To μπουμπούκι της ζέρμπερας, δεν έχει τίποτα από την ομορφιά του μπουμπουκιού ενός τριαντάφυλλου ή πολλών άλλων λουλουδιών, όταν σκάσει, βγαίνουν κάτι ζαρωμένα πέταλα, που έχουν το μαύρο τους το χάλι.
Η πρώτη όμως μέρα, που το ανοίξει εντελώς, είναι μοναδική.
Τινάζει πίσω τα πέταλα της και προβάλει τους στήμονες της ξεδιάντροπα, στην κοινή θέα.
Έχω 5-6 ζέρμπερες που μου ανθίζει 12 μήνες τον χρόνο, μου προσφέρουν απλόχερα τα όμορφα λουλούδια τους, σε μια πανσπερμία χρωμάτων.
Απ' ότι φαίνεται, οι συνθήκες του μπαλκονιού μου, ευνοούν μερικά λουλούδια. Έχω σταματήσει να προσπαθώ με τα τριαντάφυλλα, το έχω πάρει απόφαση, ότι αυτά δεν ευδοκιμούν εδώ
Την σημερινή μου κατακόκκινη ζέρμπερα, σας την αφιερώνω με αγάπη.