Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
|||
υπάρχουν πολλών ειδών πρώτα ραντεβού. Για μένα δύο από αυτά τα πρώτα ραντεβού ήταν τα πιο σημαντικά της ζωής μου, μιας και γνώρισα δύο από τους άντρες μου.
Και τα δύο ήταν ημέρα Σάββατο (λόγω κάποιων μικροπροβλημάτων το ραντεβού ήταν προγραμματισμένο και όχι αυθόρμητο). Στο πρώτο, Μάιος του 2007 ήταν, ήμουν άπειρη και ένιωθα αμήχανα, αν και ο κύριος κέρδισε την καρδιά μου από την πρώτη στιγμή. Στο δεύτερο, δύο χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2009, έμπειρη πια, ανυπομονούσα να γνωρίσω τον δεύτερο κύριο. Εδώ δεν υπήρχε καμία αμηχανία, μόνο που από τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας ήθελα να είμαστε συνέχεια αγκαλιά. Τελικά μπορεί κανείς να αγαπήσει από το πρώτο ραντεβού και μάλιστα δις! |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην elbereth για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (27-04-11) |
#3
|
|
||||
Elbereth καταρχην ευχαριστω που εγραψεςΗ αληθεια ειναι πως υπαρχουν πολλων ειδων πρωτα ραντεβου και σιγουρα μπορει να συμβει να αγαπησει κανεις απο το πρωτο ραντεβου..
Προσωπικα δυο εχω ξεχωρισει ,αλλα θα μιλησω μονο για το ενα,μια που θελω να διατηρηθει μια ευχαριστη χροια στο ποστ Στο ραντεβου λοιπον αυτο μετρησε πολυ και ο τροπος προσεγγισης...Γυριζω αρκετα χρονια πισω λοιπον...Ο εν λογω γνωριζε περιπου ποια ηταν η αφετηρια μου για να αναχωρησω για τη δουλεια μου. Οταν επεστρεψα λοιπον το μεσημερι και πηγαινα να παρω το αμαξι να φυγω για το σπιτι,απο αποσταση παρατηρουσα ενα λευκο χαρτακι πανω στο παμπριζ.Η πρωτη μου σκεψη ηταν{τι αλλο?} οτι με ειχε γραψει η τροχαια!!,αλλα προς στιγμην σκεφτηκα οτι οι κλησεις εχουν ροζ χαρτακι!!{λες να αλλαξε?,σκεφτηκα}. Πλησιασα ανοιξα το χαρτι και ηταν απο εκεινον προσκληση!!Η εκπληξη ηταν μεγαλη! Κοιταξα κ γυρω μου,μηπως υπηρχε καπου εκει κοντα!Μα τον αθεοφοβο που με βρηκε??Οπως μου ειπε μετα χρειαστηκε να ψαξει πολυ...ειχε συγκρατησει τον αριθμο κυκλοφοριας... Το δε πρωτο ραντεβου που ακολουθησε δε θα το ξεχασω γιατι ειχα ριξει το γελιο της ζωης μου...διεθετε απλετο χιουμορ!!! Τωρα τα περι στολισμου στα πρωτα ραντεβου ,η αληθεια ειναι οτι δε μου βγαινει να φορεσω κ την τουαλετα μου!!{αν ειναι ποτε δυνατον!}.
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
#4
|
|
||||
Το πρώτο πρώτο ραντεβού, χάνεται στα βάθη των αιώνων, για να ακριβολογώ πριν 57-58 χρόνια... Ήμουν 5 ήταν 5 και ήταν μυστήριες εποχές, η παρέα θεωρούσε τα κοριτσάκια ... χαζά πράγματα, που δεν τους δίναμε σημασία.
Όμως η Αννούλα ήταν ένα ζουμπουρλούδικο κοριτσάκι που πολύ μου άρεσε και δεν θυμάμαι πως έγινε το βραχυκύκλωμα και μακριά από την παρέα, βρεθήκαμε στον κήπο του σπιτιού της. Το ραντεβού δεν είχε ευτυχές τέλος, κάτσαμε λίγο, κοιταζόμαστε και έρχεται η καταστροφή. Θες να παίξουμε με τις κούκλες μου; Εκεί ο ανδρικός μανιάτικος εγωισμός μου θίχτηκε. Εγώ τι σχέση έχω με τις κούκλες την ρωτάω; Σηκώθηκα και έφυγα και την άφησα την άμοιρη σύξυλη. Για να σοβαρευτούμε το πρώτο κανονικό ραντεβού, ήρθε στα 18. Γνωριστήκαμε σε ένα πάρτι, χορεύαμε σφιχταγκαλιασμένοι το Inch' allah του Adamo, (ακόμα και αν δεν είσαι ερωτευμένος, αυτό το τραγούδι σε κάνει να ερωτευτείς) και δαγκώσαμε αμφότεροι την λαμαρίνα. Συναντηθήκαμε την άλλη μέρα, κάνοντας και οι δύο κοπάνα από το σχολείο, στο πεδίο του Άρεως. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, που φυσικά ποτέ δεν μπορείς να την ξεχάσεις. Η αρχή του πρώτου μεγάλου έρωτα της ζωής μου, που κράτησε πέντε χρόνια.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (27-04-11) |
#5
|
|
|||
Με πας πολύ πίσω Μαρινάκι, αλλά είναι τόσο έντονο στη μνήμη μου που
δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήταν 1 Μαίου του 1972 πολύ παλιά όπως καταλαβαίνεις ήσουν αγέννητη ακόμη Μια μεγάλη όμορφη παρέα ξεκινήσαμε να πάμε να γιορτάσουμε την πρωτομαγιά, στη Νέα Ζωή Αριδαίας. Ένα πανέμορφο μέρος με πολύ πράσινο, πολλά αιωνόβια πλατάνια κι ένα ποτάμι να κυλάει δίπλα μας. Εγώ από μικρό κορίτσι αγαπούσα τα λουλούδια απομακρύνθηκα λοιπόν λίγο από την παρέα για να μαζέψω μαργαρίτες. Με πλησίασε λοιπόν ο Ανδρέας μου μου πρόσφερε ένα μπουκετάκι με αγριολούλουδα και μου είπε ότι ήθελε να μου μιλήσει. Έπεσα από τα σύννεφα όταν άκουσα να μου λέει ότι με ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Μου είπε ότι πάντα περίμενε εμένα γιατί όταν ήταν μικρός με είδε στο όνειρό του και ήξερε ότι εγώ θα γίνω γυναίκα του. Φυσικά τον κοίταξα σαν χαμένη όμως εκείνος συνέχισε λέγοντας ότι θα έρθει να με ζητήσει από τους γονείς μου Τρελάθηκα, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω να γίνει κάτι τέτοιο, ντρεπόμουν τόσο πολύ, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Νόμιζα ότι πρόδιδα τους γονείς μου που με άφησαν μόνη μου πρώτη φορά κι εγώ βρήκα αγόρι. Το πρώτο ραντεβού μου ήταν αυτό και κρατάει ακόμη όπως κατάλαβες Μαρίνα. Απο τότε κάθε Πρωτομαγιά ο Ανδρέας μου φέρνει ένα μπουκέτο λουλούδια και θα μου αφιερώνει το τραγούδι του Καλατζή ήσουν ωραία, όπως τότε. http://www.youtube.com/watch?v=KTIkIAGYcZY Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη HelenA : 27-04-11 στις 11:57 |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην HelenA για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (27-04-11) |
#6
|
|
||||
πω πω... θυμήθηκα κάτι αποτυχημένα πρώτα ραντεβού, που τα έκανα για να τα κάνω, πρώτα και τελευταία, χαχαχαχα.
|
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Nelly για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (27-04-11) |
#7
|
|
||||
πωπω...αυτα ειναι!!!!Στελιο,Ελενη κ Νελυ σας ευχαριστω που γραψατε...πολυ με συγκινειτε.....{ρομαντικος τυπος ο Ανδρεας,λουλουδακια κ δε συμμαζευεται -[ωρα για πειραγμα],εσυ αθωα παιδουλα...την πατησες!}
Νελυ ολα ειναι εμπειρια στη ζωη μας ακομα κ η αποτυχια.. Στελιο υπεροχο τραγουδι...ποσα ξερεις εσυ!!
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
#8
|
|
||||
Για να ακουσω κ τους υπολοιπους!!!ελατε καλε!!τι?ντρεπεστε???δε το πιστευω!!!!
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
#9
|
|
||||
Θυμάμαι ήταν άνοιξη του 1968. Είχα γνωρίσει μια κοπελιά λεπτή με ίσια μαύρα μαλλιά με γυαλιά μεταλλικό χρυσό σκελετό. Πάντοτε πολύ ντροπαλή και με το βλέμμα πάντοτε σκυφτό.Μου ήταν πολύ δύσκολο να την πλησιάσω και να της μιλήσω, διότι ακόμη και στο πιο αθώο πείραγμα κοκκίνιζε.
Για να μην σας κουράσω μετά από πολύ κόπο κατάφερα να την πείσω να βγούμε ραντεβού. Πράγματι ήλθε με χίλιες προφυλάξεις στο ραντεβού και με την καρδιά της από τον έντονο χτύπο έτοιμη να πεταχτεί έξω από το σώμα της. Αφού κάναμε μια μεγάλη βόλτα μέσα στο πάρκο του Πεδίου του Αρεως, καθίσαμε σε ένα απόμερο παγκάκι. Εκεί δειλά δειλά πέρασα το χέρι μου πάνω από το ώμο της. Σε λίγο προχώρησα με πολύ προσοχή για να μην την τρομάξω να σκύβω προς το πρόσωπό της με σκοπό να της δώσω ένα φιλί. Και ενώ έχουν πλησιάσει επικίνδυνα τα χείλη μας κοντά και εκείνη έτρεμε από το φόβο της, τσούγκρισαν οι σκελετοί των γυαλιών μας και εγώ απαθέστατα της είπα "Στην υγειά σας". Καταστροφή με έπιασαν τα γέλια και χάλασα όλη την ατμόσφαιρα!!
__________________
Μπορεί να τρύπησαν οι τσέπες της ψυχής μου, αλλά κράτησα τα ναύλα του ονείρου |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην vgiagias για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (27-04-11) |
#10
|
|
||||
Μα καλα δε γελασε????
μα κ εσυ βρε παιδακι μου!!βρηκες την ωρα για συγκρούσεις!!!! πολλα παγκακια.. και πολυ πεδιον του Αρεως ...χιχιχιχι
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη maralin : 28-04-11 στις 08:31 |
#11
|
|
||||
Eγω κυνηγουσα σπουργιτια τοτε..Στο πεδιο του Αρεως...που καιρος για κοριτσια;..Αργοτερα οταν καταλαβα το παιγνιδι..ηταν αργα πολυ..Ολες τοτε ..με ξερανε γιατι επαιζα την κιθαρα μου..καλα..Στα Παρτυ περιζητητος ..οπου παρτυ και χαρα ο Salvadore (Toτε ετσι με ξερανε ολοι...) πρωτος καλεσμενος..Δε εψαχνα καθολου γυρω μου..ερχονταν μονες τους..και Ολες με θελανε...Μεχρι που κατι μου γυαλισε..Αυτο λοιπων το κατι μου εριξε τον Πρωτο χυλο..και ακομα τον φυσαω..οαν περασαν τα χρονια και μιλησαμε...μου ειπε κατι στα αγγλικα που δεν το καταλαβα.Bad reputation George..Tοτε καταλαβα...Οτι ηρθε ο καιρος να μαθω Καλα Αγγλικα..Οταν πια εμαθα Αγγλικα..παλι ηταν αργα..Η Μοσχα Εφυγε στην Αμερικη..ακολουθωντας το πατερα της...Ετσι στη Αμερικη..Οταν αξιωθηκα..να συναντηθουμε παλι..Παλι ηταν αργα...Ειχε μαθει Ελληνικα..Παντος το πρωτο ραντευβου μαζι της εγινε στην Αστορια...Και περασαμε πολυ καλα...Γελωντας για το παρελθον μας..Τελικα δεν πρεπει να μετανοιωνουμε για αυτα που καναμε..Αλλα για αυτα ΠΟΥ ΔΕΝ Καναμε...Μεσα σε Αλλα μου ειπε ..οτι αν δεν ειχα την φημη του αστατου..Θα ηθελε πολυ τοτε να ειμαστε Μαζι...και τοτε μπορεσα να καταλαβω οτι το τοτε Ονοιρο..ηταν σημερινος εφιαλτης..(1.55 Υψος και 60 κιλα) Ετυχως που ημουν αστατος και γλυτωσα!!
__________________
Varthol On Line Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη varthol : 28-04-11 στις 13:02 |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην varthol για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (28-04-11) |
#12
|
|
||||
Αν τότε που κυνηγούσες σπουργίτια στο Πεδίο του Άρεως ήταν άνοιξη του 1968, τότε πολύ πιθανό να πέρασες, τρέχοντας με τη σφεντόνα σου, μπροστά από το παγκάκι που σαλιάριζε ο vgiagias. Η ισιομάλλα λυγερή σε είδε να τρέχεις και ρώτησε: τι είναι αυτό; Κι ο vgiagias απάντησε: τίποτα, ένας που κυνηγάει σπουργίτια, άστον αυτόν.
Βρέθηκε κανείς άλλος εκείνη την εποχή στο Πεδίο του Άρεως; Για πείτε, για πείτε! Έτοιμο το 'χω το σενάριο! |
#13
|
|
||||
Mπα Νελλυ ..τοτε δε καναμε παρεα με τον Γιαγια...Αν τον ηξερες απο τοτε θα καταλαβαινες γιατι!.. μεναμε δυο σπιτια μακρυα...και δεν μιλουσαμε...Εγω ημουν με τους Γιεγιεδες..και αυτος ακουγε λαϊκα...Μεγαλη πικρα..Ετοιμο στο εχω το σεναριο...
__________________
Varthol On Line Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 28-04-11 στις 18:42 |
#14
|
|
||||
Για να βοηθήσω την Νelly να φτιάξει ένα αληθοφανές σενάριο της δίνω μερικές χρήσιμες πληροφορίες: Όταν πήγαινα τρίτη Γυμνασίου ο varthol έμπαινε στα πρωτάκια, άρα δεν είχα καμιά επαφή.Καλή επιτυχία.
__________________
Μπορεί να τρύπησαν οι τσέπες της ψυχής μου, αλλά κράτησα τα ναύλα του ονείρου Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xenios : 28-04-11 στις 18:19 |
#15
|
|
||||
ο ένας γιεγιές κι ο άλλος γιαγιάς χαχαχαχαχα
|
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | Αξιολογήστε αυτό το θέμα |
|
|