Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Ελληνική παράδοση & Λαογραφία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #16  
Παλιά 28-09-06, 20:46
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Oasis Εμφάνιση μηνυμάτων
Θυμάμαι ότι με 5 δραχμές αγόραζα και έφτιαχνα διπλό φυσοκάλαμο! Και διπλό καβγά στο σπίτι γιατί: "πάλι τέτοια αγόρασες;!!!;"
Από τότε είχες την μανία να πετάς πράγματα στους άλλους ε; :-)

Στην κυψέλη υπήρχαν πολλές καλαμιές τω καιρώ εκείνω (Όχι Τζένη δεν μιλάω για το 450πχ) Και φτιάχναμε μεγάλα φυσοκάλαμα που έμπαινε μέσα πράγμα πολύ (Ναι από τότε έμεινε και μένα).
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #17  
Παλιά 28-09-06, 20:57
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
(Όχι Τζένη δεν μιλάω για το 450πχ)
Α στο άνθος της ηλικίας σου δηλαδή.......
Απάντηση με παράθεση
  #18  
Παλιά 01-10-06, 21:19
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Από τα αγαπημένα παιγνίδια σε κλειστούς χώρους ήταν η τυφλόμυγα.

Με κλήρωση κάποιος θα ήταν ο άτυχος, που του σκέπαζαν τα μάτια με ένα μαντήλι και αφού ήταν σίγουροι ότι δεν κρυφοβλέπει και δεν κλέβει, τον γύριζαν γύρω γύρω στον άξονα του και αυτός θα έπρεπε να πιάσει κάποιον και να καταλάβει ποιος είναι (εφ όσον η παρέα ήταν μεταξύ φίλων και γνωστών). Αν το ανακάλυπτε, αυτόν που έπιασε θα ήταν ο επόμενος …άτυχος.

Σας ανέφερα πριν ότι σε κάθε παιγνίδι ρίχναμε κλήρωση. Για να δούμε μερικούς τρόπους απ’ αυτές της κληρώσεις.

Η πιο δημοφιλής ήταν η κορμπανιά. Μαζευόταν όλη η παρέα και άπλωνε την παλάμη του χεριού να κοιτάζει στο έδαφος. Έλεγαν όλοι μαζί, κουνώντας τις παλάμες πάνω κάτω κο – ρμπα – ναι και ανάλογα έστρεφες την παλάμη προς τα κάτω ή προς τα πάνω. Αν ήταν 7 παιδιά και οι 3 το είχαν προς τα πάνω και οι 4 προς τα κάτω, θα ξαναέκαναν κορμπανιά για να ανάδειξη του ενός αυτοί που ήταν λιγότεροι.
Αν έμεναν μόνο δύο, ο ένας απ’ έξω ονομαζόταν βοηθός και έλεγε ‘με του βοηθού το χέρι κερδίζει ή χάνει και ανάλογα υπήρχε ο χαμένος και ο κερδισμένος.

Ένας άλλος αγώνας για κλήρωση μεταξύ δύο όμως ήταν οι πατούσες. Πάνω σε μια νοητή γραμμή ο καθένας, βάδιζε, με μία κίνηση κάθε φορά, με το ένα πέλμα κολλητά στο άλλο. Επιτρεπόταν το πέλμα να είναι κάθετα ή οριζόντια και όποιος κατάφερνε το πέλμα του να πατήσει τον άλλο κέρδιζε. Σε μερικές περιπτώσεις επιτρεπόταν και οι μυτούλες, δηλαδή να κάνεις μια κίνηση μόνο με την μύτη του ποδιού. Αυτό όμως δεν μας άρεσε πολύ γιατί γινόντουσαν αδικίες και ζαβολιές.

Το μπιζ ήταν ένα καθαρά αγορίστικο παιγνίδι που ανάλογα με την ηλικία γινόταν και πιο … άγριο. Μετά από τις γνωστές κληρώσεις ο άτυχος έβαζε το ένα χέρι στην μασχάλη του άλλου χεριού με την παλάμη να βλέπει προς τα έξω. Με το άλλο χέρι σκέπαζε το αντίστοιχο μάτι. Τα παιδιά της παρέας θα τον χτυπούσαν στην παλάμη και θα έκαναν όλοι μαζί μπιζ με τους δείκτες των χεριών σηκωμένους και να στριφογυρίζουν. Αν έβρισκες ποιος ήταν έπαιρνε την θέση σου.

Στις μεγάλες ηλικίες τα κτυπήματα ήταν τόσο δυνατά που μερικές φορές ο χτυπημένος … απογειωνόταν.

Συνεχίζεται
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #19  
Παλιά 03-10-06, 16:49
Το avatar του χρήστη jacarandabill
jacarandabill Ο χρήστης jacarandabill δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-10 08:40
Μερικά ακόμη:

Τσιλίκι: Παιζότανε σε ομάδες όπου κάθε παίκτης χρησιμοποιούσε ένα ξύλινο μπαστούνι με το οποίο χτυπούσε ένα μικρό κομμάτι ξύλου (κάτι σαν baseball αλλά τον ρόλο της μπάλας τον έπαιζε το μικρό κομμάτι ξύλου). Δυστιχώς περισσότερες λεπτομέρειες δεν θυμάμαι.

Τζαμί (ή κεραμιδάκια): Στήναμε μια στήλη από μικρά κομμάτια κεραμίδων και κάθε ομάδα προσπαθούσε από κάποια απόσταση να χτυπήσει την στήλη σημαδεύοντας την με μια μπάλα. Υπήρχαν αρκετοί κανόνες αλλά δυστυχώς...είναι πολλά τα χρόνια....

Επιτόπιο: Συνδιασμός αμπάριζας και κρυφτού.
__________________
http://www.jacarandabill.com
Απάντηση με παράθεση
  #20  
Παλιά 03-10-06, 16:55
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Παιζόταν από δυο παίκτες.

Ο κάθε παίκτης κρατούσε μια βέργα, περίπου μισό μέτρο, σε μερικά μέρη την ονόμαζαν τσιλικόβεργα. Το τσιλίκι ήταν ένα μικρότερο κομμάτι ξύλου περίπου 25 εκατοστών. Το τσιλίκι ήταν πελεκημένο στις άκρες έτσι ώστε να είναι μυτερό και να εκτινάσσεται προς τα πάνω όταν το χτυπούσαν με την τσιλικόβεργα στις άκρες. Κάθε παίκτης έπαιζε με τη σειρά του.

Στο παίξιμό του έμοιαζε όπως λες με το baseball. Ζωγράφιζαν ένα κύκλο μέσα από τον οποίο το παιδί που έπαιζε πρώτο προσπαθούσε να διώξει όσο μπορούσε μακρύτερα το "τσιλίκι" που κρατούσε με το ένα του χέρι χτυπώντας το με την τσιλικόβεργα που είχε στο άλλο. Αν το άλλο παιδί κατάφερνε να πιάσει το τσιλίκι στον αέρα τότε έχανε το πρώτο κι άλλαζαν ρόλους.

Αν δεν τα κατάφερνε τότε είχε μια ακόμα ευκαιρία να "κάψει" τον αντίπαλό του αν πετύχαινε με το τσιλίκι που πετούσε από το σημείο στο οποίο είχε καταλήξει τον πρώτο παίκτη που καθόταν μέσα στον κύκλο. Ο πρώτος παίκτης τώρα δεν καθόταν να δεχτεί μοιρολατρικά το χτύπημα του αντίπαλου. Με την τσιλικόβεργα προσπαθούσε να χτυπήσει το τσιλίκι και να το επιστρέψει πίσω και μάλιστα όσο πιο μακριά γινόταν. Κι αυτό γιατί στη συνέχεια μετρούσαν πόσα βήματα μακριά από τον κύκλο είχε καταλήξει το τσιλίκι και για κάθε βήμα έπαιρνε πόντους. Νικητής ήταν αυτός που συγκέντρωνε τους περισσότερους πόντους.

Πολλές φορές το τσιλίκι μας κτύπαγε κατακούτελα και τρέχαμε στις Μαμάδες μας για θεραπεία, αλλά ήταν ντροπής πράγμα να σε κτυπήσει τσιλίκι και δεν είχες πια μούτρα να εμφανιστείς στην κοινωνία της γειτονιάς την επόμενη μέρα :-)
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #21  
Παλιά 03-10-06, 17:01
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από jacarandabill Εμφάνιση μηνυμάτων
Τζαμί (ή κεραμιδάκια): Στήναμε μια στήλη από μικρά κομμάτια κεραμίδων και κάθε ομάδα προσπαθούσε από κάποια απόσταση να χτυπήσει την στήλη σημαδεύοντας την με μια μπάλα. Υπήρχαν αρκετοί κανόνες αλλά δυστυχώς...είναι πολλά τα χρόνια....
Χμμ το τζαμί δεν το θυμάμαι, αλλά κάτι παρόμοιο κάναμε με πλακέ πέτρες που τις στοιβάζε ο ένας όσο καλύτερα μπορούσε και ο άλλος με μια άλλη πέτρα έπρεπε να τις κατεδαφίσει κατά το δυνατόν όλες.

Το επιτόπιο δεν το ξέρω,
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #22  
Παλιά 03-10-06, 17:23
Το avatar του χρήστη Diamond
Diamond Ο χρήστης Diamond δεν είναι συνδεδεμένος
Mika Vyko's Vozht
 

Τελευταία φορά Online: 19-01-21 20:02
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Δεν θυμάμαι πως λεγόντανε, αλλά παίζαμε με περιοδικά.
Στήναμε τα περιοδικά που δεν θέλαμε δίπλα σε έναν τοίχο και πετούσαμε πέτρες. Όσα περιοδικά πλακώναμε τα παίρναμε.
Στο τέλος του παιχνιδιού τα ανταλάσαμε ούτος ή άλλος ή τα χαρίζαμε, αλλά αυτά που κερδίζαμε με την αξία μας ήταν σαφώς πιό γλυκά από αυτά που μας χαρίζανε!

Άλλος "τζόγος" ήτανε με τα καπάκια των αναψυκτικών. Τα γεμίζαμε με άμμο και τα κλείναμε με χαρτί, τσιγκάκια ή οτιδήποτε πιστεύαμε ότι θα τα κάνει "δυνατά". Τα πετούσαμε κόντρα σε έναν τοίχο προσπαθώντας να φτάσουμε όλο και πιό κοντά του. Μετά με τη σειρά, ο πιό κοντινός στον τοίχο πρώτος, ο επόμενος δεύτερος και τα λοιπά, πετούσε τα τσιγκάκια στον αέρα διαλέγοντας αυτά που θα πέσουν με το κεφάλι ή την πλάτη. Όσα πέφτανε και συμφωνούσαν με την επιλογή του τα έπαιρνε και τα υπόλοιπα τα έριχνε ο επόμενος.
Αυτό κάποιοι "τζογαδόροι" το παίζανε όταν μεγαλώσαμε με δεκάρικα!
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ...
Απάντηση με παράθεση
  #23  
Παλιά 03-10-06, 22:51
Το avatar του χρήστη Oasis
Oasis Ο χρήστης Oasis δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 22-03-24 23:59
Φύλο: Γυναίκα
Smile

Το τζαμί ή τζάμο
Τα παιδια χαράζουν ένα κύκλο και στο κέντρο στήνουν την μία πάνω στην άλλη 5-7 πλακέ πέτρες, εμείς είχαμε μαρμάρινες-έφερνε κάθε παιδί την δικιά του οπότε καμιά φορά είχαμε περισσότερες απο 5-7 πέτρες.
Ύστερα σε απόσταση 5-6 μέτρων,χαράζουν μία γραμμή και χωρίζονται σε δύο ομάδες.
Τα παιδιά της πρώτης ομάδας ένα ένα πατώντας στη γραμμή, σημαδεύουν με μία μπάλα την στήλη από τις πλακές πέτρες,το τζαμί δηλαδή. Αν αποτύχουν συνεχίζει η 2η ομάδα.
Όταν κάποιο παιδί τα γκρεμίσει, η ομάδα του τα διασκορπίζει μέσα στον κύκλο για να δυσκολέψει την άλλη ομάδα, η οποία πρέπει να τα ξαναστήσει και να ξαναγίνουν τζαμί...
Κι ενώ οι παίχτες της δεύτερης ομάδας ξαναστήνουν τις πέτρες τα παιδιά της πρώτης ομάδας χρυπούν με την μπάλα για να τους "κάψουν" δηλαδή να τους βγάλουν έξω από το παιχνίδι.
Τότε, συχνά, κάποια παιδιά στέκονται επίτηδες για να χτυπηθούν και έτσι να παρασύρουν την μπάλα μακριά και να δώσουν στους δικούς τους, καιρό να τελειώσουν το στήσιμο. (...μια ζωή για την "ιδέα" αυτό θα μας φάει στο τέλος χιχιχι)
Απάντηση με παράθεση
  #24  
Παλιά 03-10-06, 22:56
Το avatar του χρήστη Oasis
Oasis Ο χρήστης Oasis δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 22-03-24 23:59
Φύλο: Γυναίκα
Ο Βασιλιάς

Τα παιδιά "τα βγάζουν' κι ένας τους γίνεται "βασιλιάς". Ο βασιλιάς κάθεται κάπου, ενώ όλοι οι άλλοι απομακρύνονται για να διαξέλουν πιο επάγγελμά θα παραστήσουν και με ποιές κινήσεις. Όταν καταλήξουν, επισκέπτονται τον βασιλιά κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος ανάμεσα στα παιδιά και τον βασιλιά:
- Βασιλιά βασιλιά, με τα 12 σπαιά, τί δουλειά;
- Τεμπελιά!
- Και τα ρέστα;
- Παγωτά!
- Είπε η γιαγιά μας να μας κάνεις μια δουλειά!
- Τί δουλειά;
τότε τα παιδιά μιμούνται με κινήσεις το επάγγελμα που διαλέξανε. π.χ. της μοδίστρας, του μουσικού κλπ Αν ο βασιλιάς το καταλάβει το φωνάζει και κυνηγάει να πιάσει ένα παιδί που γίνεται βασιλιάς. Αν δεν το καταλάβει ,ξανακάθεται και τα παιδιά μιμούνται κάτι άλλο.
Απάντηση με παράθεση
  #25  
Παλιά 03-10-06, 23:01
Το avatar του χρήστη Oasis
Oasis Ο χρήστης Oasis δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 22-03-24 23:59
Φύλο: Γυναίκα
το κρυφτόνι

Όλα τα παιδιά εκτος από αυτό που τα φυλλάει, σχηματίζει ένα κύκλο και στο κέντρο στήνουν ένα κονσερβοκούτι. Το πιο "δυνατό" κλωτσάει το κονσερβοκούτι όσο πιο μακριά μπορεί. Αμέσως το παιδί που τα φυλλάει, τρέχει να το πιάσει και να το ξαναστήσει στο κέντρο του κύκλου ενώ τα άλλα τρέχουν και κρύβονται. Μόλις το στήσει ψάχνει να βρει τους κρυμένους. Κάθες φορά που βρίσκει κάποιος τρέχει στο κρυφτοκούτι το ακουμπάει με το πόδι του και φωνάζει "φτου πατημένο και το όνομα του παιδιού που βρήκε.
Και συνεχίζει να ψάχνει τα άλλα παιδιά χωρίς όμως να αφήνει από τα μάτια του το κρυφτοκούτι γιατί, αν κάποιος βρεί την ευκαιρία, μπορεέι να πάει να κλωτσήσει και τότε όσους έχει "φτύσει" όλοι ελευθερώνονται και τότε το παιχνίδι ξαναρχίζει και τα φυλλάει πάλι ο ίδιος
Απάντηση με παράθεση
  #26  
Παλιά 03-10-06, 23:48
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Βγαλσίματα

και για να τα βγάζουμε μην ξεχνάμε τα φοβερά :

Ανέβηκα στην πιπεριά
να κόψω ένα πιπέρι
κ' η πιπεριά τσακίστηκε
και μου 'κοψε το χέρι,
δος μου το μαντιλάκι σου
το χρυσοκεντημένο,
να δέσω το χεράκι μου,
που είναι ματωμένο


άκατα μάκατα σούκουτου μπέ, άμπε φάμπε, ντόμινε άκατα νάκατα σούκουτου μπέ άμπε φάμπε, βγέ !


Α-μπε-μπα-μπόμ



του-κι-θε-μπλομ

α-μπε-μπα-μπόμ

του-κι-θε-μπλομ

μπλιμ-μπλομ

Σαν θα πας εκεί

στη Βόρεια Αμερική

θα δείς τον Ερμή

να παίζει μουσική

με το κόκκινο σκουφί

“Βγαίνεις” και τα “φυλάς”

όλα εσύ!


Ο Καρακατσάνης μπήκε στο τηγάνι

κι έσπασε τ’ αυγά.

Γιατί Καρακατσάνη,

μπήκες στο τηγάνι

κι έσπασες τ’ αυγά;

Φάε τώρα και απο μένα μια καρπαζιά.


Ανέβηκα σ΄ένα βουνό

Και είδα ένα γουρούνι

το κοίταξα καλά-καλά

και σου ‘μοιαζε στη μούρη

γκο-γκο-γκο

σι-σι-σι

το γουρούνι είσαι ‘σύ.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #27  
Παλιά 03-10-06, 23:53
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Στην αυλή στο σχολείο στο δημοτικό οι κοπέλες ενώνανε τα χέρια και παίζανε

Ω μαριαμ μαριαμ μαριαμ, σι ντο ρε μι , μακαρον μακαρον ,λεο λεο πτι πτι πτι , λεο λεο πτι πτι πτι , ουαν , του , θρι!!!

Και μετά πηγαίναμε και εμείς τα αγοράκια να κάνουμε το ίδιο και τους πιάναμε τα χεράκια (μόνο!) και τα πρώτα καρδιοχτύπια ξεκινούσαν!
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #28  
Παλιά 03-10-06, 23:57
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Oasis Εμφάνιση μηνυμάτων
Όταν καταλήξουν, επισκέπτονται τον βασιλιά κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος ανάμεσα στα παιδιά και τον βασιλιά:
- Βασιλιά βασιλιά, με τα 12 σπαθιά, τί δουλειά;
Εμείς παίζαμε μάλλον κάποια παραλλαγή που έλεγε
- Βασιλιά βασιλιά, με τα 12 σπαθιά, τί ώρα είναι ?
Και έλεγε ο βασιλιάς 12 μεγάλα και 3 μικρά.
Και έπρπε να κάνουμε κάποια βήματα να τον φτάσουμε.. ΔΕν θυμάμαι τίποτε άλο , αν θυμάστε εσείς το συμπληρώνετε!
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #29  
Παλιά 03-10-06, 23:57
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Χαχαχαχαχα.Amigos τα δικά σου "βγαλσίματα" μου θύμισαν πολλά από τα παιδικά μου χρόνια....
Απάντηση με παράθεση
  #30  
Παλιά 30-07-07, 08:50
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

Τα παραδοσιακά μας παιχνίδια είναι το παιδικό μας παρελθόν από τις παλιές γειτονιές των ελληνικών πόλεων και χωριών. Είναι γεννήματα του λαϊκού μας πολιτισμού κι έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Το παιχνίδι, ατομικό ή ομαδικό, ελεύθερο ή κατευθυνόμενο, έχει για τους παιδαγωγούς, εκπαιδευτικούς και ψυχολόγους μεγάλη αξία. Είναι άριστο μέσο αγωγής, αναπτύσσει την προσωπικότητα και τη δημιουργικότητα του παιδιού, συμβάλλει στην πνευματική και σωματική ανάπτυξή του και προάγει την αυτογνωσία του. Με το παιχνίδι το παιδί ψυχαγωγείται, αποκτά εμπειρίες, δημιουργεί σχέσεις με το περιβάλλον του και προετοιμάζεται για την αυριανή του παρουσία στην κοινωνία και τη συμμετοχή του στον αθλητισμό. "Τα ξεχασμένα παιχνίδια" είναι μια σπουδαία συλλογή παραδοσιακών ελληνικών παιχνιδιών.Για την πραγματοποίησή της απαιτήθηκε μακροχρόνια παιδαγωγική πείρα και έρευνα. Δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν παιχνίδια που έμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο και να περάσουν ευχάριστες ώρες στα διαλείμματα του σχολείου, στους παιδότοπους, στις κατασκηνώσεις αλλά και στις γειτονιές της τσιμεντούπολης.

Κύριος Συγγραφέας: Λαουτάρη - Γκριτζάλα, Άννα
Εκδοτικός Οίκος: ΜΙΛΗΤΟΣ
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 23:18.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.