Διάβασα το βιβλίο της Άννας "Και η τύχη βοηθάει τους άχρηστους".
Επειδή δεν είμαι ειδικός βιβλιοκριτικός, θα σας πω τις εντυπώσεις μου με απλά λόγια.
Χωρίζω τα βιβλία σε δύο πρώτες κατηγορίες, στα βιβλία που θες να διαβάσεις και παρακάτω και δεν σου κάνει καρδιά να το κλείσεις και στα βιβλία που τα κλείνεις με απίστευτη ευκολία. Το νέο βιβλίο της Άννας ανήκει χωρίς πολλά πολλά στην πρώτη κατηγορία.
Η επόμενη κατηγορία είναι τα βιβλία που σου ζωγραφίζουν εικόνες στην μνήμη, εικόνες αναμνήσεις σκηνικά, που ίσως κάπου κάποτε τα έχεις ξαναζήσει. Το συγκεκριμένο βιβλίο μου ζωγράφισε απίστευτα πολλές εικόνες, με γύρισε χρόνια πίσω και ένοιωσα κάτι σαν deja vu, κάτι σαν να το έχω δει χρόνια πριν, σε άλλες εποχές με άλλους ανθρώπους που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια.
Η τελευταία κατηγορία είναι το πόσο σου αρέσει ένα βιβλίο και εμένα μου άρεσε πολύ, σε τέτοιο βαθμό που να το συστήνω ανεπιφύλακτα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
|