Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
|||
Περί θεού ψυχής και φιλοσοφίας
Η ψυχή αναφέρεται 38 φορές στην Παλαιά και 17 φορές στην Καινή Διαθήκη. Τα σχετικά χωρία αναφέρονται στην σελίδα 1907 του βιβλίου “The Hebrew-Greek Key Study Bible” που εξέδωσε ο Spiros Zodhiates (AMG International. Inc. Revised Edition 1991). Αν κάποιος ενδιαφέρεται και δεν διαθέτει το βιβλίο, ευχαρίστως θα του μεταφέρω τις πληροφορίες σε επόμενο μήνυμα. Η ενασχόλησή μου με το θέμα της ψυχής υπήρξε μέρος μιας έρευνάς μου για την ιστορία των θεών και εντοπίζεται μόνο στη εμφάνιση της ιδέας περί ύπαρξης ψυχής. Όσα πρόκειται να αναφέρω δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα σε όσους πιστεύουν στην ύπαρξη ψυχής. Πρόκειται όμως για παράθεση στοιχείων και όχι για θεολογικές ή φιλοσοφικές απόψεις και για τον λόγο αυτό ίσως παρουσιάζουν ενδιαφέρουν για κάποιους. Κατά γενική σχεδόν άποψη, την περί ψυχής ιδέα μας την μετέδωσαν οι Πυθαγόρειοι οι οποίοι την δανείστηκαν από τους Ορφικούς που με την σειρά τους την είχαν πάρει από τους Αιγυπτίους. Οι Αιγύπτιοι είναι πράγματι οι, ας πούμε, εμπνευστές της ιδέας διότι στα δικά τους διδάγματα απαντάται η σύγχυση που οδήγησε στην ιδέα αυτή. Κατά την δική μας μοντέρνα άποψη, στην Κρίση κρίνεται βεβαίως η ψυχή. Στην Κρίση όμως την οποία περιγράφουν τα αιγυπτιακά κείμενα (τα πρώτα των οποίων καταγράφηκαν στις πυραμίδες γύρω στο 2.400 π.Χ), εκείνο που κρίνεται είναι η καρδιά (σύμβολο του σώματος) και μια οντότητα με την ονομασία ba παρίσταται ως μάρτυρας. Το ιδεόγραμμα της λέξης ba ήταν το πουλί μυκτηρία καθώς και ο κριός. Στην 18η όμως Δυναστεία (περίπου 1.600 με 1.3000 π.Χ) εμφανίστηκε σαν ιδεόγραμμα της λέξης ba ένα πουλί με ανθρώπινο κεφάλι. Το ανθρωπόμορφο αυτό πουλί το βρίσκουμε στις απεικονίσεις των παπύρων, με τους οποίους εφοδίαζαν τους νεκρούς κατά την περίοδο του Νέου Βασιλείου (1600 με 1100 π.Χ.), ως ψυχή να απλώνει τις φτερούγες του πάνω από τον νεκρό, ή τον νεκρό να το κρατάει σφιχτά στο στήθος του για να μην του το πάρουν στον Κάτω Κόσμο. Το σύμβολο του κριού, το οποίο όπως ειπώθηκε χρησιμοποιείται κι αυτό ως ιδεόγραμμα της λέξης ba, μας βοηθάει να ανιχνεύσουμε την ιδιότητα του μάρτυρα ο οποίος ονομαζόταν ba και ήταν απαραίτητα παρόν κατά την Κρίση. Ένα εδάφιο στο 17ο κεφάλαιο της Βίβλου των Νεκρών αναφέρει: «Την νύχτα εκείνη της καύσης των πεσόντων, της καταστροφής των ελαττωματικών στο σφαγείο του (του θεού) και της σφαγής των ψυχών (ba)». (κεφ.17, pl. 10, γρ.26) Στην προκειμένη περίπτωση η λέξη ba είναι γραμμένη μόνο με το σύμβολο του κριού. Slaughter of souls, σφαγή ψυχών, είναι η απόδοση του W.Budge στην τελευταία φράση και αντίστοιχα: shambles for killing souls, σφαγεία για το σφάξιμο ψυχών, είναι η απόδοση του R.O.Faulkner. Το ρήμα dnd, σφάζω, το οποίο χρησιμοποιείται στο εδάφιο, σημαίνει σφαγή ζώων σύμφωνα με τον καθηγητή Faulkner, επομένως οποιαδήποτε αντίληψη και αν είχε για την λέξη ba ο συντάκτης του κειμένου, μόνο ψυχή δεν σήμαινε για εκείνον. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε έναν πολύ ενδιαφέροντα παραλληλισμό δυο διαφορετικών ερμηνειών ενός εδαφίου της Παλαιάς Διαθήκης, ο οποίος προμηθεύει μια αποδεκτή έννοια για την λέξη ba με σύμβολο τον κριό: Κλάψτε και ουρλιάξτε ποιμένες, κυλιστείτε στις στάχτες επικεφαλείς του κοπαδιού.* Γιατί οι μέρες της σφαγής και του διασκορπισμού σας φτάσανε, θα συντριφτείτε σαν αγγείο πολύτιμο. Δε θα υπάρξει διαφυγή για τους ποιμένες, δε θα μπορέσουν να ξεφύγουν οι επικεφαλείς του κοπαδιού.* Φωνάζουν δυνατά οι ποιμένες και ουρλιάζουν οι επικεφαλείς του κοπαδιού,* γιατί κατάστρεψε ο Κύριος την βοσκή τους." (Ιερ 25:34-36 Μετάφραση από τα αγγλικά της έκδοσης κατά King James) * Addir υπάρχουν διάφορες ερμηνείες της λέξης: Ισχυροί, ευγενείς, υπεροπτικοί, εξαιρετικοί, προϊστάμενοι- επικεφαλής, γενναίοι, μεγαλοπρεπείς, φημισμένοι, άξιοι. Σαν επίθετο σημαίνει μέγας, δυνατός, δοξασμένος κ.α. Σαν ουσιαστικό έχει έννοια παράλληλη με αυτή των λέξεων ‘καπεταναίοι’, ‘πολεμιστές’, ‘άρχων’ και ‘κυβερνήτες’. Χρησιμοποιείται δε για τον Μεσσία και για τον θεό τον ίδιο στον ψαλμό 8:1. (The Hebrew-Greek Key Study Bible, σελίδα 1595) Οι Εβδομήντα μας επιφύλαξαν μια έκπληξη με την ερμηνεία τους: αλαλάξατε ποιμένες, και κεκράξατε και κόπτεσθε οι κριοί των προβάτων*, ότι επληρώθησαν αι ημέραι υμών εις σφαγήν, και πεισείσθε ώσπερ οι κριοί οι εκλεκτοί και απολείτε φυγή από των ποιμένων και σωτηρία από των κριών των προβάτων*. Φωνή κραυγής των ποιμένων και αλαλαγμός των προβάτων και των κριών* , ότι ωλόθρευσε Κύριος τα βοσκήματα αυτών. (Ιερ. 32:20-22) Υπάρχουν ορισμένες διαφορές ανάμεσα στα κείμενα αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι η λέξη Addir, οι επικεφαλείς. (principal of the flock σύμφωνα με την KJV [King James Version]) η οποία αποδίδεται ως κριοί των προβάτων από τους Εβδομήντα. Το γεγονός ότι και στα δυο κείμενα (από την Βίβλο των Νεκρών και την Π.Δ.) οι θεοί αποφάσισαν την σφαγή των κριών, συνδέει άμεσα τις δυο λέξεις. Ο ba επομένως ήταν κάποιος ομαδάρχης με αρμοδιότητες που σχετίζονταν με την διαδικασία της Κρίσης. Όταν η Κρίση ζώντων (την αναφέρει ο Πλάτων και τα ταφικά κείμενα ασχολούνται αποκλειστικά με την Κρίση αυτή) ξεχάστηκε και μετατράπηκε σε Κρίση νεκρών, ο μάρτυρας που παρίστατο κατά την Κρίση μετατράπηκε σε ψυχή που κρίνεται. Οι μεταφραστές των ιερογλυφικών κειμένων αποδίδουν την ba ως ψυχή ανεξαιρέτως, με αποτέλεσμα να συναντούμε στις μεταφράσεις προτάσεις όπως: «Η ψυχή του σηκώνεται να καταθέσει γι’ αυτόν», «Η ψυχή μου έχτισε ένα οίκημα στην πόλη Busiris», να γίνεται λόγος για «την ψυχή του ανακλίντρου του βασιλιά», για ψυχές με γενειοφόρο πρόσωπο και βεβαίως, η σφαγή των ψυχών αποτελεί κοινοτοπία για την Βίβλο των Νεκρών. Η Κρίση ζώντων, την οποία περιγράφουν τα ταφικά κείμενα, παρέχει μια εξήγηση για την παράλογη πρακτική των Αιγυπτίων να ταριχεύουν τους νεκρούς. Όταν, όπως ειπώθηκε, η Κρίση σωμάτων μετατράπηκε σε Κρίση ψυχών, τα ιερά κείμενα συνέχιζαν να απαιτούν την παρουσία σώματος κατά την Κρίση και οι Αιγύπτιοι ήταν αναγκασμένοι να τα σεβαστούν. Φαντάζομαι ότι η συνεισφορά μου δε θα γίνει δεκτή με ενθουσιασμό. Πρόκειται όμως για πληροφορίες που χρειάστηκα πολύ χρόνο για να συλλέξω και οι οποίες δεν βρίσκονται πρόχειρες σε κανένα βιβλίο. |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Deltatango για αυτό το μήνυμα: | ||
xtapodaki1970 (13-02-09) |
#2
|
#3
|
|
||||
Δυστυχώς δεν λύνονται όλα με τα μαθηματικά. Το ερώτημα "υπάρχει θεός;" "υπάρχει ψυχή;" δεν είναι κάτι για το οποίο θα δώσει κανείς πειστική απάντηση. Ίσως να είναι θέμα εσωτερικής αναζήτησης ή ίσως να θέλουμε ή να μην θέλουμε να παραδεχτούμε κάτι. Ο Αριστοτέλης ο Πλάτωνας ο Σωκράτης μίλαγαν για την ψυχή, όλες οι θρησκείες που ξέρω, μιλάνε για την ψυχή. Αν απομονώσουμε φράσεις και τις θεωρούμε απόδειξη περί του αντιθέτου, είναι λάθος.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#4
|
|
|||
Από Xenios
Κανένας δεν εννοούσε να πιστέψει, όταν πρωτακούστηκαν, πως ήταν αληθινές οι φήμες περί κρεματορίων και απάνθρωπης μεταχείρισης των Εβραίων από τους Ναζί. Ακόμα και μέχρι το 1970 οι Αυστραλοί προσπαθούσαν να εξοντώσουν τους αυτόχθονες, Οι Ινδιάνοι της B. Αμερικής έχουν σχεδόν εξαφανιστεί κι αυτοί. Οι Σύγχρονοι (Homo sapiens sapiens) εξόντωσαν τους ανθρώπους του Νεάντερταλ. Οι θεοί εξόντωσαν τους Γίγαντες και οι Εβραίοι τους Χαναανίτες. Τα αιγυπτιακά κείμενα λένε ότι οι θεοί έκριναν τους ανθρώπους ζωντανούς και εξόντωναν όσους δεν ήταν της αρεσκείας τους. Μοιάζει να λένε ψέματα; Μοιάζει να λένε κάτι απίθανο; Αν γνωρίζαμε με ποιόν τρόπο οι θεοί μας “έφτιαξαν” θα αναμέναμε συμπεριφορές Ναζί και ίσως να τις προλαβαίναμε. Συγνώμη, γίνομαι επιθετικός! Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο site μου. Καλή σου νύχτα! |
#5
|
|
|||
Αρχική δημοσίευση από Gildor
Το κατά πόσο η μετάλλαξη του μάρτυρα σε ψυχή ήταν εκούσια δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά υπήρχαν θέματα στα κείμενα τα οποία δεν τα κατανοούσαν και έκαναν διορθώσεις για να τα κάνουν κατανοητά. Εξάλλου, όπως ήδη αναφέρθηκε, κατέφυγαν στην ταρίχευση του νεκρού για να ικανοποιήσουν την απαίτηση των κειμένων για παρουσία του σώματος κατά την Κρίση. Λυπάμαι που όσα έγραψα δεν ήταν καλά διατυπωμένα. Πρόκειται όμως για μια μεγάλη ιστορία της οποίας κανένα μέρος της διήγησης δεν είναι εύκολο όταν γίνεται ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Την ιδέα περί ψυχών και θεών την κληρονομήσαμε. Η έρευνα που έκανα αναζητούσε την πηγή των ιδεών αυτών. Βρέθηκα λοιπόν να ασχολούμαι με όλο και αρχαιότερα κείμενα μέχρι που κατέληξα στα αρχαιότερα όλων, τα αιγυπτιακά ταφικά κείμενα. Τότε διαπίστωσα ότι δεν είναι μόνο οι σύγχρονοι μεταφραστές που δεν τα καταλάβαιναν, αλλά ότι το ίδιο συνέβαινε και με τους αρχαίους Αιγυπτίους. Βεβαίως όσα ισχυρίζομαι εδώ παρουσιάζονται αναλυτικά, με λέξη προς λέξη μεταφρασμένα αποσπάσματα από τα ιερογλυφικά κείμενα, σε μια μελέτη. Συνοπτική παρουσίαση της μελέτης υπάρχει σε ένα site που έχω δημιουργήσει αλλά, φαντάζομαι, δεν μπορώ να το αναφέρω χωρίς την άδεια του διαχειριστή. Πιστεύω ότι τα παραπάνω καλύπτουν και την ερώτηση της Christi. Καλό σας βράδυ! |
#6
|
|
||||
Τα ίδια περίπου έθιμα είχα και οι Ασύριοι και οι Μεσοποτάμιοι λαοί και οι Πέρσες. Όλοι μίλαγαν για την ψυχή. Ιστορίες έχουμε πολλές, αποδείξεις ότι το πίστευαν, ακόμα περισσότερες, απόδειξη περί ύπαρξης ψυχής, με τα σημερινά δεδομένα, δεν μπορεί να υπάρξει. Όλοι κάνουμε ικασίες και εσύ και εγώ και ο καθένας μας. Δεν μπορώ να σε πείσω και δεν μπορείς να με πείσεις.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#7
|
|
||||
Η διευθυνση τoυ site σου ειναι ορατη απο το προφιλ σου σε οποιοδηποτε μελος, ηδη απο τη στιγμη που το δηλωσες
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 11-02-09 στις 23:48 |
#8
|
|
||||
Συζητάμε για το πότε γεννιέται μια ψυχή, με τον όρο να υπάρχει ψυχή. Πάντως ακόμα και από την μελέτη σας, που διάβασα διεξοδικά, δεν μου λέει τίποτα, δεν με πείθει για το αντίθετο. Αν διαβάσατε το βιβλίο των νεκρών, που βρίσκεται γραμμένο σε κάθε μεγάλο τάφο των Φαραώ ή άλλων, αναφέρει ρητά, καλέ μου φίλε, για την επιστροφή της ψυχής στο σώμα. Αγνοώ πως οδηγηθήκατε σε τέτοια συμπεράσματα. Αυτό δεν σας το αναφέρω για να σας πείσω για την ύπαρξη της ψυχής, αλλά για τα μονομερή συμπεράσματα της μελέτης σας, χωρίς να είμαι ο πλέον ειδικός. Φοβάμαι και πάλι ότι μάλλον δεν απαντήσατε.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#9
|
|
|||
Αρχική δημοσίευση από Xenios
Οφείλω να σε ευχαριστήσω και για την Acrobase. Θα το κάνω όμως στην απάντησή μου προς τον Gildor για να διατηρήσω την μαχητικότητά μου απέναντί σου!! Λοιπόν, δεν θέλω να πείσω. Μόνο να σπείρω μερικές αμφιβολίες: - Η περιγραφή Τιτάνων/Γιγάντων (γεννήτορες των θεών, πιο ρωμαλέοι από τους θεούς, κάτοικοι του βορρά, θεομάχοι, ερωτικοί σύντροφοι των θεών –στην μυθολογία των βορείων-, θύματα των θεών) ταιριάζει απόλυτα στους ανθρώπους του Νεάντερταλ. - Η περιγραφή των θεών (τύραννοι, βιαστές, φονιάδες) ταιριάζει κι αυτή απόλυτα στην λευκή φυλή η οποία βαρύνεται με συνεχείς γενοκτονίες από την εμφάνισή της . Μην το πάρεις πατριωτικά πάντως, γιατί εύκολα αποδεικνύεται ότι οι πρόγονοι της φυλής των Ελλήνων ήταν θεομάχοι. Ο Δίας είναι γνωστός για εκατοντάδες βιασμούς γυναικών. Τους μισοθεούς όμως, που προέκυψαν από τις σκανταλιές του, ήθελε να τους αφανίσει: “ολέσθαι ψυχάς ημιθέων” γράφει ο Ησίοδος, και βεβαίως το ίδιο επεδίωξε να κάνει και ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης. Απέτυχαν όμως και οι δυο αφού εμείς βρισκόμαστε εδώ. Εμείς, τα νόθα παιδάκια του Δια που τώρα ψάχνουμε, με τις πενιχρές γνώσεις γενετικής που διαθέτουμε, να μάθουμε αν στις φλέβες μας κυλάει και αίμα Νεάντερταλ. Η παράδοση των Ισραηλιτών (δεν είναι απαραίτητο όλοι οι Ισραηλίτες να είναι πιστοί Εβραίοι) καθώς και των Γερμανικών φυλών και των Κελτών, διηγείται την ιστορία των θεών ιδωμένη από την πλευρά των θεών, διότι λένε πως εκεί που οι πρόγονοί τους πήγαν να κατοικήσουν συνάντησαν Γίγαντες. (Ιδιαίτερα για τους βόρειους λαούς της Ευρώπης το στοιχείο αυτό είναι καταλυτικό, αφού κατοίκησαν την Ευρώπη εξοντώνοντας συγχρόνως τους Νεάντερταλ). Η παράδοση των Ελλήνων, από την άλλη μεριά, παραθέτει μια ατέλειωτη σειρά αρπαγμένων και βιασμένων γυναικών. Αποκορύφωμα αποτελεί η Περσεφόνη με πρώτο θύμα την Ιώ. Τα θύματα των θεών κάποτε εξεγέρθηκαν, γεγονός που είναι γνωστό από όλες ανεξαιρέτως τις μυθολογίες, όλες τις παραδόσεις και όλα τα ιερά κείμενα. Εξεγέρθηκαν και οι πρόγονοι των Ελλήνων, οι οποίοι επιτέθηκαν κατά των βιαστών οι οποίοι τους άρπαζαν τις γυναίκες τους. Να γιατί ο Τρωικός πόλεμος έχει μια τόσο φαινομενικά αστεία αφορμή. Η Αθηνά και η Άρτεμις φέρονται σε ένα μύθο να ήταν μαζί με την Περσεφόνη όταν οι θεοί άρπαξαν την τελευταία. Εκείνες όμως ήταν οπλισμένες και δεν τόλμησαν να τις αγγίξουν. Και η Αθηνά και η Άρτεμις σκότωναν για να διατηρήσουν την παρθενία τους, σκότωναν δηλαδή τους επίδοξους βιαστές. Η Δήμητρα είχε αρκετή ισχύ αφού μπόρεσε να εκβιάσει τους θεούς και να πάρει πίσω την Περσεφόνη. Η παράδοση των Ελλήνων κρύβει πολύ λεβεντιά, αλλά πιστεύουμε τις φαντασιώσεις των φιλοσόφων και θεωρούμε την επαναστάτρια Δήμητρα μια θεά που ασχολείται με το σιτάρι τις ανεμώνες και τα ζουμπούλια. Αν τέτοια ήταν η Δήμητρα, τότε τα Ελευσίνια μυστήρια, που στηρίζονται στην ιστορία της, ήταν αστεία. Όμως δεν ήταν, γιατί οι αρχαίοι Έλληνες –και οι λοιποί αρχαίοι λαοί- γνώριζαν περισσότερα από όσα εμείς νομίζουμε ότι γνώριζαν. Ο Αισχύλος έγραψε ότι η θεά είναι μόνο μια. Μια θεά με πολλά ονόματα. Η θεά αυτή, η Αφροδίτη, δεν ανήκει στην φυλή των θεών, όπως στην φυλή των θεών δεν ανήκει ούτε η Φρέγια, η θεά του Έρωτα των βορείων, ούτε η Ιστάρ, την οποία οι θεοί την έκριναν και την θανάτωσαν. Η Αφροδίτη γεννήθηκε από τον ίδιο πατέρα με τους Γίγαντες! Ωραίοι είναι οι στοχασμοί, οι φιλοσοφίες και οι υπαρξιακές αναζητήσεις, αλλά εδώ πρόκειται για την ιστορία μας την οποία αναπόφευκτα κάποτε θα ανακαλύψουμε. Ή μάλλον, θα την ανακαλύψει κάποιος αγγλοσάξονας και όσο θα μας την διδάσκει θα τον ακούμε με ανοιχτό το στόμα. Ο Επίκουρος προσπαθούσε να μας μάθει να μην φοβόμαστε τον θεό και τον θάνατο. Καημένε Επίκουρε! |
#10
|
|
|||
Αρχική δημοσίευση από Gildor
Διαφημίζω το site στην Google και ήμουν συνηθισμένος να βλέπω τον μετρητή επισκεψιμότητας να αυξάνεται κατά δέκα μονάδες την ημέρα. Τις δυο τελευταίες ημέρες απογειώθηκε στις 114 μονάδες, μέσο όρο την ημέρα, και δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε! Ευχαριστώ Acrobase! Την συνέχεια της χτεσινής συζήτησής μας θα την βρεις στην απάντηση μου προς Xenios. |
#11
|
|
||||
Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το "Περί ψυχής" του Αριστοτέλη. Δεν είναι εύκολα κατανοητός ο Σταγειρίτης φιλόσοφος, αλλά αν δώσεις μεγάλη προσοχή στις έννοιες του, με διπλή και τριπλή ανάγνωση, ίσως κατανοήσεις με σχετική ακρίβεια το πνεύμα του. Εσύ που έχει κάνει και έρευνα στο περί ψυχής, θα έπρεπε να είχες ξεκινήσει με Αριστοτέλη και Πλάτωνα. Οι απόψεις του Πλάτωνα περί άυλης και αθάνατης ψυχής υπήρξαν καθοριστικές για τους μετέπειτα στοχαστές. Διάβασε τον "Φαίδωνα", στο συστήνω ανεπιφύλακτα. Είμαστε βέβαια εκτός θέματος, όπως λέει και ο Gildor, αλλά η κουβεντούλα μας δεν είναι άσχημη
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#12
|
|
|||
Αρχική δημοσίευση από Xenios
Έχεις δίκιο (χρησιμοποιώ ενικό επειδή βλέπω ότι στα blogs όλοι αυτό κάνουν) όταν λες πως αναφέρεται ρητά η επιστροφή της ψυχής στο σώμα. Εκείνο που με ξένισε εμένα ήταν ότι αυτό το έκανε αφού προηγουμένως είχε πάει ως μάρτυρας στην Κρίση κάποιου δυστυχή ή είχε χτίσει ένα οίκημα. Την Κρίση ζώντων, τον μάρτυρα που παρίσταται κατά την Κρίση καθώς και το σημάδεμα των κριθέντων, τα αναφέρει και ο Πλάτων. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι καταπιαστήκαμε να μεταφράσουμε τα αρχαϊκά κείμενα προκατειλημμένοι και με μεγάλη δόση έπαρσης. Οι λέξεις ba (μάρτυρας, ομαδάρχης, ψυχή), akh (αγνός, πνεύμα), khet (πράγματα, υποθέσεις, σωματικά γνωρίσματα) mtw (Γίγαντες, νεκροί) μεταξύ άλλων, είχαν άλλη έννοια πριν από 5.000 χρόνια και άλλη πριν από 2.500 χρόνια. Η λέξη “δαίμων” είχε άλλη έννοια για τους αρχαίους Έλληνες και άλλη έχει για εμάς σήμερα. Οι μεταφραστές των ιερογλυφικών, οι οποίοι προλογίζουν τα βιβλία τους πληροφορώντας μας πως όσα πρόκειται να μεταφράσουν είναι μαγικά ξόρκια πρωτόγονων, ασπάστηκαν τις απόψεις των ιερατείων (τα οποία πλέον δεν γνώριζαν τις αρχαίες έννοιες των λέξεων, ή επέλεξαν να τις αγνοήσουν) και ανάγκασαν τα κείμενα να συμφωνήσουν με τις απόψεις αυτές. Στη συνέχεια τις δίδαξαν στα πανεπιστήμια και έτσι τώρα εμείς είμαστε της άποψης ότι εκείνοι που έχτισαν τις πυραμίδες ήταν τόσο ανόητοι που πίστευαν πως ο νεκρός χρειαζόταν σώμα στην μετά θάνατο ζωή. Αν τον καιρό που έγιναν οι πρώτες μεταφράσεις υπήρχε έστω και μια θαμπή υποψία ότι το μοντέλο για την περιγραφή των Γιγάντων ήταν οι άνθρωποι της φυλής των Νεάντερταλ, πιθανώς οι μεταφράσεις θα είχαν λογικό νόημα. Οι φιλόσοφοι δεν έχουν πάψει να παράγουν ιδέες. Μας λένε την γνώμη τους για τα πράγματα και εμείς θαμπωμένοι από την ευγλωττία τους νομίζουμε ότι έχουν γνώση των πραγμάτων. Σχετικά με την ψυχή, αν συλλέξετε τις θεωρίες που υπάρχουν γύρω από τις δραστηριότητές της, σίγουρα θα απογοητευτείτε. Ο Διογένης Λαέρτιος γράφει για τον Πυθαγόρα ότι: "Πρώτος αυτός λένε, διατύπωσε την άποψη ότι η ψυχή κάνει αναγκαστικά κύκλο και παρουσιάζεται με τις μορφές διάφορων ζωντανών όντων."(VIII,14) καθώς και ότι συμβούλευε: "Να αποφεύγουν τα κουκιά επειδή τα αέρια που περιέχουν συμμετέχουν περισσότερο απ' όλα στην ψυχή, αλλά πέραν αυτού το στομάχι λειτουργεί καλύτερα χωρίς αυτά και έτσι τα όνειρα στον ύπνο μας θα είναι απαλά και ανενόχλητα." (VIII,24) Αρχική δημοσίευση από Xenios
Κατάλαβα ποιο ήταν το θεμα αλλά ήθελα να μπω στην συζήτηση για ευνόητους λόγους. Ωστόσο, όσο και αν γίνομαι δυσάρεστος, σας παρουσιάζω μια οπτική των πραγμάτων της θρησκείας η οποία σας ήταν άγνωστη και πιστεύω ότι δεν θα επιλέγατε να μην την γνωρίσετε. |
#13
|
|
||||
Γιατί επιμένεις να μας λες ότι ήρθες να μας διαφωτίσεις και να μας μάθεις άγνωστα πράγματα που μας είναι δυσάρεστα. Με μια γραμμή μου μηδενίζεις τις μεταφράσεις του Βιβλίου των Νεκρών, όπως το έχουν διατυπώσει, σπουδαίοι αρχαιολόγοι και ιστορικοί. Που να ξέρεις βέβαια όταν πρωταναφέρθηκες στο βιβλίο των νεκρών, ότι ένα τύπος εδώ μέσα, θα έχει διαβάσει κάτι σχετικό; Μας αναφέρθηκες στην Ελληνική Μυθολογία και όταν σου αναφέρω τα δύο σημαντικά βιβλία του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, μου τα μηδενίζεις. Λες
Οι απόψεις σου, όσο και αν ξαφνιάζεσαι, δεν μου είναι άγνωστες, χωρίς να πουλάω εξυπνάδα και επίπεδο μόρφωσης. Κυκλοφορούν ευρέως από τα έντυπα τύπου Δαυλού ή από εκδόσεις τύπου Λιακόπουλου. Και κάτι άλλο, παρά τις περί αντιθέτου απόψεις, δεν έχω ακούσει live τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Απλά έτυχε ένας δάσκαλος να με κάνει να λατρέψω την ιστορία και τα Αρχαία Ελληνικά. Είμαι ανοικτός στις απόψεις φίλε μου και αναζητώ την γνώση, για να γεμίσω το άδειο μου κεφάλι. Λίγο αργά στα 62 χρόνια μου; Ίσως, γηράσκω αεί διδασκόμενος και το κακό δεν είναι ότι διδάσκομα
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα: | ||
Deltatango (12-02-09) |
#14
|
|
|||
Χάρηκα που μετέφερες την συζήτησή μας σε διαφορετικό θέμα διότι κατάλαβα ότι ενοχλούνταν οι υπόλοιποι και ήθελα να προτείνω ένα θέμα με τίτλο «Πως και/ή πότε εμφανίστηκε η περί Θεού ιδέα». Έχεις πείρα και με πρόλαβες! Ελπίζω να βρεις και την υπομονή να με ακούσεις μέχρι να σε πείσω ότι δεν έχω καμία σχέση με τα έντυπα και τα πρόσωπα που ανέφερες. Ομολογώ ότι απ’ όταν διάβασα για την συμπεριφορά των φιλοσόφων απέναντι στα Ομηρικά έπη, έπαψα να τους συμπαθώ. Έχω διαβάσει το έργο του Πλάτωνα, επειδή μας μεταφέρει θησαυρούς προφορικής παράδοσης, αλλά όχι του Αριστοτέλη. Έχω κρατήσει εκείνες από τις απόψεις του Πλάτωνα περί ψυχής που με εντυπωσίασαν. Τις έχω πρόχειρες και τις παραθέτω: «Ύστερα απ' αυτό είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε επίσης πως η ψυχή είναι αιτία όλων των πραγμάτων, του καλού και του κακού, του ωραίου και του άσχημου, του δίκιου και του άδικου και όλων των αντιθέτων... Τώρα πόσες ψυχές υπάρχουν; Μια ή περισσότερες; Θα απαντήσω εγώ για λογαριασμό σας, περισσότερες. Όπως και να έχει το πράγμα δεν μπορεί να είναι λιγότερες από δυo - εκείνη που κάνει το καλό και η αντίθετή της». (Νόμοι 896d) Ο Διάλογος "Φαίδων" περιγράφει την τελευταία ημέρα της ζωής του Σωκράτη και η συζήτηση έχει βασικό θέμα την ψυχή. Εκεί περιγράφονται τα ποτάμια που καταλήγουν στο Άδη, οι κατευθύνσεις τους, οι λειμώνες (τους οποίους ειρωνεύεται ο Διόδωρος ο Σικελιώτης*), η τοποθεσία όπου περιμένουν όσες ψυχές πρόκειται στην επόμενη ενσάρκωσή τους να πάνε σε ζώα, και όλες οι σχετικές λεπτομέρειες. Μετά από αυτήν την περιγραφή όμως, ο Πλάτων, προς τιμήν του, μας λέει ότι: Το να επιμένει κανείς βέβαια ότι τα πράγματα έχουν όπως εγώ περιέγραψα δεν ταιριάζει σε άνθρωπο που έχει μυαλό. Ότι όμως αυτά ή παρόμοια ισχύουν για τις ψυχές μας και τους τόπους διαμονής τους (εφόσον βέβαια η ψυχή είναι, απ’ ότι φαίνεται, αθάνατη) είναι, κατά την άποψή μου, κάτι που πρέπει και αξίζει να διακινδυνεύσει κανείς πιστεύοντας ότι έτσι έχουν τα πράγματα. (Φαίδων, 114d) Διόδωρος Σικελιώτης:* Όσο για την τιμωρία των ασεβών στον `Άδη και τους "λειμώνες" των ευσεβών και τις φανταστικές αντιλήψεις που κυκλοφορούν ανάμεσα στους πολλούς, που δεν είναι παρά πλάσματα της φαντασίας, τα εισήγαγε ο Ορφέας κατ' απομίμηση των αιγυπτιακών ταφικών εθίμων. (Α 96,5) Είχα ετοιμάσει την αρχή του θέματος που ανέφερα προηγουμένως. Θα την παραθέσω και αν την βρεις ενδιαφέρουσα την συνεχίζουμε. Όσο για τον συνάδελφο, φίλο ή γνωστό σου, που έχει διαβάσει την Βίβλο των Νεκρών, ευχαρίστως θα του στείλω μερικές σελίδες τυπωμένες όπου με αποσπάσματα από τα ιερογλυφικά κείμενα – με λέξη προς λέξη μετάφραση των ιερογλυφικών- θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω την θέση μου. Γιατί δηλαδή θεωρώ τις μεταφράσεις απαράδεκτες. Δεν θα χρειαστώ περισσότερες από δυο-τρεις ημέρες O αιγυπτιολόγος Ε.Α.Wallis Budge (1857-1934) παραθέτει στο βιβλίο του “The Egyptian Book of the dead” μια συλλογή αποσπασμάτων από αιγυπτιακά (ιερογλυφικά) κείμενα την οποία πραγματοποίησε ο επίσης αιγυπτιολόγος Heinrich Karl Brugsch. Μερικά από αυτά τα αποσπάσματα είναι τα παρακάτω: Ο Θεός είναι ένας και μοναδικός και κανένας άλλος δεν υπήρξε μ' αυτόν. Ο Θεός είναι ο Ένας, ο Ένας που δημιούργησε τα πάντα. Ο Θεός είναι ο αιώνιος Ένας. Είναι αιώνιος και άπειρος. Ο Θεός είναι αλήθεια, και ζούσε και τρεφόταν με την αλήθεια. Ο Θεός είναι ζωή και μέσω αυτού έζησε ο άνθρωπος. Έδωσε την ζωή στον άνθρωπο. Ο Θεός έχει φτιάξει το σύμπαν, και έχει δημιουργήσει τα πάντα που υπάρχουν μέσα σ' αυτό. Είναι ο δημιουργός των πάντων σ' αυτόν το κόσμο, και όσων υπήρξαν, και όσων υπάρχουν και όσων θα υπάρξουν. Ο Θεός είναι οικτίρμων γι' αυτούς που τον σέβονται, και ακροάται όσους τον καλούν. Ο Θεός γνωρίζει όσους τον αναγνωρίζουν, ανταμείβει όσους τον υπηρετούν και προστατεύει όσους τον ακολουθούν. Ο Θεός είναι πατέρας και μητέρα, ο πατέρας των πατέρων, και η μητέρα των μητέρων. Γέννησε αλλά ποτέ δεν γεννήθηκε. Παρήγαγε αλλά ποτέ δεν παρήχθη. Δημιούργησε αλλά ποτέ δεν δημιουργήθηκε. Είναι ο πλάστης της μορφής του και ο δημιουργός του σώματός του. Ο Θεός είναι Ύπαρξη. Υπάρχει χωρίς να αυξάνεται και χωρίς να μειώνεται. Πολλαπλασίασε τον εαυτό του εκατομμύρια φορές. Είναι πολύμορφος και πολύπλευρος. Ο σύγχρονος Γερμανός αιγυπτιολόγος Jan Assmann, γράφει σχετικά (Από μετάφραση στα αγγλικά του βιβλίου του «The search for God in ancient Egypt» σ. 191): Η καθαρά “Άμμων” πλευρά του τοπικού θεού και η καθαρά “Ρα” πλευρά του Θεού-Ηλιου ενώθηκαν με την ιδέα του ανώτατου όντος, η οποία είχε ήδη εμφανιστεί στα αποσπάσματα θεολογικών έργων του Μέσου Βασιλείου ως αρχέγονος θεός, δημιουργός και θεός της ζωής. Αποκαλώ αυτή την διαδικασία «προσθετική» διότι έχω την εντύπωση ότι αυτή η νέα αντίληψη του υπέρτατου όντος είναι πρωτίστως αποτέλεσμα συγκέντρωσης και παράθεσης. Όλες οι ιδιότητες του ανώτατου όντος –προΰπαρξη, Δημιουργός, συντηρητής- συνδυάστηκαν και ενώθηκαν η μια με την άλλη μέσω απλών, αλλά καλά εναρμονισμένων παραθέσεων της διαδοχής των ιδιοτήτων Άμμωνος και Ρα. Μέσο Βασίλειο: 2000-1800 π.Χ. Παραθέτω και το αγγλικό κείμενο: The pure Amun aspect of the city god and the pure Re aspect of the sun god are connected by the concept of the supreme being who had already emerged in the theological fragments of the Middle Kingdom in his aspect of primeval god, creator god, and god of life. I call the process “additive,” for I have the impression that this new concept of a supreme being was arrived at primarily by accumulation and juxtaposition. All aspects of divine unity – preexistence, creator, sustainer- were combined and connected with one another by means of simple but well-ordered juxtapositions of sequences of predicates of Amun and Re. Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι πατρίδα του Μονοθεϊσμού είναι η Αίγυπτος. (Για τον Assmann ο όρος ba δεν σημαίνει απλά και ξεκάθαρα ψυχή! «Ba is an enigmatic concept. It designates as much the visible manifestation of a hidden power as the hidden power behind its visible manifestations.” Πρόσεξε τον χαρακτηρισμό visible. Πάντως όπως διαπιστώνεις η γλώσσα είναι πολύ ομιχλώδης και ο σκοπός που εξυπηρετεί, ίσως ακούσια, είναι να αποφύγει να πει: «Δεν γνωρίζουμε την ακριβή έννοια της λέξης ba”) Αν έχεις διάθεση εσύ, ή κάποιος άλλος, να συνεχίσουμε, δεν θα χρειαστεί παρά να αναλύσουμε την ταυτότητα του περίφημου θεού Σηθ για να καταλάβουμε τι είναι γραμμένο στην Βίβλο των Νεκρών. Καλό σου βράδυ! |
#15
|
|
|||||
Σε αντίθεση με τον Πλάτωνα ο Αριστοτέλης θεωρούσε την ψυχή ακίνητη σαν 'είδος' που κινεί το σώμα σαν «ύλη» , η ένωση της ψυχής με το σώμα είναι η ένωση τους είδους με την ύλη , δηλώνοντας ότι η ψυχή ορίζει το σώμα και την ποιότητα του . Η μελέτη του έφτασε σε απίστευτα επίπεδο για την εποχή , θεωρούσε ότι το σώμα των ζώων είναι καμωμένο από όμοια κατά μέρος τους μόρια , όπου και αυτά είναι μια ανάμιξη στοιχείων. Η σάρκα ήταν η έδρα της αίσθησης και το πνεύμα ο φορέας την ψυχής βάση της ζωικής θερμότητας . Ο νους του ανθρώπου που βρίσκεται ενωμένος με την ζωική ψυχή είναι αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα άλλα έμψυχα όντα , η αντίληψη (σαν αίσθηση) του νου προκαλείται από το αισθητό του σώματος και μεταδίδετε μέσο αυτού στην ψυχή. Θεωρώ τον εαυτόν μου, απίστευτα ανίκανο, να εξηγήσω τον Αριστοτέλη, απλά κάθε φορά που τον διαβάζω, νοιώθω την απίστευτη ασημαντότητα μου και λίγο… εκνευρίζομε. Θα μου επιτρέψεις να σου πω, ότι έκανες μελέτη αναζητώντας την ψυχή, αγνοώντας τον Αριστοτέλη, που εκτός από μεγάλος Φιλόσοφος ήταν και μεγάλος φυσικός. Ωστόσο δεν είναι ο μόνος από τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους που προσεγγίζουν το θέμα .Ο Δημόκριτος αναφέρει ότι «η ψυχή είναι ένα είδος πυρός και θερμότητας» ενώ ο Αναξαγόρας αναφέρει ότι «ο νους ταυτίζεται με την ψυχή εφόσον υπάρχει σε όλα τα ζωντανά πράγματα , μικρά και μεγάλα τιποτένια και σημαντικά». Αναζητώντας την ψυχή καλέ μου φίλε, δεν πάμε στην Αίγυπτο, ξεκινάμε από αυτούς που ανέλυσαν όσο κανείς άλλος, την ψυχή, φοβάμαι ότι ακολούθησες λάθος μονοπάτι για να οδηγηθείς σε λάθος συμπεράσματα. Μου έβαλες στην συζήτηση τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, αφ ενός έζησε μισή χιλιετηρίδα μετά και αφ ετέρου δεν ήταν καν φιλόσοφος, αλλά ιστορικός των Ρωμαϊκών χρόνων.
Όπως λέει ο Wells, αναφερόμενος σε μεταφράσεις του, η ψυχή ζει μετά θάνατον και κάτω από ειδικές συνθήκες επιστρέφει στο σώμα. Δεν έχω θεολογική κατάρτιση, για να μιλήσω για τις θεολογικές απόψεις των Αιγυπτίων, αναφέρθηκα από την αρχή στην μετάφραση του βιβλίου των νεκρών, που παραμένει αυτούσια σε κάθε Αιγυπτιακό τάφο (σε όσα έχει διασωθεί), επειδή το παρουσίασες σαν απόδειξη. Εντελώς μεταξύ μας, θεωρώ υπερβολική την ενασχόληση μας με τους Αιγυπτίους θεούς. Οι καταβολές της Ελληνικής θρησκείας, μάλλον έχει δανειστεί τις θρησκείες των ανατολικών λαών, παρά της Αιγύπτου, που θεοποιούσαν τα πάντα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 13-02-09 στις 09:51 |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|