Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Επιστήμη
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #106  
Παλιά 04-03-15, 21:00
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμα. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμα, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις.
Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.
Αυτό κάνω και εγώ στους ευρωκώδικες και τους ΕΚΩΣ-ΕΑΚ
Γιατί το κάνω....γιατί η μέθοδος που προτείνω βάζει όρια μετατόπισης ( ελέγχει ) στο διαφορετικό καθ ύψος πλάτος ταλάντωσης των κατασκευών. Δεν επιτρέπει στην κατασκευή να φύγει έξω από την ελαστική φάση και να περάσει σε υπολειμματική πλαστική παραμόρφωση η οποία προκαλεί τις αστοχίες ή ακόμα και την κατάρρευση.
Δεν χρειαζόμαστε πια τις πλαστικές περιοχές αστοχίας.
Ο ΕΑΚ πως το κατορθώνει αυτό σε έναν πολύ ισχυρό σεισμό?
Έχει την απάντηση ή όχι?
Αν δεν την έχει.... ( και δεν την έχει ) καταρρίφθηκε.

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 04-03-15 στις 23:50
Απάντηση με παράθεση
  #107  
Παλιά 11-03-15, 08:18
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Μύθος.
Οι πολιτικοί μηχανικοί μου έλεγαν σε παλαιότερες συζητήσεις ότι ολόκληρος ο φέροντας είναι πακτωμένος με το έδαφος.
Η πραγματικότητα είναι.
Ναι..Αν ο φέροντας έχει υπόγεια τότε εν μέρη είναι πακτωμένος, αρκεί η εξωτερική περίμετρος των τοιχίων του υπογείου ( ή των υπογείων ) να εφάπτονται πάνω σε βράχο, και να μην έχουν περιμετρικά γεμίσει με μπάζα.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν αυτή η μερική πάκτωση του φέροντα που έχει υπόγεια, αντικαθιστά αυτά που προσφέρει η αντισεισμική ευρεσιτεχνία που έχω.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα υπόγεια και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν ένα και το αυτό που δεν είναι άλλο από την πάκτωση της κατασκευής στο έδαφος.
Δεν είναι όμως το ίδιο διότι διαφέρουν σε πάρα πολλά σημεία.
Πάκτωση με πάκτωση έχει μεγάλη διαφορά.
1) Η Πρώτη διαφορά είναι ότι ο φέροντας με τα υπόγεια πακτώνει μεν την κατασκευή στο έδαφος, αλλά δεν σταματάει τις στροφές στους κόμβους.
Η διαφορά του φέροντα με υπόγεια με την ευρεσιτεχνία είναι ότι δεν πακτώνει κάθε κολόνα ή τοιχίο ξεχωριστά, αλλά γενικά τον φέροντα περιμετρικά.
Οπότε πολλά κεντρικά υποστυλώματα παραλαμβάνουν στροφές στους κόμβους.
2) Η Δεύτερη πολλή μεγάλη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων είναι η εξής.
Άλλο η πάκτωση των βάσεων με το έδαφος, και άλλο η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.
Δηλαδή απλά δεν είναι το ίδιο, διότι οι στροφές ή ροπές σε κάθε κόμβο της κατασκευής εξαλείφονται μόνο με την παρεμπόδιση παραμόρφωσης του δώματος του υποστυλώματος που προσφέρει η ευρεσιτεχνία, και όχι με την απλή πάκτωση της βάσης του με το έδαφος.
Η Διαφορά έγκειται στο ότι μόνο η ευρεσιτεχνία εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού στις κατακόρυφη τομή του υποστυλώματος, διότι αυτό συμβαίνει μόνο με την παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.
Το υπόγειο ή...Η Απλή πάκτωση βάσης εδάφους τις περιορίζει... δεν τις σταματάει 100%.
Η Απλή κατασκευή χωρίς τα υπόγεια ή την ευρεσιτεχνία είναι 100% ευάλωτη στις ροπές ή στροφές στους κόμβους.
Συμπέρασμα
Τα υπόγεια ή η πάκτωση εδάφους βάσης που προσφέρει και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν κάποια έξτρα προστασία στις κατασκευές, διότι σταματούν εν μέρη τις στροφές στους κόμβους αλλά η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος είναι το κάτι άλλο, διότι σταματάει τις ροπές των κόμβων 100%
Μόνο αυτή η μέθοδος σταματά 100% ακόμα και τα μεγάλα τοιχία να κατεβάζουν μεγάλες ροπές.
3) Είναι το μόνο σύστημα παγκοσμίως που έχει την δυνατότητα να ελέγχει το πλάτος ταλάντωσης και την ιδιοσυχνότητα των κατασκευών 100%
Απάντηση με παράθεση
  #108  
Παλιά 08-04-15, 19:53
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Καλό όλους τους δομοστατικούς να διεξάγουμε μία σοβαρή συζήτηση έξω από την πεπατημένη γνώση της αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών μέσα σε αυτό το φόρουμ. Βασικά σας καλώ να διεξάγομαι μία έρευνα την οποία θα μετατρέψω σε πείραμα πάνω στην σεισμική βάση που διαθέτω.
Ένα φόρουμ είναι χρήσιμο μόνο αν η συμμετοχή γίνει συνεργασία και έχει αποτέλεσμα.
Όλα τα άλλα είναι κουτσομπολιά.

Εφαρμοζόμενο πεδίο έρευνας Μέθοδος όπλισης υποστυλωμάτων

Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.
Αυτή η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) δημιουργεί οριζόντιες φορτίσεις, στροφές στους κόμβους του φέροντα οργανισμού που μετατρέπονται σε τέμνουσες. Μέσο των κόμβων οι οποίοι ενώνουν τα υποστυλώματα με τους δοκούς η δομή αποθηκεύει αυτήν την ενέργεια πάνω στον κορμό αυτών των δύο στοιχείων και εν συνεχεία την αποδίδει προς την αντίθετη κατεύθυνση Το ερώτημα είναι...πια είναι η καλύτερη μέθοδος όπλισης των υποστυλωμάτων ώστε αυτά να μπορούν να παραλάβουν περισσότερες σεισμικές φορτίσεις ( χωρίς να αστοχούν ) από ότι παραλαμβάνουν σήμερα με την πεπατημένη μέθοδο σχεδιασμού.

Η αντίδραση των κόμβων προς την φόρτιση του σεισμού είναι δεδομένη, και είναι η πεπατημένη μέθοδος σχεδιασμού.
Αν θέλουμε να ενισχύσουμε τον φέροντα οργανισμό πρέπει να βοηθήσουμε τους κόμβους ( χωρίς να τους καταργούμε ) με μία άλλη έξτρα μέθοδο παραλαβής σεισμικών φορτίσεων ώστε η μία μέθοδος να βοηθά την άλλη.

Δύο είναι οι παράγοντες που δημιουργούν την παραμόρφωση ή αλλιώς την στροφή όλων των κόμβων του φέροντα οργανισμού όταν αυτός μετατοπίζεται από τον σεισμό.
α) παράγοντας.
Στον σεισμό το κάθε ένα υποστύλωμα ξεχωριστά δέχεται επάνω του μία ροπή ανατροπής η οποία τα αναγκάζει να χάσουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.
Σήμερα για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα.
Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
β) παράγοντας
Η ελαστικότητα που έχει ο κορμός του υποστυλώματος το αναγκάζει να χάσει την εκκεντρότητα και να δημιουργήσει στροφές στους κόμβους.

Και αυτός ο παράγοντας που συντελεί στην παραμόρφωση των κόμβων έχει όρια αντοχής.
Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους
εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Κανένα πρόβλημα....όμως..
Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %).
Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό
/ σχήμα αστοχίας) Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
Όλα τα πάρα πάνω είναι λίγο πολύ γνωστά από τους μηχανικούς και ήταν ένας πρόλογος, καθώς γνωστή είναι πια από εσάς, και η έχτρα μέθοδος που προτείνω ( για να βοηθήσω την υπάρχουσα αναφερθείσα πεπατημένη μέθοδο σχεδιασμού της απόκρισης των κόμβων ) και δεν είναι άλλη από την πάκτωση του κάθε ενός υποστυλώματος της κατασκευής με το έδαφος.
Σκοπός του πειράματος είναι να βρούμε την βέλτιστη αντίδραση του υποστυλώματος στην πλάγια φόρτιση του σεισμού χωρίς αστοχία και συγχρόνος να εμποδίσουμε τόσο την στροφή ( ανασήκωμα ) της βάσης του, όσο και στο να κρατήσουμε μέσα στην ελαστική περιοχή την ελαστικότητα των στοιχείων

Η αντίδραση του κορμού των στοιχείων μέσο του κόμβου είναι δεδομένη για όλες τις μεθόδους όπλισης των υποστυλωμάτων, οπότε δεν εξετάζουμε αυτό.

Το ερώτημα της έρευνας είναι αν είναι καλύτερα...
α) Να πακτώσουμε την βάση του υποστυλώματος με το έδαφος.
β) Να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος αλλά με υπαρκτή την συνάφεια του σκυροδέματος πάνω στον τένοντα + τον κοχλία περίσφιξης στο δώμα.
γ) Να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περνά ελεύθερος το υποστύλωμα μέσα από σωλήνα και να έχει στο δώμα ένα περικόχλιο περίσφιξης που μεταξύ αυτού και του δώματος να παρεμβάλλεται ένα ελατήριο.
δ) Ή να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περιβάλλεται από έναν ελαστικό μανδύα ο οποίος θα έχει πρόσφυση με τον τένοντα εσωτερικά και με το σκυρόδεμα εξωτερικά ( + τον κοχλία με το ελατήριο στο δώμα )
ε) Ή να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος με την δ) μέθοδο, αλλά να εφαρμόσουμε στο δώμα μία δεύτερη μερική προένταση στα πλαίσια την επαλληλίας?
Υ.Γ
Σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμογής είναι δεδομένη η πάκτωση του μηχανισμού με το έδαφος. Δεν εξετάζετε αυτό.

Πια μέθοδο θεωρείται ότι είναι η καλύτερη? α,β,γ,δ ή η ε ?
Απάντηση με παράθεση
  #109  
Παλιά 24-04-15, 22:51
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
α) Να πακτώσουμε την βάση του υποστυλώματος με το έδαφος.
Αυτή η μέθοδος είναι καλή μόνο όταν το υποστύλωμα έχει μορφή κάτοψης γωνιακού σχήματος, ή είναι μεγάλο επιμήκη υποστύλωμα.
Βασικά όσο πιο άκαμπτο είναι το υποστύλωμα τόσο καλύτερα δουλεύει.
Σταματά το ανασήκωμα της βάσης, δεν σταματά την ελαστικότητα των μικρών υποστυλωμάτων.
Συνιστώ αυτήν την μέθοδο στις εξής περιπτώσεις.
1) Σε χαμηλού ύψους κατασκευές με μεγάλα επιμήκη φέροντα τοιχία και κοιτόστρωση.
2) Σε ανεμογεννήτριες για την πάκτωση του μεταλλικού κορμού της
3) Για να βελτιώσουμε τα χαλαρά εδάφη θεμελίωσης.
Βασικά είναι η πιο οικονομική λύση, αλλά η προστασία που προσφέρει στον σεισμό είναι τουλάχιστον 50% μικρότερη από τις άλλες προτάσεις.
Αν δεν υπάρχουν υπόγεια είναι μία συμφέρουσα λύση για να σταματήσουμε το ανασήκωμα των βάσεων.
Εκτός των βάσεων, μπορούμε να πακτώσουμε και τους πεδιλοδοκούς ή ολόκληρη την κοιτόστρωση για πρόσθετη προστασία, και είναι μία καλή πρόταση για να συνεργασθεί και με τις άλλες μεθόδους.

β) Να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος αλλά με υπαρκτή την συνάφεια του σκυροδέματος πάνω στον τένοντα + τον κοχλία περίσφιξης στο δώμα.

Με αυτήν την μέθοδο δεν υπάρχει η δυνατότητα να ελέγξουμε την ελαστικότητα του φέροντα οργανισμού 100%.
Οι τάσεις των ινών του τένοντα παραλαμβάνονται από το σκυρόδεμα του υποστυλώματος καθ ύψος ( λόγο της συνάφειας που υπάρχει μεταξύ σκυροδέματος και τένοντα )
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε πολύ μικρή αντίδραση στο δώμα από τον κοχλία.
Ο τένοντας σε αυτή την μέθοδο αντιδρά όπως ο γραμμικός οπλισμός και ακολουθεί την ελαστικότητα τον φέροντα οργανισμού.
Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να ελέγξουμε αποτελεσματικά την ταλάντωση.
Ακόμα το ελατήριο στο δώμα μας είναι άχρηστο οπότε δεν το τοποθετούμε, οπότε δεν θα έχουμε σεισμική απόσβεση, και η αστοχία αν υπάρξει θα είναι απότομη και εκρηκτική.
Δεν συνιστώ αυτήν την μέθοδο σαν την καλύτερη.
Προσφέρει όμως μεγαλύτερη ασφάλεια από την α) μέθοδο.
Είναι μία οικονομική μέθοδος για μικρού ύψους κατασκευές η οποίες διαθέτουν μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα. Στα επιμήκη υποστυλώματα αυτή η μέθοδος είναι πιο αποτελεσματική, διότι αυτά από μόνα τους έχουν μικρή ελαστικότητα, και από την άλλη δεν έχουν πρόβλημα στο τα παραλάβουν μεγάλες θλιπτικές τάσεις.
Σε αυτά τα υποστυλώματα τοποθετούμε δύο μηχανισμούς στα άκρα τους για να μπορούν να δέχονται αμφίπλευρες καταπονήσεις.
Σε αυτά με σχήμα κάτοψης L τοποθετούμαι 3 μηχανισμούς και σε αυτά με σχήμα κάτοψης + τέσσερις μηχανισμούς στα άκρα τους.

γ) Να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περνά ελεύθερος το υποστύλωμα μέσα από σωλήνα και να έχει στο δώμα ένα περικόχλιο περίσφιξης που μεταξύ αυτού και του δώματος να παρεμβάλλεται ένα ελατήριο.

Με αυτήν την μέθοδο σχεδιασμού εκτός του ότι σταματάμε το ανασήκωμα του πέλματος της βάσης καθώς και το ανασήκωμα του δώματος στο υποστύλωμα, κατορθώνουμε και να ελέγξουμε για πρώτη φορά παγκοσμίως όλο το φάσμα ταλάντωσης και παραμόρφωσης των κατασκευών γενικός και να ρυθμίσουμε τον μηχανισμό έτσι ώστε η κατασκευή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή είτε οι κατασκευές είναι πλαισιακές, είτε είναι ασύμμετρες, είτε είναι σιδεροκατασκευές, είτε κατασκευές από Ο.Σ είτε ξύλινες είναι το ίδιο και το αυτό.
Ακόμα επειδή ο τένοντας είναι μονοκόμματος από το βάθη της γεώτρησης μέχρι το δώμα και δρα σαν τένοντας προέντασης, αντιδρά διαφορετικά από τον αδρανή γραμμικό οπλισμό στον μηχανισμό ορόφου και γενικά σε κάθε άλλον μηχανισμό.
Τα συγκεντρωμένα φορτία επί των υποστυλωμάτων που δημιουργούν αυτόν τον μηχανισμό ορόφου ( για διάφορους λόγους ) βασικά τείνουν να σπάσουν το υποστύλωμα όταν αυτό περάσει από την ελαστική περιοχή στην πλαστική και μετά στο σημείο θραύσης.
Η αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση που του επιβάλει η ελαστικότητα του υποστυλώματος σταματά και το υποστύλωμα να παραμορφωθεί. Αυτή η αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση που του επιβάλει το υποστύλωμα μεταφέρετε στα άκρα του εξασκώντας θλιπτικές εντάσεις στα άκρα του υποστυλώματος στο δώμα.
Αυτές τις θλιπτικές τάσεις τις αναλαμβάνει εύκολα το υποστύλωμα. Έχουμε σταματήσει κατ αυτόν τον τρόπο με την αντίδραση του τένοντα προς την παραμόρφωση και τον μηχανισμό ορόφου, και τις στρεπτομεταφορικές ταλαντώσεις.
Αν ένας άνθρωπος πνίγεται στην θάλασσα δεν αρκεί να του πετάξουμε ένα σχοινί.
Πρέπει αυτό το σχοινί πρώτον να το πιάσει αυτός που πνίγεται και από την άλλη να το κρατάμε και εμείς ή να το δέσουμε κάπου σε ένα σταθερό σημείο. Μόνο τότε το σχοινί θα φέρει αυτόν που πνίγεται έξω στην στεριά.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σταματήσουμε και εμείς την ροπή ανατροπής σε κάθε υποστύλωμα της κατασκευής, οπότε και τις παραμορφώσεις στους κορμούς των φερόντων στοιχείων. Απαραίτητο είναι όμως να πακτώσουμε τον τένοντα στο έδαφος και το δώμα, όπως απαραίτητο είναι το σχοινί που σώζει τον άνθρωπο από τον πνιγμό να είναι αμφίπλευρα πακτωμένο. Αυτό δεν συμβαίνει στην πεπατημένη μέθοδο σχεδιασμού και πρέπει να αλλάξει.
Ακόμα το ελατήριο ή ο υδραυλικός μηχανισμός στο δώμα είναι τοποθετημένοι εκεί για να εξασφαλίζουν σεισμική απόσβεση κόντρα προς το ανασήκωμα του υποστυλώματος στο δώμα.
Ξέρουμε ότι κάθε δύναμη που αντιτίθεται ελαστικά προς τις σεισμικές φορτίσεις εφαρμόζει σεισμική απόσβεση η οποία βοηθά την απόκριση του φέροντα οργανισμού στο να παραλάβει τις φορτίσεις σταδιακά και ομαλά όπως τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων.
Όταν τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων τερματίσουν σε μία μεγάλη λακκούβα, παύει η ελαστικότητα γιατί τερματίζουν. Το ίδιο συμβαίνει και με την προτεινόμενη μέθοδο.
Όταν τερματίσει το ελατήριο στο δώμα, τερματίζει και το ανασήκωμα του υποστυλώματος στο δώμα, καθώς και το πλάτος ταλάντωσης της κατασκευής. Τερματίζει και το ανασήκωμα της βάσης του. Τερματίζει και η χαμένη εκκεντρότητα των υποστυλωμάτων. Οπότε τερματίζει και η καμπύλη στους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων. Βασικά τερματίζει η παραμόρφωση και η αστοχία των κατασκευών.
Γιατί όμως προσπαθώ να σταματήσω αυτό το ανασήκωμα του δώματος κάθε ενός επιμήκους υποστυλώματος ?
Γιατί το ανασήκωμα του δώματος, η ελαστικότητα, και το ανασήκωμα της βάσης των υποστυλωμάτων είναι οι κύριες αιτίες που τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα τους και προκαλούν την παραμόρφωση των κόμβων, οι οποίοι κόμβοι με την παραμόρφωση που υφίστανται λυγίζουν τον κορμό στα υποστυλώματα και τις δοκούς και τα σπάνε.

δ) Ή να πακτώσουμε το δώμα του υποστυλώματος με το έδαφος, αλλά ο τένοντας να περιβάλλεται από έναν ελαστικό μανδύα ο οποίος θα έχει πρόσφυση με τον τένοντα εσωτερικά και με το σκυρόδεμα εξωτερικά ( + τον κοχλία με το ελατήριο στο δώμα )

Αυτή η μέθοδο έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από την γ) μέθοδο τοποθέτησης και η απόκριση της κατασκευής προς την πλάγια μετατόπιση της κατασκευής είναι πολύ καλύτερη, η τοποθέτηση γίνετε ευκολότερη, η προστασία του τένοντα από την διάβρωση μεγαλύτερη.
1) Η απόκριση της κατασκευής σε έναν σεισμό μεγαλώνει όταν οι φορτίσεις του σεισμού παρεμποδίζονται από ελαστικές δυνάμεις απόσβεσης.
Το ελαστικό υλικό που περιβάλει τον τένοντα και που έχει αμφίπλευρη συνάφεια και με τον τένοντα και με το σκυρόδεμα εφαρμόζει σεισμική απόσβεση και ταυτόχρονα διαμοιράζει της τάσεις των φορτίσεων σε περισσότερη επιφάνεια, αξονικά καθ ύψος.
Ακόμα αυτή η ελαστικότητα του υλικού επικάλυψης του τένοντα χρησιμεύει για να προστατεύει το σκυρόδεμα επικάλυψης από την εκρηκτική αστοχία που του προκαλεί η διαφορετική καμπυλότητα αυτού και του χάλυβα που εφαρμόζετε πάνω στον κορμό του υποστυλώματος, καθώς και ο διαφορετικός συντελεστής ελαστικότητας που έχουν αυτά τα δύο υλικά στην έλξη σε συνδυασμό με την συνάφεια.
2) Η τοποθέτηση γίνετε ευκολότερη διότι δεν χρειάζεται πια ο τένοντας να περάσει μέσα από σωλήνα.
3) Η συνάφεια μεταξύ του ελαστικού υλικού και του τένοντα παρεμποδίζει την επαφή του τένοντα με τον αέρα οπότε εξασφαλίζουμε ότι δεν θα έχουμε διάβρωση του τένοντα.

Ακόμα πρέπει να καταλάβεται ότι έχω αλλάξει την αρχική μου μέθοδο της προέντασης.
Αρχικά έλεγα ότι εφαρμόζουμε προένταση μεταξύ του δώματος και του εδάφους. Αυτή όμως η μέθοδο μου δημιουργούσε το εξής πρόβλημα.

( Τα προεντεταμενα στοιχεια δεν εχουν πλαστιμοτητα, αρα δεν μπορουν να απορροφησουν ενεργεια, αρα σπανε ψαθυρα,αρα -->κατάρρευση. )
Πολύ σωστά....

Τι κάνω για να αποφύγω το πρόβλημα αυτό?
Απλά δεν εφαρμόζω προένταση μεταξύ δώματος και γεώτρησης όπως έλεγα παλιά.
Καταρχήν.. πριν την κατασκευή των υποστυλωμάτων, κατά την εκσκαφή, εφαρμόζω προένταση μεταξύ του ύψους της βάσης θεμελίωσης ( έδαφος ) και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης.
Η προένταση αυτή είναι η διπλάσια από ότι είναι τα αξονικά φορτία που θέλω να αντέχει. ( συντελεστής ασφαλείας )
Η αρχική προένταση μεταξύ εδάφους και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης, γίνετε για να υπάρξει πολύ ισχυρή πρόσφυση
( πάκτωση ) της άγκυρας στα πρανή της γεώτρησης, αλλά δεν καταπονώ τα υποστυλώματα πια με θλιπτικές τάσεις προέντασης όπως συμβαίνει όταν η προένταση εφαρμόζετε μεταξύ του δώματος και του εδάφους.
Μετά αφού εφαρμόσουμε την πάκτωση της άγκυρας ισχυρά στο έδαφος, γεμίζουμε με ένεμα την γεώτρηση
Μετά ενώνουμε τον τένοντα που εξέχει με ένα περικόχλιο για να επιμηκυνθεί μέχρι το δώμα σταδιακά.

Πάνω στο δώμα παρεμβάλλουμε μεταξύ του τένοντα και του δώματος ένα ελατήριο το οποίο απλά σφίγγουμε με έναν κοχλία.
Δεν εφαρμόζουμε καμία άλλη δεύτερη προένταση.
Μόνο αν θέλουμε εφαρμόζουμε μια δεύτερη μικρή προένταση στο δώμα, και αυτό θα το κάνουμε στα πλαίσια της επαλληλίας για να αυξήσουμε την ικανότητα του σκυροδέματος προς τις τέμνουσες.

Το ελατήριο στο δώμα αφήνει τον φέροντα οργανισμό να ταλαντωθεί μέσα στο ελαστικό φάσμα, εφαρμόζοντας συγχρόνως σεισμική απόσβεση διότι παρεμποδίζει την παραμόρφωση του δώματος.
Δεν αφήνει όμως τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή αστοχίας.
Βασικά είναι ένας μηχανισμός και μία μέθοδος που ρυθμίζει την ταλάντωση του φέροντα οργανισμού, ώστε αυτή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική φάση, παρεμποδίζοντας όμως αυτόν να περάσει στην πλαστική περιοχή.
Ταυτόχρονα έχεις και πιο γερή θεμελίωση.
Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η μέθοδος δεν αλλάζει τα στατικά που εφαρμόζουν σήμερα γιατί απλά επεμβαίνει μόνο για να βοηθήσει προσθετικά τον φέροντα να παραμείνει μέσα στην ελαστική περιοχή κατά την οριζόντια μετατόπιση και δεν τον επιβαρύνει με προεντάσεις.
Οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τον ισχύοντα κανονισμό.
Απάντηση με παράθεση
  #110  
Παλιά 28-04-15, 19:39
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η αλήθεια που προσπαθούν να κρύψουν επιμελώς τα περισσότερα φόρουμ των μηχανικών.
Επικαλούνται ότι κάνω διαφήμιση για την αντισεισμική μου ευρεσιτεχνία και το ένα μετά το άλλο μου κλειδώνουν το θέμα.
Δεν προωθώ διαφημίζωντας την ευρεσιτεχνία γιατί ακόμα δεν έχω προιόν. Προωθώ την τεχνολογία των αντισεισμικών κατασκευών
Είναι εμφανές ότι τους έχω στριμώξει αρκετά, διότι δεν μπορούν να μου απαντήσουν ουσιαστικά στις ερωτήσεις μου. Αυτοί όμως αντί να δουν την χρησιμότητα της ευρεσιτεχνίας και να με βοηθήσουν, αυτοί απεναντίας με πολεμούν.
Είπα κάτι νέο?... δεν το πιστεύω... είμαστε στην Ελλάδα.
Δείτε εδώ πόσο ενδιαφέρονται για την ασφάλειά μας. Τους καταγγέλλω για την στάση τους, και τους καθιστώ υπεύθυνους για ότι νέο θύμα υπάρξει από τους σεισμούς. Μπορείς να πεις ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο για τους σεισμούς, αλλά δεν μπορείς να κρύβεις την αλήθεια επιμελώς γιατί τότε είσαι συνυπεύθυνος στην τραγωδία.
Δείτε την αλήθεια και τα συμπεράσματα δικά σας.
http://www.emichanikos.gr/showthread...7968#post37968
Απάντηση με παράθεση
  #111  
Παλιά 15-05-15, 22:35
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για τον ΣΕΙΣΜΟ! ΔΕΙΤΕ το Απόλυτο Αντισεισμικό Σύστημα! – “Σκάνδαλο που το κράτος δεν με βοηθάει για να σώσουμε παγκοσμίως ανθρώπινες ζωές και περιουσίες!” (ΒΙΝΤΕΟ) http://www.makeleio.gr/?p=342329

Το Απόλυτο αντισεισμικό σύστημα είναι Ελληνικό.
http://www.pentapostagma.gr/2015/05/...#ixzz3ZrRpxdBD
Απάντηση με παράθεση
  #112  
Παλιά 29-05-15, 18:39
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Καταρχήν σας προτρέπω να διαβάσετε ένα άρθρο μου σε αυτό το φόρουμ, σχετικό με τέσσερα μεγάλα προβλήματα του Ε.Α.Κ προς επίλυση. http://www.ecivil.gr/t435-topic
Μετά θέλω να σας κάνω και μερικές πρόσθετες ερωτήσεις, και αν θέλετε απαντάτε.
1) ( Τα προεντεταμενα στοιχεια δεν εχουν πλαστιμοτητα, αρα δεν μπορουν να απορροφησουν ενεργεια, αρα σπανε ψαθυρα,αρα -->κατάρρευση. )
Τα υποστυλώματα του ισογείου μιας πολυώροφης κατασκευής στην πραγματικότητα είναι προεντεταμένα διότι δέχονται πολλά φορτία, και από την άλλη υπάρχει η αντίδραση του εδάφους.
Οπότε αν υποθέσουμε ότι τουλάχιστον το ισόγειο είναι άκαμπτο και οι πάνω όροφοι έχουν ελαστικότητα, αμέσως αμέσως και μόνο από αυτόν τον λόγο έχουμε την δημιουργία μηχανισμού ορόφου, και από την άλλη τα υποστυλώματα του ισογείου δεν έχουν ουδεμία πλαστιμότητα.
Ερώτηση. α)
Αν σπάσουν τα υποστυλώματα του ισογείου διότι δεν είναι πλάστιμα ποιος κρατάει τους πλάστιμους πάνω ορόφους?
Τι κάνετε για αυτό το πρόβλημα?
Ερώτηση β)
Αν το στοιχείο του υποστυλώματος του ισογείου είναι άκαμπτο και η συμβαλλόμενη δοκός του κόμβου είναι ελαστική αυτό δεν μετριάζει στο ήμισυ την αποθήκευση ενέργειας και βοηθάει την δοκό να περάσει σε ανελαστική συμπεριφορά γρηγορότερα από ότι οι άλλοι δοκοί των πάνω ορόφων, διότι στους πάνω ορόφους έχουμε την αποθήκευση σεισμικής ενέργειας και από τα δύο στοιχεία του κόμβου?
Τι κάνετε για αυτό το πρόβλημα?
Ερώτηση γ) Πως σταματάτε τον αναφερθέντα μηχανισμό ορόφου σύμφωνα με τον ΕΑΚ?

Όλα αυτά τα προβλήματα που ανέφερα στο φόρουμ που σας προτρέπω να διαβάσετε, και αυτά που αναφέρω σε αυτήν την ανάρτηση, για να λυθούν μία λύση υπάρχει μόνο. Να χρησιμοποιήσουμε ένα σύστημα το οποίο να έχει την δυνατότητα να ελέγχει τα παραμορφωσιακά μεγέθει των κατασκευών ώστε οι κατασκευές να ταλαντώνονται πάντα μέσα στην ελαστική ζώνη μετατόπισης και να μην περνούν ποτέ σε ανελαστικές καταστάσεις.
Αυτά που σας λέω είναι ερευνητική εργασία δική μου, και μία τέτοια εργασία δεν είναι διαφημιστικό προιόν. Είναι εφαρμοσμένη έρευνα, για την οποία ούτε καν πληρώνομαι.
Σας υπενθυμίζω και μία προηγούμενη ανάρτηση για να σας εξηγήσω τον λόγο που γράφω εδώ μέσα.

Το τι θέλω το λέω πάρα κάτω.
( Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμဝ. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμဝ, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις.
Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.)
Απάντηση με παράθεση
  #113  
Παλιά 02-07-15, 21:35
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Ο Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός ( Ε.Α.Κ ) βασικά είναι ένας κανονισμός ο οποίος βασίζετε στην ελαστικότητα των κατασκευών.
Η ελαστικότητα είναι μια χρήσιμη αντίδραση του φέροντα οργανισμού όταν γίνετε ένας σεισμός, διότι είναι ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας. Τον ίδιο μηχανισμό απόσβεσης έχουν και τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων για να μας προστατεύουν από τις λακκούβες.
Δεν μπορεί κανείς να πει ότι η ελαστικότητα δεν είναι χρήσιμη στις δομικές κατασκευές.
Αυτή η μέθοδος όμως παρουσιάζει πάρα πολλά προβλήματα διότι οι δομικές κατασκευές έτσι όπως φτιάχνονται ούτε αυτοκίνητα είναι, ούτε είναι φτιαγμένες από λάστιχο.
Τα υλικά κατασκευής στα έργα έχουν διαφορετικές προδιαγραφές ως προς την ελαστικότητα, την αντοχή σε εφελκυσμό και θλίψη.
Η συνεργασία των υλικών με την διαφορετικότητα προδιαγραφών που παρουσιάζουν καθιστά τον φέροντα οργανισμό να μην μπορεί να έχει την απαιτούμενη ελαστικότητα που χρειάζεται σε ένα πολύ ισχυρό σεισμό, διότι τα υλικά του που είναι κατασκευασμένος δεν είναι από λάστιχο, και έχουν διαφορετική ελαστικότητα.
Οπότε σε πολύ μεγάλους σεισμούς ο φέροντας αδυνατεί να έχει την ελαστικότητα που χρειάζεται και περνά σε ανελαστικές παραμορφώσεις, και αστοχίες.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούν οι πολιτικοί μηχανικοί να πουν ότι σχεδιάζουν με τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό.
Η ελαστικότητα από την άλλη, εκτός από το καλό της σεισμικής απόσβεσης, παρουσιάζει και πάρα πολλά προβλήματα πάνω στην φέρουσα κατασκευή.
Το μεγαλύτερο από τα προβλήματα της ελαστικότητας είναι η παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Ο φέροντας οργανισμός, λόγο και της ελαστικότητας που σχεδιάζετε να έχει σε έναν σεισμό, παραμορφώνει τους κορμούς των φερόντων στοιχείων δηλαδή τους κορμούς της δοκού και της κολόνας.
Αυτά τα φέροντα στοιχεία δέχονται μία στρέψη στον κορμό τους που τους δημιουργεί μία καμπύλη και τα παραμορφώνει μέχρι να σπάσουν.
Μικρός σεισμός μικρή παραμόρφωση...μεγάλος σεισμός μεγάλη παραμόρφωση.
( Η καλύτερα να λέμε μεγάλη και γρήγορη μετατόπιση με πολλούς κύκλους φόρτισης και βασικά με μεγάλη χρονική διάρκεια,= μεγάλη παραμόρφωση )
Μεγάλη παραμόρφωση = σπάσιμο και κατάρρευση.
Τι κάνω εγώ και μπορώ να πω ότι έχω εφεύρει τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό?
Απλά μπόρεσα να ελέγξω την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Δεν αφήνω την κατασκευή ( βασικά την κάθε μία κολόνα ) να παραμορφωθεί πολύ.
Ελέγχο την ταλάντωση της κάθε μίας κολόνας χωριστά, ( και με τον έλεγχο όλων μαζί ελέγχω την ταλάντωση σε όλο τον φέροντα ) έτσι ώστε αυτή να βρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστικότητα που αντέχει. Δεν την αφήνει η πατέντα να περάσει σε ανελαστικές παραμορφώσεις.
Και δεν μιλάμε για μηχανισμό ή σύστημα που απλά παρεμποδίζει ή εφαρμόζει σεισμική απόσβεση.
Μιλάμε για μία μέθοδο και ένα μηχανισμό που μπορεί να ελέγξει την παραμόρφωση του φέροντα ώστε αυτός να ταλαντεύεται πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή, ασχέτως της έντασης και της διάρκειας του σεισμού.
Ποιος μηχανικός και ποιος κανονισμός ανά τον κόσμο δεν θα ήθελε ένα σύστημα σαν αυτό που έχω?
Πια απο της δύο μεθόδους προτιμάτε?
Την λύση της πλαστικής άρθρωσης που εφαρμόζετε εσείς, η την λύση που προτείνω εγώ?
Φαίνονται καθαρά και οι δύο λύσεις στο πείραμα που έκανα με 10g επιτάχυνση.

Πολιτικοί Μηχανικοί απαντήστε επί αυτού... και μετά μιλάμε για το πως το κατορθώνει αυτό η πατέντα, χωρίς καμία αρνητική επίδραση επί του σχεδιαζόμενου ΕΑΚ
πειράματα
https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
Απάντηση με παράθεση
  #114  
Παλιά 04-07-15, 23:36
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές πολλοί μηχανικοί έχουν μία αντιπάθεια γιατί δεν είμαι μηχανικός και ασχολούμαι με την αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών. Μην μπορώντας να απαντήσουν στην δική μου μέθοδο με υποβιβάζουν συνεχώς.
Αν και δεν πρόκειται να απαντήσουν ( όπως πάντα ) θα τους κάνω μερικές ερωτήσεις, και θα γράψω και μερικές αλήθειες για να δείτε την αλήθεια. Και αν μπορούν ας με διαψεύσουν.
Αν θες να αποδείξεις ότι μία μέθοδος μιας αντισεισμικής τεχνολογίας σαν την δική μου είναι καλή και αξίζει να εφαρμοστεί, ο μόνος σίγουρος τρόπος να το αποδείξεις σήμερα 100% είναι να κατασκευάσεις μία οικοδομή σε πραγματική κλίμακα 200 τετραγωνικών μέτρων και ύψους 8 ορόφων πάνω σε μία σεισμική βάση και να κάνεις δοκιμές με διαφορετικής κλίμακας σεισμικές δονήσεις.
Αυτά τα πειράματα είναι πανάκριβα, διότι στοιχίζουν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια ευρώ το ένα, και γίνονται μόνο στο εξωτερικό.
Η άλλη λύση είναι να κάνεις προσομοιώσεις πάνω σε προγράμματα Η/Υ που στην καλύτερη περίπτωση σου δείχνουν ένα 80% της αλήθειας του πειράματος. Οι προσομοιώσεις αυτές έχουν το καλό ότι δείχνουν το 80% της αλήθειας για ένα δωμάτιο, ή για έναν ουρανοξύστη. Η αξιοπιστία αυτών των προσομοιώσεων εξαρτάτε και από την αξιοπιστία του προγράμματος, και του επιστήμονα που εργάζεται πάνω στο πρόγραμμα.
Η άλλη λύση είναι να κάνεις πραγματικά πειράματα με μοντέλα υπό κλίμακα πάνω σε μικρές σεισμικές βάσεις.
Και αυτά τα πειράματα πάνω σε μικρά μοντέλα δείχνουν την αλήθεια κατά 80%
Συνήθως τα πανεπιστήμια στην εφαρμοσμένη έρευνα που κάνουν, για να έχουν ποιο σίγουρα αποτελέσματα, εφαρμόζουν πάνω σε ένα μοντέλο πρώτα προσομοίωση σε Η/Υ και μετά κάνουν το ίδιο πείραμα σε μικρή σεισμική βάση, ώστε να μπορούν να επαληθεύσουν τα αποτελέσματα της προσομοίωσης. Έτσι μπορούν και πλησιάσουν την αλήθεια της έρευνας πάνω από το 80%, κοντά στο 90%.
Ο άλλος τρόπος που βλέπεις 100% την αλήθεια των πειραμάτων είναι να κατασκευάσεις δύο ακριβώς όμοια μοντέλα σε διαστάσεις και βάρος, αλλά με διαφορετική μέθοδο σχεδιασμού και να τα δοκιμάσεις και τα δύο πάνω σε μικρή σεισμική βάση.
Δηλαδή κάνεις σύγκριση της μιας μεθόδου με την άλλη.
Αν το ένα μοντέλο σπάσει και το άλλο δεν πάθει τίποτα αυτό δείχνει την αλήθεια.
Αυτά τα συγκρίσιμα πειράματα έκανα και εγώ, και απέδειξα 100% την αλήθεια.
Όλα τα άλλα που λένε οι μηχανικοί είναι λόγια του αέρα.
Θέλοντας να έχω ακόμα μεγαλύτερη αξιοπιστία των πειραμάτων που έκανα έκανα και κάτι άλλο ποιο τρελό και ποιο μεγάλο.
Αντί να κουνήσω τα μοντέλα με τρία g επιτάχυνση που 3 g είναι ο μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον κόσμο, εγώ τα κούνησα με 10g
Ότι στατιστικό λάθος και να έχουν τα πειράματα με μικρά μοντέλα, με μία επιτάχυνση 10g αυτό το λάθος εξαφανίζετε.
Αν ποτέ γινόταν ένας σεισμός 10g πάνω στην Γη, αυτός θα γινόταν μόνο αν η Γη συγκρουόταν με έναν άλλο πλανήτη.
Ας σταματήσουν οι πολιτικοί μηχανικοί να μας δουλεύουν ομαδικά γιατί εκτίθενται ανεπανόρθωτα.
Συγκρίνεται την μέθοδο των μηχανικών και την δική μου δίπλα δίπλα.
https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
Αν αυτά που είπα και που φαίνονται καθαρά στο πείραμα είναι αλήθεια, τότε είμαι ο καλύτερος πολιτικός μηχανικός που πέρασε ποτέ από αυτόν τον κόσμο, διότι μπόρεσα να κατασκευάσω το πιο γερό σπίτι που έγινε ποτέ στον κόσμο.
Δεν θα το έθετα ποτέ μου έτσι, αλλά το θέτω για να καταλάβουν οι επικριτές μου ότι δεν παίζω, και ούτε υποβιβάζομαι στην τέταρτη εθνική επειδή δεν σπούδασα μηχανικός .
Ας με διαψεύσουν οι μηχανικοί αν μπορούν...
Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος. Από το 2,45 λεπτό μέ-
χρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις
στροφές.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec.
1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α = 0,11 m.
2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν = αριθμός τέτοιων
πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20 =
2 Hz.
3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος
μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ = 1/ν sec Οπότε 1/2
= 0,5 sec.
4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω = 2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5
= 12,56.
5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ = *Α = 0,11*ω m/sec. Οπότε
12,56 χ 0,11 = 1,3816 m/sec.
6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα = ω2*Α = 0,11*ω2 m/sec2.
Οπότε 12,56 χ 12,56χ0,11 = 17,352896.
7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81 = 1,77 g
Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
To μοντέλο παλινδρομεί πάνω σε ράγες καμπύλης μορφής.
Δες εδώ https://www.youtube.com/watch?v=N1zr4Mpf3TU
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επι-
τάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g και βγαίνει από
τύπους που εγώ δεν τους ξέρω (οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες).
Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1
προς 7,14. Πανεπιστημιακός καθηγητής μου είπε ότι 1,77 g πραγματικού σεισμού
σε μοντέλο κλίμακας 1 προς 7 ισοδυναμεί με σεισμό 10 g
Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ήταν 1 g
Για τον λόγο αυτό οι δοκιμές στο Μετσόβιο δεν ξεπερνούν το 1 g
Οι κατασκευές στην Ελλάδα στην σεισμική ζώνη Α κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g και μπορούν να σταθούν όρθιες
με αρκετές ζημιές μέχρι 0,5 g
Το μοντέλο δοκιμάστηκε στα 1,77 g πραγματικού σεισμού και δεν έπαθε τίποτα, οπότε δεν ξέρουμε αν αρχίζει την αστοχία στα 2 ή 5 g
πραγματικού σεισμού. Άγνωστο πότε αστοχεί. Το ίδιο μοντέλο όμως αστόχησε χωρίς το αντισεισμικό μου σύστημα.
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
Σε φυσική κλίμακα είναι σαν να έχουμε πλάτος ταλάντωσης 0,8 m με συχνότητα 2 Hz
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 04-07-15 στις 23:39
Απάντηση με παράθεση
  #115  
Παλιά 10-08-15, 00:17
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Scientific Research
Dear Author(s),
We are writing with our great pleasure to let you know that your manuscript is accepted for publishing by our journal Open Journal of Civil Engineering (OJCE) and our heartfelt appreciation for your intellectual contribution.
Paper ID: 1880388
Paper Title: The ultimate anti seismic system
Your paper is ready to be published.
Οι κριτές του περιοδικού είπαν για την πατέντα.
It studies the ultimate anti seismic system in the paper. The focus is clear, the innovation is strong and the academic level is high. This study has great social significance.
Editorial Assistant of OJCE
Scientific Research Publishing
Email: ojce@scirp.org
http://www.scirp.org/journal/ojce
Απάντηση με παράθεση
  #116  
Παλιά 03-09-15, 00:01
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Σε έναν ισχυρό σεισμό παραμορφώνονται οι κόμβοι ( γωνίες ) της κατασκευής του φέροντα οργανισμού, και καμπυλώνουν οι κορμοί των φερόντων στοιχείων ( κολόνας, δοκού, και πλάκας )
Αυτή η παραμόρφωση των κόμβων είναι που αναγκάζει την κατασκευή να αστοχεί πολύ ή λίγο.
Η παραμόρφωση των κόμβων οφείλεται στις κάτωθι 3 αιτίες .
1)Στον σεισμό τα υποστυλώματα με την ταλάντωση που δημιουργείται δέχονται μια ροπή ανατροπής, χάνουν την εκκεντρότητα ? κατακόρυφη, ανασηκώνοντας την βάση τους εναλλάξ, δημιουργώντας στροφές-ροπές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.
2)Η ελαστικότητα των στοιχείων και η διαφορά φάσης των καθ ύψος πλακών παραμορφώνουν τους κόμβους.
Όπως και τα άλλα στοιχεία του φέροντα οργανισμού έτσι και οι κολόνες έχουν μία ελαστικότητα. Η μετατόπιση του εδάφους στον σεισμό διεγείρει μετακινώντας καταρχήν τις βάσεις, και οι βάσεις τις κολόνες του ισογείου, αυτές με την σειρά τους τις πλάκες και τις κολόνες των πάνω ορόφων. Λόγο όμως της ελαστικότητας που έχουν οι κολόνες διαφοροποιείτε κατά όροφο και καθ ύψος προσθετικά, τόσο η επιτάχυνση μετατόπισης, όσο και το πλάτος ταλάντωσης του κάθε ορόφου.
Αυτή η άναρχη καθ ύψος μετατόπιση των ορόφων δημιουργεί διαφορά φάσης στις πλάκες του κάθε ορόφου, καταπονώντας υπέρμετρα τον κορμό της κάθε μία κολόνας που συνδέει αυτές τις πλάκες μαζί.
Είναι σαν να έχουμε δύο συγκρουόμενα αυτοκίνητα σε μετωπική σύγκρουση. Το ένα αυτοκίνητο είναι η επιτάχυνση και φορά της κάτω πλάκας και το άλλο αυτοκίνητο είναι η επαναφορά με διαφορετική κατεύθυνση της πάνω πλάκας. Αυτές οι πλάκες δεν συγκρούονται αλλά λυγίζουν τον κορμό της κολόνας και της δοκού σε σχήμα, S,
Βασικά η διαφορά φάσης των διαφόρων καθ ύψος πλακών προερχόμενη από την ελαστικότητα των κολονών δημιουργεί ανομοιόμορφη καμπυλότητα σχήματος (S) στον κορμό των κολονών καταπονώντας αυτές υπέρμετρα, πέραν της συνήθους αρμονικής ταλάντωσης.
3) Μία άλλη αιτία η οποία δημιουργεί ροπές και παραμορφώσεις στον κορμό των στοιχείων του φέροντα οργανισμού είναι η ανομοιογενή υποχώρηση του εδάφους θεμελίωσης.
Το έδαφος είναι γενικά ιδιαίτερα ανομοιογενές λόγω της φυσικής του γένεσης και των επακόλουθων μετακινήσεων του φλοιού της γης, έχει μεταβλητή σύνθεση και ανεξέλεγκτη μηχανική συμπεριφορά, οπότε αυτοί οι λόγοι μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές παραμορφώσεις (καθιζήσεις ) του εδάφους σε κάθε θεμελίωση του ιδίου φορέα, έστω και αν τα φορτία και η θεμελίωση είναι ίδια.
Πως η αντισεισμική ευρεσιτεχνία λύνει τα πάρα πάνω προβλήματα.
Λύση 1, και 2
Για να σταματήσουμε τo ανασήκωμα της βάσης πακτώνουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας την βάση με το έδαφος. Αν όμως θέλουμε να σταματήσουμε το ολικό ανασήκωμα του δώματος του υποστυλώματος που προέρχεται από 1) το ανασήκωμα της βάσης αφενός, 2) την ελαστικότητα του κορμού του από την άλλη, 3) και την διαφορά φάσης των διαφόρων πλακών, τότε το καλύτερο σημείο για την επιβολή αντίθετων τάσεων ισορροπίας όλων αυτών των συνιστωσών είναι το δώμα.
Λύση 3
Λόγο των μόνιμων ισχυρών πλευρικών τάσεων που εφαρμόζει ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας προς τα πρανή της γεώτρησης, και λόγο της μετέπειτα πλήρωσης αυτής με ένεμα σκυροδέματος εξασφαλίζεται ισχυρή θεμελίωση σε μαλακά εδάφη ως προς τα κάθετα φορτία.
Απάντηση με παράθεση
  #117  
Παλιά 24-09-15, 00:37
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Από τον περσινό παγκόσμιο διαγωνισμό τεχνολογίας που πήρε μέρος στο Μέγαρο μουσικής. Βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=8t-q8L-45RU
Στην επιστημονική μου ομάδα ο ομότιμος καθηγητής Παναγιώτης Καρύδης.
Απάντηση με παράθεση
  #118  
Παλιά 24-09-15, 16:43
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
The Ultimate Anti-Seismic System η εργασία μου δημοσιεύθηκε.
http://www.scirp.org/journal/ojce/
http://www.scirp.org/Journal/PaperIn...?PaperID=59888
Απάντηση με παράθεση
  #119  
Παλιά 26-10-15, 19:25
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Η ιδέα της εφεύρεσης.
Αν έχουμε ένα ξύλινο ασταθή τραπέζι. Επάνω του τοποθετούμε τρεις ξύλινες κολόνες. Την πρώτη απλά την ακουμπάμε πάνω στο τραπέζι. Την δεύτερη την καρφώνουμε με μία πρόκα κάτω από το τραπέζι, έτσι ώστε η μύτη της πρόκας να μπει στο κάτω μέρος της κολόνας.

Στην τρίτη κολόνα ανοίγουμε με ένα τρυπάνι μία κατακόρυφη οπή έτσι ώστε το τρυπάνι να διαπεράσει την κολόνα και το τραπέζι μαζί. Μετά περνάμε μέσα από την οπή μία βίδα και στο άνω και κάτω της μέρος τοποθετούμε και σφίγγουμε με δύο κοχλίες την κολόνα με το τραπέζι. Αν κουνήσουμε το τραπέζι η κολόνα που απλά ακουμπάει πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί.
Οι άλλες δύο κολόνες αντέχουν την ταλάντωση. Αυτήν την ένωση εδάφους κατασκευής εφαρμόζει σε όλα τα επιμήκη υποστυλώματα της οικοδομής η εφεύρεση για να αντέχουν στην πλάγια φόρτιση του σεισμού.
Ας εξετάσουμε τώρα τα άλλα δύο υποστυλώματα, το προτεταμένο μεταξύ του τραπεζιού και το καρφωμένο. Ποιο υποστύλωμα αντέχει πιο πολύ σε μία πλάγια εξωτερική φόρτιση? 1) Το καρφωμένο υποστύλωμα με το τραπέζι το οποίο συνδέεται με την πρόκα μέσο της συνάφειας δηλαδή μέσο τριβής. Ή 2) Η το προτεταμένο με το τραπέζι υποστύλωμα με τους κοχλίες πάνω και κάτω από το τραπέζι? Στο μεν πρώτο Το μήκος της πρόκας που ευρίσκεται καρφωμένο μέσα στο ξύλο καθορίζει και το μέγεθος της συνάφειας και αντοχής ως προς την πλάγια εξωτερική φόρτιση.
Δηλαδή η τριβή που ενώνει την πρόκα με το ξύλο είναι ανάλογη του εμβαδού της συνάφειας και την αντοχή στην τριβή του πιο ανίσχυρου υλικού που στην περίπτωσή μας είναι το ξύλο. Στο μεν δεύτερο ξύλινο υποστύλωμα που το διαπερνά η βίδα υφίσταται διαφορετικός μηχανισμός λειτουργίας ως προς την πλάγια εξωτερική φόρτιση. Λόγω του ότι διαπερνά ελεύθερο η βίδα, δεν υφίσταται ουδεμία συνάφεια.
Οι κοχλίες πάνω κάτω είναι που συνδέουν το τραπέζι και το ξύλινο υποστύλωμα. Αν εφαρμόσουμε σε αυτή την μέθοδο μία πλάγια φόρτιση το υποστύλωμα δέχεται μία ροπή ανατροπής με αποτέλεσμα να ανασηκώσει μονόπλευρα την μία πλευρά της βάσης και του δώματός της. Εκεί αντιδρά ο κοχλίας ως προς την άνοδο του δώματος της κολόνας. Η δύναμη που δημιουργείται μεταξύ κοχλία και δώματος ονομάζετε θλίψη.
Πια κολόνα εσείς λέτε ότι αντέχει στην πλάγια εξωτερική φόρτιση? Αυτή που δέχεται θλίψη ή αυτή που δουλεύει μέσο τριβής? Φυσικά το υποστύλωμα με την βίδα είναι αυτό που μπορεί να δεχθεί περισσότερα πλάγια φορτία.

Το ασύνδετο υποστύλωμα είναι αυτό που κατασκευάζουν σήμερα οι μηχανικοί. Οι άλλες δύο μέθοδοι υπάγονται στην ευρεσιτεχνία . Ναι αλλά τι οι μηχανικοί απλά ακουμπάνε τις κολόνες στο έδαφος όπως την ασύνδετη κολόνα του τραπεζιού? Όχι τις συνδέουν μεταξύ των με την δοκό και την πεδιλοδοκό. Αυτά τα δύο στοιχεία έχουν μία μεγάλη αντίδραση στην ροπή ανατροπής.. Είναι όμως μία άλλη αντίδραση προερχόμενη από διαφορετική πηγή.

Η ευρεσιτεχνία προσφέρει άλλες δύο πρόσθετες αντιδράσεις βοηθώντας την πεπατημένη τόσο ώστε να ενισχύσουμε σημαντικά την αντίδραση των δομών προς τον σεισμό. Με τον μηχανισμό της συνάφειας, ο κορμός των υποστυλωμάτων παρουσιάζει μεγαλύτερη κάμψη με αποτέλεσμα μετά από ορισμένες τιμές να εκκρίνεται το σκυρόδεμα επικάλυψης προκαλώντας απώλεια της συνάφειας μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα.

Αντίθετα ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας δεν παρουσιάζει αυτό το πρόβλημα διότι διαπερνά ελεύθερος μέσα από το υποστύλωμα παρεμποδίζοντας την κάμψη του υποστυλώματος διότι οι πλάγιες τάσεις που δέχεται από την κάμψη μετατρέπονται σε θλιπτικές τάσεις στο δώμα (που αντέχει το σκυρόδεμα) και όχι δε ακτινωτές διατμητικές τάσεις που παρουσιάζονται στην διεπιφάνεια σκυροδέματος χάλυβα με τον μηχανισμό της συνάφειας. Αυτή η πάκτωση του δώματος μιας κατασκευής με το έδαφος εφαρμόζεται πρώτη φορά παγκοσμίως και σταματά δυναμικά την παραμόρφωση των κατασκευών.
+ ότι έχουμε και ισχυρή θεμελίωση στα μαλακά εδάφη.
Απάντηση με παράθεση
  #120  
Παλιά 04-11-15, 00:58
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ, σε μία βασική παράμετρο, η οποία υπάρχει σε όλους τους σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς, (και στους ελληνικούς) και ονομάζεται: συντελεστής "q" ή αλλιώς "συντελεστής συμπεριφοράς".
Συμφωνήσω ότι οι αντισεισμικοί κανονισμοί παρέχουν πλήρη αντισεισμική προστασία.Διότι αυτοί μας την παρέχουν επιστημονικά, οι μελετητές όμως καλούμαστε να συντάξουμε μελέτες με τα "εργαλεία" που μας δίνουν κι ένα από τα πιο σημαντικά αυτών είναι ο συντελεστής "q".

Ο συντελεστής συμπεριφοράς είναι μία παράμετρος που επιλέγει ο μελετητής και αφορά τα σεισμικά φορτία που θα καταπονήσουν το κτίριο όταν έρθει ο σεισμός σχεδιασμού (κούφια η ώρα, αλλά πρέπει να προφυλαχθούμε αν έρθει), όπου για συνήθη κτίρια μπορεί να είναι από 1 εώς 3,5. Ο συντελεστής αυτός βρίσκεται στον παρανομαστή του κλάσματος που ορίζει το μέγεθος των σεισμικών φορτίων, άρα όσο πιο κοντά στο 3,5 είναι, τόσο μικρότερη είναι η φόρτιση που θεωρούμε ότι θα δεχτεί η κατασκευή κατά το σεισμό σχεδιασμού,άρα η κατασκευή θα διαστασιολογηθεί για μικρότερα σεισμικά φορτία. Αυτή η ευελιξία που παρέχουν οι κανονισμοί, οφείλεται στην θεμελιώδη παραδοχή ότι λόγω της πλαστιμότητας των κατασκευών, η οποία εξασφαλίζεται από τον ικανοτικό σχεδιασμό (αν εφαρμοστεί σωστά, που στην πράξη λίγοι επιβλέποντες ελέγχουν την ορθή εφαρμογή του), ένα μέρος της σεισμικής ενέργειας μετατρέπεται σε μόνιμη παραμόρφωση, άρα μειώνεται το φορτίο σχεδιασμού.
Όταν λοιπόν ο μελετητής επιλέγει q=3,5 αποφασίζει ότι η κατασκευή κατά το σεισμό σχεδιασμού θα αποκτήσει μόνιμες πλάστιμες παραμορφώσεις όμως δε θα καταρρεύσει. Να διευκρινίσω ότι πλάστιμη συμπεριφορά έχει ένα κουτάλι όταν πάμε να το λυγίσουμε, ενώ ψαθυρή συμπεριφορά έχει ένα μπισκότο, το οποίο δε λυγίζει καθόλου, αλλά αμέσως σπάει. Η πλαστιμότητα του κτιρίου όμως εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, οι οποίες δεν είναι και τόσο εύκολο να διασφαλιστούν 100%.Έστω και ένα κομμάτι της κατασκευής να συμπεριφερθεί ψαθυρά, γίνεται ο αδύναμος κρίκος της αλυσίδας που ονομάζουμε πλαστιμότητα.
Αν ο μελετητής επιλέξει q=1-1,75 τότε αποφασίζει ότι θα σχεδιάσει μια κατασκευή η οποία θα συμπεριφερθεί ελαστικά στο σεισμό σχεδιασμού, δε θα λάβει δηλαδή υπ'όψιν την πλαστιμότητα, δε σημαίνει όμως ότι το κτίριο δε θα είναι πλάστιμο. Απλά σε περίπτωση υπέρβασης της σεισμικής απόκρισης σχεδιασμού, τότε θα ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός άμυνας που λέγεται πλαστιμότητα.
Φυσικά το κόστος της πλήρους αντισεισμικής προστασίας αυξάνει το κόστος κατασκευής.Σύμφωνα με έρευνα, για τα συνήθη κτίρια του ελληνικού χώρου η αύξηση κυμαίνεται από 3 εώς 10% επί του τελικού κόστους της κατασκευής.
Αν το κόστος αυτό αξίζει...δε θα το απαντήσει ο μηχανικός...αλλά ο εργοδότης!
Θα έπρεπε λοιπόν ο μηχανικός να ενημερώνει για τη δυνατότητα επιλογής της συμπεριφοράς της κατασκευής του, με τις ανάλογες συνέπειες,στα αρχιτεκτονικά (μεγαλύτερες κολώνες και δοκάρια), στο κόστος αλλά και στην ασφάλεια την κρίσιμη στιγμή.Στην Ελλάδα αυτό που γίνεται κατά συντριπτική πλειοψηφία, είναι ο μηχανικός να επιλέγει από μόνος του q=3,5 χωρίς να μπαίνει στη διαδικασία συζήτησης με τον ιδιοκτήτη.Ίσως γιατί..."έτσι γινόταν πάντα".

Ο κανονισμός λοιπόν μας δίνει τη δυνατότητα για πλήρη αντισεισμική προστασία, οι μελετητές με τους ιδιοκτήτες επιλέγουμε αν θα την αξιοποιήσουμε...

Δεν υποστηρίζω ότι οι κατασκευές που μελετήθηκαν με q=3,5 (το 90% στην Ελλάδα κατά δική μου εκτίμηση) είναι επικίνδυνο να καταρρεύσουν. Εφόσον είναι εντός του επιτρεπόμενου εύρους (1-3,5) τότε είναι ασφαλείς. Όμως σε περίπτωση που έρθει σεισμός μεγαλύτερος από το μέγιστο για τον οποίον σχεδιάστηκαν, τότε θα έχουν σπαταλήσει το "μαξιλαράκι ασφαλείας" που λέγεται πλαστιμότητα ή ανελαστική συμπεριφορα.
Συμπέρασμα
Όλα είναι συνάρτηση κόστους απόδοσης. Ο αντισεισμικός σχεδιασμός είναι μία μέθοδος που ακολουθούν παγκοσμίως
γύρω από τον συντελεστή συμπεριφοράς q. Είναι όμως μία μέθοδος όπου στο μέλλον μπορεί να αλλάξει και να βρεθεί μία άλλη μέθοδος σχεδιασμού.
Αυτήν την μέθοδο την βρήκα.
Αν με ακούσετε θα κατασκευάζετε δομικά έργα που το κόστος κατασκευής θα πέσει στο ήμισυ, και ο συντελεστής συμπεριφοράς θα διπλασιαστεί.
Πλήρη αντισεισμική προστασία υπάρχει.... απόλυτη και φθηνότερη μόνο η μέθοδος που αναφέρομαι την προσφέρει.
Σε αυτό το βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE που αντιπροσωπεύει το σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό κατά την διάρκεια του πειράματος παρατήρησα το εξής.
1) Οι κόμβοι μεταξύ των επιμήκους υποστυλωμάτων και των δοκών στο δώμα ήταν υπέρμετρα πολύ ισχυροί.
Αυτή η μεγάλη αντοχή των κόμβων ( κατά την ροπή ανατροπής του δοκιμίου που δημιούργησε η αδράνεια με το λίκνισμα του ) αρχικώς άντεξε χωρίς η ροπή να σπάσει την δοκό. Για τον λόγο αυτόν αρχικώς τα πίσω υποστυλώματα σήκωναν μέσο της δοκού τα μπροστινά και αυτό γινόταν εναλλάξ.
2) Την ώρα που ανασηκωνόταν μονόπλευρα το δοκίμιο του πειράματος τα κάθετα στατικά φορτία του ενός υποστυλώματος ήταν αστήρικτα λόγο του ότι έχαναν την επαφή τους με το έδαφος. Κατά την στιγμή αυτήν η δοκός δουλεύει σαν ένας μοχλός που έχει το υπομόχλιο στον απέναντι κόμβο, και τα κάθετα αστήρικτα στατικά φορτία του φέροντα είναι η δύναμη που δημιουργεί την ροπή σε αυτόν τον κόμβο.
Η ροπή αυτή άρχισε να καταπονεί τον κόμβο με αποτέλεσμα αρχικός να αρχίσει να αποκόπτεται η δοκός από το υποστύλωμα.
Αργότερα όταν μεγάλωσε η καταπόνηση έσπασε η δοκός πάνω στο υπομόχλιο που δεχόταν τις δύο αντίρροπες ροπές, δηλαδή εκεί όπου από την μία μεριά η δοκός ανέβαινε λόγο της ανύψωσης του δώματος του υποστυλώματος, και από την άλλη κατέβαινε λόγο των στατικών αστήρικτων φορτίων.
Σταματώντας την άνοδο του δώματος του υποστυλώματος με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας σταματάνε και οι ροπές στους κόμβους.
Για τον λόγο αυτόν στο άλλο πείραμα που έκανα https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q με το ίδιο δοκίμιο και με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας επάνω του δεν έπαθε τίποτα, αν και δοκιμάστηκε με μεγαλύτερη επιτάχυνση και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Με και χωρίς την ευρεσιτεχνία δίπλα δίπλα για πιο εύκολα συμπεράσματα. https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
ΥΓ.
Γιατί δεν μπορεί ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός με τον μεγαλύτερο συντελεστή q να κατασκευάσει τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό και σταματά στον πλήρη?
Διότι κανένας κόμβος στον κόσμο δεν μπορεί να αντέξει τόσο ώστε το ένα υποστύλωμα να ανασηκώνει μέσο της δοκού κατά τον σεισμό το άλλο απέναντι υποστύλωμα.
Δηλαδή...Κανένας κόμβος δεν μπορεί να αντέξει τα αστήρικτα στατικά φορτία όλου του κτηρίου....( που δημιουργούνται κατά την ταλάντωση ) όσο οπλισμό και αν βάλουμε, και ότι διαστασιολόγιση και αν κάνουμε στα στοιχεία του φέροντα.
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 21:27.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.