Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Επιστήμη
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #122  
Παλιά 08-12-16, 23:15
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η συμπεριφορά της δομής στην προσφορά σεισμικής ενέργειας

Πως σχεδιάζουν σήμερα οι πολιτικοί μηχανικοί χρησιμοποιώντας τον σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό.
Σχεδιάζουν προσπαθώντας να δώσουν στον κτίριο μία ελαστική συμπεριφορά ώστε να πετύχουν κάποια σεισμική απόσβεση.
Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια», δεν είναι ένας δείκτης που μπορούμε να υπολογίσουμε, αλλά ένας όρος που προσπαθεί να περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές εξισώσεις ισορροπίας. Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.
Αν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται από τις αδρανειακές εντάσεις της κατασκευής είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.

Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην
δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει η ελαστικότητα του υποστυλώματος και της δοκού.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή. Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στον κορμό του υποστυλώματος και της δοκού.. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %). Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται). Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα
υποστυλώματα με λοξό/ σχήμα αστοχίας) Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.

Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας. Ο ικανοτικός έλεγχος των κόμβων γίνεται με την σύγκριση αντοχής των ροπών που δημιουργούνται προσθετικά σε όλους τους δοκούς που υπάρχουν στον κόμβο, με την σύγκριση αντοχής των ροπών όλων των υποστυλωμάτων. Ελέγχονται ως προς την πλαστιμότητα, και την αποφυγή του σχηματισμού μηχανισμού (μαλακού ορόφου). Στις κολόνες δεν επιτρέπεται η δημιουργία πλαστικών αρθρώσεων, παρά μόνο στο σημείο κοντά στην βάση, ή στο σημείο που ενώνονται με το στερεό κιβώτιο του υπογείου. Φυσικά ελέγχουν και την αντοχή τους προς την τέμνουσα βάσης.
Βασικά η μέθοδος σχεδιασμού που ακολουθούν σήμερα έχει την δυνατότητα να αναλαμβάνει μικρής και μέτριας ισχύος μετατοπίσεις χωρίς να εμφανίζονται σοβαρές αστοχίες. Σε μεγάλες μετατοπίσεις με ισχυρή προσφορά σεισμικής ενέργειας η δομή απλά προσπαθεί να μην καταρρεύσει προστατεύοντας τους ανθρώπους.
Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα η μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.

Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις - δυνάμεις απόσβεσης - ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής - αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής - επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης και δυσκολεύουν πολύ τον αντισεισμικό σχεδιασμό.
Τι κάνω εγώ
Με την μέθοδο σχεδιασμού πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις του σεισμού σε πιο ισχυρές περιοχές της δομής από αυτές τις περιοχές που οδηγούνται
σήμερα. Αυτές οι ισχυρές περιοχές έχουν την ικανότητα να προλαμβάνουν και να αποτρέπουν την εμφάνιση του στρεπτοκαμπτικού λυγισμού πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων, οπότε ευελπιστώ να εμφανίζονται λιγότερες εντάσεις και αστοχίες. Περισσότερα στο...
https://www.researchgate.net/publica...ismiko_systema
Απάντηση με παράθεση
  #123  
Παλιά 08-12-16, 23:24
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Δύο είναι οι βασικές αιτίες που έχουμε τις αστοχίες

Α) η αδράνεια η οποία ανασηκώνει το κτίριο λόγο της ροπής αδράνειας.
Β) τα στατικά φορτία τα οποία ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους και την ώρα που υπάρχει ανάκληση - μονομερή ανασήκωμα της βάσης τα φορτία αυτά χάνουν την επαφή τους με το έδαφος οπότε και την στήριξη που έχουν.

Φαντάσου ένα πολύ βαρύ και πολυόροφο προκάτ... όταν υπάρχει μετατόπιση χάνει την επαφή του με το έδαφος λόγο της ροπής ανατροπής και ένα μεγάλο μέρος της επιμήκους βάσης του μένει αστήρικτο. Τότε τα φορτία του δημιουργούν μια αντίρροπη ροπή αντίθετη της ροπής ανατροπής και εκεί γίνεται η ζημιά του λοξού κρακ. Αυτό το ανασήκωμα προσπαθώ να σταματήσω.



Με την μέθοδο σχεδιασμού πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις του σεισμού σε πιο ισχυρές περιοχές της δομής από αυτές τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα. Αυτές οι ισχυρές περιοχές έχουν την ικανότητα να προλαμβάνουν και να αποτρέπουν την εμφάνιση του στρεπτοκαμπτικού λυγισμού πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων, οπότε ευελπιστώ να εμφανίζονται λιγότερες εντάσεις και αστοχίες.

Οπως φαίνεται στο σχήμα στο συνημμένο υπάρχει το ανασήκωμα της βάσης του επιμήκους υποστυλώματος στην θέση ( D2 ) και το ανασήκωμα της ανώτατης στάθμης του στην θέση ( D1 ) όπου προέρχεται από την ροπή ανατροπής ( F ) που κατεβάζει το επιμήκη υποστύλωμα λόγο των πλάγιων αδρανειακών εντάσεων ( 20 t ) που δέχεται από τις πλάκες και τις δοκούς καθ ύψος.

Το ζητούμενο είναι :

Πόση πρέπει να είναι η δυναμική αντίδραση ισορροπίας ( Β ) στο δώμα στο σημείο του υποστυλώματος ( B1 ) ώστε να μην χάσει την καθετότητα το υποστύλωμα με αποτέλεσμα να έχουμε το ανασήκωμα ( D1 ) και ( D2 ) όταν οι πλάγιες αδρανειακές εντάσεις που δέχεται το υποστύλωμα είναι της τάξεως των ( 20 t ) ανά όροφο?
Πρέπει Β>256 t για να μην ανατραπεί και να μην υπάρχει ανασήκωμα.

Αναλυτικά: Πρέπει Ροπές ανατροπής ήτοι= 20*(12,8+9,6+6,4+3,2) <(μικρότερες) από Ροπή ευστάθειας Β*2,5 .Από δω βγαίνει ότι Β πρέπει να ναι μεγαλύτερο από 256 t για να μην ανατραπεί.

Δηλαδή προσθέτουμε όλα τα ύψη (12,8+9,6+6,4+3,2) = 32 m και τα πολλαπλασιάζουμε με τους τόνους X 20 t = 640 Μετά διαιρούμε το 640 με την διάσταση της βάσης που είναι 2,5 m και βγαίνει 640 δια του 2,5 = 256.τόνοι πρέπει να είναι η ( Β ) Την ίδια αντίδραση πρέπει να έχει και η αντίδραση της δύναμης στην βάση ( Η )

Υπάρχει και η αντίδραση του κορμού των δοκών ως προς την ροπή ανατροπής του υποστυλώματος ( F ) η οποία είναι μεγάλη έστω και αν αυτή κινείται μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης οπότε πρέπει να υπολογισθεί και αυτή η αντίδραση στο σύνολον της απαιτούμενης σεισμικής απόκρισης της κατασκευής που επιθυμούμε να σχεδιάσουμε.

Για να υπάρχει αυτή η δυνατότητα συνυπολογισμού είναι απαραίτητη η προσθήκη ενός ελατηρίου στο δώμα μεταξύ του περικοχλίου και του δώματος. Αυτό το ελατήριο βασικά δημιουργεί δύο βασικούς μηχανισμούς απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας. α) Από την μία το ελατήριο παρεμποδίζει την ανατροπή του υποστυλώματος με αυξομειούμενες ελαστικές εντάσεις προσφέροντας σεισμική απόσβεση και β) από την άλλη επιτρέπει στα φέροντα στοιχεία της κατασκευής να μετατοπιστούν μέσα στην ελαστική περιοχή και κατ αυτόν τον τρόπο να αποθηκεύσουν σεισμική ενέργεια μέσα στον κορμό τους την οποία αποδίδουν πίσω σε κάθε κύκλο φόρτισης

Βασικά η αντίδραση ( Β ) είναι μία μεγάλη βοήθεια για τις δοκούς ( ως προς τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό ) διότι παραλαμβάνει μεγάλο μέρος των εντατικών μεγεθών των ροπών από τα σώματα των δοκών. Δηλαδή όσα πιο πολλά αυξομειωμένα φορτία παραλαμβάνει η ( Β ) δύναμη τόσο μικρότερη μπορεί να είναι η αντοχή των κορμών των δοκών ως προς τις τέμνουσες.

ώρα θα μου πεις γιατί δεν αυξάνομαι τις διαστάσεις των δοκών και των υποστυλωμάτων μαζί και με την αύξηση του οπλισμού ώστε να έχουμε μεγαλύτερες αντοχές..... διότι όταν αυξάνουμε τις διαστάσεις και τον οπλισμό έχουμε μεγαλύτερες αδρανειακές εντάσεις... ενώ με την πάκτωση του δώματος στο έδαφος δεν αυξάνονται οι αδρανειακές εντάσεις διότι η αντίδραση ( Β ) προέρχεται από το έδαφος και απλά μεταφέρεται με τον μηχανισμό στο δώμα για να έχει αρνιτικό πρόσημο προς την ροπή ανατροπής του υποστυλώματος.

Βασικά η μέθοδος που προτείνω συνεργάζεται άψογα με την υπάρχουσα μέθοδο ώστε μαζί να έχουν την αναγκαία απόκριση της κατασκευής ως προς τις σεισμικές φορτίσεις.
Δηλαδή ότι κάνουν τα αμορτισέρ του αυτοκινήτου που τα ρυθμίζουμε να είναι μαλακά ή σκληρά, κάνω και εγώ στο κτίριο. Όταν τερματίσουν τα ελατήρια του αυτοκινήτου υπάρχει ένα τράνταγμα και σταματά δυναμικά η ταλάντωση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας. Όταν τερματίσει το ελατήριο στο δώμα το περικόχλιο του τένοντα σταματά δυναμικά την ροπή ανατροπής του υποστυλώματος οπότε σταματά η παραμόρφωση του κορμού της δοκού.

Τόσο απλά σώζουμε ζωές.Και οι πολιτικοί μηχανικοί συνεχίζουν τον χαβά τους.
Γιατί άραγε? ..... για να λήξη η ευρεσιτεχνία και να το κάνουν δικό τους χωρίς να μου δώσουν τίποτα...

Δέστε εδώ προς το τέλος του βίντεο την ροπή ανατροπής στην συμβατική κατοικία και δέστε πως σταματά με την ευρεσιτεχνία. https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4&t=81s
Συνημένες Εικόνες
Τύπος Αρχείου: jpg 001.jpg (20,9 KB, 1 εμφανίσεις)

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 08-12-16 στις 23:27
Απάντηση με παράθεση
  #124  
Παλιά 30-12-16, 00:00
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Στης 10 Ιανουαρίου θα πάρω δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και στην Αμερική για την ευρεσιτεχνία αυτή.
Συνημένες Εικόνες
Τύπος Αρχείου: jpg 001.jpg (43,5 KB, 3 εμφανίσεις)
Απάντηση με παράθεση
  #125  
Παλιά 12-01-17, 15:02
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Και κάτοχος πατέντας στην Αμερική σήμερα !!

http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-P...F9%2C540%2C783


Η κατασκευή του φέροντα οργανισμού ενός σκελετού οικοδομής αποτελείτε από κολόνες δοκούς πεδιλοδοκούς και πλάκες
Οι κολόνες και οι δοκοί και οι πεδιλοδοκοί ενώνονται στους κόμβους και δημιουργούν ένα πλαίσιο.
Ας εξετάσουμε πως λειτουργούν διάφορα πλαίσια σε έναν σεισμό για να καταλάβουμε τι κάνει η ευρεσιτεχνία μου τι κάνουν μέχρι σήμερα οι πολιτικοί μηχανικοί και πιο είναι τελικά το πιο δυνατό πλαίσιο σε μια κατασκευή.
Ας εξετάσουμε πρώτα το σχέδιο ( Plan 4 ) ( Figure a ) Αποτελείτε από κολόνες δοκούς και πεδιλοδοκούς του ιδίου μεγέθους.
Βλέπουμε τα εξής Οι κολόνες σε ένα σεισμό λυγίζουν και μαζί λυγίζει και ο δοκός. Ο πεδιλοδοκός δεν λυγίζει και αυτό συμβαίνει διότι είναι αρκετά ισχυρός ώστε να κρατά το πέλμα της βάσης κολλημένο πάνω στο έδαφος. Η ελαστικότητα της κολόνας και τις δοκού αφαιρούν πολλά φορτία από τις δυνάμεις που καταπονούν τον πεδιλοδοκό και για αυτόν τον λόγο δεν λυγίζει.
Παρατηρούμε όμως ότι η ελαστικότητα των κολονών και της δοκού παραμορφώνουν ( - σηκώνουν-κατεβάζουν στα δύο άκρα ) το άνω μέρος των κολονών εκεί που έχει ροζ χρώμα στα σημεία Κ1 Αυτό το κατέβασμα και το ανασήκωμα που εμφανίζεται κατά την ταλάντωση παραμορφώνουν την δοκό.
Συμπέρασμα
α) η ελαστικότητα βοηθάει στην αποθήκευση ενέργειας πάνω στον κορμό της δοκού και της κολόνας μέχρι ένα σημείο μετατόπισης την οποία αποθηκευμένη ενέργεια την αποδίδει πίσω στην επόμενη μετατόπιση χωρίς όμως να πάθει αστοχίες.
β) η ελαστικότητα αυτή οπότε και η αποθήκευση της ενέργειας του σεισμού εφαρμόζεται και στην κολόνα και στην δοκό.
γ) Υπάρχει παραμόρφωση στο πλαίσιο αυτό οπότε βγάζουμε το συμπέρασμα ότι ένας από τους λόγους παραμόρφωσης της κατασκευής είναι η ελαστικότητα των στοιχείων της κολόνας και της δοκού.

Ας εξετάσουμε τώρα το ( Plan 4 ) ( Figure b ) To πλαίσιο αυτό δεν αποτελείτε από όμοια στοιχεία ( κολόνες δοκούς πεδιλοδοκούς ) αλλά οι κολόνες είναι πιο μεγάλες και μακρόστενες ( τοιχία )
Εδώ θα παρατηρήσουμε μία διαφορετική παραμόρφωση του πλαισίου αυτού.
α) Οι κολόνες αυτές δεν παρουσιάζουν τον λυγισμό στον κορμό τους γιατί είναι πιο άκαμπτες από τις μικρές τετράγωνες κολόνες.
β) όλη η αποθήκευση της ενέργειας του σεισμού και όλη η παραμόρφωση συντελείτε πάνω στον κορμό της δοκού.
γ) Τα φορτία στρέψης που αναλαμβάνει η δοκός είναι τα διπλάσια από ότι ήταν όταν η κολόνα και η δοκός είχαν τις ίδιες διαστάσεις οπότε διπλάσια είναι και η παραμόρφωση του κορμού της και διπλάσιος ο κίνδυνος να αστοχήσει.
δ) Τα μεγάλα τοιχία ( κολόνες ) λόγο της ακαμψίας τους και λόγο της δύναμης που έχουν λυγίζουν και τον πεδιλοδοκό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ανασηκωθεί το πέλμα της βάσης ( εκεί που είναι ροζ ) στα σημεία Κ Αυτό το ανασήκωμα της βάσης είναι ο δεύτερος μεγάλος λόγος της παραμόρφωσης του πλαισίου διότι το τοιχίο-κολόνα χάνει την καθετότητά του και παραμορφώνει πιο πολύ το πλαίσιο, της φέρουσας κατασκευής
Συμπαίρασμα
Η ελαστικότητα του κορμού των δοκών και των κολονών μαζί με το ανασήκωμα των βάσεων είναι οι δύο μεγάλοι παράγοντες της παραμόρφωσης του πλαισίου που αστοχεί.

Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται πλάγιος στρεπτοκαμπτικός λυγισμός. Υπάρχει και ο στρεπτομεταφορικός λυγισμός ο οποίος εμφανίζεται σε ασύμμετρες κατασκευές. Έλα πλαισιωτό κτίριο ταλαντεύεται πιο ομοιόμορφα ενώ ένα ασύμμετρο κατά την ταλάντωση παρουσιάζει και στρεπτικά φαινόμενα γύρω από τον εαυτό του, μαζί με την ταλάντωση.
Παλιά οι πολιτικοί μηχανικοί πλακωνόντουσαν μεταξύ τους στο αν έπρεπε να σχεδιάζουν κατασκευές ελαστικές ( με μικρές κολόνες ) ή άκαμπτες ( με τοιχία )
Τελικά επικράτησε η άποψη ότι ήταν καλύτερη η κατασκευή που είχε άκαμπτα τοιχία διότι αστοχούσε πρώτη η δοκός διότι ήταν πιο αδύναμη από το τοιχίο. Όταν αστοχεί η δοκός το σπίτι δεν καταρρέει διότι κρέμεται από τον οπλισμό. Ενώ αν σπάσει πρώτη η κολόνα με / σχήμα αστοχίας το σπίτι καταρρέει.
Κατ αυτόν τον τρόπω σχεδιάζουν οι πολιτικοί μηχανικοί τις κατασκευές σήμερα και με αυτόν τον σχεδιασμό έχουν κατορθώσει να μην καταρρέει εύκολα ένα σπίτι και να σώνονται περισσότεροι άνθρωποι από τον σεισμό. Το σπίτι όμως μετά τον σεισμό το κατεδαφίζουμε.
Αυτή είναι η στάθμη της επιστήμης σήμερα.
Τι κάνει η ευρεσιτεχνία μου για να βοηθήσει ώστε να αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο του στεπτοκαμπτικού λυγισμού
Δες ( Plan2 Figure a ) Στις μικρές κολόνες
Προσπαθεί να σταματήσει τον λυγισμό του κορμού της κολόνας και το ανασήκωμα της βάσης. Πως?.... βιδώνοντας την κολόνα στο έδαφος.
α) Αν βιδώσουμε την βάση με το έδαφος σταματάμε το ανασήκωμα Κ της βάσης αλλά δεν σταματάμε και τον λυγισμό του κορμού της κολόνας
β)Αν βιδώσουμε το δώμα της κολόνας με το έδαφος σταματάμε όλη την παραμόρφωση προερχόμενη από το ανασήκωμα της βάσης και από την ελαστικότητα του κορμού της κολόνας
Δες ( Plan2 Figure b ) Στα μεγάλα τοιχία
α) Αν βιδώσουμε την βάση με το έδαφος σταματάμε το ανασήκωμα Κ της βάσης αλλά δεν σταματάμε τον πολύ μικρό λυγισμό στον κορμό των τοιχίων που μπορεί να υπάρξει στα πολυόροφα κτίρια.
Στα ισόγεια και τα διώροφα τα οποία διαθέτουν μεγάλα τοιχία ο λυγισμός είναι αμελητέος οπότε αρκεί μόνο η πάκτωση εδάφους βάσης.
Ζωντανό πείραμα για την ελαστικότητα των κολονών https://www.youtube.com/watch?v=Kd4XBTPDysw
Ζωντανό πείραμα για την ανύψωση της βάσης. https://www.youtube.com/watch?v=0icUb--cdFw
Αυτά μπορείτε να τα προσέξετε και στα δικά μου πειράματα Α) Ανύψωση βάσης Β) Καταστροφή κόμβων από τον συνδυασμό αδράνειας (που δημιουργεί την ροπή ανατροπής) και αστήρικτων στατικών φορτίων. Προσέξτε την άνοδο και την κάθοδο της δοκού πάνω από τα τοιχία, και που δημιουργείται το υπομόχλιο ανάμεσα σε τοιχίο και δοκό όταν η δοκός ανεβαίνει και κατεβαίνει . Ευρίσκεται σε διαφορετικό σημείο. https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
Και φυσικά η λύση της πατέντας η οποία σταματά την ροπή ανατροπής η οποία είναι υπεύθυνη για τα αστήρικτα στατικά φορτία τα οποία είναι υπεύθυνα για την ενεργοποίηση του μηχανισμού του μοχλού. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Συνημένες Εικόνες
Τύπος Αρχείου: jpg 009.jpg (27,2 KB, 0 εμφανίσεις)
Απάντηση με παράθεση
  #126  
Παλιά 18-03-17, 20:37
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Όταν το υποστύλωμα είναι σχεδιασμένο με πεδιλοδοκούς και ο οπλισμός του σταματάει μέσα σε αυτούς τότε είναι μοιραίο όλες οι πλάγιες φορτίσεις του σεισμού να οδηγούνται μέσο των ροπών του κόμβου πάνω στα φέροντα στοιχεία κάμπτοντας τον κορμό τους προκαλώντας την ελαστική παραμόρφωση και με την αύξηση της προσφοράς σεισμικής ενέργειας περνάνε σε ανελαστικές παραμορφώσεις.
Η αμφίπλευρη πάκτωση των κόμβων της ανώτατης στάθμης ενός επιμήκους υποστυλώματος με το έδαφος κάτω από την βάση μέσο μηχανισμών τύπου πάκτωσης και έντασης αποτρέπει α) την ροπή ανατροπής του β) την ελαστική παραμόρφωση του κορμού των φερόντων στοιχείων γ) το αμφίπλευρο ανασήκωμα της βάσης του καθώς και των κόμβων της ανώτατης στάθμης διατηρώντας την καθετότητά του κατά την διάρκεια του σεισμού διότι εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του και της μεταφέρει μέσα από την εγκάρσια ισχυρή δομή του μέσα στο έδαφος. Η αντίθεση των δυνάμεων αφενός από το αρνητικό πρόσημο της εντάσης του μηχανισμού ως προς την ροπή ανατροπής εφαρμοζόμενη πάνω στο ανώτατο άκρο του υποστυλώματος προερχόμενη από το έδαφος και αφετέρου η αντίδραση του εδάφους ( καθώς και του άλλου μηχανισμού ) ως προς τα θλιπτικά στατικά φορτία στο αντικριστό κάτω μέρος τις βάσης του, εκτρέπουν μέσα από την εγκάρσια ισχυρή δομή του τα φορτία του σεισμού και τα μεταφέρουν μέσα στο έδαφος δηλαδή τα επιστρέφει μέσα σε αυτό από το οποίον προήλθαν. Επίσης ο τένοντας αντιδρά στον λυγισμό ο οποίος του δημιουργεί εφελκυστικές εντάσεις διότι τείνει στην επιμήκυνση του αποτρέποντας κατ αυτόν τον τρόπο την ελαστική παραμόρφωση των φερόντων στοιχείων.
Κατ αυτόν τον τρόπο μειώνονται οι παραμορφωτικές ιδιομορφές του φέροντα οργανισμού που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού. Και με την κατάλληλη διαστασιολόγηση, πάκτωση όλων των άκρον,μορφοποίηση και σωστή τοποθέτηση των επιμήκη υποστυλωμάτων επί του φέροντα οργανισμού σταματάμε και τον στρεπτομεταφορικό λυγισμό των ασύμμετρων κατασκευών.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 25-03-17 στις 17:57
Απάντηση με παράθεση
  #127  
Παλιά 25-03-17, 17:58
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
To δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην Αμερική δημοσιεύθηκε. http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-P...F9%2C540%2C783
Απάντηση με παράθεση
  #128  
Παλιά 21-08-17, 17:21
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η πατέντα δημοσιεύθηκε στο Efevresi.gr

http://www.efevresi.gr/%ce%b1%cf%80%...7%ce%bc%ce%b1/
Απάντηση με παράθεση
  #129  
Παλιά 01-04-18, 15:30
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Παντελής Κοτσιάνης Be radio 26/3/2018 Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για το Σεισμό!
https://www.youtube.com/watch?v=5WZoJbzIggA
Ανατρεπτικό δελτίο Το απόλυτο αντισεισμικό σύστημα.
https://www.facebook.com/manos.rcman...1791198316476/
Απάντηση με παράθεση
  #130  
Παλιά 18-06-18, 18:18
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Επιστημονικό άρθρο του Γιάννη Λυμπέρη ανεξάρτητου ερευνητή για την αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών.

Όταν ένα υποστύλωμα δέχεται κάμψη η μία του πλευρά θλίβεται και η άλλη εφελκύεται.
Γιατί συμβαίνει αυτό? Συμβαίνει για δύο λόγους α) Συμβαίνει είτε γιατί είναι υψίκορμο και δέχεται πολλά εγκάρσια φορτία στο ανώτατο άκρο του ή γιατί β) δέχεται πλάγιες φορτίσεις. Για να αντιμετωπίσουμε την κάμψη προερχόμενη από τα εγκάρσια φορτία απλά μπορούμε να αυξήσουμε την διατομή του και δεν θα έχουμε κάμψη. Δηλαδή αντί υποστύλωμα μπορούμε να τοποθετήσουμε στην θέση του ένα τοίχωμα. Το τοίχωμα θεωρείτε άκαμπτο και η μεγάλη κάμψη δεν υφίσταται πια. Ένα τοίχωμα αναλαμβάνει επιτυχώς χωρίς να εμφανίζεται η κάμψη τόσο τα εγκάρσια όσο και τα πλάγια φορτία. Που είναι το πρόβλημα? Ένα τοίχωμα μπορεί μεν να μην λυγίζει τον κορμό του γιατί είναι άκαμπτο αλλά κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση η οποία συνδέεται με την πεδιλοδοκό. Η πεδιλοδοκός καθώς και οι δοκοί που είναι συνδεδεμένοι στους κόμβους καθ ύψος με το τοίχωμα δέχονται από την στροφή του πολύ μεγάλες ροπές οι οποίες παραμορφώνουν τον κορμό τους δημιουργώντας πάνω τους μία κάμψη. Αν αυτή η κάμψη - μετατόπιση είναι μικρή μέσα στην ελαστική περιοχή παραμόρφωσης η ενέργεια της ροπής του τοιχώματος αποθηκεύεται στον κορμό τους και εκτονώνεται ( επιστρέφει ) προς την αντίθετη κατεύθυνση ακριβώς όπως εκτονώνεται το ελατήριο. Αν όμως η ενέργεια της ροπής που κατεβάζει το τοίχωμα είναι πολύ μεγάλη τότε και η κάμψη πάνω στον κορμό της πεδιλιδοκού και της δοκού θα είναι πολύ μεγάλη ( έξω από την ελαστική μετατόπιση ) δημιουργώντας ανελαστικές μετατοπίσεις κάμψης οι οποίες σπάνε τον κορμό του. Βασικά οι δοκοί και η πεδιλοδοκός της βάσης αντιδρούν στην ροπή ανατροπής του υποστυλώματος δημιουργώντας αντιρροπές πριν σπάσουν. Δυστυχώς αυτές οι αντιρροπές δεν επαρκούν να εξισώσουν την ροπή ανατροπής που κατεβάζει το τοίχωμα σε έναν μεγάλο σεισμό με αποτέλεσμα να σπάνε οι δοκοί και ο πεδιλοδοκός μετά από μία μεγάλη στροφή που δέχονται επάνω στον κορμό τους. Για να σταματήσουμε αυτήν την παραμόρφωση των κορμών των δοκών και της πεδιλοδοκού πρέπει να σταματήσουμε την στροφή του τοιχώματος.
Αυτή η στροφή του τοιχώματος δημιουργείται από δύο μεγάλες δυνάμεις εφαρμοζόμενες στα δύο του άκρα πάνω - κάτω οι οποίες έχουν αντίθετη κατεύθυνση. Η μία δύναμη στο κάτω άκρο προέρχεται από την μετατόπιση που επιβάλει ο σεισμός στην βάση του και η άλλη στο ανώτερο άκρο του προέρχεται από την αδράνεια της πλάκας. Από αυτή την στροφή του τοιχώματος δημιουργούνται από την μία του πλευρά καθοδικές δυνάμεις και από την άλλη του πλευρά ανοδικές δυνάμεις ακριβώς όπως όταν στρίβουμε το τιμόνι του αυτοκινήτου. Οι καθοδικές δυνάμεις μετατρέπονται σε δυνάμεις θλίψης καθώς έρχονται σε αντίθεση με το έδαφος. Οι ανοδικές δυνάμεις μετατρέπονται σε δυνάμεις εφελκυσμού διότι έρχονται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία.
Εδώ έρχεται η πατέντα να δώσει λύσεις. Η πατέντα βασικά πακτώνει τα ανώτατα άκρα του τοιχώματος με το έδαφος
1) Λύση
Ο εφελκυσμός για να δημιουργηθεί χρειάζεται δύο δυνάμεις αντίθετης κατεύθυνσης και στην περίπτωση του τοιχώματος χρειάζεται τις ανοδικές εντάσεις και της αντίθετης κατεύθυνσης καθοδικές εντάσεις των στατικών φορτίων.
Η πατέντα παίρνει αυτές τις ανοδικές εντάσεις από το ανώτατο άκρο του τοιχώματος και τις στέλνει μέσω του μηχανισμού μέσα στο έδαφος. Οπότε δεν υπάρχουν πια οι ανοδικές δυνάμεις στην μία πλευρά του τοιχώματος οπότε δεν υφίσταται πια ο εφελκυσμός. Το τοίχωμα δέχεται μόνο θλίψη στα δύο του αντικριστά πάνω - κάτω άκρα.
2) Λύση
Η δυνάμεις ροπής ανατροπής - στροφής που εφαρμόζει ο σεισμός και η αδράνεια της πλάκας στο τοίχωμα παραλαμβάνονται από τον μηχανισμό ευρισκόμενος στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος και μεταφέρονται μέσα στο έδαφος. Αν δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος εδάφους οι δυνάμεις αυτές μεταφέρονται μέσο των ροπών πάνω στους κορμούς των δοκών και των πεδιλοδοκών και τους σπάνε. Οπότε η πάκτωση των ανώτερων άκρων του τοιχώματος με το έδαφος σταματούν την στροφή του οπότε και τις ροπές πάνω στους κόμβους. Ακόμα σταματούν και την κάμψη γιατί δεν υφίσταται πλέον εφελκυσμός στην μία του πλευρά.
3) Λύση
Ο μοχλοβραχίονας του τοιχώματος κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση διότι στην βάση συγκεντρώνονται τόσο η καθοδικές όσο και οι ανοδικές εντάσεις. Με την ευρεσιτεχνία δεν συμβαίνει αυτό διότι οι ανοδικές δυνάμεις παραλαμβάνονται από το δώμα. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πια υπομόχλιο, οπότε δεν υπάρχει κρίσιμη περιοχή αστοχίας, δεν υπάρχει ποια ο μηχανισμός ορόφου.
4) Λύση
Κατά τον συντονισμό έχουμε αύξηση του πλάτους ταλάντωσης στα ανώτατα άκρα των κατασκευών και αν δεν υπάρχουν δυνάμεις απόσβεσης η ταλάντωση θα γίνει τόσο μεγάλη που θα σπάσει την φέρουσα δομή της κατασκευής. Με την ευρεσιτεχνία δεν υπάρχει πια συντονισμός γιατί παρεμποδίζετε από τον μηχανισμό σε κάθε κύκλο φόρτισης το αυξητικό πλάτος ταλάντωσης.
5) Λύση
Εκτός από τις τέμνουσες που δημιουργούνται από την ροπή ανατροπής του τοιχώματος καθώς και από της αντίθετης κατεύθυνσης αντιρροπές των δοκών και πεδιλοδοκών υπάρχουν και οι οριζόντιες τέμνουσες. Αν με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας δημιουργήσουμε εγκάρσια προένταση πάνω στα τοιχώματα αυξάνουμε την ικανότητα του τοιχώματος ως προς τις τέμνουσες. Από την άλλη η προένταση έχει ευεργετικά αποτελέσματα καθώς βελτιώνει την τροχιά του λοξού εφελκυσμού, μεγαλώνει την ενεργό διατομή, και επαναφέρει το τοίχωμα στην αρχική του θέση μειώνοντας καθ αυτός τον τρόπο την εμφάνιση των ρωγμών
6) Λύση.
Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή την πάκτωση του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας στο έδαφος και την καθιστά παγκοσμίως την ισχυρότερη πάκτωση πάνω σε μαλακά εδάφη.
Είναι η μόνος μηχανισμός παγκοσμίως ο οποίος εξασκεί πολύ μεγάλες απεριόριστες σε ένταση αξονικές πιέσεις προς τα πρανή της γεώτρησης με σκοπό να πετύχει 1) μεγαλύτερη πρόσφυση με το έδαφος 2) συμπύκνωση των μαλακών πρανών της γεώτρησης για την δημιουργία μεγάλης ζώνης επιρροής αντίδρασης του εδάφους ως προς τις ανοδικές και τις καθοδικές εντάσεις του μηχανισμού 3) την δημιουργία βαθουλωμάτων καθ ύψος λόγο συμπίεσης που σκοπό έχουν να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό εγκλωβισμού του σκυροδέματος ανάμεσα στους θύλακες για μεγαλύτερη αντίδραση.
Όλα αυτά εξασφαλίζουν μία πολύ ισχυρή θεμελίωση ακόμα και πάνω σε μαλακό έδαφος. Εξασφαλίζουν ότι ο μηχανισμός θα αντεπεξέλθει επιτυχώς ως προς την παραλαβή των ανοδικών και καθοδικών εντάσεων που εμφανίζονται κάτω από το πέλμα της βάσης κατά το λίκνισμα του σεισμού. Βασικά η πάκτωση των άνω άκρων των τοιχωμάτων με το έδαφος περιορίζει τις μεγάλες μετατοπίσεις της ανωδομής οι οποίες είναι υπεύθυνες για όλες τις εντάσεις και αστοχίες.
Απάντηση με παράθεση
  #131  
Παλιά 12-01-19, 23:43
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ ΚΤΙΡΙΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ.
Εξαναγκασμένη ταλάντωση ονομάζεται η ταλάντωση που προκαλείται σε ένα σύστημα από μια περιοδική εξωτερική δύναμη. Ο σεισμός είναι μια περιοδική εξωτερική δύναμη που εφαρμόζεται στα θεμέλια μιας κτιριοκατασκευής την οποία εξαναγκάζει να ταλαντεύεται. Δηλαδή ο σεισμός είναι μια διεγείρουσα δύναμη και η κτιριοκατασκευή που δέχεται αυτή την δύναμη είναι ο διεγέρτης. Το πλάτος ταλάντωσης των ανώτατων άκρων μεταξύ των κτιριοκατασκευών δεν είναι το ίδιο στον σεισμό και εξαρτάτε από πολλούς παράγοντες τους οποίους θα εξετάσουμε πάρα κάτω.
Κάθε κτιριοκατασκευή έχει μια ορισμένη φυσική συχνότητα που ταλαντεύεται, κατά την οποία παρουσιάζει την ελάχιστη απόσβεση κατά την εξαναγκασμένη ταλάντωση και ονομάζεται ιδιοσυχνότητα της κτιριοκατασκευής.
Το πλάτος ταλάντωσης μιας κτιριοκατασκευής εξαρτάτε
1) Από την δύναμη του σεισμού, δηλαδή από την επιτάχυνση της μετατόπισης του πέλματος της βάσης.
2) Από το εύρος των συχνοτήτων του σεισμού.
Όσο η συχνότητα του σεισμού προσεγγίζει την ιδιοσυχνότητα της κτιριοκατασκευής ( την φυσική συχνότητα που ταλαντεύεται, κατά την οποία παρουσιάζει την ελάχιστη απόσβεση κατά την εξαναγκασμένη ταλάντωση ) τόσο μεγαλώνει το πλάτος ταλάντωσης των ανώτατων άκρων της καθώς και η επιτάχυνση που δέχονται.
Ο λόγος αυτής της συμπεριφοράς είναι ότι η ιδιοσυχνότητα της κτιριοκατασκευής εκφράζει τη συχνότητα με την οποία λαμβάνει (ή όχι) ενέργεια από τον σεισμό.
Όταν τα δύο μεγέθη ταυτίζονται, τότε η κτιριοκατασκευή λαμβάνει όλη την ενέργεια του διεγέρτη σεισμού και έχουμε συντονισμό. Δηλαδή κατά τον συντονισμό η κτιριοκατασκευή αποκτά μέγιστο πλάτος ταλάντωσης και επιτάχυνση των ανώτατων άκρων της σταδιακά μέσα στον χρόνο.
Αν η κτιριοκατασκευή έχει μηδενικές απώλειες απόσβεσης ως προς τις σεισμικές δυνάμεις τότε θεωρητικά το πλάτος ταλάντωσης και η επιτάχυνση των ανώτατων άκρων της μεγαλώνει σταδιακά μέσα στον χρόνο προς το άπειρο.
Δηλαδή Η συχνότητα του εδάφους που συμπίπτει με τη φυσική συχνότητα του κτηρίου μπορεί να ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό την επιτάχυνση και το πλάτος ταλάντωσης των άκρων του κτιρίου.
3) Η διάρκεια. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια, τόσο λιγότερη επιτάχυνση μπορεί να αντέξει το κτίριο. Ένα κτίριο μπορεί να αντέξει πολύ μεγάλη επιτάχυνση για πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε αναλογία με τα μέτρα απόσβεσης που ενσωματώνονται στη δομή.
4) Από την μάζα της κτιριοκατασκευής καθώς και το ύψος στο οποίο βρίσκετε.
Συμπέρασμα
α) Όσο μεγαλώνει το πλάτος ταλάντωσης και η επιτάχυνση των ανώτατων άκρων της κτιριοκατασκευής λόγο συντονισμού.
β) Όσο μικραίνει η αναλογία των μέτρων απόσβεσης που ενσωματώνονται στη κτιριοκατασκευή.
γ) και όσο μεγαλύτερης διάρκειας είναι ο σεισμός
δ) Όσο μεγαλώνει η μάζα της κτιριοκατασκευής και το ύψος στο οποίο βρίσκεται
τόσο πιο μεγάλες θα είναι οι παραμορφώσεις και οι εντάσεις οπότε τόσο πιο καταστροφικός θα είναι ο σεισμός πάνω στην κτιριοκατασκευή.

Εδώ βλέπουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να ενσωματώσουμε πάνω στην δομή της κτιριοκατασκευής μηχανισμούς απόσβεσης προς τις σεισμικές μετατοπίσεις ώστε να σταματήσουμε την αυξητική τάση προς το να μεγαλώνει συνεχώς και σταδιακά η επιτάχυνση και το πλάτος ταλάντωσης των άνω άκρων της. Κάθε δύναμη η οποία αντιτίθεται στην δύναμη του σεισμού είναι δύναμη απόσβεσης.
Ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός απόσβεσης των σεισμικών δυνάμεων δηλαδή ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός μύωσης των μετατοπίσεων του πλάτους ταλάντωσης των κατασκευών είναι αυτός της ευρεσιτεχνίας για τον εξής λόγο.
Είναι ο μόνος μηχανισμός παγκοσμίως ο οποίος - αντλεί την δύναμή του από μία εξωτερική πηγή - έξωθεν της κτιριοκατασκευής, αυτής που βρίσκετε κάτω από το πέλμα της βάσης, μέσα στο έδαφος θεμελίωσης και την μεταφέρει στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων μέσο του μηχανισμού με σκοπό να αντιταχθεί στις δυνάμεις του σεισμού που προκαλούν την στροφή του τοιχώματος.
Αυτή η δύναμη που εφαρμόζεται στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων από τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας με σκοπό να αντιταχθεί στην ροπή ανατροπής των και στην κάμψη των έχει την δυνατότητα να δράσει σε δύο φάσεις η μία αυτής της ελαστικής απόσβεσης και η άλλη αυτής της δυναμικής αντίδρασης.
Δυναμική αντίδραση έχουμε όταν το ανώτατο άκρο του τένοντα είναι πλήρως πακτωμένο στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος με την βοήθεια ενός κοχλία οπότε τότε μεταφέρει την αντλούμενη δύναμη από το άλλο άκρο του ευρισκόμενο πακτωμένο μέσα στο έδαφος ατόφια χωρίς να αφήνει το τοίχωμα να έχει μεγάλες ελαστικές μετατοπίσεις ταλάντωσης. Αν όμως παρεμβάλλουμε μεταξύ του κοχλία και του ανώτατου άκρου του τοιχώματος ένα υλικό απόσβεσης ( π.χ λάστιχο, ελατήριο, ή κάτι σύνθετο αυτών των δύο ) αυτό θα επιτρέψει αρχικός στο τοίχωμα μικρές μετατοπίσεις ταλάντωσης πριν δυναμικά ο κοχλίας αναλάβει να σταματήσει την στροφή του.
Βασικά είναι ένας μηχανισμός που αντλεί δύναμη από το έδαφος και την μεταφέρει ελεύθερη στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος με σκοπό να σταματήσει την αύξηση του πλάτους ταλάντωσης που προκαλεί ο συντονισμός ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένας μηχανισμός που επιτυγχάνει την ολική επαναφορά της κατασκευής στην αρχική της μορφή ελέγχοντας καθ αυτόν τον τρόπο τις μετατοπίσεις οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τις εντάσεις αφού ελέγχοντας τις μετατοπίσεις ελέγχεις και τις εντάσεις υπεύθυνες για την ανελαστική μετατόπιση και την μετέπειτα κατάρρευση της κτιριοδομής.
Απορία άξια η αδράνεια της πολιτείας να ενσωματώσει την μέθοδο αυτή στους αντισεισμικούς σχεδιασμούς της?
Σχετικό πείραμα https://www.youtube.com/watch?v=LV_U...ILu67_32qR9df8
Απάντηση με παράθεση
  #132  
Παλιά 24-05-19, 21:22
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
ΕΦΑΡΜΟΣΜΈΝΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΏΝ
Συγγραφέας Ιωάννης Λυμπέρης
Ανεξάρτητος ερευνητής της αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.
Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης . Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.
Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.
Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με μια συνεχή έλξη των παρειών των τοιχωμάτων της κατασκευής προς το έδαφος και του εδάφους προς τα τοιχώματα ενώνοντας τα δύο μέρη σε ένα σώμα. Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί πάκτωσης και έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων αντεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.
Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Α)Το πρώτο πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την υπεραντοχή του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, και είναι άκρως ψαθυρή. Για να αντιμετωπιστεί, πρέπει να εξασφαλίσουμε την μη διατμητική αστοχία σκυροδέματος. Εν μέρει η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών.
1) Ζητούμενο. Μια μέθοδος όπου το σκυρόδεμα να παραλαμβάνει εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας εντάσεις εφελκυσμού. Β) Δεύτερο πρόβλημα διαφοράς δυναμικού. Κατά την κάμψη των καθ ύψος τοιχωμάτων αναπτύσσονται εντάσεις θλίψης στην μία παρειά και εντάσεις εφελκυσμού στην άλλη παρειά. Όταν οι εντάσεις φθάσουν σε οριακό σημείο επέρχεται αστοχία σε μια συγκεκριμένη περιοχή της διατομής στο κάτω μέρος του τοιχώματος του ισογείου η οποία ονομάζεται κρίσιμη περιοχή αστοχίας στην οποία παρατηρείτε η μέγιστη συγκέντρωση εντάσεων θλίψης και εφελκυσμού. Είναι η περιοχή κάμψης της παρειάς του τοιχώματος όπου διαχωρίζουν την φορά τους οι δυνάμεις εφελκυσμού, σε αριστερόστροφη και δεξιόστροφη κατεύθυνση, και η περιοχή της άλλης παρειάς, όπου συγκρούονται οι θλιπτικές δυνάμεις. Η αντίθεση των δυνάμεων του εφελκυσμού σε αυτή την περιοχή, διαχωρίζει τον κορμό του τοιχώματος σε δύο τμήματα αντίθετης δυναμικής με διαφορά δυναμικού. Η κάτω περιοχή, έχει να παραλάβει μεγαλύτερες εντάσεις λόγο των μεγάλων ροπών που κατεβάζει ο μοχλοβραχίονας του υποστυλώματος, με μικρότερο μήκος συνάφειας από αυτήν του άνω μέρους, που εκτείνεται μέχρι το δώμα με αποτέλεσμα την πρόωρη εξόλκευση του χάλυβα του κάτω μέρους.
2) Ζητούμενο Μια μέθοδος συνεργασίας σκυροδέματος χάλυβα η οποία να μην παρουσιάζει διαφορά δυναμικού.
Γ) Τρίτο πρόβλημα μοχλοβραχίονα.Τα τοιχώματα καθ ύψος, αποτελούν ισχυρούς μοχλοβραχίονες, με υπομόχλιο που εμφανίζεται στο σημείο κάμψης και άρθρωση, ευρισκόμενη στην παρειά του πέλματος θεμελίωσης, που θλίβεται. Η μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος, με τον μηχανισμό της συνάφειας, επιτρέπει στον μοχλοβραχίονα να πολλαπλασιάζει και να κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση, καταπονώντας την διατομή του τοιχώματος. Επίσης οι ροπές που κατεβάζει ένα μεγάλο τοιχώματα σε συνεργασία με την άρθρωση βάσης , είναι αδύνατον να παραληφθούν από την κλασική μέθοδο κατασκευής της πεδιλοδοκού. Ζητούμενο. Μία μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος η οποία να αποτρέπει τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα και τον πολλαπλασιασμό των εντάσεων ροπής.
Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Α) Στην μέθοδο σχεδιασμού το σκυρόδεμα παραλαμβάνει μόνο εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας μόνον εντάσεις εφελκυσμού. Ξέρουμε ότι το σκυρόδεμα αναλαμβάνει 12 φορές μεγαλύτερες εντάσεις θλίψης από ότι εφελκυσμού, και ότι ο χάλυβας διαθέτει υπέρ αντοχές στον εφελκυσμό.
Συμπέρασμα Η απουσία διατμητικής αστοχίας, λόγο της ελεύθερης διέλευσης του τένοντα μέσα από τις διατομές σκυροδέματος του τοιχώματος με την βοήθεια των σωλήνων διόδου, σε συνδυασμό, με την υπεραντοχή του σκυροδέματος σε εντάσεις θλίψης, καθώς και την υπεραντοχή του χάλυβα σε εντάσεις εφελκυσμού, είναι τρις παράγοντες που προσφέρει η νέα μέθοδος οι οποίοι συντελούν σε υπεραντοχές της κατασκευής, με λιγότερο χάλυβα. Διότι με αυτήν την μέθοδο δεν αστοχεί πρόωρα το σκυρόδεμα δίνοντας την δυνατότητα στον χάλυβα να εξαντλήσει τις υπεραντοχές του στον εφελκυσμό. Αποτέλεσμα οικονομία χάλυβα και μεγαλύτερη αντοχή. Το μόνο που πρέπει να υπολογιστεί είναι οι διατομή του σκυροδέματος να έχει τις απαιτούμενες αντοχές προς τις καθοδικές εντάσεις θλίψης και τις ανάλογες αντοχές να παρέχει και ο χάλυβας προς τις ανοδικές εντάσεις ανατροπής.
Β) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού δεν παρουσιάζει διαφορά δυναμικού όπως παρουσιάζεται στον μηχανισμό της συνάφειας. Οι εντάσεις εφαρμόζονται στα άκρα του τένοντα. Στο μεν άνω άκρο εντάσεις θλίψης, προερχόμενες από την ροπή ευστάθειας του μηχανισμού, έναντι των ανοδικών εντάσεων της ροπής ανατροπής της παρειάς του τοιχώματος. Στην κάτω άκρη του τένοντα έχουμε εντάσεις τριβής μεταξύ των σιαγόνων του μηχανισμού πάκτωσης και των πρανών της γεώτρησης. Οι δε εντάσεις εφελκυσμού στην διατομή του τένοντα διαχωρίζουν την φορά τους στο μέσον του μήκους του. Αποτέλεσμα. Καταμερισμός εντάσεων, ισοζύγιο ισορροπίας εντάσεων.
Γ) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού καταργεί τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα ευρισκόμενος καθ ύψος οπότε και τις μεγάλες ροπές που κατεβάζει. Ο μηχανισμός στο άνω άκρο παραλαμβάνει μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργούν την ροπή ανατροπής του τοιχώματος και τον εφελκυσμό στην μια παρειά του, είναι αυτή της ανοδικής δύναμης, και εκτρέποντας αυτήν την στέλνει μέσα στο έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι α) Αφαιρεί εντάσεις από τον φέροντα οργανισμό β) Αφαιρεί εντάσεις από τον τένοντα του μηχανισμού διότι καταργεί τον μηχανισμό δημιουργίας εντάσεων του μοχλοβραχίονα γ) Δεν κατεβάζει ουδεμία ροπή στην βάση.
Πείραμα Μέτρηση ανώτερης επιτάχυνσης .
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Έκανα διάφορα πειράματα μικροκλίμακας με δοκίμιο κλίμακας 1 προς 7, μάζας 900kg με οπλισμό διπλό κάνναβο 5Χ5 cm Φ/1,5mm, με υλικό σκυροδέματος σε μικροκλίμακα . Χρησιμοποίησα Άμμο με τσιμέντο αναλογίας 1 μέρος τσιμέντου 6
μέροι άμμου. Πλάτος ταλάντωσης 0,15m Μετατόπιση 0,30m Πλήρη ταλάντωση 0,60m Συχνώτητα 2 Hz Επιτάχυνση σε ( g ) a=( -(2*π*2)^2 * 0,15 ) / 9.81
a=3,14χ2=6,28χ2=12,56X12,56=157,754X0,15=23,6631/9,81=2,41g φυσικού σεισμού. Δύναμη αδράνειας (F) ισόγειο F=m.α 450 Χ 23,663= 10648 Newton ή 10,65 kN.
πρώτος όροφος 450 Χ 23,663= 10648 Newton ή 10,65 kN.
Σύνολο δύναμης F ( Αδράνεια ) 10,65 + 10,65 = 21,3 kN
Ροπή Αδράνειας
Δύναμη Χ Ύψος ^2
Ισόγειο 10,65Χ0,67Χ0,67= 4,8 kN
Πρώτος όροφος 10,65Χ1,35Χ1,35 = 19,4 kN
Σύνολο Ροπή Αδράνειας 4,8+19,4 = 24,2 Kn
Ο όρος μέτρηση μπορεί να σημαίνει είτε απαρίθμηση με χρήση των φυσικών αριθμών, είτε σύγκριση της ποσότητας κάποιου φυσικού μεγέθους με ένα πρότυπο, δηλαδή σύγκριση με κάποια σταθερή ποσότητα του ίδιου φυσικού μεγέθους. Δηλαδή μέτρησα τις ζημιές στο ίδιο φυσικού μεγέθους σεισμικό δοκίμιο σε δύο φάσεις. Κατ αρχήν όταν αυτό έφερε την ευρεσιτεχνία μου, https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q και κατόπιν τις ζημιές που έπαθε χωρίς την ευρεσιτεχνία μου https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE Αυτά είναι συγκρίσιμα ομοιογενή φυσικά Γίνονται για να συγκριθεί η μέθοδος σχεδιασμού της ευρεσιτεχνίας με αυτήν του σημερινού αντισεισμικού σχεδιασμού. Τα αποτελέσματα της σύγκρισης είναι εμφανή προς το τέλος αυτού του βίντεο το οποίο περιλαμβάνει και τα δύο πειράματα δίπλα δίπλα στην οθόνη ώστε να συγκρίνετε τις δύο μεθόδους μαζί προς όλες τις μετρήσεις. ( μέτρηση ζημιών, επιτάχυνσης κ.λ.π )
https://www.youtube.com/watch?v=zhkU...61hGQa_OO5W_nQ
Ιστοσελίδα πειραμάτων https://www.youtube.com/channel/UCZa...e_polymer=true
Απάντηση με παράθεση
  #133  
Παλιά 24-05-19, 21:23
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Πλήρη ακαμψία. Στα πειράματα, Μπορούσα να κάνω υποστυλώματα μικρής διατομής και έναν ακόμη όροφο. Τότε θα υπήρχε και η ελαστικότητα Αλλά. Αυτό που θα πω θέλω να το προσέξετε. Έχω πει από την αρχή ότι η αμφίπλευρη πάκτωση ενός επιμήκους τοιχώματος, δουλεύει καλύτερα από ότι μια κεντρική πάκτωση στον πυρήνα της διατομής ενός μικρού και τετράγωνου υποστυλώματος. Ο λόγος είναι ότι καταργώ τον μοχλοβραχίονα καθ ύψος λόγο του ότι αναλαμβάνω τις ανοδικές εντάσεις τις στροφή του τοιχώματος από το δώμα, και μειώνω τις εντάσεις του οριζόντιου μοχλοβραχίονα, όσο ο ένας τένοντας απομακρύνεται από τον άλλο. Για τον λόγο αυτό σχεδίασα άκαμπτα. Ήταν επιλογή μου αντί στηθαίο να κατασκευάσω ανεστραμμένη μεγάλη δοκό στο δώμα. Ήταν επιλογή μου να κατασκευάσω γωνιακά τοιχώματα. Φυσικά μπορείτε να σχεδιάσετε κατ αυτόν τον τρόπο και εσείς. Άλλωστε αυτό κάνει και ο πλήρης αντισεισμικός σχεδιασμός. Ποιο είναι όμως το πρόβλημα το δικό σας αν σχεδιάσετε άκαμπτα. Για ένα διώροφο κανένα πρόβλημα. Για μία άκαμπτη υψίκορμη κατασκευή υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Γιατί? Όπως σωστά είπες τα άκαμπτα ανατρέπονται ποιο εύκολα. Τα υψίκορμα άκαμπτα ακόμα ευκολότερα. Όταν ένα υψίκορμο άκαμπτο κτίριο πάει να ανατραπεί, υπάρχει ανάκληση όλου του εμβαδού της κοιτόστρωσης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάσει η κατασκευή μέρος από την στήριξη του εδάφους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα στατικά φορτία να δημιουργούν μεγάλες αντίρροπες ροπές προς την ροπή ανατροπής. Αυτές οι εντάσεις σπάνε την άκαμπτη κατασκευή στα πρέκια. Αυτό πάω να πιάσω Προσπαθώ να σταματήσω την στροφή της άκαμπτης κατασκευής. Αν προσέξεις την αστοχία στο πείραμα στον κόμβο θα δεις ότι ο κόμβος έχει και οριζόντια και κατακόρυφη αστοχία. Η οριζόντια αστοχία προέρχεται από κρουστικές μετατοπίσεις, και η κατακόρυφη από αστήρικτες κατακόρυφες συνιστώσες. Αυτά όταν σχεδιάζουμε άκαμπτα. Για ελαστική σχεδίαση καμία προένταση στην διατομή. Ένα ελατήριο στο δώμα μεταξύ περικοχλίου και δώματος είναι ή άλλη μέθοδος σχεδιασμού https://www.youtube.com/watch?v=sZkC...XBWtV_mz7HStsw

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 24-05-19 στις 21:29
Απάντηση με παράθεση
  #134  
Παλιά 23-06-19, 16:28
befaios Ο χρήστης befaios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 10-01-22 17:42
Θα ήθελα να κάνω μια παρέμβαση όσον αναφορά την όποια επιτυχία στην αντισεισμικότητα.
Έστω ότι ο άνθρωπος βρήκε την μέθοδο όπου δεν καταστρέφονται τα κτίρια από σεισμό.
Από εκεί και πέρα τι, όλα είναι τέλεια...;
Για μένα όχι, μιας και στις περισσότερες πόλεις του κόσμου η δόμηση είναι παράλογη και άρρωστη.
Όταν λοιπόν ο άνθρωπος δεν έχει ωριμάσει έτσι ώστε να φτιάξει σωστές, βιώσιμες πόλεις όπου τα κτίρια θα έχουν το ύψος και την απόσταση που πρέπει, δεν γίνεται να του αποβεί σε καλό η όποια επιτυχία στο ανόητο κτίσιμο που ενεργεί.
Η Αθήνα λογικά θέλει ισοπέδωμα και φτιάξιμο από την αρχή π.χ.
Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως ο Θεός μας αφήνει να μην ξέρουμε γιατί συγγνώμη αλλά να ξέρω ότι ο Βύρωνας π.χ. είναι αυτό που είναι και θα είναι για πάντα έτσι, δεν είναι και το ποιό ευχάριστο συναίσθημα.
Οπότε όλα βαίνουν καλώς και καλό θα ήταν πρώτα να αλλάξει η νοοτροπία παρά να έχουμε αιώνια κτίρια, αιώνιες πόλεις, αιωνίως για φτίσιμο.

Απλώς τροφή για σκέψη, φιλικά.
Απάντηση με παράθεση
  #135  
Παλιά 23-06-19, 19:39
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Αρχική Δημοσίευση από befaios Εμφάνιση μηνυμάτων
Θα ήθελα να κάνω μια παρέμβαση όσον αναφορά την όποια επιτυχία στην αντισεισμικότητα.
Έστω ότι ο άνθρωπος βρήκε την μέθοδο όπου δεν καταστρέφονται τα κτίρια από σεισμό.
Από εκεί και πέρα τι, όλα είναι τέλεια...;
Για μένα όχι, μιας και στις περισσότερες πόλεις του κόσμου η δόμηση είναι παράλογη και άρρωστη.
Όταν λοιπόν ο άνθρωπος δεν έχει ωριμάσει έτσι ώστε να φτιάξει σωστές, βιώσιμες πόλεις όπου τα κτίρια θα έχουν το ύψος και την απόσταση που πρέπει, δεν γίνεται να του αποβεί σε καλό η όποια επιτυχία στο ανόητο κτίσιμο που ενεργεί.
Η Αθήνα λογικά θέλει ισοπέδωμα και φτιάξιμο από την αρχή π.χ.
Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως ο Θεός μας αφήνει να μην ξέρουμε γιατί συγγνώμη αλλά να ξέρω ότι ο Βύρωνας π.χ. είναι αυτό που είναι και θα είναι για πάντα έτσι, δεν είναι και το ποιό ευχάριστο συναίσθημα.
Οπότε όλα βαίνουν καλώς και καλό θα ήταν πρώτα να αλλάξει η νοοτροπία παρά να έχουμε αιώνια κτίρια, αιώνιες πόλεις, αιωνίως για φτίσιμο.

Απλώς τροφή για σκέψη, φιλικά.
Έχεις απόλυτο δίκαιο!
Θα το έλεγα η σαρδελοποίηση των κατασκευών.
Εγώ απλά προσπαθώ να βελτιώσω με την έρευνά μου την αντισεισμικότητα και όχι τον ρυμοτομικό σχεδιασμό.
Το πάρα κάτω άρθρο μου δημοσιεύθηκε στο συνδρομιτικό τεύχος του Ιουνίου στο τεχνικό επιστημονικό περιοδικό αναφοράς < Σύγχρονη τεχνική επιθεώρηση. >

ΕΦΑΡΜΟΣΜΈΝΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΏΝ
Συγγραφέας Ιωάννης Λυμπέρης
Ανεξάρτητος ερευνητής της αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.
Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης . Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.
Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.
Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με μια συνεχή έλξη των παρειών των τοιχωμάτων της κατασκευής προς το έδαφος και του εδάφους προς τα τοιχώματα ενώνοντας τα δύο μέρη σε ένα σώμα. Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί πάκτωσης και έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων αντεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.
Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Α)Το πρώτο πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την υπεραντοχή του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, και είναι άκρως ψαθυρή. Για να αντιμετωπιστεί, πρέπει να εξασφαλίσουμε την μη διατμητική αστοχία σκυροδέματος. Εν μέρει η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών.
1) Ζητούμενο. Μια μέθοδος όπου το σκυρόδεμα να παραλαμβάνει εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας εντάσεις εφελκυσμού. Β) Δεύτερο πρόβλημα διαφοράς δυναμικού. Κατά την κάμψη των καθ ύψος τοιχωμάτων αναπτύσσονται εντάσεις θλίψης στην μία παρειά και εντάσεις εφελκυσμού στην άλλη παρειά. Όταν οι εντάσεις φθάσουν σε οριακό σημείο επέρχεται αστοχία σε μια συγκεκριμένη περιοχή της διατομής στο κάτω μέρος του τοιχώματος του ισογείου η οποία ονομάζεται κρίσιμη περιοχή αστοχίας στην οποία παρατηρείτε η μέγιστη συγκέντρωση εντάσεων θλίψης και εφελκυσμού. Είναι η περιοχή κάμψης της παρειάς του τοιχώματος όπου διαχωρίζουν την φορά τους οι δυνάμεις εφελκυσμού, σε αριστερόστροφη και δεξιόστροφη κατεύθυνση, και η περιοχή της άλλης παρειάς, όπου συγκρούονται οι θλιπτικές δυνάμεις. Η αντίθεση των δυνάμεων του εφελκυσμού σε αυτή την περιοχή, διαχωρίζει τον κορμό του τοιχώματος σε δύο τμήματα αντίθετης δυναμικής με διαφορά δυναμικού. Η κάτω περιοχή, έχει να παραλάβει μεγαλύτερες εντάσεις λόγο των μεγάλων ροπών που κατεβάζει ο μοχλοβραχίονας του υποστυλώματος, με μικρότερο μήκος συνάφειας από αυτήν του άνω μέρους, που εκτείνεται μέχρι το δώμα με αποτέλεσμα την πρόωρη εξόλκευση του χάλυβα του κάτω μέρους.
2) Ζητούμενο Μια μέθοδος συνεργασίας σκυροδέματος χάλυβα η οποία να μην παρουσιάζει διαφορά δυναμικού.
Γ) Τρίτο πρόβλημα μοχλοβραχίονα.Τα τοιχώματα καθ ύψος, αποτελούν ισχυρούς μοχλοβραχίονες, με υπομόχλιο που εμφανίζεται στο σημείο κάμψης και άρθρωση, ευρισκόμενη στην παρειά του πέλματος θεμελίωσης, που θλίβεται. Η μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος, με τον μηχανισμό της συνάφειας, επιτρέπει στον μοχλοβραχίονα να πολλαπλασιάζει και να κατεβάζει μεγάλες ροπές στην βάση, καταπονώντας την διατομή του τοιχώματος. Επίσης οι ροπές που κατεβάζει ένα μεγάλο τοιχώματα σε συνεργασία με την άρθρωση βάσης , είναι αδύνατον να παραληφθούν από την κλασική μέθοδο κατασκευής της πεδιλοδοκού. Ζητούμενο. Μία μέθοδος όπλισης του σκυροδέματος η οποία να αποτρέπει τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα και τον πολλαπλασιασμό των εντάσεων ροπής.
Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Α) Στην μέθοδο σχεδιασμού το σκυρόδεμα παραλαμβάνει μόνο εντάσεις θλίψης και ο χάλυβας μόνον εντάσεις εφελκυσμού. Ξέρουμε ότι το σκυρόδεμα αναλαμβάνει 12 φορές μεγαλύτερες εντάσεις θλίψης από ότι εφελκυσμού, και ότι ο χάλυβας διαθέτει υπέρ αντοχές στον εφελκυσμό.
Συμπέρασμα Η απουσία διατμητικής αστοχίας, λόγο της ελεύθερης διέλευσης του τένοντα μέσα από τις διατομές σκυροδέματος του τοιχώματος με την βοήθεια των σωλήνων διόδου, σε συνδυασμό, με την υπεραντοχή του σκυροδέματος σε εντάσεις θλίψης, καθώς και την υπεραντοχή του χάλυβα σε εντάσεις εφελκυσμού, είναι τρις παράγοντες που προσφέρει η νέα μέθοδος οι οποίοι συντελούν σε υπεραντοχές της κατασκευής, με λιγότερο χάλυβα. Διότι με αυτήν την μέθοδο δεν αστοχεί πρόωρα το σκυρόδεμα δίνοντας την δυνατότητα στον χάλυβα να εξαντλήσει τις υπεραντοχές του στον εφελκυσμό. Αποτέλεσμα οικονομία χάλυβα και μεγαλύτερη αντοχή. Το μόνο που πρέπει να υπολογιστεί είναι οι διατομή του σκυροδέματος να έχει τις απαιτούμενες αντοχές προς τις καθοδικές εντάσεις θλίψης και τις ανάλογες αντοχές να παρέχει και ο χάλυβας προς τις ανοδικές εντάσεις ανατροπής.
Β) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού δεν παρουσιάζει διαφορά δυναμικού όπως παρουσιάζεται στον μηχανισμό της συνάφειας. Οι εντάσεις εφαρμόζονται στα άκρα του τένοντα. Στο μεν άνω άκρο εντάσεις θλίψης, προερχόμενες από την ροπή ευστάθειας του μηχανισμού, έναντι των ανοδικών εντάσεων της ροπής ανατροπής της παρειάς του τοιχώματος. Στην κάτω άκρη του τένοντα έχουμε εντάσεις τριβής μεταξύ των σιαγόνων του μηχανισμού πάκτωσης και των πρανών της γεώτρησης. Οι δε εντάσεις εφελκυσμού στην διατομή του τένοντα διαχωρίζουν την φορά τους στο μέσον του μήκους του. Αποτέλεσμα. Καταμερισμός εντάσεων, ισοζύγιο ισορροπίας εντάσεων.
Γ) Η νέα μέθοδος σχεδιασμού καταργεί τον μηχανισμό του μοχλοβραχίονα ευρισκόμενος καθ ύψος οπότε και τις μεγάλες ροπές που κατεβάζει. Ο μηχανισμός στο άνω άκρο παραλαμβάνει μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργούν την ροπή ανατροπής του τοιχώματος και τον εφελκυσμό στην μια παρειά του, είναι αυτή της ανοδικής δύναμης, και εκτρέποντας αυτήν την στέλνει μέσα στο έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι α) Αφαιρεί εντάσεις από τον φέροντα οργανισμό β) Αφαιρεί εντάσεις από τον τένοντα του μηχανισμού διότι καταργεί τον μηχανισμό δημιουργίας εντάσεων του μοχλοβραχίονα γ) Δεν κατεβάζει ουδεμία ροπή στην βάση.
Πείραμα Μέτρηση ανώτερης επιτάχυνσης .
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Έκανα διάφορα πειράματα μικροκλίμακας με δοκίμιο κλίμακας 1 προς 7, μάζας 900kg με οπλισμό διπλό κάνναβο 5Χ5 cm Φ/1,5mm, με υλικό σκυροδέματος σε μικροκλίμακα . Χρησιμοποίησα Άμμο με τσιμέντο αναλογίας 1 μέρος τσιμέντου 6
μέροι άμμου. Πλάτος ταλάντωσης 0,15m Μετατόπιση 0,30m Πλήρη ταλάντωση 0,60m Συχνώτητα 2 Hz Επιτάχυνση σε ( g ) a=( -(2*π*2)^2 * 0,15 ) / 9.81
a=3,14χ2=6,28χ2=12,56X12,56=157,754X0,15=23,6631/9,81=2,41g φυσικού σεισμού. Δύναμη αδράνειας (F) ισόγειο F=m.α 450 Χ 23,663= 10648 Newton ή 10,65 kN.
πρώτος όροφος 450 Χ 23,663= 10648 Newton ή 10,65 kN.
Σύνολο δύναμης F ( Αδράνεια ) 10,65 + 10,65 = 21,3 kN
Ροπή Αδράνειας
Δύναμη Χ Ύψος ^2
Ισόγειο 10,65Χ0,67Χ0,67= 4,8 kN
Πρώτος όροφος 10,65Χ1,35Χ1,35 = 19,4 kN
Σύνολο Ροπή Αδράνειας 4,8+19,4 = 24,2 Kn
Ο όρος μέτρηση μπορεί να σημαίνει είτε απαρίθμηση με χρήση των φυσικών αριθμών, είτε σύγκριση της ποσότητας κάποιου φυσικού μεγέθους με ένα πρότυπο, δηλαδή σύγκριση με κάποια σταθερή ποσότητα του ίδιου φυσικού μεγέθους. Δηλαδή μέτρησα τις ζημιές στο ίδιο φυσικού μεγέθους σεισμικό δοκίμιο σε δύο φάσεις. Κατ αρχήν όταν αυτό έφερε την ευρεσιτεχνία μου, https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q και κατόπιν τις ζημιές που έπαθε χωρίς την ευρεσιτεχνία μου https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE Αυτά είναι συγκρίσιμα ομοιογενή φυσικά Γίνονται για να συγκριθεί η μέθοδος σχεδιασμού της ευρεσιτεχνίας με αυτήν του σημερινού αντισεισμικού σχεδιασμού. Τα αποτελέσματα της σύγκρισης είναι εμφανή προς το τέλος αυτού του βίντεο το οποίο περιλαμβάνει και τα δύο πειράματα δίπλα δίπλα στην οθόνη ώστε να συγκρίνετε τις δύο μεθόδους μαζί προς όλες τις μετρήσεις. ( μέτρηση ζημιών, επιτάχυνσης κ.λ.π )
https://www.youtube.com/watch?v=zhkU...61hGQa_OO5W_nQ
Ιστοσελίδα πειραμάτων https://www.youtube.com/channel/UCZa...e_polymer=true
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 01:01.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.