Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > AcroBase > Acro Club
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

 
 
Εργαλεία Θεμάτων Αξιολόγηση: Αξιολόγηση θέματος: 2 Ψήφοι, 3,00 κατά μέσο όρο. Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 18-01-08, 12:50
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Η AcroBase με τα μάτια μου

Μέρος 1ο
Τα πρώτα βήματα

Η πρώτη επαφή ήταν σαν το εφηβικό ερωτικό άγγιγμα.
Στα γραφεία μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας του Πειραιά ξεναγήθηκα, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70, στον ηλεκτρονικό τους υπολογιστή, σε μέγεθος μεγάλου δωματίου.
Οι μεγάλες μπομπίνες των αποθηκευτικών μέσων, σαν όρθια παλιά μεγάλα κασετόφωνο, εκατοντάδες διακόπτες που ήταν τα τότε πληκτρολόγια και μια ατμόσφαιρα που πολύ θύμιζε το διαστημικό κέντρο της NASA στο Houston του Texas.
Είχαν περάσει βλέπετε λίγα χρόνια από τότε που ο Neil Armstrong και ο Edwin Aldrin βολτάρανε στην Σελήνη και ακόμα λιγότερο από το αγωνιώδες ταξίδι του Apollo 13 και είχαμε πολλές σχετικές εικόνες καρφωμένοι στους τότε μαυρόασπρους δέκτες τηλεόρασης με τις ώρες.

Μαγεμένος από την περιήγηση μου εκεί έκανα μια ευχή κάποτε να μπορώ και εγώ να ακουμπήσω και να δουλέψω σε κάτι παρόμοιο.

Η δεύτερη μου ‘στενή επαφή’ ήταν το 1980 όταν μπήκα σε ένα κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών κάπου στην Αγγλία για να αγοράσω ένα κασετόφωνο. Με έκπληξη χάζεψα έναν πιτσιρικά να πατάει πλήκτρα σε ένα κουτί και αυτά να γράφονται σε μια τηλεόραση.
Ρώτησα τον πωλητή, τι είναι αυτό και με το πιο φυσικό ύφος μου απάντησε ότι είναι ένας Computer. Μα του λέω τόσο μικρός; Και πόσο κάνει;
Η τιμή ήταν δελεαστική κοντά στις 80 λίρες και χωρίς καμιά σκέψη του είπα το αγοράζω, αφήνοντας το κασετόφωνο για άλλη φορά.
Η πρώτη επαφή! Τι αίσθηση! Την ίδια αίσθηση και την ίδια συγκίνηση ένοιωθα και τα επόμενα χρόνια, σε κάθε μου νέα αγορά, σε κάθε μου νέα αναβάθμιση.
Εκείνος ο υπολογιστής ήταν ο ΖΧ80 του Clive Sinclair, ο πατέρας του διάσημου Spectrum με 1kbyte μνήμης RAM!
Γυρίζοντας στο σπίτι με χέρια που έτρεμαν, ακολούθησα τις οδηγίες και το συνέδεσα στην τηλεόραση. Πάταγα τα πλήκτρα ασταμάτητα και αυτά έβγαιναν στην τηλεόραση και είχα μαγευτεί. Πέρασε πολύ ώρα και κατάλαβα ότι δεν μπορεί να ήταν μόνο αυτή η χρησιμότητα του και έτσι ξεκίνησα να ρουφάω το συνοδευτικό του βιβλίο, μαθαίνοντας τις πρώτες εντολές της basic.
To πρώτο μου πρόγραμμα το χαιρέτησα με μια κραυγή και ακόμα απορώ πως οι γείτονες δεν κάλεσαν την αστυνομία….
10 input “What is your name?”;a$
20 print “Hi “;a$;”my name is ZX80”
Είχα μάθει και το list και το run και πίστεψα πια ότι ήμουν προγραμματιστής! Τι χαρά, τι μεγάλη ηδονή, Φώναξα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα τους γονείς μου, που τότε έμεναν στην Αγγλία, να τους δείξω το κατόρθωμα μου.
Στο πρόσωπο του πατέρα μου σχηματίστηκε η απορία και όπως μου είπε μετά από πολύ καιρό, σκέφτηκε ότι τα είχα χάσει τελείως για να κάνω έτσι.

Κατά τις πέντε το πρωί πήγα για ύπνο αφού είχα παίξει αρκούντως το νέο μου απόκτημα. Το πρωί όλο χαρά, κόβω από τον πατέρα μου την διάθεση να δει ειδήσεις στην τηλεόραση, το ανοίγω κάνω run, τίποτα, κάνω list τίποτα, τι είχε γίνει το πολύτιμο πρόγραμμα μου; Γιατί χάθηκε.
Έτσι πήρα την απόφαση να διαβάσω το manual μέχρι τέλους και επιτέλους για πρώτη φορά κατάλαβα το τι σημαίνει ram rom και αποθηκευτικό μέρος.
Το κασετόφωνο το αγόρασα την επόμενη μέρα για να μπορώ εκεί να αποθηκεύω τα έργα των χεριών μου. Τι αγωνία και αυτή, κάτι το αζυμούθιο (απόσταση κεφαλής κασετοφώνου από μαγνητική ταινία) κάτι τα παράσιτα, στις 20 προσπάθειες να σώσεις 3 σειρές κώδικα που μόλις και μετά βίας είχαν μέγεθος ελαχίστων bytes και ο τσιριχτός ήχος της εγγραφής στην αστρονομική ταχύτητα των 250 baud.
Περνάνε οι μέρες και τα 1024 bytes, αρχίζουν σιγά - σιγά να δείχνουν πόσα λίγα είναι και να κόβεις και να ράβεις για να σου φτάσει το μέγεθος του κώδικα σου.

Εσείς οι νέοι που ξεκινήσατε να δουλεύετε σε υπολογιστή τα τελευταία χρόνια και που έχετε μερικές εκατοντάδες megabytes μνήμης και 250ρη δίσκο και 64μπιτο υπολογιστή, θα νομίζετε ότι αυτά ανήκουν στην νεολιθική εποχή.
Σήμερα που γράφω αυτό το κείμενο, το 2005, έχουν περάσει μόλις 25 χρόνια από τότε. Εσείς που χρησιμοποιείται το ποντίκι περισσότερο από το πληκτρολόγιο σας σε οθόνες με πραγματικό χρώμα, έχετε χάσει το θαύμα που ζήσαμε.

Το θεσπέσιο θαύμα της εξέλιξης και της ανάπτυξης των υπολογιστών. Την γιγάντωση του προσωπικού υπολογιστή κυρίως, που ακόμα και ο εκ των ιδρυτών της IBM εκείνη την περίοδο, είχε πει ότι θα χρειαζόντουσαν μερικοί μόνο υπολογιστές, μετρημένοι στα δάκτυλα των χεριών του, για όλον τον κόσμο.

Ο ΖΧ80 ήταν το σκίρτημα να ξεκινήσει κανείς. Με πόση συγκίνηση έπαιξα εκεί στα 1024 bytes το μοναδικό έτοιμο πρόγραμμα που αγόρασα για τον ΖΧ, ένα σκάκι.
Κάποιος φωτισμένος άνθρωπος, κατάφερε σε γλώσσα μηχανής και σε τόσο λίγο χώρο μνήμης, να φτιάξει ένα σκάκι. Μην περιμένετε βέβαια να είχε και γραφικά; Που να τα βρεί;

Λίγους μήνες μετά ξαναεπισκέφτηκα τους γονείς μου στην Αγγλία και θαμπώθηκα με ένα γλυκύτατο μηχανάκι της Tandy, το MC10, με τετραπλάσια μνήμη από το ΖΧ80 !
Λίγα χρωματάκια, μερικά γραφικά σύμβολα που φάνηκαν χρήσιμα για να φτιάξει κανείς τα πρώτα πρωτόγονα παιγνίδια, πληκτρολόγιο με μικρά πλαστικά πλήκτρα, ξεφεύγοντας από το δύσχρηστο πληκτρολόγιο μεμβράνης του ΖΧ80 και η ίδια ικανοποίηση για τον νέο μικρούλη υπολογιστή.
Εκεί έφτιαξα αρκετά ικανοποιητικά προγραμματάκια, αλλά και αγόρασα τέσσερις κασέτες με ενδιαφέροντα παιγνίδια. Όμως για να μην σας ξεγελάω, την πρώτη αίσθηση ότι έχω έναν Computer στο σπίτι μου, την ένοιωσα στο αμέσως επόμενο ταξίδι μου στην Αγγλία, παίζοντας σε ένα μαγαζί τον Texas TI99/4A.

Αυτός ο άτιμος, σου έδινε πια την αίσθηση ότι έχεις κανονικό υπολογιστή. Φανταστικό πληκτρολόγιο, 16 Kbytes μνήμη και παρακαλώ 16μπιτος. Πάνω απ’ όλα τα έτοιμα modules με τα πρώτα φανταστικά παιγνίδια, που δεν περίμενες με τις ώρες να φορτώσουν από το κασετόφωνο και μαζί με όλα πρόσθετα αγόραζες σε modules ίσως την καλύτερη basic που γράφτηκε ποτέ και που την έλεγαν Exteded Basic, με τα περίφημα sprites της, που σε μια γραμμή κώδικα έπαιρνες όλους τους χαρακτήρες τους χόρευες στην οθόνη αλλάζοντας χρώμα και μέγεθος.

Ο TI ήταν γι’ εμένα ο πρώτος μεγάλος σταθμός στους υπολογιστές. Με κέρδισε από την πρώτη στιγμή αλλά ταυτόχρονα με τα όσα καλούδια του πήρα, Speech Synthesizer που άφησε εποχή,
modules οικονομικών πακέτων, μοναδικά παιγνίδια σαν το Parsec, Othello κλπ.

Από τον Τexas και μετά είχα την απόλυτη βεβαιότητα, ότι αυτός ο υπολογιστής θα ήταν ο τελευταίος μου, αυτός που μου καλύπτει επιτέλους τις ανάγκες μου. Ήταν τόσο δε το πάθος μου για αυτός, που ενώ μου κόστισε κάπου 250 λίρες Αγγλίας για να τον πάρω μαζί με πληθώρα modules και του Speech Synthesizer, διαπραγματεύτηκα αργότερα με τον εισαγωγέα του να αγοράσω το τεραστίων διαστάσεων drive του, στην τιμή των 150.000 δρχ. Ευτυχώς η λογική επανήλθε.

Μέχρι σήμερα ανοίγω πυκνά συχνά εκείνο το μηχανάκι και πραγματικά το απολαμβάνω.
Ο TI99/4A κράτησε περισσότερα από τρία χρόνια, χωρίς καμιά διάθεση αλλαξοπιστίας, εκτός του κορυφαίου BBC, που διάβαζα και έπαιζα ή στις εκθέσεις υπολογιστών ή σε ένα σχολείο στην Αγγλία που δίδασκε ένας φίλος μου.

Αυτό μέχρι να περάσω μια μέρα από την Στουρνάρα και σ’ ένα από τα πρώτα μαγαζιά υπολογιστών, είδα τον AMSTRAD CPC664. ΄
Είχα δει και στο Λονδίνο τον προκάτοχο του 464, πακέτο Πληκτρολόγιο / υπολογιστής, monitor (μέχρι τότε βγάζαμε τα μάτια μας σε τηλεοράσεις), και ενσωματωμένο κασετόφωνο.
Δεν μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση κυρίως λόγω των παρδαλών του χρωμάτων, αλλά ο 664 που είδα στο Cat Computer, είχε drive. Αντί του μισητού αργού και δύσχρηστου κασετοφώνου, είχε ένα ολόκληρο drive και 64 ολόκληρα Kbytes μνήμης.
Το παζάρεψα με τον ιδιοκτήτη και του υποσχέθηκα στο τέλος της εβδομάδος, να πάω να το πάρω.

Το Σάββατο με τον μισθό στην τσέπη, τράβηξα για την τσεποστραγκίστρα Στουρνάρα. Τι έκπληξη στην θέση του CPC64 ένα άλλο μηχάνημα που το ονόμαζαν CPC 6128 και με στόμφο ο πωλητής μου είπε ότι είχε 128 kbytes. H τιμή ήταν σχετική με το προηγούμενο και έτσι πάντα με τρεμάμενα χέρια λίγη ώρα αργότερα το άνοιγα πάνω στο γραφείο μου. Μαζί είχα πάρει ένα κουτί με 10 δισκέτες των 3’’, πρωτοτυπία του Sugar, του κατασκευαστή των Amstrad. Είχα ένα ολοκληρωμένο μηχάνημα, monitor drive, κολυμπούσα σε πελάγη ευτυχίας. Το μέγεθος της χωρητικότητας των δισκετών 180k σε κάθε πλευρά, μου φάνταζε τεράστιο.

Θέλω εδώ να κάνω μια σημείωση. Μέχρι σήμερα, η σχέση μου με τους υπολογιστές, ποτέ δεν ήταν επαφή ενός guru, ενός ειδικευμένου στο είδος, ήταν αγνή και ανόθευτη, σχέση χρήστη προς μηχάνημα, για διασκέδαση, ψυχαγωγία, επικοινωνία αργότερα και στο τέλος έφτασε και σ’ ένα σημείο να μπορώ να ισχυριστώ ότι ήταν και εργαλείο προσωπικής δουλειάς. Θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό, ήμουν αρκετά μεγάλος ηλικιακά και ίσως αρκετά πιεσμένος εργασιακά για να ασχοληθώ μαζί του για βιοπορισμό. Ήταν σχέση αγάπης, εκτίμησης, για τον όμορφο νέο κόσμο που μου προσέφερε.

Στο ξεκίνημα μου με τον CPC 6218, γνώρισα ένα χαριτωμένο περιφερειακό που με μάγεψε. Μέσα στα μάτια μου πέρασε η εικόνα ενός ηλεκτρολογικού υπολογιστή, που δεν σε απομονώνει, που σου ανοίγει παράθυρα επικοινωνίας. Ήταν το πρώτο σκίρτημα και σύντομα έγινα κάτοχος ενός ξύλινου κουτιού που πάνω του έβαζες το ακουστικό του μικροφώνου και με ταχύτητα 300 baud, ο υπολογιστής καλούσε έναν άλλο μηχάνημα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to Xenios For This Useful Post:
HelenA (25-09-10), Zerocool (13-10-11)
 


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 2 (0 μέλη και 2 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης Αξιολογήστε αυτό το θέμα
Αξιολογήστε αυτό το θέμα:

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 16:55.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.