Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Πολιτιστικά > Λογοτεχνία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #31  
Παλιά 19-11-07, 22:06
elbereth Ο χρήστης elbereth δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 19-10-12 17:14
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
<< θα έπρεπε να γράψει ένα βιβλίο που είναι απλά περιπέτεια, χωρίς κοινωνικό νόημα,>>

υπάρχει και κοινωνικό νόημα στη συγκεκριμένη περίπτωση; Μακάρι να είχε κοινωνικό νόημα.

<<Όταν αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο στην πραγματική τους ζωή, τί θα κάνουν; Θα κλείσουν τα μάτια;>>

Μα για αυτό υπάρχουν οι νόμοι, για την προστασία των παιδιών. Το κράτος αλλά και η κοινωνία έχουν αρκετά σαφείς αντιλήψεις για το τι μπορούν να δουν τα παιδιά όσο είναι μικρά.
Απάντηση με παράθεση
  #32  
Παλιά 19-11-07, 22:07
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
ο κάθε ...τέχνης κατ' ευφημισμόν καλλιτέχνης και λογοτέχνης μπορεί να γράφει ό,τι μα ό,τι θέλει. Από εκεί και πέρα ας κριθεί από τους αναγνώστες, το πόσο δημιουργεί αδιέξοδα (τάχαμου αναλύοντας την πραγματικότητα) ή επιλύει τα προβλήματα οπότε είναι και ''ψυχαγωγικό και ωφέλιμο''. Και η αφετηρία μου είναι παράλληλη αυτό της τροφής, καθώς το διάβασμα, είναι η τροφή του νου (μερικές φορές και του συναισθήματος). Θα έτρωγες κάτι ανούσιο; μη ωφέλιμο; βλαβερό στην υγεία, εν επιγνώσει;

...κι αν αυτό γίνεται στην καθημερινότητα, επανερχόμαστε στο: όλα μας επιτρέπονται... αλλά ΔΕΝ μας συμφέρουν τα πάντα.

Αυτό που προσωπικά θα ήθελα να δείξω στα παιδιά μου είναι να εκμαιεύουν το καλό, από τα πάντα. Το καλό ως παράδειγμα προς μίμηση και το κακό ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Όλα προς όφελος, κάτι σαν ''φιλοσοφική λίθος'' που μετατρέπει το αγενές σε ευγενές κλπ.

...και τέλος, το καλλιτέχνης και φιλόλογος είναι χάρισμα και δεν επισυνάπτεται στον πρώτο τυχόντα που πιάσει την πέννα (ή το πληκτρολόγιο). Τίτλος που κατακτιέται. Χάρισμα που προοδεύει τον άνθρωπο. Συγγραφέα και αναγνώστη στον ίδιο δρόμο, ορθά προσανατολισμένο.
Απάντηση με παράθεση
  #33  
Παλιά 19-11-07, 22:11
Το avatar του χρήστη teo64x
teo64x Ο χρήστης teo64x δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 27-05-08 15:49
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από elbereth Εμφάνιση μηνυμάτων
υπάρχει και κοινωνικό νόημα στη συγκεκριμένη περίπτωση; Μακάρι να είχε κοινωνικό νόημα.
Σ' αυτό δε μπορώ να απαντήσω γιατί πρώτον δεν έχω διαβάσει το 6ο και το 7ο βιβλίο και δεύτερον γιατί θα ανοίγαμε μια μεγάλη συζήτηση του τύπου ("αυτό δεν είναι αξιοσημείωτο κοινωνικό μήνυμα;", "όχι, δεν είναι", "γιατί;", κλπ.).

Αρχική Δημοσίευση από elbereth Εμφάνιση μηνυμάτων
Μα για αυτό υπάρχουν οι νόμοι, για την προστασία των παιδιών. Το κράτος αλλά και η κοινωνία έχουν αρκετά σαφείς αντιλήψεις για το τι μπορούν να δουν τα παιδιά όσο είναι μικρά.
Άρα οι νόμοι οφείλουν να προστατεύσουν τα παιδιά από τα "ακατάλληλα" γι' αυτά θέματα, επομένως ο συγγραφέας μπορεί να είναι ελεύθερος να γράψει αυτό που θέλει, χωρίς να νοιάζεται για το αν θα το διαβάσουν παιδιά (αφού αυτό είναι δουλειά των νόμων και όχι του ίδιου).
__________________
http://www.musicwave.gr/tc64/Scent of the sea, before the waking of the world...
Brings me to thee, into the blue memory...
Απάντηση με παράθεση
  #34  
Παλιά 19-11-07, 22:31
Το avatar του χρήστη teo64x
teo64x Ο χρήστης teo64x δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 27-05-08 15:49
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
το λες και μόνος σου Θοδωρή... καλλιτέχνης
Καλώς ή κακώς, δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως κριτήριο για το αν κάποιος είναι καλλιτέχνης το αν "μας αρέσουν" ή όχι οι ιδέες του. Οι ιδέες της Ρόουλινγκ είναι γραμμένες στα βιβλία της και αυτό αρκεί για να είναι τα έργα της έργα τέχνης.

Η έκφραση των ιδεών της συγγραφέως με τη χρήση γραπτού λόγου αποτελεί από μόνη της τέχνη, χωρίς κανένα επιπλέον αισθητικό ή άλλο κριτήριο. Η "ποιότητα" της τέχνης είναι ένα άλλο θέμα, άσχετο του αν η συγγραφέας μπορεί να θεωρείται ή όχι καλλιτέχνις.
__________________
http://www.musicwave.gr/tc64/Scent of the sea, before the waking of the world...
Brings me to thee, into the blue memory...
Απάντηση με παράθεση
  #35  
Παλιά 19-11-07, 23:55
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
νομίζεις Θοδωρή ότι είναι υποκειμενική η κρίση; ...εμένα προσωπικά αν μου αρέσουν; δεν δίνει κανείς σημασία και πραγματικά δεν έχει, ούτε καν την αναφέρω (απότι πρόσεξες). Συζήτηση κάνουμε και θεωρώ καλό ερέθισμα στην διάκριση του ωφέλιμου, σε ό,τι άπτεται τα κοινωνικά, συμπεριλαμβανομένων και τα βιβλία.

Το θέμα μου είναι η αντικειμενικότητα και γιαυτήν μιλάω, όπου η πρόοδος, το ψυχικά ωφέλιμο είναι πέραν υποκειμενικότητας, ΚΑΛΟ. Νομίζω πως αν θεωρηθεί ως τροφή, (που είναι τροφή ανωτέρου επιπέδου) θα αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη διάκριση και δεν θα την υπερασπίζετε ως τόσο αθώα...

Τέλος πάντων. Η ερώτηση παραμένει και στους υποψήφιους αναγνώστες αλλά και σε αυτούς που επέλεξαν να το διαβάσουν. Προσφέρει, την ευεργετική, παιδαγωγική εισροή ενέργειας στον κόσμο. Την καλοκάγαθη; που προάγει τις διαπροσωπικές σχέσεις αγάπης προσώπων; ειρήνης; ελευθερίας; ιδανικών που διψούν οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά;

...τώρα, αλήθεια, το ποσοστό αναγνωστών κάνει τον συγγραφέα καλλιτέχνη; ή ο σοφός και η αποδοχή του, είναι πάνω από το 1% ;

μου θυμίζει κάτι από τον τρελλό (αν θυμάμαι καλά) του Χαλίλ Γκιμπράν.

Μια μάγισσα, έριξε τη νύχτα, κάποιες σταγόνες στο μοναδικό πηγάδι που έπινε ένα χωρηό. Το πρωί, όποιος έπινε, τρελλαινόταν. Είχαν πιει σχεδόν όλοι μέχρι το απόγευμα, εκτός από τον βασιληά και τον πρώτο αυλικό του.

Συζητούσαν λοιπόν μεταξύ τους και στενοχωριόντουσαν γιατί είχαν για βασιληά έναν τρελό... έως ότου ήπιαν κι αυτοί νερό από το πηγάδι, οπότε όλοι μαζί ευχαρίστησαν το Θεό, γιατί ο βασιληάς και ο πρώτος αυλικός, επανήλθαν επιτέλους στα συγκαλά τους
Απάντηση με παράθεση
  #36  
Παλιά 20-11-07, 00:16
Το avatar του χρήστη teo64x
teo64x Ο χρήστης teo64x δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 27-05-08 15:49
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
νΤο θέμα μου είναι η αντικειμενικότητα και γιαυτήν μιλάω, όπου η πρόοδος, το ψυχικά ωφέλιμο είναι πέραν υποκειμενικότητας, ΚΑΛΟ. Νομίζω πως αν θεωρηθεί ως τροφή, (που είναι τροφή ανωτέρου επιπέδου) θα αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη διάκριση και δεν θα την υπερασπίζετε ως τόσο αθώα...
Είναι δύσκολο να σου απαντήσω χωρίς να βγω από το θέμα, αλλά κάνεις δύο λάθη στο συλλογισμό σου:
1. Θεωρείς ως αφετηρία σου το ότι τα εν λόγω βιβλία είναι μη "ψυχικά ωφέλιμα", πράγμα που είναι από μόνο του μία μεγάλη κουβέντα. Προσωπικά πιστεύω ότι ειλικρινή βιβλία με ρεαλιστικούς χαρακτήρες είναι περισσότερο "ψυχικά ωφέλιμα" από αντίστοιχα με εξιδανικευμένους χαρακτήρες και καταστάσεις, που ένας άνθρωπος δε θα συναντήσει ποτέ στη ζωή του.
2. Το ψυχικά ωφέλιμο (όπως το ορίζεις εσύ) είναι καλό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάτι που δεν είναι ψυχικά ωφέλιμο (πάντα με αυτό που θεωρώ σαν δικό σου ορισμό) δεν είναι καλό.

Τέλος πάντων. Η ερώτηση παραμένει και στους υποψήφιους αναγνώστες αλλά και σε αυτούς που επέλεξαν να το διαβάσουν. Προσφέρει, την ευεργετική, παιδαγωγική εισροή ενέργειας στον κόσμο. Την καλοκάγαθη; που προάγει τις διαπροσωπικές σχέσεις αγάπης προσώπων; ειρήνης; ελευθερίας; ιδανικών που διψούν οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά;
Δεν προάγει για παράδειγμα την ελευθερία; Διάβασες με προσοχή το 5ο βιβλίο;

Ας μην τσιμπήσω όμως σε αυτό το σημείο. Ο χαρακτήρας ενός έργου τέχνης (ή ενός έργου γενικά) δεν είναι ούτε κατά διάνοια απαραίτητα ηθικοπλαστικός. Αν ήταν έτσι, μπορώ να σου παραθέσω μία μεγάλη λίστα με παραδείγματα έργων μεγάλων καλλιτεχνών, που όμως δεν είναι ηθικοπλαστικά (αφού δεν προάγουν τίποτα από αυτά που ανέφερες), άρα με αυτή την έννοια δε θα μπορούσαν να θεωρούνται τέχνη.

...τώρα, αλήθεια, το ποσοστό αναγνωστών κάνει τον συγγραφέα καλλιτέχνη; ή ο σοφός και η αποδοχή του, είναι πάνω από το 1% ;
Όχι. Και κανείς να μη διάβαζε τα έργα της Ρόουλινγκ, από τη στιγμή που επέλεξε και χρησιμοποίησε έναν τρόπο έκφρασης, αυτομάτως μιλάμε για έργα τέχνης.
__________________
http://www.musicwave.gr/tc64/Scent of the sea, before the waking of the world...
Brings me to thee, into the blue memory...
Απάντηση με παράθεση
  #37  
Παλιά 20-11-07, 00:46
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
...σας αρέσει εσένα και τον Δημήτρη (που υπερσυμπαθείς και καλά κάνεις) να λέτε συχνά πυκνά την φράση
κάνεις λάθος στον συλλογισμό σου
, υποτιμώντας τον συζητητή σας. Δεν με πειράζει προσωπικά, σεβαστή η γνώμη. Αλλά στο προκείμενο, παραθέτω το quote που για κάποιον λόγο προσπέρασες ...
Αυτό που προσωπικά θα ήθελα να δείξω στα παιδιά μου είναι να εκμαιεύουν το καλό, από τα πάντα. Το καλό ως παράδειγμα προς μίμηση και το κακό ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Όλα προς όφελος, κάτι σαν ''φιλοσοφική λίθος'' που μετατρέπει το αγενές σε ευγενές κλπ.
αλλάζει η γνώμη σου για την γνώμη μου περί ψυχικής ωφέλειας; ΑΛΛΑ! μην μου πεις πως δεν μετράει η πρόθεση ...ότι αν κάποιο παιδί ζητούσε από τον πατέρα του ψωμί, θα του έδινε πέτρα; κλπ αγιογραφικά. Τροφή είναι.

Η δε παιδαγωγική και ηθοπλαστική Ορθοδοξία, απευθυνόμενη μάλιστα σε μας (ως ελληνορθόδοξη παιδεία) δεν είναι καθόλου άπιαστη και εξαδινικευμένη. Απόδειξη (ή ένδειξη) οι μυριάδες άγιοι. κι είναι στενάχωρο να έχεις τη δυνατότητα να παρέχεις στο παιδί σου, ουράνια και γλυκειά τροφή και κάποιος να σου το ταϊζει ξυλοκέρατα
Απάντηση με παράθεση
  #38  
Παλιά 20-11-07, 00:52
Το avatar του χρήστη teo64x
teo64x Ο χρήστης teo64x δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 27-05-08 15:49
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Μα ένα μυθιστόρημα δεν είναι ούτε σχολικό, ούτε εκπαιδευτικό, ούτε θρησκευτικό βιβλίο.

Φυσικά μπορείς να αναζητάς το ωφέλιμο ηθικοπλαστικό, το οποίο μπορεί να είναι "καλό" αλλά δε σημαίνει ούτε το ότι το μη ωφέλιμο δεν είναι τέχνη ούτε ότι δεν είναι "καλό".

Από εκεί και πέρα όμως, για να μη μπλεχτώ σε μία μεγαλύτερη συζήτηση, δέχομαι ότι τα βιβλία του Χάρι Πότερ δεν είναι ηθικοπλαστικά. Η ερώτησή μου είναι: Και τί μ' αυτό;
__________________
http://www.musicwave.gr/tc64/Scent of the sea, before the waking of the world...
Brings me to thee, into the blue memory...
Απάντηση με παράθεση
  #39  
Παλιά 20-11-07, 01:23
Το avatar του χρήστη mystakid
mystakid Ο χρήστης mystakid δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 15-02-24 21:42
Φύλο: Άντρας
και τι μ' αυτό και τι με κείνο... και προχωράμε, θέτοντας ΑΝ ΘΕΛΕΙ κάποιος υπόψην του τα περί AIDS και της πνευματικής του αναγωγής. Έτσι, ο καθένας εκτελεί την εργασία του με χαρά (καθώς έχει και όφελος) στο τι εισάγει στον κόσμο του, αλλά και όλων μας... δλδ αρά ή χαρά... σύμφωνα με την διάκρισή του στο τι είναι καλό και τι κακό... οπότε, επαναλαμβάνω με το quote:

Προσφέρει, την ευεργετική, παιδαγωγική εισροή ενέργειας στον κόσμο. Την καλοκάγαθη; που προάγει τις διαπροσωπικές σχέσεις αγάπης προσώπων; ειρήνης; ελευθερίας; ιδανικών που διψούν οι άνθρωποι και κυρίως τα παιδιά;
απάντησες όχι και συμφωνούμε στο όχι, όχι όμως και στο τι μ' αυτό. Όλα έχουν κάποια αναλογική επίπτωση στον κόσμο μας και καλό κοινωνικά, είναι να μην αδιαφορούμε, όπως κάποιος που εκπέμπει καυσαέρια πέραν του μέτρου, δεν κάνει κακό ΜΟΝΟ στον εαυτό του, αλλά και στο σύνολο. Τώρα, το πως θεωρεί ο καθένας την καλύτερη αντιμετώπιση, (σε θέματα σαν κι αυτό, που δεν έχουν θεσπιστεί ανάλογοι νόμοι) επαφίεται στην σχετική του ευαισθησία και εμπειρία στον πνευματικό αγώνα.

ΥΓ. μην με ψάξεις σε συγκεντρώσεις με πλακάτ ενάντιά του... ή να μαζεύω ξύλα για την πυρά... φυσικά και δεν θα με δεις

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 20-11-07 στις 01:36
Απάντηση με παράθεση
  #40  
Παλιά 20-11-07, 13:04
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από elbereth Εμφάνιση μηνυμάτων
υπάρχει και κοινωνικό νόημα στη συγκεκριμένη περίπτωση; Μακάρι να είχε κοινωνικό νόημα.
Έχει το νόημα του συνεχούς αγώνα ενάντια στο κακό, παρά τα όποια προβλήματα έχουν οι "καλοί" ήρωες. Εμφανίζει ως αρετές το θάρρος, την απόκτηση γνώσης, την αυτοθυσία, τη φιλία, τη συνεχή προσπάθεια να ξεπεράσουν τις αδυναμίες τους κλπ.

Είναι προσωπική άποψη του καθενός το κατά πόσο όντως πετυχαίνει η συγγραφέας να μεταδώσει αυτές τις "αρετές" στο βιβλίο με τρόπο απλό και κατανοητό ή απλά τα μπλέκει απίστευτα ώστε τελικά αυτές να χάνονται μέσα στα προβλήματα των ηρώων.

Αυτό που νομίζω όμως ότι μπορεί να γίνει δεκτό είναι ότι δεν επικροτεί τα αντίθετα, δηλαδή τη δειλία, την άγνοια, τον εγωισμό, το μίσος, κλπ. Τελικά οι κακοί (όπως αναμενόταν) χάνουν και οι καλοί κερδίζουν. Για να μην υπάρχει μάλιστα και κάποια αμφιβολία (ίσως σε αναγνώστες που θέλουν κάπως πιο μασημένη τροφή; ), αναφέρεται ρητά πως ο κακός δεν καταλαβαίνει τίποτα από αγάπη, φιλία, συμπόνοια, κλπ, τα θεωρεί ανάξια λόγου μέσα στην υπεροψία του και τελικά αυτό είναι που οδηγεί στην πτώση του.

Για μένα αυτά λίγο πολύ περιγράφουν το "κοινωνικό νόημα" του βιβλίου, στην περίπτωση που ντε και καλά πρέπει να έχει κάποιο

Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Αυτό που προσωπικά θα ήθελα να δείξω στα παιδιά μου είναι να εκμαιεύουν το καλό, από τα πάντα. Το καλό ως παράδειγμα προς μίμηση και το κακό ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Όλα προς όφελος, κάτι σαν ''φιλοσοφική λίθος'' που μετατρέπει το αγενές σε ευγενές κλπ.
Αρχική Δημοσίευση από mystakid Εμφάνιση μηνυμάτων
Η ερώτηση παραμένει και στους υποψήφιους αναγνώστες αλλά και σε αυτούς που επέλεξαν να το διαβάσουν. Προσφέρει, την ευεργετική, παιδαγωγική εισροή ενέργειας στον κόσμο. Την καλοκάγαθη; που προάγει τις διαπροσωπικές σχέσεις αγάπης προσώπων; ειρήνης; ελευθερίας;
Από την αρχή για την αγάπη, την ειρήνη και την ελευθερία παλεύουν όλοι, αλλιώς θα έκαναν το εύκολο και θα γλυτώναμε 4000 σελίδες

Σε όλα τα βιβλία οι ήρωες προσπαθούν να ξεπεράσουν τις αδυναμίες τους για να πολεμήσουν το κακό. Αυτό γράφεται ευθέως, πλαγίως, σε όλους τους τόνους και σε όλες τις καταστάσεις, πρακτικά παντού. Αν δεν το κάνει επιτυχημένα, δηλαδή αν η ικανότητα γραφής της δεν είναι καλή, δε σημαίνει ότι δίνει κάποιο άλλο μήνυμα (ή οποιοδήποτε μήνυμα) αλλά απλά ότι δεν είναι καλή συγγραφέας. Πράγμα που ενδιαφέρει μεν τους κριτικούς, αλλά όχι όσους διαβάζουν για διασκέδαση.

Συνοψίζοντας, βλέπω τρεις απόψεις/θέσεις που μπορεί να έχουν τα βιβλία:
  1. Προβάλλουν ως αξιέπαινη την προσπάθεια για τη διάδοση του "καλού" (αγάπη, ελευθερία, φιλία, αυτοθυσία). Είναι αυτό που θα λέγαμε "ηθικοπλαστικά".
  2. Δεν προβάλλουν ως αξιέπαινη καμία προσπάθεια, ούτε για το καλό ούτε για το κακό. Όλα (αγάπη, μίσος, φιλία, εγωισμός) είναι το ίδιο πράγμα, μια "θολούρα" που θα έλεγε κι ο Στέλιος.
  3. Προβάλλουν ως αξιέπαινη την προσπάθεια για τη διάδοση του "κακού" (μίσος, εγωισμος, καταπίεση). Είναι το αντίθετο του "ηθικοπλαστικά".
Προσωπικά δέχομαι το 1 και μπορώ να καταλάβω (με λίγη προσπάθεια) όσους δέχονται το 2.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μπορεί κάποιος να υποστηρίζει το 3...
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #41  
Παλιά 20-11-07, 13:48
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Τωρα θα σου πουν οτι δεν υπαρχει καλο στο βιβλιο, επειδη ολα τα κανουν οι μαγοι
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!
Απάντηση με παράθεση
  #42  
Παλιά 20-11-07, 14:16
Το avatar του χρήστη fazer63
fazer63 Ο χρήστης fazer63 δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-07-11 11:52
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Μέ όλα αυτά που αναφέρετε παραπάνω για τα βιβλία του HARRY POTER αρχίζω να φοβάμαι ότι τα παιδιά μου έχουν κάποιο πρόβλημα γιατι πέρσι τα Χριστούγεννα τους έκαναν δώρο δυο από τα προαναφερθέντα βιβλία και αντι να μπούν σε αυτο το πνεύμα της Χαρυποτερίασης (Harrypoteriasi αγγλισtί) ανακάλυψα όταν τους πρότεινα να πάρουμε και τα αντίστοιχα DVD ,οτι μέν η κόρη μου (11 ετών τότε)είχε επιστρέψει το βιβλίο και το είχε ανταλλάξει με ένα σετ ζωγραφικής,ενώ ο γιος μου(7 ετών) τότε το είχε βάλει σαν στηριγμα για να φτάνει τα pental της κονσόλας του τιμονιού του που παίζει στο pc.
Καί όταν ρώτησα γιατι το έκαναν αυτό η μεν κόρη μου μου είπε ότι προτιμά να ζωγραφίζει η να διαβάζει βιβλία πιο κοντά στην πραγματικότητα ενώ ο γιος μου είπε επί λέξη "καλά ρε μπαμπά περιμέμουν να πιστέψει κανείς οτι ο άλλος καβαλά μια σκούπα και πετά και με ένα κλαρί πού κρατά κάνει μάγια και νικά κάτι κακους, τι χαζομάρες είναι αυτές?!!!"

Σίγουρα έχουμε πρόβλημα.

Φιλικά
FAZER63
__________________
Μιά κότα ζωντανή έχει περισσοτερο μέλλον από ένα λιοντάρι πεθαμένο......Joe Bar Team
Απάντηση με παράθεση
  #43  
Παλιά 20-11-07, 14:20
Το avatar του χρήστη Endelva
Endelva Ο χρήστης Endelva δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-10 17:03
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Για το θρησκευτικό θέμα δεν θα πω και πολλά, διότι μου φαίνεται γελοίο εξ αρχής. Η πίστη είναι πίστη, και η ηθική [και πίστη στο καλό] δεν κλονίζονται από βιβλία αν είναι ουσιαστικές. Όποιος πιστεύει ή φέρεται με καλοσύνη επειδή έτσι διάβασε σ' ένα βιβλίο ότι πρέπει, ή επειδή φοβάται την τιμωρία, ή για οποιονδήποτε τέτοιον μη ουσιαστικό λόγο, δεν είναι συνειδητός. Όποιος είναι συνειδητός, δεν κλονίζεται επειδή διαβάζει ένα βιβλίο, ακόμα και αν αυτό είναι ελεγεία στο κακό [και φυσικά ο Harry Potter δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία βιβλίων, αρκεί να διαβάσει κανείς τα βιβλία για να είναι σίγουρος γι αυτό]. Όσο για τη μαγεία σε αυτά τα βιβλία, είναι η μαγεία των παραμυθιών. Οι πιο διαβασμένοι από μένα σε αποκρυφιστικά θέματα μπορούν να επιβεβαιώσουν πως αυτό το χόκους πόκους δεν έχει να κάνει με τίποτα όντως αποκρυφιστικό.

Για το κοινωνικό θέμα, θα πω πως εκφράστηκαν απόψεις εδώ που με ανησυχούν. Κατ' αρχήν, ένα βιβλίο στο οποίο όλοι οι χαρακτήρες θα ήταν τέλειοι, δεν θα είχαν αδυναμίες, δεν θα είχαν μειονεκτήματα και προβλήματα, θα ήταν κακό βιβλίο από καλλιτεχνικής άποψης. Κανείς δεν μπορεί να ταυτιστεί με τέλειους χαρακτήρες, η δημιουργία αληθοφανών χαρακτήρων έχει να κάνει σαφώς περισσότερο με τα ελαττώματά τους και τα προβλήματά τους παρά με τα πράγματα στα οποία είναι καλοί ή και τέλειοι ακόμα.

Κατά δεύτερον, αν όλα τα βιβλία για παιδιά [αλλά και για μεγάλους] παρουσίαζαν έναν εξιδανικευμένο κόσμο, ο κόσμος των βιβλίων θα ήταν ένας πολύ σκληρός κόσμος. Οι αναγνώστες θα ένοιωθαν μειονεκτικά, θα ένοιωθαν ότι διαβάζουν τις ιστορίες θεών, όχι ανθρώπων. Πρέπει να υπάρχει θέση και για τον σκανταλιάρη, και για τον τεμπελούκο, και για τον ατζαμή, και για το χάος της εφηβείας, και για την έλλειψη αυτοπεποίθησης στα παιδικά βιβλία – αλλοιώς θα δίνουν την αίσθηση πως αν κάποιος δεν είναι τέλειος πάει στον Καιάδα, δεν υπάρχει χώρος για βελτίωση, και δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν! Αλλά και στα βιβλία για μεγάλους [και η γραμμή μεταξύ των δύο είναι λεπτή, κατά τη γνώμη μου, αν μιλάμε καθαρά για μυθιστόρημα] πρέπει να υπάρχουν αληθοφανείς χαρακτήρες με αληθοφανή προβλήματα. Αλλοιώς θα είναι σαν κάτι όντως κακές αμερικάνικες ταινίες όπου το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τι χρώμα θα βάψει τα νύχια της η πρωταγωνίστρια, και η ερωτική απογοήτευση πληγώνει αποκλειστικά και μόνο τον εγωισμό και διαρκεί τρεις νύχτες με φίλες σε διάφορα μπαρ – θα είναι βιβλία εκβιαστικά, στην ουσία. Ή είσαι τέλειος, ή δε χωράς στον κόσμο... Κάτι τέτοιο είτε θα άφηνε απλά αδιάφορους τους αναγνώστες, γιατί δεν θα τους έπειθε, και στην ουσία δεν θα είχε και χώρο για πλοκή γιατί θα ήταν μια λίστα επιτυχιών και μια διήγηση της τελειότητας, είτε θα τους κατέθλιβε.

Τα παιδικά βιβλία με χαρακτήρες που έζησαν δύσκολα παιδικά χρόνια ή εφηβεία δεν κάνουν για παιδιά; Αλοίμονο, η τόση απαίτηση για τελειότητα με τρομάζει. Δεν είμαι υπέρ της απόκρυψης της πραγματικότητας απ' τα παιδιά, θεωρώ ότι τους κάνει κακό, πραγματικό κακό. Το σοκ που προκαλεί η αλήθεια [και η αλήθεια δεν έγκειται στο περιβάλλον στο οποίο θα τοποθετήσεις μια ιστορία, αλλά στο τι νοιώθουν οι χαρακτήρες, ας το νοιώθουν και στον Άρη, ας μπορούν να κάνουν και χόκους πόκους] πονάει, αλλά δεν κάνει ουσιαστικό κακό, δεν φτιάχνει ανθρώπους που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζωή και θεωρούν πως τους χρωστάει την ευτυχία ο ουρανός.
__________________
[Sola fide.]
Her hair spread out in fiery points glowed into words, then would be savagely still. – T. S. Eliot, The Waste Land.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Endelva : 20-11-07 στις 14:27
Απάντηση με παράθεση
  #44  
Παλιά 20-11-07, 14:45
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Endelva Εμφάνιση μηνυμάτων
Όποιος είναι συνειδητός, δεν κλονίζεται επειδή διαβάζει ένα βιβλίο
μιλαμε για παιδια ομως
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!
Απάντηση με παράθεση
  #45  
Παλιά 20-11-07, 14:59
Το avatar του χρήστη Endelva
Endelva Ο χρήστης Endelva δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-10 17:03
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Τα οποία δεν έχουν συνείδηση; Ή μήπως οι μεγάλοι τείνουν λιγότερο να θέλουν να κάνουν ό,τι κάνουν αυτοί που θαυμάζουν [άρα ούτε αυτοί έχουν συνείδηση]; Απλώς δεν είναι πια οι γονείς το πρότυπο. Όσο μεγαλώνουν το πρότυπο μετακινείται παραέξω [στην αρχή προς τους φίλους, και μετά προχωράει κι άλλο].

Εν τάξει, γνωρίζω πως η παραπάνω άποψη είναι αρκετά "αιρετική". Αλλά ακόμα και αν παρακάμψουμε το ότι πιστεύω ότι τα παιδιά είναι πολύ πιο συνειδητά από όσο νομίζουμε, και εμείς οι "μεγάλοι" πολύ λιγότερο συνειδητοί από όσο νομίζουμε, αρκετές φορές, ο Harry Potter δεν παρουσιάζει το κακό ως cool. Ο Draco Malfoy γελοιοποιείται, το ίδιο και ο πατέρας του. Και ο Draco είναι ο bully, είναι ο αντιπρόσωπος των εγωιστικών, άπληστων, υπερφίαλων παιδιών. Είναι επίσης δειλός. Και οι muggles δεν είναι... όσοι δεν ασχολούνται με τον αποκρυφισμό, προφανώς. Είναι όσοι δεν καταλαβαίνουν τον μαγικό κόσμο της παιδικής ηλικίας, όσοι βλέπουν τα πάντα πεζά και στεγνά, κτλ. Οι όχι-muggles κακοί έχουν τουλάχιστον μια χρήση, να ηττηθούν []. Οι muggles είναι απλά το σύμβολο των γκρίζων κοστουμιών και της γειτόνισσας με το φακιόλι που δεν καταλαβαίνει "τι θέλουν και τρέχουν όλη μέρα τα παλιόπαιδα".
__________________
[Sola fide.]
Her hair spread out in fiery points glowed into words, then would be savagely still. – T. S. Eliot, The Waste Land.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 20:30.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.