Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Ελληνική παράδοση & Λαογραφία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 20-09-06, 14:36
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Παιγνίδια του τόπου μας

Αλήθεια πόσο έχετε παίξει σαν παιδί;

Εγώ θα γυρίζω μερικές δεκάδες χρόνια πίσω (κατ’ άλλους μερικούς … αιώνες).

Σας λένε τίποτα οι λέξεις αμπάριζα, γερμανικό, τσιγκάκια, πεντόβολα, αμάδες ;
Ίσως να ξέρετε πιο καλά το τυφλό, το κυνηγητό, τις καρέκλες, βώλους και γκαζάκια;

Θα σας κάνω μια μικρή αναδρομή ξεκινώντας αυτό το υπέροχο Club που ξεκινήσαμε και που σίγουρα θα γίνει από τα πολύ πετυχημένα, όπως ήταν το αντίστοιχο Hellas της G.A.T.E. φυσικά με την ίδια εξαιρετική οργανώτρια.

Περίπου από τριών χρονών παιδί κατέβαινα στην Φωκ.Νέγρη όπου μέναμε, με την υποτιθέμενη φροντίδα των μεγαλύτερων αδελφού και αδελφής. Σιγά μην έδιναν και μεγάλη σημασία στον μικρό, ο οποίος πολύ γρήγορα ανεξαρτοποιήθηκε και δημιούργησε την δικιά του παρέα με τα συνομήλικα γειτονόπουλα.

Από τα πρώτα παιγνίδια μας ήταν το κρυφτό, που ούτε καν ξέραμε να μετρήσουμε μέχρι το δέκα αλλά μάθαμε απ’ έξω και ανακατωτά το ‘αμπεμπλόν του κιθεμπλόν αμπεμπλόν του κιθεμπλόν μπιμπλόν’. Αυτή ήταν η μονάδα μέτρησης του χρόνου και ανάλογα με τον χώρο, το λέγαμε από μία έως τρεις φορές. Ο πιο μικρός της παρέας έχανε πολύ αν δε ήταν και ψευδός αλίμονο του, οι άλλοι έβρισκαν τις καλύτερες κρυψώνες. Εκεί λοιπόν ο ένας με το πρόσωπο σε ένα τοίχο ή δέντρο ή με τα χέρια να κλείνουν τα μάτια, μέτραγε με τον τρόπο αυτό και μετά ξεκινούσε να ξετρυπώσει τους … εξαφανισμένους. Δεν ήταν τόσο απλό όμως, γιατί αν κάποιος προλάβαινε και πήγαινε στην έδρα (το μέρος που καθόταν αυτός που μετρούσε) έλεγε φτου ξελευθερία και έπρεπε πάλι ο δύστυχος να ξαναμετρήσει. Αν τους ξετρύπωνε όλους, ο πρώτος που θα έβρισκε θα έκανε το παιγνίδι αμέσως μετά.

Η αμπάριζα (που ήταν και το αγαπημένο μου) χωριζόμαστε σε δύο ισάριθμες ομάδες, η κάθε ομάδα είχε την έδρα της που την ονομάζαμε Μάνα, που στην τότε περίπτωση ήταν κάποιος από τους υπεραιωνόβιους ευκαλύπτους του δρόμου μου. Είναι λίγο περίπλοκο να σας το περιγράψω αλλά θα προσπαθήσω.

Σκοπός του παιγνιδιού είναι ο ένας να ακουμπήσει τον άλλο, αλλά για να το κάνει αυτό θα πρέπει πιο πρόσφατα από τον άλλο να έχει ακουμπήσει την μάνα, να φωνάξει ‘παίρνω αμπάριζα και βγαίνω’ και μετά να προσπαθήσει να ακουμπήσει τον άλλο. Αν το καταφέρει ο άλλος γίνεται αιχμάλωτος της ομάδας και έτσι η ομάδα αυτή με παραπάνω παίκτη έχει πιο πολλές δυνατότητες να αιχμαλωτίσει όλες τους παίκτες και να καταστεί νικήτρια.

Στην αμπάριζα σε διάφορα μέρη της Ελλάδος υπήρχαν αρκετές διαφορετικές εκδοχές, όποιος τις ξέρει να μας τις πει.

Η σβούρα, ήταν ξύλινη και στην κάτω άκρη είχε ένα μεταλλικό καρφί. Την σβούρα την γυρίζαμε με δύο τρόπους, ο επίσημος ήταν να την τυλίγουμε με ένα σχοινάκι ελλειπτικά και τραβώντας το απότομα να δώσουμε στην σβούρα την μεγαλύτερη δυνατή κίνηση. Συνήθως την σβούρα την παίζαμε στα μαρμάρινα σκαλιά του σπιτιού μας και όποιου η σβούρα έμενε πάνω στο σκαλί και γύριζε και πιο πολύ νικούσε.


Φωτογραφία μου, από το Μουσείο της Παιδείας του Παιδαγωγικού τμήματος της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και που είχα την τιμή και την χαρά να φτιάξω τις σελίδες του.

Ένας άλλος τρόπος να γυρίσεις την σβούρα είναι να την στρίψεις με τα δάκτυλα από την κεφαλή της.

Συνεχίζεται σε επόμενο άρθρο μου.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 20-09-06, 16:13
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Αγαπημένα μου παιχνίδια των παιδικών χρόνων ήταν ασφαλώς η αμπάριζα(ή αμπάρα) και το κρυφτό.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη nontasg : 20-09-06 στις 16:16
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 20-09-06, 17:35
Το avatar του χρήστη beerman
beerman Ο χρήστης beerman δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 28-05-10 20:04
Φύλο: Άντρας
Βασικά ψηφίζω full εφτάπετρο... Μακράν το καλύτερο και πιο περιπετειώδες.


Αλλά να κάνω και μια παρατήρηση εδώ... Τυχαίνει η γειτονιά μου να είναι πεζόδρομος από τότε που γεννήθηκα, μάλλον όχι πεζόδρομος ακριβώς αλλά τεσπα δρόμος με ανύπαρκτη κυκλοφορία αυτοκινήτων. Όταν λοιπόν ήμασταν μικροί είχαμε τη τύχη να μπορούμε να παίξουμε όλα αυτά τα παιχνιδάκια η ακόμα, ακόμα και ποδόσφαιρο χωρίς να έχουμε πρόβλημα. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει χαθεί από τα σημερινά παιδιά και αυτό με στεναχωρεί πάρα πολύ. To playstation , το ΧΒΟΧ έχουν γίνει η καθημερινή απασχόληση των παιδιών χειμώνα καλοκαίρι και αυτό είναι λυπητερό. Θυμάμαι όταν μαζευόμασταν παλιά στην γειτονιά καμιά 30αριά πιτσιρικάδες και κάναμε τέτοιο σαματά που πολλές φορές κάποιοι γείτονες φώναζαν την αστυνομία. Άλλα όλο αυτό ήταν ζωντανό. Τώρα βγαίνω στο μπαλκόνι μου και ψάχνω να βρώ κανένα παιδάκι με τα κιάλια. Και για να τα λέμε όλα πολλά από τα παιδάκια που παίζαμε όλοι μαζί τότε στην γειτονιά είναι ακόμα φίλοι... άραγε οι σημερινοί πιτσιρικάδες μετά από χρόνια τι θα έχουν να θυμούνται.. Το Mortal Combat και το FIFA?

Συγχωρήστε με αν χάλασα το post.
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 20-09-06, 17:40
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από beerman Εμφάνιση μηνυμάτων
To playstation , το ΧΒΟΧ έχουν γίνει η καθημερινή απασχόληση των παιδιών χειμώνα καλοκαίρι και αυτό είναι λυπητερό. Θυμάμαι όταν μαζευόμασταν παλιά στην γειτονιά καμιά 30αριά πιτσιρικάδες και κάναμε τέτοιο σαματά που πολλές φορές κάποιοι γείτονες φώναζαν την αστυνομία. Άλλα όλο αυτό ήταν ζωντανό. Τώρα βγαίνω στο μπαλκόνι μου και ψάχνω να βρώ κανένα παιδάκι με τα κιάλια. Και για να τα λέμε όλα πολλά από τα παιδάκια που παίζαμε όλοι μαζί τότε στην γειτονιά είναι ακόμα φίλοι... άραγε οι σημερινοί πιτσιρικάδες μετά από χρόνια τι θα έχουν να θυμούνται.. Το Mortal Combat και το FIFA?
Δυστυχώς φίλε μου έχεις απόλυτο δίκιο....Τα παιδιά έχουν κλειστεί πια στα σπίτια τους και κάθονται μπροστά σε μια οθόνη.......
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 20-09-06, 21:07
Το avatar του χρήστη Oasis
Oasis Ο χρήστης Oasis δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 22-03-24 23:59
Φύλο: Γυναίκα
Red face

Αλήθεια Στέλιο μπορούμε να έχουμε εκείνα τα μηνύματα από το hellas της gate?
Θα είναι πολύ όμορφο κάτι τέτοιο!
"Είναι πράγματι, κάποια παιγνίδια, που δεν θα πάψουν ποτέ να συναρπάζουν κάθε παιδί, όσα χρόνια κι αν περάσουν, και που δεν υπάρχουν σε καμία βιτρίνα καταστήματος."
Θυμάμαι την φράση: "πάω κάτω" και εννοούσα, "πάω στον δρόμο", εκεί που ήδη φωνάζανε παίζοντας τα άλλα παιδιά της γειτονιάς, ενώ εγώ είχα ήδη αργήσει να κατέβω.
Θυμάμαι την μαμά μου στο μπαλκόνι, και τους γονείς των άλλων παιδιών να σχολιάζουν το παιγνίδι μας.
Θυμάμαι τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα, από το τρέξιμο, τον τσακωμό, τα αυτοσχέδια παιγνίδια της στιγμής.
Θυμάμαι πως έκανα ότι δεν ακούω, όταν φωνάζανε οι γονείς μου για να "μαζευτώ επιτέλους" όπως λέγανε, και το αχόρταγο παζάρεμα της τελευταίας στιγμή: "λίγο ακόμη, από τώραααα;!"
Θυμάμαι και την ντροπή, κορίτσι πράμα, όταν ήρθε η γειτόνισσα να παραπονεθεί στους γονείς, ότι μαζί με αλλά 3 παιδιά, επάνω στο παιγνίδι... πάρ`την κάτω την τζαμαρία της πολυκατοικίας.Δεν μπόρεσε με τίποτα να χωρέσει στο μυαλό μου, ότι ενώ ζητήσαμε συγνώμη, ήρθε να πει στους γονείς ότι κάναμε αυτό το απίστευτο έγκλημα. Στο δικό μου το μυαλό, αυτό ήταν κάτι που θα μπορούσε να συμβεί, κατά λάθος, στον καθένα, άλλωσε εμείς μόνο παίζαμε!Αλλά αυτό μου είπαν ότι είναι θράσσος, και κάτι άστραψε στο μάγουλο μου, και στα δικά της τα μάτια άστραψε η ικανοποίηση!
Ατελείωτο παιγνίδι, υπέροχες, υπέροχες αναμνήσεις.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Oasis : 21-09-06 στις 00:32
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 24-09-06, 19:35
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
To γερμανικό ή τα μήλα, ήταν παιγνίδι με μια μπάλα.

Τώρα επειδή εκείνη την εποχή οι μπάλες ήταν είδος πολυτελείας, οι μανάδες μας φτιάχνανε μπάλες από παλιές κάλτσες που τις γέμιζαν με κουρέλια και μετά τις έραβαν.

Στο γερμανικό υπήρχαν δύο εξωτερικοί παίκτες και οι υπόλοιποι εσωτερικοί, οι εξωτερικοί προσπαθούσαν να σημαδέψουν τους μέσα παίκτες, χωρίς η μπάλα να σκάσει κάτω. Αν ο εσωτερικός παίκτης έπιανε την μπάλα, γινόταν αυτός εξωτερικός και αυτός που την έριξε εξωτερικός.

Τα τσιγκάκια ήταν καπάκια από μπύρες και πορτοκαλάδες. Κάναμε πολλά παιγνίδια με αυτά, το πιο σύνηθες ήταν να κάνουμε σε ένα ρείθρο ενός πεζοδρομίου μια ορισμένη απόσταση, με τα λιγότερα δυνατά κτυπήματα. Ο τρόπος που τα κτυπάγαμε ήταν με το δείκτη ή το μεσαίο δάκτυλο του χεριού, που το ασφαλίζαμε με τον αντίχειρα για την μεγαλύτερη δυνατή επιτάχυνση. Αν το τσιγκάκι έπεφτε κάτω ή έβγαινε εκτός ορίων το ξεκινάγαμε από την αρχή.

Οι μπίλιες (γκαζάκια ή γκαζές) ήταν από τα πιο αγαπημένα μας παιγνίδια, μιας και οι μπίλιες ήταν περιουσιακό το περιουσιακό μας στοιχείο. Αν κάποιος φίλος μας ξέμενε από μπίλιες, κάναμε έρανο και πρόσφερε ο καθένας ανάλογα με το πόσες είχε.
Οι μπίλες ήταν χωμάτινες (οι φτηνές) γυάλινες (οι καλές) αλλά υπήρχαν και οι μάνες που ήταν από πορσελάνη και ισοδυναμούσαν με δέκα ή παραπάνω μπίλιες.



Φωτογραφία από το Μουσείο της παιδείας, οι μαύρες είναι οι λεγόμενες μάνες.

Υπήρχαν πολλά παιγνίδια με μπίλιες και ίσως κάθε παιδική παρέα είχε τους δικούς της κανόνες. Εμάς το αγαπημένο μας ήταν να παρατάσσουμε μπόλικες μπίλιες σε μια σειρά, να κάνουμε κλήρωση με χίλιους τρόπους και με την μάνα να βγάζουμε εκτός σειράς όσες πιο πολλές μπίλιες γινόταν.

Άλλο παιγνίδι ήταν να σκάβουμε μια λακκούβα και όποιος πλησίαζε πιο πολύ νικούσε.

Ο νικητής έπαιρνε μία μπίλια από ένα έναν παίκτη ή μια μπίλια από κάθε παίκτη.

Συνεχίζεται…
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 27-09-06, 18:46
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Το κουτσό που το πάτε. Πάντα εφοδιασμένοι με πολύχρωμες κιμωλίες για να σχεδιάζουμε στα τσιμέντα τον σκελετό του παιχνιδιού και μετά να παίζουμε με τις ώρες πετώντας την πέτρα μας σε κάθε τετραγωνάκι.
Οι κοπέλες παίζανε δίπλα λάστιχο και το ανεβάζαν όλο και πιο ψηλά και πιο ψηλά.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 27-09-06, 18:49
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από amigos Εμφάνιση μηνυμάτων
Το κουτσό που το πάτε.
Εμείς θεωρούσαμε το κουτσό κοριτσίστικο παιγνίδι και δεν το παίζαμε (αντράκια γαρ).

Πάντως καμιά φορά παρακολουθούσα ειδικά αυτό με το λάστιχο και με εντυπωσίαζε.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 28-09-06, 09:28
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Κυνήγι χαμένου θησαυρού

Ένα από τα αγαπημένα μου καλοκαιρινά παιχνίδια που παίζαμε στο χωριό ήταν και το κυνήγι του χαμένου θησαυρού.
Χωριζόμασταν οι πιτσιρικάδες σε 3-4 ομάδες και ο οργανωτής του παιχνιδιού φρόντιζε να κρύψει κάποιον ΄θησαυρό’ σε κάποιο σημείο του χωριού.
Ξεκινούσαν όλες οι ομάδες με ένα χαρτί που τους έδειχνε κάποιο σημείο στο χωριό με έναν γρίφο.
Οποιος έλυνε σωστά τον γρίφο και πήγαινε στο σωστό σημείο εκεί θα έβρισκε ένα άλλο χαρτί που με έναν αλλον γρίφο θα τον καθοδηγούσε αλλού κ.ο.κ και τελικά στον θησαυρό.
Βέβαια όλα αυτά γινόντουσαν σε τεράστιες απόστάσεις και φανταστείτε ας πούμε να έκανε κάποιο λάθος στην λύση του γρίφου. Αντί για το ξωκλήσι του Αγ. Δημήτρη να πήγαινεις στου Αγ. Αθανασίου που ήταν στο άλλο βουνο!!

Ίσως να μπορούσαμε να κάνουμε και μια online διασκευή χρησιμοποιώντας φωτογραφίες που να κρύβουν τον θησαυρό, ή μυνήματα σε κρυφά forums που για να τα βρεις θα πρέπει να λύσεις κάποιο γρίφο.!! Χμ. αρχίζουν και μου κατεβαίνουν ιδέες!!
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 28-09-06, 09:45
Το avatar του χρήστη Diamond
Diamond Ο χρήστης Diamond δεν είναι συνδεδεμένος
Mika Vyko's Vozht
 

Τελευταία φορά Online: 19-01-21 20:02
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Κουτσό, λάστιχο... Χμμμ δεν μας τα λέτε καλά κύριε Amigo.
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ...
Απάντηση με παράθεση
  #11  
Παλιά 28-09-06, 09:56
Το avatar του χρήστη amigos
amigos Ο χρήστης amigos δεν είναι συνδεδεμένος
Επιζών SysOp
 

Τελευταία φορά Online: 15-03-24 22:58
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Diamond Εμφάνιση μηνυμάτων
Κουτσό, λάστιχο... Χμμμ δεν μας τα λέτε καλά κύριε Amigo.
Γιατί το λες αυτό ; επειδή έπαιρνα μαζί και τις κούκλες μου;
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 28-09-06, 11:11
Το avatar του χρήστη Diamond
Diamond Ο χρήστης Diamond δεν είναι συνδεδεμένος
Mika Vyko's Vozht
 

Τελευταία φορά Online: 19-01-21 20:02
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Βρε μήπως πουλούσες λάστιχα και κιμωλίες στα κοριτσάκια; Ικανό σε έχω εσένα αντί να παίζεις μπάλα να έχεις στήσει πάγκο από δίπλα!
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ...
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 28-09-06, 12:56
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Diamond Εμφάνιση μηνυμάτων
Βρε μήπως πουλούσες λάστιχα και κιμωλίες στα κοριτσάκια; Ικανό σε έχω εσένα αντί να παίζεις μπάλα να έχεις στήσει πάγκο από δίπλα!
Χαχαχαχα. Καλό...
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 28-09-06, 20:31
Το avatar του χρήστη Oasis
Oasis Ο χρήστης Oasis δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 22-03-24 23:59
Φύλο: Γυναίκα
Ω! ναι το λάστιχο! Μάλιστα θεωρούταν πιο μοντέρνο να έχεις το λάστιχο που ήταν πως να το πω... πιο στρογγυλό, ενώ το πιο συνηθισμένο ήταν αυτό με την πιο πλακέ όψη. Το λάστιχο λοιπόν, τα μεσημέρια έως το απόγευμα που ήμουνα παγιδευμένη στο δωμάτιο μου, το πέρναγα ανάμεσα σε δύο καρέκλες και συνέχιζα το παιχνίδι όσο πιο αθόρυβα μπορούσα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές ήταν κι αυτό απαγορευμένο, καθότι ζούσαμε σε πολυκατοικία και ενοχλούσαμε τον κάτω όροφο.
Πολύ αγαπημένο μου παιχνίδι, αν και αγορίστικο βέβαια το φυσοκάλαμο με τα χωνάκια. Θυμόσαστε; Αυτή η πλαστική σωλήνα που βάζαμε και στόχαστρο, και φτιάχναμε χωνάκια από χαρτί και τα πετάγαμε... Θυμάμαι ότι με 5 δραχμές αγόραζα και έφτιαχνα διπλό φυσοκάλαμο! Και διπλό καβγά στο σπίτι γιατί: "πάλι τέτοια αγόρασες;!!!;"
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 28-09-06, 20:37
nontasg Ο χρήστης nontasg δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 13-02-08 00:38
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Oasis Εμφάνιση μηνυμάτων
Θυμάμαι ότι με 5 δραχμές αγόραζα και έφτιαχνα διπλό φυσοκάλαμο! Και διπλό καβγά στο σπίτι γιατί: "πάλι τέτοια αγόρασες;!!!;"
Έμ βέβαια....Αφού θα τους είχες πεθάνει στους "πυροβολισμούς".....
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 20:03.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.