Προτάσεις για τις διακοπές

[Liria]

Σε προηγούμενο θέμα, γίνεται συζήτηση για βιβλία διακοπών. Πράγμα που σημαίνει (και συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό), οτι δεν έχει πάντα ο νους ανάγκη από βαρυσήμαντο προβληματισμό, από πρόσληψη γνώσεων κι ενημέρωσης, Υπάρχουν κάποιες ώρες που μπορούμε να παραδεχτούμε το κλισέ "ο αυτοκράτορας είναι γυμνός" και να αναζητήσουμε ανάλαφρα και διασκεδαστικά κείμενα που θα φέρουν το χαμόγελο στην άκρη στα χείλη μας και θα διώξουν την υπερένταση. Καλό παράδειγμα, "Ο Μικρός Νικόλας".
Προτείνω ανεπιφύλακτα να αναζητήσετε το επόμενο βιβλίο σας, στα ράφια της εφηβικής λογοτεχνίας. Πολλοί έχουν καταχωρήσει μέσα τους τα κατά ηλικίαν αναγνώσματα ως μη αποδεκτά ή μη αρμόζοντα σε ενήλικες. Διαγράψτε αυτή την αντίληψη και ξεφυλλίστε μερικά εφηβικά μυθιστορήματα. Θα διαπιστώσετε και την μεστότητα του λόγου και την σωστή τοποθέτηση και τον σύγχρονο προβληματισμό των συγγραφέων.
Η σύγχρονη παραγωγή (Ελληνική και ξένη) έχει να σας χαρίσει όμορφες στιγμές μέσα από τις σελίδες της. Κι όσο για την θεματολογία της, καταπιάνεται με τα πάντα σχεδόν. Από τις ενδοοικογενειακές σχέσεις ή την περιθωριοποίηση, μέχρι τις ειδικές ανάγκες ή τις ερωτικές αναζητήσεις.
Έντελώς ενδεικτικά και για αρχή, θα σας πρότεινα το "Μου μαθαίνετε να χαμογελάω σας παρακαλώ" της Ελένης Δικαίου, εκδόσεις Πατάκη. και το "Έτοιμος από καιρό" του Βαγγέλη Ηλιόπουλου, πάλι από εκδόσεις Πατάκη (εντελώς συμπτωματικά, τί να γίνει). Δοκιμάστε και το "Τις Κυριακές φορούσαμε τα καλά μας", της Μαριέλλης Σφακιανάκη, εκδόσεις Κέδρος.
Υπάρχει σειρά ατελείωτη. Όρεξη να 'χει κανείς, αρκεί να ξεκολλήσει από κείνο το "αυτό είναι για παιδιά". Στο κάτω-κάτω κι εμείς δηλαδή τί είμαστε; Άσε που οι γιορτες θα σας βρουν και διαβασμένους σχετικά με το τί να χαρίσετε σε κάποιες περιπτώσεις!

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από liria Υπάρχει σειρά ατελείωτη. Όρεξη να 'χει κανείς, αρκεί να ξεκολλήσει από κείνο το "αυτό είναι για παιδιά".

Εγώ δηλώνω ανερυθρίαστα εραστής του εφηβικού βιβλίου, ακόμα διαβάζω και ξαναδιαβάζω την αγαπημένη μου Πηνελόπη Δέλτα και την συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους και ειδικά σ' αυτούς που έχουν παιδιά.

Όταν έκανα ιστορική αναζήτηση στον Μακεδονικό Αγώνα είδα με έκπληξη κάποια ονόματα και τοποθεσίες που μου ήταν πολύ γνωστά. Θυμήθηκα τα Μυστικά του Βάλτου της Δέλτα και με πολύ συγκίνηση το ξαναδιάβασα και τότε κατάλαβα ότι η Δέλτα δεν έγραφε μια ιστοριούλα με κάποιες ιστορικές επαφές, αλλά έγραφε αληθινή γνήσια Ιστορία, απλά προσωποποιημένη.

[Liria]

Το παιδικό/Εφηβικό βιβλίο, όταν πραγματεύεται ένα ιστορικό θέμα, οφείλει να είναι απολύτως ακριβές και οι αναφορές του να είναι αντικειμενικά αληθείς.
Στο Ιστορικό μυθιστόρημα τώρα,Έχει δικαίωμα ο συγγραφέας να βάλει τη φαντασία του να δουλέψει αλλά σε σημεία που δεν επιρρεάζουν την ιστορικότητα του κειμένου.
Π.χ. δεν μας ενδιαφέρει αν ο μικρός (αργότερα μέγας) Αλέξανδρος φορούσε γαλάζιο χιτώνα ή σιμπιζάκι αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να μιλήσουμε στον αναγνώστη για όπλα και υλικά που δεν συναντιούνται στην εποχή. Κι έχει κάθε δικαίωμα η συγγραφέας του βιβλίου, να περιγράψει το λικνιστό βάδισμα της Ρωξάνης ή να την βάλει να τρομάζει από ένα όνειρο που κανείς δεν μας πείθει οτι το είδε, αλλά δεν μπορεί να της αλλάξει το όνομα και το ρόλο.
Εκείνο που έχω να προσθέσω είναι οτι οι πρόσθετες πληροφορίες που παίρνει ένα παιδί αβίαστα μέσα από το εξωσχολικό του διάβασμα, συμπληρώνουν θαυμάσια την ούτως ή άλλως ελλειπέστατη παιδεία μας.

[Xenios]

Βγήκαμε λίγο εκτός θέματος αλλά δεν πειράζει, θυμήσου τα κλασικά εικονογραφημένα, με τι όμορφο τρόπο πρωτοδιάβαζαν τα παιδια για ιστορικά πρόσωπα ή για σπουδαία λογοτεχνικά βιβλία.

Εγώ εκεί πρωτοείδα και θαύμασα τον Αχιλλέα τον Αλέξανδρο τον Θεμιστοκλή αλλα και τους ήρωες του 21. Εκεί διάβασα για πρώτη φορά Ουγκώ, Βερν, Ντίκενς.

Νομίζω ότι αυτό το εξωσχολικό διάβασμα προσωπικά με βοήθησε και μου αύξησε την περιέργεια αργότερα να διαβάσω τα γνήσια λογοτεχνικά ή ιστορικά βιβλία, αλλά ήδη τους ήjερα, ήταν γνωστοί μου.

[Liria]

Αυτό ακριβώς εννοούσα αγαπητέ Ξένιε. Δεν διαφωνούμε πουθενά.