Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#16
|
|
|||
Σας ευχαριστώ όλους.
Νομίζω πως πράγματι πρέπει να σταματήσω να ελέγχω τον εαυτό μου,το πως αναπνέω,αν νιώθω καλά,πως είμαι, γιατί ακόμα και αν νιώθω άβολα μιά χρονική στιγμή αυτή δεν κρατάει πάνω από μισή μία ώρα και σίγουρα εάν επικεντρώνεσαι εκεί το κάνεις ακόμα χειρότερο.Αν δεν το σκέφτεσαι αυτό υποχωρεί. Μάλλον πρέπει να μάθω να κατευθύνω τον μυαλό μου εκεί που θέλω εγώ και όχι εκεί που με πάει αυτό.Καμια ιδέα για το πως γίνετε αυτό κανείς? Όσον αφορά το θέμα του ειδικού μου με έχει βοηθήσει, αλλά μία δεύτερη γνώμη δεν κάνει κακό.Μερικές φορές από απλούς ανθρώπους παίρνεις τισ πιο απλές και πρακτικές απαντήσεις. Πράγματι όπως είπατε πρέπει να σκεφτώ πως αυτά που πέρασα δεν είναι υποχρεωτικό να τα ξαναπεράσω. Οταν έπαθα τον νεωρικό κλωνισμο είχα τεράστια φοβία για το πως θα κοιμηθώ. Ελεγα αφου θα έχω κλειστό το στόμα δεν θα μπορώ να αναπνέω. Τελικά έπεφτα στο κρεβάτι πίεζα τον εαυτό μου και σε 5-10 λεπτά κοιμόμουνα. Η γυναίκα μου ,μου είπε χαρακτηριστικά μήπως μας δουλεύεις? Ακόμα και σήμερα μετά από τρία χρόνια αυτή η φοβία υπάρχει έως ένα σημείο αλλά σε πιό μικρό βαθμό βέβαια. Μήπως είναι κάτι σαν μετατραυματικό σόκ? και θέλει και άλλο χρόνο για να φύγει? Α κάτι σοβαρό το οποιό δεν ανέφερα είναι πως το χαρακτηριστικό μου ήτανε πως θύμωνα εύκολα στο παρελθόν. Και το χειρότερο τον θυμό τον κουβαλούσα μαζί μου συνέχεια. Νομίζω πως ένα μεγάλο μου βήμα είναι το ότι ξεπέρασα αυτόν τον καρκίνο εώς ένα καλό επίπεδο,αφού είμαι πιο καλός και πιο υπομονετικός(μείωση του εγωισμού μου). θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας ,και σας ευχαριστώ . |
#17
|
|
|||
Ηλία επειδή έχω περάσει απο αυτό το λούκι για 2 χρόνια και το έχω ψάξει πολύ θα σου πώ 2 λόγια.Οι πανικοί προέρχονται απο μεγάλη στρεοσογόνο περίοδο.Μπορεί να είναι κάτι πολύ άσχημο ή ακόμα και κάτι πολύ καλό(γάμος, γέννηση παιδιού κτλ).Τεσπά τα γενικά μπορείς να τα διαβάσεις παντού.Όταν μιλάω για πανικούς δεν μιλάω για την κρίση μόνο.Μιλάω για όλη την περίοδο που οι σκέψεις σου γυρνάνε συνεχώς γύρω απο εκεί και είναι αρκετά "θωλή" η αντιληψή σου για τα πράγματα.Αν και φαίνεται να μην έχεις μεγάλο πρόβλημα...πάντα το μετράμε απο το πόσο λειτουργικός είσαι(δουλεία,δραστηριότητ ες και πόσο εύκολα γίνονται αυτά), γενικός βλέπω οτι σε απασχολεί πολύ.
Το καλό είναι οτι θα σου περάσει.Κάνει πάντα ένα κύκλο και ανάλογα με το πώς θα σκεφτείς θα σου περάσει.Τι εννοώ.Τους πανικούς δεν τους πάς κόντρα.Και δεν τους φοβάσαι.Τους κάνεις κομμάτι του ευατού σου.Δίνεις χρόνο στον εαυτό σου για χαλάρωση και ότι άλλο σε ευχαριστεί γιατί εσύ τον πίεσες και τον έφτασες σε αυτό το σημείο. Άρχισε με το να δεχτείς οτι και εσύ είσαι ένας άνθρωπος που διαχειρίζεται τα προβλήματα του με πάρα πολύ σκέψη,ανάλυση και άγχος.Προφανώς έχεις και πολύ ευαισθησία.Ίσως τελειομανία.Πάρε το χρόνο σου.Αυτό είναι το σύνθημα.Μήν περιμένεις να καταλάβει κανείς άλλος αυτό που περνάς.Δεν πρόκειτε. Τα φάρμακα σε βοηθάνε να χαλαρώσεις.Πράγμα που ζητάμε απεγνωσμένα όταν περνάμε τέτοια περίοδο.Να μας λύσουν τα προβλήματα δέν γίνεται.Να μας μάθουν να σκεφτόμαστε αλλίως πάλι δεν γίνεται.Δυστηχώς δεν πιστεύω στην ψυχανάλυση.Είναι κάτι που γίνεται μια φόρα την βδομάδα και μέχρι να πάς σπίτι μάλλον έχεις ξεχάσει τα μισά. Αν κρατήσεις κάτι απο όλα αυτά κράτα οτι είναι κομμάτι του ευατού σου αυτή η αντίδραση.Και το σώμα σου ξέρει καλύτερα απο τον καθένα πότε θα σου πει "μέχρι εδώ ρε φίλε με την πίεση". Αυτό σου λέει και τώρα.Έιναι πλέον πολύ της μόδας οι πανικοί μιας και η ζωή μας έχει γίνει αρκετά δύσκολη.Δήλαδη τα θέλω μας έχουν κάνει την ζωή μας δύσκολη. Γνώμη μου είναι να πάρεις φάρμακο.Αν σε χαλάει η ιδέα πάρτα για να σταματήσει να σε χαλάει.Αν έχεις και σύ το φόβο του στύλ ψυχοφάρμακα μακρία απο μένα θα είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία Ο γιατρός σου έχει την άποψη του αλλα στο γιατρό πας για να γίνεις καλα.Και σύ με το να γράφεις εδώ μάλλον δεν είσαι.Άλλαξε γιατρό.Πάρε δεύτερη γνώμη.Πάρε τα φάρμακα άν χρειάζεται,δούλεψε με σένα.Άλλαξε οσο μπορείς και ξεκουράσου.Αν δέν το κάνεις μάντεψε.Στην επόμενη μεγάλη στεναχώρια θα πάθεις κρίση.Οχι στήν επόμενη;Στην παρακάτω.Στα λέω γιατί τα έχω περάσει.Πότε θα σου φύγει? Όταν πείς,"εγώ μέχρι εδώ μπορώ παίδες" ή οταν πείς "ε δεν θα στεναχωρηθώ και γιαυτό". Σου εύχομαι γρήγορα καλά και φρόντισε αυτό το καλοκαίρι να ξεκουραστείς.Ίσως κάτι σε γυμναστήριο να σε βοηθούσε επίσης.Το λέω γιατί όταν λέω ξεκούραση δεν εννοώ κάθομαι και σκέφτομαι.Εννοώ κάνω πράγματα που με γεμίζουν.Βρές το panic away και διαβασέ το. Μόνο αυτό.Αν δέν το βρείς να μου πείς να στο στείλω. |
#18
|
#19
|
|
|||
midnight σε ευχαριστώ πολύ.
περάσανε τρία χρόνια από την πρώτη κρίση. Πράγματι τότε ούτε ήξερα που βρισκόμουνα. Αγωνίεσ,φοβίες και μπέρδεμα στο μυαλό. Δεν κοιμόμουνα πάνω από 4 ώρες και πίστευα πως θα πάθω κρίση οποιαδήποτε στιγμή και μάλλον τις πιο πολλ'ες φορές αυτό την προκαλούσε κιόλας.Η αρνητική μου αυτούπνωση. Η βελτίωση αυτά τα τρία χρόνια ήτανε σταθερή αλλά αργή. Βέβαια για κάποιο λόγο με πιάσανε και τα υπαρξιακά, ζωή.θάνατος και άλλα. Τώρα είμαι πάρα πολύ καλά και οι κρίσεις είναι ελάχιστες,μάλλον κακοδιαθεσία είναι που συμβαίνει σε όλουσ τουσ ανθρώπους. Έμαθα να ελέγχω τα συναισθήματα μου και τις κρισούλες. Είμαι πιο φιλοσοφημένος,πιο χαρούμενος και κοιμάμαι 8 ώρες τη μέρα.Εννοείται πως αθλούμαι και δουλεύω μόνο 8 ώρες τη μέρα. Μα πόσο ηλίθιος μπορεί να είμαι να φτάσω τον εαυτό μου σε τέτοιες υπερκοπώσεις δουλεύοντασ 13 ώρες και κάνοντας νοσηρές σκέψεις και χωρίσ να ξέρω να χαλαρώνω. Μάλλον το κέρδος μου είναι μεγάλο γιατί έγινα πιο έμπειρος και δεν φοβάμαι τόσο. Είμαι αισιόδοξος πως είμαι στην ουρά ενώ έφαγα τον γάιδαρο. Τώρα αγαπάω περισσότερο τον εαυτό μου και τον προσέχω. Και τελικά και τι θα πάθω? το πολλή πολλή να πεθάνω χαχαχχαχα μέχρι τότε όμως ΑΣ ΖΗΣΩ ΧΑΡΟΎΜΕΝΑ |
#20
|
|
||||
Δεν ισχυροποιείς την άποψη σου, επικαλούμενος την άγνοια του μέσου ανθρώπου. Οι συμβουλευτικοί ψυχολόγοι επιτελούν ένα τεράστιο έργο, που οι περισσότεροι αγνούμε. Έχουν στο μυαλό τους, τους ψυχαναλυτές από τα διάφορα κινηματογραφικά έργα, δεν έχουν και πολύ σχέση αυτοί, με τους κανονικούς ψυχολόγους.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#21
|
|
|||
προσωπικά νομίζω πως ο αγώνας μου ήτανε προσωπικη υπόθεση στο πως να βλέπω τα πράγματα και στο πως να διαχιρίζομαι τα συναισθήματα μου.
Η ψυχανάλυση βοήθησε και αυτή ένα 10-20% ειδικά στην αρχή. Μόνο που πίστευες πως θα τρελαθείς και σου έλεγε ένας γιατρός πως θα γίνεις καλα,αυτό ήταν σημαντικό. |
#22
|
|
||||
Κατ’ αρχάς, η ψυχολόγοι δεν είναι γιατροί. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να εξηγήσουν και να αναλύσουν διάφορες συμπεριφορές, αλλά δεν μπορούν να θεραπεύσουν. Αυτοί που θεραπεύουν είναι οι ψυχίατροι και το κάνουν με την ψυχοθεραπεία (φάρμακα +συζήτηση). Η ψυχανάλυση τώρα. Έχουν τα εφόδια να την κάνουν μόνο εξειδικευμένοι ψυχίατροι, εξειδικευμένοι στην ψυχανάλυση. Δυστυχώς όμως, στην Ελλάδα όταν πας σε κάποιον ψυχίατρο ποτέ δε θα σου πει χρειάζεσαι ψυχανάλυση αλλά εγώ δεν είμαι ειδικός και θα πας εκεί. Όλοι λένε ότι κάνουν ψυχανάλυση και στην ουσία κάνουν ψυχοθεραπεία. Γι’ αυτό και πολλοί ασθενείς λένε «εγώ έκανα ψυχανάλυση αλλά δε με βοήθησε σε τίποτα». Γιατί στην ουσία, αυτό που έχουν κάνει είναι μια συζήτηση. Είχα δει μια εκπομπή στην κρατική τηλεόραση που έλεγε ακριβώς αυτό και πως πραγματικοί ψυχαναλυτές στη χώρα μας είναι λίγοι, είχε αναφέρει και νούμερο αλλά δεν το θυμάμαι.
__________________
Vis Imaginativa |
#23
|
|
||||
Κανένας από αυτούς τους κλάδους δε θα λύσει το πρόβλημα ως δια μαγείας. Όσο γι' αυτούς που ξέρεις και δεν πιστεύουν στην ψυχανάλυση... αυτό δε λέει και τίποτα - είναι κάποιοι άνθρωποι που δε μπορούν να "δουν" ένα δρόμο αν δεν τον έχουν διαβεί...
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη purple anemone : 20-07-09 στις 02:22 |
#24
|
|
||||
Και φυσικά μπορούν να θεραπεύσουν. Δεν υπόκεινται όλες οι περιπτώσεις στην ανάγκη της φαρμακευτικής αγωγής.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#25
|
|
||||
Οι ψυχολόγοι δεν έχουν περάσει καν την πόρτα της Ιατρικής. Ψυχολόγος στην Αθήνα μπορείς να σπουδάσεις είτε στο Φ.Π.Ψ της Φιλοσοφικής, οπότε οι σπουδές σου είναι παρόμοιες με ενός φιλόλογου ή ενός δασκάλου, είτε στο τμήμα Ψυχολογίας της Παντείου. Δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Η δουλειά τους, αυτό που έχουν μάθει να κάνουν, είναι να ερμηνεύουν συμπεριφορές. Ένας ψυχολόγος μπορεί να θεραπεύσει τις κρίσεις πανικού ή μια κατάθλιψη, όσο και εμείς εδώ που δίνουμε συμβουλές στον Ηλία. Αυτό, ακριβώς, εννοούσα όταν έλεγα ότι υπάρχει μεγάλη παρανόηση στην Ελλάδα με αυτές τις έννοιες.
__________________
Vis Imaginativa |
#26
|
|
||||
Άλλωστε δεν είμαι εγώ αυτή που έδωσα συμβουλές στον Ηλία, συζήτηση κάνουμε. Αλλά φυσικά μπορείς να τη συνεχίσεις και μόνη σου, δεν έχω πρόβλημα.
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη purple anemone : 20-07-09 στις 12:14 |
#27
|
|
||||
Στον Ηλία
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#28
|
|
||||
Οκ, το διόρθωσα. Πάλι για "ξεσκόνισμα" πάει το ρ'μάδ' το πληκτρολόγιο
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
#29
|
|
||||
__________________
μιαπαπιαμαποιαπαπια Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη papa : 20-07-09 στις 12:38 |
#30
|
|
||||
Με την ευκαιρία, μήπως να του λέγαμε και χρόνια πολλά μέρα που 'ναι?
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|