Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > Αεροπορία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 13-10-06, 11:37
Το avatar του χρήστη Kiwi
Kiwi Ο χρήστης Kiwi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-05-08 10:53
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Η ιστορία του αεροπλανοφόρου (αρχείο)

Το παρόν είχε δημοσιευθεί στο Air Club πριν περίπου 15 χρόνια (!), αλλά παραμένει έγκυρο.

Η αξια της αεροποριας στον πολεμο της θαλασσας εγινε αντιληπτη λιγο μετα την εφευρεση του αεροπλανου. Η πρωτη και μεγαλυτερη αναγκη των αρχηγων του στολου απο τοτε που υπαρχουν στολοι ειναι η συγκεντρωση πληροφοριων για τον εχθρο. Το αεροπλανο μπορουσε να μεγαλωσει τον οριζοντα ορατοτητας του πλοιου, γι'αυτο κι εγιναν προσπαθειες να εχουν τα πολεμικα πλοια πανω τους αναγνωριστικα αεροπλανα.

Οι προσπαθειες αυτες στραφηκαν προς δυο κατευθυνσεις:
η πρωτη φυσικα ηταν ο καταπελτης που χρησιμοποιηθηκε πρωτα απο τους αδελφους Ραϊτ σε πρωτογονη μορφη,και η δευτερη ηταν η προσγειωση και απογειωση ενος αεροπλανου που οδηγουσε ο Ελυ πανω στο πολεμικο των ΗΠΑ "Pensylvania" το 1911 ενω το καταδρομικο αυτο ηταν αγκυροβολημενο στον κολπο του San Francisco. Στα πειραματα αυτα πανω στο "Pensylvania", ο μηχανισμος σταματηματος του αεροπλανου αποτελουνταν απο σχοινια τεντωμενα στο καταστρωμα που για τα πειραματα ηταν ενα επιπεδο ξυλινο επικοδομημα προσωρινα κατασκευασμενο στην πρυμνη πανω απο τους πυργισκους και τα αλλα εμποδια. Τα σχοινια
ηταν τεντωμενα λιγο πανω απο το καταστρωμα ωστε να μπορει να πιασει με ευκολια τα αεροπλανα και ειχαν κρεμασμενα στις ακρες σακια με αμμο, που αποτελουσαν ενα μεσο επιβραδυνσης και σταματηματος του αεροπλανου στη μικρη εκταση του καταστρωματος.

Με καπως πιο περιτεχνη μορφη χρησιμοποιησαν το ιδιο συστημα οι ΗΠΑ οταν κατασκευασαν αεροπλανοφορο και αργοτερα η Αγγλια και οι αλλες χωρες που ειχαν παρομοια πλοια.Αν και τα πειραματα χρησιμοποιησης καταπελτη, που απεβλεπαν στη μεταφορα αεροπλανων πανω στα πλοια μαχης, σημειωσαν μεγαλη επιτυχια στις ΗΠΑ το 1912, μονο το 1916 τοποθετηθηκε ουσιαστικα καταπελτης σε πολεμικο πλοιο και χρησιμοποιηθηκε σε υπηρεσιακες συνθηκες πανω στο πολεμικο "North Carolina" των ΗΠΑ.Τα πειραματα αυτα απεβλεπαν στην κατασκευη πλοιου ικανου να εξαποστειλει αεροπλανα και με την εννοια αυτη το πλοιο ηταν αεροπλανοφορο.

Το αεροπλανοφορο ομως οπως το ξερουμε σημερα, γεννηθηκε το 1918 οταν ετοιμαστηκε το "Argos" του Βρετανικου ναυτικου. Αναμεσα στα 1914 και 1918 πολλα πλοια κατω απο την πιεση των επιχειρησιακών αναγκων μετατραπηκαν σε υδροπλανοφορα κι ενα απο αυτα, το "Egadin" πηρε μερος στη ναυμαχια της Γιουτλανδης. Ο ορος υδροπλανοφορο, στα πρωτα χρονια μετα τον Α' Παγκοσμιο Πολεμο, σημαινε πλοιο απ'οπου μπορουσε να απογειωθει αεροσκαφος, που γι'αυτο θα πρεπει να ειναι του τυπου του αεροπλανου. Αυτο για διακριση απο το αεροπλανοφορο που μπορει να εκσφεντωνισει το αεροπλοιο με καταπελτη ή αλλοιως, ειναι υποχρεωμενο ομως να σταματησει για να ανεβασει το τελευταιο που σαν υδροπλανο μονο στο νερο μπορει να προσγειωθει.

Το "Logley" των ΗΠΑ (1922) ηταν το πρωτο αληθινα πετυχημενο αεροπλανοφορο, γιατι ειχε μηχανισμο σταματηματος που επετρεπε την προσγειωση στο καταστρωμα ακομα και με δυσμενεις καιρικες συνθηκες. Αν και κατα την εποχη αυτη ειχαν τοποθετηθει καταπελτες στα περισοτερα Αμερικανικα πλοια, γρηγορα αποδειχθηκε η ανεπαρκεια του συστηματος για
τη χρησιμοποιηση της αεροποριας απο το ναυτικο σε συγκριση με την μεθοδο του "Logley". Μολονοτι τα υδροπλανα, που ειχαν τα θωρηκτα ή καταδρομικα και τα εξακοντιζαν με καταπελτη, ηταν πολυτιμα για την ανιχνευση και την εξακριβωση της πτωσης των βληματων των πλοιων τους, εχουν τρια βασικα μειονεκτηματα,που το αεροπλανο παρεκαμψε με επιτυχια.Αυτα ειναι:

α)Ενα θωρηκτο ή καταδρομικο δεν μπορει να μεταφερει πολλα υδροπλανα.

β)Εφοσον τα υδροπλανα ειναι υποχρεωμενα να προσθαλασσωθουν και να
ανεβαστουν πανω στο πλοιο,ειναι πιθανο οτι σε κακες καιρικες συνθηκες
θα χαθουν ή θα παθουν ζημιες.

γ)Το πλοιο που τα μεταφερει πρεπει να σταματησει για να τα ανεβασει πανω
στο καταστρωμα.

Αν χρειαστει και αλλος λογος για να εξηγηθει η ορμητικη αναπτυξη των αεροπλανοφορων, αρκει να αναφερουμε οτι μονο το αεροπλανο ειναι ειναι ικανο να συνδυασει μαζι με μεγαλυτερη αποδοση και την επιθετικη ικανοτητα μεταφορας βομβων, τορπιλων καθως και την καθετη εφορμηση. Και κυριως χαρη στην επιθυμια να πετυχουν τη μεταφορα αεροπλανων καθετης εφορμησης στη θαλασσα, οι ΗΠΑ συγκεντρωσαν τις προσπαθειες τους στην αναπτυξη του αεροπλανοφορου.

Εφοσον τα αεροπλανοφορα κατασκευαζονται για να μεταφερουν αεροπλανα στη θαλασσα, εχει μεγαλη σημασια να μεταφερουν οσο το δυνατον περισοτερα αεροπλανα και να τα βαζουν σε κινηση οσο το δυνατον νωριτερα. Για να γινει δυνατη η μεταφορα κατα το δυνατον περισοτερων αεροπλανων, το μεγαλο καταστρωμα προσγειωσης-απογειωσης, συμπληρωνεται με ενα ή περισοτερα μεγαλα, ευρυχωρα ανοιχτα καταστρωματα κατω απο αυτο που ονομαζονται καταστρωματα-υποστεγα (Hangar-decks). Τα αεροπλανα μπορουν να μεταφερονται απο το καταστρωμα πτησης στο καταστρωμα-υποστεγο με μεγαλους γρηγορους ανυψωτηρες, που οταν φτασουν πανω ερχονται στο ιδιο επιπεδο με το καταστρωμα πτησης και αποτελουν μερος του. Σε ολα τα ναυτικα,εκτος απο το Αμερικανικο, για πολυ καιρο συνιθιζοταν να απομακρυνουν καθε αεροπλανο, κατεβαζοντας
το στο κατω καταστρωμα με ανυψωτηρα.Αυτο επετρεπε σε καθε πιλοτο να προσγειωθει πανω σε ανοιχτο,και χωρις εμποδια, καταστρωμα με την προσθετη δυνατοτητα να κάνει go - around και να πεταξει παλι αν για οποιοδηποτε λογο η προσγειωση του δεν ειναι πετυχημενη.

Στην περιπτωση αυτη το κυλισμα του αεροπλανου μετα την προσγειωση, καθυστερουσε και σταματουσε με τη χρηση των τροχοφρενων του αεροπλανου, που χειριζοταν απο το κοκπιτ ο πιλοτος ή με τις προσπαθειες του πληρωματος του καταστρωματος που επιαναν τις ακρες απο τις πτερυγες του αεροπλανου καθως προσγειωνοταν. Πρεπει να εξηγησουμε σχετικα οτι πριν απο την απογειωση ή την προσγειωση των αεροπλανων,το αεροπλανοφορο πλεει παντα προς την κατευθυνση του ανεμου, κατευθειαν ή σχεδον κατευθειαν και οτι αυξανει την ταχυτητα του ωστε να δημιουργησει πανω στο καταστρωμα ανεμο ταχυτητας 30 κομβων ή και περισοτερων. Ετσι αεροπλανα προσγειωνομενα με ταχυτητα 60 κομβων αγγιζουν την επιφανεια
του καταστρωματος με ταχυτητα μονο 30 κομβων. Στο Αμερικανικο, ομως, ναυτικο απο την εποχη των πρωτων πειραματων με το αεροπλανοφορο "Logley" συνηθιζεται να μεταχειριζονται μηχανισμο σταματηματος πανω στο καταστρωμα και να τοποθετουν τα αεροπλανα, που προσγειωθηκαν προηγουμενα, στο μπροστινο μερος του.Σε συνδυασμο με το συστημα αυτο χρησιμοποιειται συχνα ενα παραπετασμα ασφαλειας ή ενα διχτυ,που κοβει καθετα το καταστρωμα, για να εμποδισει τα προσγειωνομενα αεροπλανα, που ενδεχομενα θα προσπερνουσαν το χωρο προσγειωσης, να πεσουν πανω στα προσγειωμενα απο πριν και συγκεντρωμενα στο μπροστινο μερος αεροπλανα. Το συστημα αυτο αφηνει τους ανυψωτηρες και το καταστρωμα-υποστεγο ελευθερο για τη φροντιδα και τις επισκευες των αεροπλανων που εχουν παθει ζημιες και επιπλεον παρεχει μεγαλυτερη ευκαμψια στους χειρισμους. Το μεγαλυτερο πλεονεκτημα του συστηματος αυτου βρισκεται φυσικα στην εξοικονομηση χρονου αφου δε χρειαζεται καθε προσγειωμενο αεροπλανο να μεταφερεται στο κατω καταστρωμα και ο ανυψωτηρας να επανερθει στη θεση του πανω στο καταστρωμα πτησης πριν προσγειωθει καποιο αλλο αεροπλανο. Αυτο επιτρεπει να χρησιμοποιουνται πιο πολυ τα αεροπλανα του αεροπλανοφορου και να ειναι πιο αποτελεσματικα απο οσα συνηθως μεταφερονται στα αεροπλανοφορα αλλων ναυτικων ενω εξηγει σε μεγαλο μερος γιατι οι ικανοτητες της ναυτικης αεροποριας των ΗΠΑ αναπτυχθηκαν τοσο καλα και συντονιστηκαν με το υπολοιπου στολου τους. Στα 1939 το ιδιο ειδος μηχανισμου και διαδικασιας υιοθετηθηκε απο το Βρετανικο και καθως πιστευεται και απο το Γαλλικο ναυτικο.

Μεχρι τωρα αναφερθηκαμε στα αεροπλανοφορα γενικα και για την εξελιξη τους μεχρι τον Β' Παγκοσμιο Πολεμο. Οι μηχανισμοι και η ανατομια τους εχει αλλαξει απο τοτε πολυ και καθε μερα εισαγονται νεες εφαρμογες και χρησεις ωστε να μεγαλωσει ο αριθμος των αεροπλανων στα αεροπλανοφορα, να επιβραδυνονται οσο το δυνατον γρηγοροτερα στην προσγειωση, να επιταχυνουν οσο το δυνατον γρηγοροτερα στην απογειωση και γενικα τα αεροπλανοφορα να μεταμορφωθουν σε υπερσυγχρονους σταθμους οπου η κινηση των αεροπλανων να ειναι μεγαλυτερη.

Οπως ειπαμε, τελικα οι μεθοδοι του Αμερικανικου ναυτικου επικρατησε σε ολα τα αλλα. Ετσι εγινε και σε ολες τις εξελιξεις στα αεροπλανοφορα εκτος απο καποιες εξαιρεσεις. Δε θα αναφερθω τοσο στα ενδιαμεσα σταδια που περασε το αεροπλανοφορο,οσο στην μορφη που εχει σημερα.

Ο προγονος του σημερινου αεροπλανοφορου ειναι το αεροπλανοφορο "Nimitz" το οποιο σημερα εχει γινει και μουσειο. Η επανασταση που εφερε το αεροπλανοφορο αυτο ηταν τοσο στον τροπο απο/προσγειωσης οσο και στα νεα ραδιοβοηθηματα που χρησιμοποιουσε. Η προσγειωση τωρα δεν απαιτει ενα ολοκληρο καταστρωμα να ειναι αδειο, ουτε διχτυα προστασιας. Τωρα
πανω στο καταστρωμα υπαρχει ενας διαδρομος που ξεκιναει απο την πρυμνη και καταληγει διαγωνια μπροστα αριστερα. Στην αρχη του διαδρομου αυτου ειναι παραταγμενα στη σειρα τεντωμενα συρματα τα οποια απεχουν απο την επιφανεια του καταστρωματος περιπου 15 εκατοστα. Οι ακρες των συρματων αυτων δεν εχουν φυσικα σακια με αμμο,αλλα συνδεση με ειδικο μηχανισμο που λειτουργει οπως η ζωνη στα αυτοκινητα. Δηλαδη σε μια αποτομη ταλαντωση, επιβραδυνουν την ελαστικοτητα τους. Τα αεροπλανα που προσγειωνονται στα αεροπλανοφορα ειναι πλεον εφοδιασμενα με εναν γατζο ο οποιος κατεβαινει στο πισω μερος του αεροπλανου. Καθως το αεροπλανο κατεβαινει με μεγαλες γωνιες καθοδου (περιπου 5-7 μοιρες) το πρωτο σκελος απο αυτο που ακουμπαει κατω ειναι ο γαντζος. Στη συνέχεια ο γαντζος "πιανεται" σε ενα απο τα συρματα και επιβραδυνει το αεροπλανο απο το οποιο το ριναιο σκελος προσγειωσης ακουμπαει κατω τελευταιο.Οι δυναμεις που ασκουνται στο αεροπλανο και στον πιλοτο, λογω της αδρανειας, ειναι τεραστιες γι'αυτο καθε πιλοτος του ναυτικου περναει ειδικη εκπαιδευση πριν προσγειωθει σε αεροπλανοφορο. Στο διαδρομο επισης υπαρχει και ιχνος ILS ωστε να γινεται η δουλεια του πιλοτου ευκολοτερη.Παρ ολα αυτα ενας αποφοιτος του TOP GUN ειχε πει "Αν εχεις ενα τραπεζει και ενα γραμματοσημο πανω σε αυτο και κλεισεις το φως και πιασεις με τη γλωσσα σου το γραμματοσημο,εκανες μια προσγειωση σε αεροπλανοφορο". Πολυ καλη παρομοιωση και ιδιως στις νυχτερινες προσγειωσεις, ο διαδρομος μετατρεπεται στη ζωη,αφου το παραμικρο λαθος μπορει να στοιχισει τοσο στη ζωη του πιλοτου οσο και των ανθρωπων που ειναι στο καταστρωμα.

Στα αεροπλανοφορα κλασης "Nimitz" ,η απογειωση γινεται με καταπελτες , οπως λεγονται, δεν εχουν ομως καμμια σχεση με τους καταπελτες που χρησιμοποιουνταν στα καταδρομικα και θωρηκτα τη δεκαετια του '20. Οι καταπελτες στα συγχρονα αεροπλανοφορα ειναι μερη του καταστρωματος τα οποια ανασηκωνονται κι ερχονται καθετα προς το επιπεδο του καταστρωματος.
Μπροστα απο αυτους ειναι ετοιμα για απογειωση τα αεροπλανα. Επισης το ριναιο σκελος προσγειωσης του αεροπλανου συνδεεται με εναν ελκυστηρα στο καταστρωμα. Οταν δωθει στον πιλοτο σημα για απογειωση,αυτος βαζει στο φουλ τους κινητηρες,ομως εχοντας δισκοφρενα και με τη βοηθεια του ελκυστηρα,το αεροπλανο μενει ακινητο μεχρι να αποδωθει πληρης ισχυς. Οταν αυτο επιτευχθει,ο πιλοτος αφηνει τα δισκοφρενα κι εχοντας το χειριστηριο σε θεση απογειωσης (πισω),ο ελκυστηρας τραβαει το αεροπλανο μεχρι να φτασει στο τελος του καταστρωματος οπου αυτος πεφτει στη θαλασσα και αφηνοντας το αεροπλανο να ανυψωθει. Η επιταχυνση που νοιωθει ο πιλοτος ειναι παλι μοναδικη αφου μεσα σε 2 δευτερολεπτα αναπτυσει ταχυτητα περιπου 220 χλμ/ώρα. Οι απογειωσεις γινονται στο μπροστινο μερος του καταστρωματος.

Τελος πρεπει να αναφερθει οτι τα αεροπλανοφορα σημερα ειναι στην ουσια ολοκληρες πολεις αφου διαθετουν τα παντα που ενας ανθρωπος θα ηθελε για να νοιωσει σα να ζει κανονικα στην πολη του. Γυμναστηριο, γηπεδα, τεννις, εκκλησια, κεντρα διασκεδασης, μαγαζια και πολλα αλλα.
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 13-10-06 στις 11:53
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 17:07.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.