπέρασμα. Δεν μπορεί να υποστηριχθεί με κανένα τρόπο από κανένα εδάφιο ή συγκόλληση εδαφίων ..Γίνεται για να βγεί το συμπέρασμα της μη ύπαρξης αιμομιξίας...

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Για τις παρακάτω ερωτήσεις, συμπυκνώνω τις ευθείς και χωρίς περιστροφές, απαντήσεις.
- εξ ενός προερχόμαστε;
- βιολογικά όχι, διότι ο Αδάμ και η Εύα είναι ο άνδρας και η γυναίκα, όντας τέτοια ζευγάρια πολλά, αφού πολλαπλασιάστηκαν στην γένεση, προ της βιολογικής διαδικασίας γεννήσεων.
- τα πρόσωπα Αδάμ και Εύα είναι συγκεκριμμένα, υπαρκτά ή συμβολικά;
- υπαρκτά και φυσικά ενέχοντα όμως και κρυμμένη ουσία και συμβολισμό. Όπως είπαμε, Αδάμ δεν σημαίνει μόνο ο πήλινος (προερχόμενος από πηλό), για να μείνουμε και εμμένουμε ΜΟΝΟ στο κάτω απάρτιο του διττού ανθρώπου.
- πάλι…. εξ ενός προερχόμαστε;
- φυσικά και πνευματικά ναι. Εξ Ενός Ανθρώπου, Του Αρχετύπου Ανδρός, του οποίου είμαστε εικόνες. (κι αυτό, δεν εξάγεται μόνο και απλά από την χριστιανική ...κοσμοθεωρία, αλλά συνεπικουρείται από την έννοια ''άνθρωπος'' = ο έχων την όψη του ανδρός, που αποδίδεται ο ακριβής όρος στα ελληνικά).
Υπαρκτά πρόσωπα ο Αδαμ και η Εύα αλλά ξανά με κρυμμένους συμβολισμούς...
Στα Ελληνικά άνθρωπος δεν σημαινει μόνο ο έχων την όψη του ανδρός. Άνθρωπος στα αρχαία ελληνικά είναι μετοχή ενεστώτα του 'άνω' και του 'θρώσκω' (βλέπω). άνθρωπος=ο αναθρών οπωπάς (ο αρθρώνων λόγο).Η ακριβής προέλευση όμως είναι αβέβαιη.Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι δεν υπάρχει ακριβής περιγραφή της λέξης και δεν μπορούμε να στηριχτούμε σε αυτή για ερμηνείες...


Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Υπό αυτήν την αγαπητική, δική Του οπτική είμαστε όλοι παιδιά Του, αναμένοντας και την δική μας ευχαριστιακή ανταπόδοση το Πάτερ ημών... (όπως μας έχει διδάξει) και την αίσθηση πάνω απ'ολα, ότι είμαστε αδέλφια... αγαπάτε αλλήλους κλπ...
Το αγαπάτε αλλήλους το έδωσε ως την υψιστη εντολή που καταργούσε καθε άλλη.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Fireseaker : 15-06-07 στις 00:12
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 20:11.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.