Ρομπότ-νταντάδες παίζουν με τα παιδιά και αλλάζουν πάνες

[maralin]

Ρομπότ που πιάνουν κουβέντα με τους περαστικούς, που σχεδιάζουν αεροπλάνα, που παίζουν με τα παιδάκια και αλλάζουν πάνες παρουσίασε η ιαπωνική ρομποτική βιομηχανία, η πιο εξελιγμένη στον κόσμο.

Η νέα κυρίαρχη τάση είναι η δημιουργία κοινωνικά προσανατολισμένων ρομπότ, που μπορούν να εκτελέσουν διάφορες υπηρεσίες και να ελαφρύνουν έτσι τον φόρτο εργασιών μιας κοινωνίας που όλο και περισσότερο γερνάει.

Το ρομπότ Chapit, το οποίο είναι ευαίσθητο στους ήχους, μπορεί να απαντήσει σε απλές ερωτήσεις και να κάνει αστεία, προορίζεται να κρατά παρέα και να βοηθά μοναχικούς ηλικιωμένους. Τα «επικοινωνιακά» ρομπότ αυτής της κατηγορίας δεν έχουν κανένα πρόβλημα (αντίθετα με τους ανθρώπους), αν το προχωρημένης ηλικίας «αφεντικό» τους τούς διηγείται ξανά και ξανά την ίδια ιστορία από το ένδοξο παρελθόν.

Ένα άλλο ρομπότ, με την ονομασία «Ρομπότ Προσωπικής Κινητικότητας», το οποίο δημιούργησε ο καθηγητής Κιγιόσι Ματσουμότο του πανεπιστημίου του Τόκιο, είναι εφοδιασμένο με τέσσερις κάμερες και ένα αισθητήρα, που του επιτρέπουν να αναγνωρίζει το κέντρο βάρους του χρήστη-αφεντικού του.

Έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να βοηθά τους ηλικιωμένους να μετακινούνται χωρίς να χρησιμοποιούν χειριστήρια, ενώ -χάρη στον αισθητήρα του- μπορεί να βρει ακόμα και τα γυαλιά που έχει ξεχάσει κάπου το... αφεντικό του. Το ρομπότ αυτό, αν ποτέ παραχθεί μαζικά, θα είναι αρκετά ακριβό και θα κοστίζει περίπου όσο ένα μικρό αυτοκίνητο.

Το ήδη βραβευμένο ρομπότ «DiGRO» παίρνει το ρόλο της νταντάς για τους πολύ απασχολημένους γονείς, κρατώντας παρέα στα παιδιά τους, όσο εκείνοι εργάζονται. Το ρομπότ μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ίντερνετ για να βρει μια εικόνα που θα διασκεδάσει τα παιδάκια ή ακόμα και να τη σχεδιάσει μόνο του.

Ο ρομποτικός βραχίονας «Rapuda» που ανέπτυξαν οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προωθημένης Βιομηχανικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, προορίζεται για παράλυτα άτομα που όμως μπορούν να κινήσουν κάποιο μέρος του σώματός τους, όπως τα δάχτυλα ή το λαιμό τους.

Ο βραχίονας-ρομπότ μπορεί να προσαρμοστεί στο σώμα, σε αναπηρικό καροτσάκι, σε τραπέζι ή άλλο αντικείμενο και να αποτελέσει προέκταση του σώματος του ασθενούς, εκτεινόμενος σε απόσταση μέχρι ένα μέτρο, βοηθώντας τον έτσι να κάνει διάφορες εργασίες και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής του.

Ένα άλλο ανθρωποειδές ρομπότ, σε φάση ανάπτυξης ακόμα από το πανεπιστήμιο Σαϊτάμα, μπορεί να «διαβάσει» τις εκφράσεις του προσώπου των ιδιοκτητών του και να προβλέψει τις επιθυμίες τους. Έχει θηλυκή εμφάνιση, είναι ντυμένο ως οικιακή βοηθός και αρκεί π.χ. ένα βλέμμα από το «αφεντικό», για να του φέρει ένα ποτό! Το ρομπότ αυτό, πέρα από τα νοικοκυριά, θα μπορούσε να κάνει καριέρα και σε εστιατόρια ή μπαρ.

Το ρομπότ με ρόδες «Yurina», δημιούργημα της εταιρίας Japan Logic Machine, μπορεί να σηκώσει από το κρεβάτι στα χέρια του κατάκοιτους ανθρώπους. Μπορεί επίσης να σηκώσει τα πόδια του ασθενούς, να αλλάξει πάνες ή να τους μεταφέρει στο μπάνιο. Είναι, προφανώς, ιδανικό, για οικιακή νοσοκόμα.


σχολιο..: τοσο ...απλα....

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από maralin Το ήδη βραβευμένο ρομπότ «DiGRO» παίρνει το ρόλο της νταντάς για τους πολύ απασχολημένους γονείς, κρατώντας παρέα στα παιδιά τους, όσο εκείνοι εργάζονται.

Αυτοί οι γονείς, το καλύτερο που έχουν να κάνουν, είναι να παίρνουν μέτρα προστασίας, όταν συνευρίσκονται. Δεν τους αξίζει να κάνουν παιδιά. Το πολύ πολύ να υιοθετήσουν κανένα παιδί ρομπότ.

[maralin]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Το πολύ πολύ να υιοθετήσουν κανένα παιδί ρομπότ.

χμμμ λες μελλοντικά να εφεύρουν και κανενα τετοιο? ολα θα τα δουμε πια σε αυτη τη ζωη......

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από maralin Το ήδη βραβευμένο ρομπότ «DiGRO» παίρνει το ρόλο της νταντάς για τους πολύ απασχολημένους γονείς, κρατώντας παρέα στα παιδιά τους, όσο εκείνοι εργάζονται. Το ρομπότ μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ίντερνετ για να βρει μια εικόνα που θα διασκεδάσει τα παιδάκια ή ακόμα και να τη σχεδιάσει μόνο του.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Αυτοί οι γονείς, το καλύτερο που έχουν να κάνουν, είναι να παίρνουν μέτρα προστασίας, όταν συνευρίσκονται. Δεν τους αξίζει να κάνουν παιδιά. Το πολύ πολύ να υιοθετήσουν κανένα παιδί ρομπότ.

Ξέρεις, πάντα απορούσα με την ιαπωνική κουλτούρα: πώς γίνεται, από τη μία να μπορούν να υποκαθιστούν εντελώς την ανθρώπινη παρουσία ή να δουλεύουν σα σκυλιά και από την άλλη να διατηρούν από το παρελθόν τους τους κώδικες τιμής και ηθικής (βλέπε χαρακίρι, βλέπε κινηματογράφος, βλέπε παραιτήσεις πολιτικών για λόγους ευθιξίας, βλέπε ευγένεια κτλ)

[Gildor]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Ξέρεις, πάντα απορούσα με την ιαπωνική κουλτούρα: πώς γίνεται, από τη μία να μπορούν να υποκαθιστούν εντελώς την ανθρώπινη παρουσία ή να δουλεύουν σα σκυλιά και από την άλλη να διατηρούν από το παρελθόν τους τους κώδικες τιμής και ηθικής

Μη πας μακρυα

Εγω απορω με το οτι πχ. ολοι ξερουμε οτι το καπνισμα μόνο βλαπτει ενω παρολαυτα καπνιζουμε

μετα απο αυτο οι Ιαπωνες φαινονται εντελως λογικοι

[tertios]

Σε λίγο καιρό ρομπότ - πάνες θα αυτοκαθαρίζονται και θα ...αλλάζουν παιδιά.
΄Οπως λέμε , μυρίστε, σκουπείστε, τελειώσαμε.

Κι όσο θυμάμαι, τις αφράτες πάνες απο βαμβακερό Αιγύπτου που μου έβαζε με αγάπη η μανούλα μου.......Και αλλαγή συνέχεια, μη συγκαώ......Και ΄δώς του πλύσιμο η κυρα Αγγελική....

[fifi]

Αρχική Δημοσίευση από tertios Κι όσο θυμάμαι, τις αφράτες πάνες απο βαμβακερό Αιγύπτου που μου έβαζε με αγάπη η μανούλα μου.......Και αλλαγή συνέχεια, μη συγκαώ......Και ΄δώς του πλύσιμο η κυρα Αγγελική....

μέχρι πότε σε άλλαζε και το θυμάσαι ? :P

[tertios]

Αρχική Δημοσίευση από fifi μέχρι πότε σε άλλαζε και το θυμάσαι ? :P

Ποιός σου είπε ότι .....σταμάτησε;

[handsome]

Το σενάριο χρήσης ρομποτικών συσκευών για την ανατροφή μικρών παιδιών δεν συζητείται σοβαρά από τους επιστήμονες του χώρου της αλληλεπίδρασης ανθρώπου-ρομπότ (Human Robot Interaction), ενώ ταυτόχρονα δεν ζητείται ιδιαίτερα και από γονείς. Δυστυχώς πολλοί δημοσιογράφοι αναπαράγουν σχόλια στελεχών εταιρειών του χώρου (wishful thinking κατά τους Αγγλοσάξωνες) χωρίς να προσθέτουν κάποια κριτική ή επιπλέον στοιχεία ώστε το άρθρο να δίνει μια ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα.

Στο επιστημονικό περιοδικό Interaction Studies, 2 καθηγητές του πανεπιστημίου του Sheffield (Sharkey and Sharkey, αντρόγυνο) έγραψαν μια εκτεταμένη κριτική της ιδέας των ρομποτικών νταντάδων (robot nannies). Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύονται και αρκετές απαντήσεις μερικών επιστημόνων που διαφωνούν με την εν λόγω τοποθέτηση. Το κύριο άρθρο-κριτική θα το βρείτε και εδώ (PDF), ενώ για τις απαντήσεις (μιας και απαιτείται συνδρομή στο περιοδικό) οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τις αναζητήσουν στις αντίστοιχες ιστοσελίδες χρησιμοποιώντας την λίστα των συγγραφέων εδώ. (δεν είναι όλες διαθέσιμες).

Μια ενδιαφέρουσα έρευνα για το τι ζητούν οι άνθρωποι από τους σχεδιαστές ρομπότ μπορείτε να βρείτε εδώ (PDF) (ιστοσελίδα του καθηγητή Guido Bugmann που έκανε την έρευνα στο Plymouth)

Επιστημονικές ιδέες που γίνονται όλο και περισσότερο αποδεκτές αναφέρονται συνήθως στην ύπαρξη ρομποτικών συσκευών σε ειδικές περιπτώσεις: πχ σε μεγάλα νοσοκομεία, παιδάκια που έρχονται καθημερινά για μια εκτεταμένη θεραπεία (πχ διαβήτη, πολλές φορές για 1-2 εβδομάδες) συνήθως έχουν υψηλά επίπεδα άγχους και φόβου μιας και σε διαφορετικές μέρες βλέπουν διαφορετικό γιατρό, νοσοκόμα, βοηθό κλπ ενώ το περιβάλλον του νοσοκομείου συνήθως δεν βοηθάει. Ενα νέο ευρωπαικό ερευνητικό πρόγραμμα (ALIZ-E) προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ρομποτικό παιχνίδι-"σύντροφο" που να παίζει με το παιδάκι κάθε μέρα, να θυμάται τις προτιμήσεις του καθώς και να απαντά ερωτήσεις για την ασθένεια που έχει το παιδάκι. Αλλες παρόμοιες ερευνητικές εργασίες προσβλέπουν στην σχεδίαση ρομποτικών έξυπνων αναπηρικών καροτσιών ώστε παιδάκια με κινησιολογικά προβλήματα να μπορούν να κινηθούν και να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους ασφαλή ώστε να αναπτύξουν και τις ανάλογες διανοητικές ικανότητες (πλοήγηση χώρου, λύση προβλημάτων, κατανόηση εννοιών δράσης-αντίδρασης κλπ). Στην Αγγλία (και σε πολλές άλλες χώρες) δεν δίνονται ηλεκτρικά καροτσάκια σε παιδάκια αν αυτά δεν δείξουν ότι έχουν ικανότητες πλοήγησης, τις οποίες φυσικά δεν αποκτούν αν δεν έχουν καροτσάκι. Ενας φαύλος κύκλος που θα σπάσει μόνο με την χρήση έξυπνων συσκευών (και στην συγκεκριμένη εφαρμογή όχι των γονέων).

Αυτά τα ολίγα - την επόμενη φορά που θα διαβάσετε άρθρο με εικασίες εταιρειών για ρομπότ νταντάδων, κρατήστε υπόψιν ότι τεράστιες εταιρείες όπως η Sony έχουν σταματήσει να δραστηριοποιούνται στον χώρο των οικιακών ρομπότ (παρότι τα αρχικά προιόντα τους ήταν εξαιρετικά (Sony Aibo (σκυλάκι) kai Sony QRIO) γιατί δεν νομίζουν ότι η αγορά είναι έτοιμη για τα επόμενα 5-10 χρόνια. Από την άλλη μεριά και η Apple από γκαράζ ξεκίνησε και εγώ τα γράφω όλα αυτά σε MacBookPro. Εδώ θα είμαστε να τα ξανασυζητάμε σε μερικά χρόνια.

Καληνύχτα,
Γιαννης