Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
Πού σταματάει η πίστη και ξεκινά η θρησκοληψία;
Πού σταματάει η πίστη και ξεκινά η θρησκοληψία; Τι χωρίζει τις δεισιδαιμονίες από την «ορθή σκέψη»;
Ο Σάναλ Ενταμαρούκου, Πρόεδρος της Ινδικής Ένωσης Ορθολογιστών, προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Ο Σάναλ Ενταμαρούκου, ήταν το πρώτο παιδί στην Ινδία που στη σχολική του καρτέλα δεν γράφτηκε ούτε το θρήσκευμα αλλά ούτε και η κάστα στην οποία ανήκε, κατόπιν αντίδρασης των γονιών του. Σήμερα, προεδρεύει στην Ινδική Ένωση Ορθολογιστών, μια οργάνωση διανοουμένων, η οποία ιδρύθηκε το 1949 προκειμένου να επιμορφώσει την Ινδική κοινωνία και να προωθήσει ως στάση τη λογική και κριτική διερεύνηση έναντι των κυρίαρχων δεισιδαιμονιών και προλήψεων. Καθώς εντοπίζει τα αίτια και τις συνέπειες της επικράτησης της θρησκοληψίας, ο κος Ενταμαρούκου είναι ιδιαίτερα δεικτικός. Ενθαρρύνεται όμως, όταν σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα (26/1/2007, για το τηλεοπτικό δίκτυο HT-CNN-IBN), το ποσοστό των άθεων στην Ινδία φθάνει το εντυπωσιακό 7%! -Ως ορθολογιστής, ποιο πρόβλημα εντοπίζετε στην Ινδική κοινωνία; Στην Ινδία υπάρχουν πολλές δεισιδαιμονίες, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είναι ευκολόπιστοι, είναι θρησκευόμενοι και θα δέχονταν οτιδήποτε. Υπάρχουν πολλοί μύθοι, πολλές προλήψεις, πολλές παραδοσιακές πεποιθήσεις, οι οποίες δεν στέκουν στο σύγχρονο τρόπο κατανόησης με βάση την επιστήμη. Η προσέγγιση είναι κατ' αρχήν να δεχόμαστε τα πάντα χωρίς διερεύνηση. Υπάρχει μια ευπιστία που διαπερνά τη βάση μέχρι και την κορυφή, όλα γίνονται δεκτά χωρίς ερώτηση. Το είδος της κριτικής ερώτησης και αναζήτησης λείπει από την οπτική μας. Πλήρες άρθρο μπορείτε να διαβάστε στον Εξάντα. Που σταματάει η πίστη και που ξεκινάει η θρησκοληψία. Το σίγουρο είναι ότι κανείς θρησκόληπτος δεν αυτοαποκαλείται έτσι. Ούτε ο πιο φανατικός μουζαχεντίν αυτοκτονίας, δεν θεωρεί τον εαυτό του θρησκόληπτο ή φανατικό. Εγώ πάντως θεωρώ όλους τους θρησκόληπτους φανατικούς, είναι οι ίδιοι που ανά τους αιώνες, στο όνομα κάθε πίστης, έκαναν τα χειρότερα εγκλήματα. Από τους Βυζαντινούς ορθόδοξους χριστιανούς που επέβαλαν στην επικράτεια τους, την νέα πίστη, δια πυρός και σιδήρου, από τους ίδιους που το θρησκευτικό τους πάθος και η τυφλομάρα, κατέστρεψε τον μεγαλύτερο πολιτισμό του ανθρωπίνου γένους. Τους ορθόδοξους μουζαχεντίν, που κατέκαιαν μαζί με τους αρχαίους ναούς, τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, του Αισχύλου και του Σοφοκλή. Αυτούς τους δολοφόνους που έβαλαν ταφόπλακα στον Ελληνισμό, σήμερα μερικούς απ αυτούς, τους αποκαλούν αγίους. Ένας άνθρωπος βρέθηκε που ήθελε να σταματήσει αυτή την καταστροφή και τον ονόμασαν οι παπάδες παραβάτη... Τους Παπικούς καθολικούς μουζαχεντίν, που κράτησαν στο σκοτάδι για μια χιλιετία ολόκληρη την Ευρώπη. Στο όνομα του Θεού της αγάπης της συγνώμης και του ελέους, έκαναν τα χειρότερα εγκλήματα που έζησε ποτέ ο άνθρωπος. Στο όνομα της αλαζονείας τους, άφησαν να καταρρεύσει το προπύργιο του Χριστιανισμού στην Ανατολή, το Βυζάντιο και το παρέδωσαν στις θηριωδίες των Τούρκων. Στους Μουσουλμάνους που και αυτοί, δια πυρός και σιδήρου, διέδωσαν την πίστη τους, σβήνοντας από τον χάρτη, πολιτισμούς με ιστορία χιλιετιών. Φωτεινή εξαίρεση οι Μαυριτανοί, που κράτησαν ζωντανό, μεγάλο μέρος του Ελληνικού και δυτικού πολιτισμού, την ίδια ώρα που στην μεσαιωνική Ευρώπη, σε έκαιγαν επειδή δεν γούσταρε την φάτσα σου, το κάθε παπαδάκι. Την ίδια ώρα που έκαιγαν τα ελάχιστα βιβλία στην Ρώμη και στο Παρίσι, στην Μαυριτανική Κόρντοβα στην Σεβίλλη και στο Κάδιξ υπήρχαν εκατοντάδες βιβλιοθήκες και τα βιβλία τα πουλούσαν ακόμα και σε πανέρια στον δρόμο και μπορούσες να διαβάσεις Πλάτωνα Αριστοτέλη και Πλούταρχο. Αυτό είναι ιστορία, επιβεβαιωμένη και διασταυρωμένη ιστορία, που ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε να την βάλει στην διδακτέα ύλη. Μπορείτε να ξεχωρίσετε τώρα τι διαφορά έχει η πίστη, η άδολη πίστη, η όσο θέλετε βαθιά πίστη, από τον τυφλωμένο φανατισμό των θρησκόληπτων; Έχουμε καταντήσει να βιώνουμε στην εκκλησία, ήθη και έθιμα παρελθόντων αιώνων, που καμιά σχέση δεν έχουν με την σύγχρονη εποχή. Βολεμένοι τιτλούχοι, σφιχταγκαλιάζουν την εξουσία τους, χωρίς ποτέ να έχουν τολμήσει, να συμβαδίσουν με την εποχή τους. Εκκλησιαστικό τυπικό βγαλμένο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, χωρίς καμιά ευελιξία, χωρίς καμιά δυνατότητα, να πλησιάσουν τον ανθρώπινο πόνο και να αφουγκραστούν τα προβλήματα της εποχής τους. Μοναστηριακά τάγματα, που χρησιμοποιούν τακτικές και λεκτικό παρελθόντων αιώνων, τα ίδια μοναχικά τάγματα που κατέστρεψαν το Βυζάντιο, αφού προτιμούσαν τον μοναχισμό, από την υπεράσπιση της Βασιλεύουσας. Ο Easty ανέφερε εδώ για το έργο της ιεραποστολής στην Αφρική. Αυτό είναι προσφορά στον άνθρωπο και στον Θεό, δεν είναι ο εγκλεισμός σε ένα μοναστήρι. Αν θέλουν οι μοναχοί και οι μοναχές να σώσουν τις ψυχές τους, να πάνε στα νοσοκομεία, να πουν λόγους παρηγοριάς, να συντροφέψουν τους ανίατα ασθενείς. Αυτά είπε ο Χριστός, όλα τα άλλα είναι φιλοσοφίες και υπεκφυγές. Τι είστε εσείς;
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#2
|
#3
|
|
||||
Οσον αφορα τα παραπανω παραδειγματα, δε θα κανω τον απολογητη για να πω κατα ποσο ηταν ετσι η οχι. Απλα ευχομαι να μπορουσαμε να κανουμε ενα rewind και μια συμπαντικη εξομοιωση για να μας δειξει πως θα ηταν η ιστορια εαν δεν υπηρχε η θρησκεια. Εγω προσωπικα πιστευω οτι τα πραγματα θα ηταν το ιδιο χαλια. Στις παραπανω περιπτωσεις δε φταιει η θρησκεια, γιατι η θρησκεια ηταν απλα το μεσο για να προωθηθούν τα ζωώδη ένστικτα των συγκεκριμενων ανθρωπων, στο συγκεκριμενο χρονο και πολιτισμο: τα ενστικτα εξουσιας, κατοχης, ανωτερότητας, σαδισμού, τιμωρίας κλπ. Εφοσον υπηρχε η θρησκεια, ηταν ενα πολυ ευκολο πατημα που τα διευκολυνε ολα αυτα εφοσον αυτη παταει πανω στην πιστη και σε πραγματα τα οποια δεν αποδεικνυονται, ενω εχει και δικλειδες ασφαλειας ωστε να μη μπορει να διαψευστει. Αν δεν υπηρχε η θρησκεια τοτε φυσικα, τα συγκεκριμενα ατομα θα εβρισκαν καποιο αλλο πατημα, για να κανουν ο,τι κανουν. Και οι μπολσεβικοι και οι φασιστες της Ιταλιας τα ιδια εκαναν χωρις να επικαλεστουν καποιο θεό. Το προβλημα ειναι η φυση του ανθρωπου που φερνει τη διψα και το μισος, που φερνουν το φανατισμο (μπορει και το αναποδο). Το λαθος της θρησκειας ειναι οτι τα τροφοδοτησε και δεν τα εμποδισε, οπως θα επρεπε να κανει.
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 22-12-09 στις 14:45 |
#4
|
|
||||
Τα ίδια χάλια και χειρότερα στους καθολικούς. Ο πολλάκις δολοφόνος Παπα Ινοκέντιος ο τάδε άγιος; Και να είμαι υποχρεωμένος να πιστεύω ότι με βάσει αυτά που είπε αυτός ο ίδιος ο Παπας ή ο Πατριάρχης ή ο επίσκοπος, εγώ πρέπει να ακολουθώ τα λόγια του; Τυφλά; Με παρωπίδες ; Ξέρω ότι αν ζούσα σε άλλες εποχές θα με κατηγορούσαν για αιρετικό και οι μεν θα έκαιγαν οι δε, θα με εξαφάνιζαν σιωπηλά .... Αλλά την χάρη δεν τους την κάνω, είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και η πίστη μου αφορά εμένα και μόνο και κανέναν άλλον. Χωρίς να το καταλαβαίνουν,κακό στην εκκλησία μας, κάνει ο τυφλωμένος φανατισμός, οι παρωπίδες, το κλείσιμο των ματιών στην πραγματικότητα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 22-12-09 στις 15:22 |
#5
|
|
||||
Δεν μπορεις να ξερεις τι θα πιστευες τοτε για να σε κατηγορησουν για αιρετικο
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#6
|
|
||||
Αλλά θα ξεκινούσα σιωπηλά την επανάσταση του λαού...
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#7
|
|
||||
Το ότι εσύ προσωπικά επιλέγεις να τα ερμηνεύσεις/ δεχτείς/ απορρίψεις συνολικά ή επιλεκτικά είναι δική σου υπόθεση. Ομοίως, κάθε άνθρωπος μπορεί -και πρέπει- να κάνει το ίδιο. Ιδανικά, αυτή η ερμηνεία/ αποδοχή/ απόρριψη γίνεται στα πλαίσια της όποιας αναζήτησης του καθενός για κάτι που εγώ θα προσέγγιζα με όρους όπως "ολοκλήρωση", "αρμονία", "ευτυχία" ή έστω απλά "νόημα". Στο βαθμό που μια θρησκευτική θεωρία βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων και της κοινωνίας προς αυτή την κατεύθυνση, είναι σαφώς κάτι πολύ θετικό.
__________________
may you live in interesting times |
#8
|
|
||||
Εγώ χωρίζω τα κείμενα σε δύο είδη. Αυτά που είπαν οι αρχηγοί των εκκλησιών, πχ Χριστός και Μωάμεθ και αυτά που είπαν ή ήθελαν να εξηγήσουν οι επίγονοι. Στον Χριστιανισμό τώρα, ο Χριστός καυτηρίασε την υποκρισία αυτών που εξηγούν τις γραφές με τις ρήσεις των "Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι". Να είναι όλοι σίγουροι ότι τα ίδια θα άκουγαν και σήμερα οι σημερινοί υποκριτές. Να προσθέσω ότι κάθε αναζήτηση, δεν είναι ταυτόχρονα αίρεση, δεν είναι διαφορετική πίστη. Φωτισμένοι θεολόγοι, οδηγούν σ' αυτούς τους δρόμους, της διαρκούς αμφισβήτησης, της άλλη διεξόδου που έχει σαν κύριο ερέθισμα, την αγάπη, πρώτα απ όλα στον δημιουργό της θρησκείας μας.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#9
|
|
||||
Μου έπεσε στα χέρια ένα κείμενο, που δίνει μια συνέχεια στον διάλογο που είχαμε εδώ.
Ανήκει στην Μαρία Σεφέρου και αν και δεν συμφωνώ με πολλά απ' όσα γράφει, θέτει κατά την γνώμη μου, αρκετές αλήθειες. Η θρησκοληψία ήταν πάντοτε αποτέλεσμα του φόβου. Οι θρησκόληπτοι προσκολλώνται στη θρησκεία τους όχι τόσο για να μάθουν τους ηθικούς νόμους που πρέπει να εφαρμόζουν στη ζωή τους όσο για να διερευνήσουν τρόπους ώστε ν’ αποφύγουν τις συνέπειες των πράξεών τους που δεν ήταν σύννομες προς τον ηθικό κώδικα – συνέπειες σε τούτη τη ζωή ή τη μετά θάνατον. Με άλλα λόγια, εκείνο που τους ενδιαφέρει περισσότερο δεν είναι το πώς ν’ αποφύγουν το κακό, αλλά πώς θ’ αποφύγουν την τιμωρία του. Αφού οι ίδιοι παραβούν τον Άγραφο Νόμο, στη συνέχεια εκλιπαρούν το Θεό να τον παραβεί και ο ίδιος, διαγράφοντας τις φυσικές συνέπειες των πράξεών τους! Μόνο όταν ο σκοπός της θρησκείας πάψει να είναι ανταλλάξιμες προσφορές με το Δημιουργό – πράγμα που δυστυχώς είναι και η κεντρική ιδέα του Χριστιανισμού – θα μπορέσει να εξυψώσει τον άνθρωπο σ’ ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, ώστε ν’ αντιληφθεί πως είναι μέλος της αδιαίρετης πανανθρώπινης οικογένειας, του εκδηλωμένου στην ύλη “Σώματος του Θεού”, και πως το κάθε κακό που πράττει εναντίον του συνανθρώπου του είναι κακό εναντίον του εαυτού του. Και μόνο όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι είναι ο ίδιος θεός εν δυνάμει, και πάψει να γονατίζει μπροστά στα είδωλα εξευτελίζοντας την αξιοπρέπειά του, θα έχει αρχίσει να εκπληρώνει τον προορισμό του στη γη. Μόνο τότε θα μπορεί να συμπεριφέρεται ως βασιλιάς και φύλακας της Δημιουργίας, υπεύθυνος για την προστασία και τη συντήρηση του πλανήτη μας και όλων των όντων που ζουν πάνω σε αυτόν. Οι θρησκευτικοί ταγοί, για να διατηρήσουν τα προκλητικά προνόμιά τους, δε θέλουν να καταλάβουν ότι όσο εξελίσσονται οι άνθρωποι τόσο πρέπει να εξελίσσονται και οι θρησκείες τους αλλά και οι “θεοί” τους. Δε θέλουν να κατανοήσουν ότι οι άνθρωποι, αντί να περιμένουν τον ερχομό ενός “Σωτήρα” που θα τους απαλλάξει ως δια μαγείας από τις ολέθριες συνέπειες των πράξεών τους, θα πρέπει ν’ ανασκουμπωθούν, να ορθώσουν το ανάστημά τους και ν' αναλάβουν οι ίδιοι, ατομικά και συλλογικά, τη σωτηρία τους. Λέγεται ότι ο Ηράκλειτος δεν πήγε ποτέ σε ναό διότι πίστευε ότι ο άνθρωπος με αντίληψη, που έχει τα μάτια του ανοιχτά στην Αλήθεια και που το πνεύμα του μπορεί ν’ ακούσει και να αισθανθεί, γνωρίζει ότι ο Θεός είναι παντού, είναι δηλαδή «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών…» Είναι η ίδια η ΥΠΑΡΞΗ. «Είναι κι εδώ θεοί», είχε πει ο Ηράκλειτος ενώ καθόταν δίπλα στο τζάκι. Το ζέσταμά του ήταν μια προσευχή. Αν δε μπορεί κανείς να νιώσει ότι το κάθε τι γύρω του και μέσα του είναι θεϊκό, τότε όσες εκκλησίες ή τζαμιά κι αν επισκεφτεί, όσους ιερούς τόπους κι αν προσκυνήσει, δε θα βρει το Θεό.Εξάλλου, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι οι θρησκείες είναι εγγενώς εριστικές, διότι κάθε μια πιστεύει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια ενώ όλες οι άλλες είναι ψεύτικες. Γι αυτό οι θρησκείες, περισσότερο από κάθε άλλη αιτία, έχουν ανά τους αιώνες προκαλέσει στην ανθρωπότητα συγκρούσεις και δυστυχία. Ο θρησκευόμενος, με γνώσεις από δεύτερο και τρίτο χέρι, είναι τόσο σίγουρος για την “αλήθεια” της πίστης του που δε διστάζει ακόμη και να σκοτώσει για να τη διαδώσει.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα: | ||
Nikoscot (21-05-12) |
#10
|
|
||||
Μου άρεσε το παραπάνω κείμενο...
Τι είναι πίστη; Είναι η υποταγή μας σε μια δύναμη που τη νιώθουμε συντριπτικά ισχυρότερη; Είναι η υποταγή μας σε μια ιδέα ή ένα πρόσωπο που έχει μια υπέρλογη εξουσία; Είναι κάτι που αποδεχόμαστε σαν μοναδική αλήθεια επειδή μια αυθεντία ή η πλειοψηφία ή η κοινωνία μας μάς το είπε; Κ αν καταλήξουμε πως αυτό το είδος πίστης είναι πίστη, δεν καταλήγουμε να αδρανοποιούμε τη σκέψη μας, όταν την αλήθεια άλλος μα την υποδεικνύει κ μας λέει τι κ πως να πιστεύουμε; Πίστη θα ΄πρεπε να είναι πεποιθήσεις που βασίζονται στην εμπειρία της σκέψης κ των συναισθημάτων μας. Μια πεποίθηση βασισμένη στην ατομική, ανεξάρτητη κ δημιουργική παρατήρηση. Ο Φρομ λέει πως πίστη δεν είναι πρωταρχικά πίστη σε κάτι, αλλά η ιδιότητα της βεβαιότητας κ σταθερότητας που έχουν οι πεποιθήσεις μας. Σε σχέση με το θεό.. ίσως θα είχε νόημα να αναλογιστούμε τί είναι θεός για μας , με ποιο τρόπο τον «αγαπάμε» και τί περιμένουμε… προκειμένου να αναλύσουμε τη δομή του χαρακτήρα μας κ πως λειτουργούμε μέσα στην αγάπη.. Κ μετά, να επαναπροσδιορίσουμε … Πχ.. στο βαθμό που ο θεός είναι πατέρας, εγώ είμαι παιδί. Δεν έχω ακόμα αναπτύξει το αντιληπτικό μου όργανο προκειμένου να αναλάβω την ευθύνη του εαυτού μου, να κατακτήσω εσωτερική ελευθερία, να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες, να βρίσκω τα όριά μου.. κλπ.. Υπάρχει κάποιος πατέρας που θα με σώσει.. θα με βοηθήσει σε όλα.. κ αν είμαι κακό παιδί θα εξοργιστεί με την ανυπακοή μου.. |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Emergence... για αυτό το μήνυμα: | ||
Xenios (21-05-12) |
#11
|
|
||||
Άλλο η τυφλή θρησκοληψία, που βάζει κανόνες τιμωρίας και αυστηρότητας και εντελώς διαφορετικό το αίσθημα της πίστης, σε κάτι που μας εμπνέει και μας συνεπαίρνει.
Εδώ δεν έχουμε τιμωρούς, έχουμε αγάπη, συγνώμη και έλεος. Επειδή έχω βαθιά πίστη, που δεν προέρχεται από οικογενειακά κατάλοιπα, καταπιέσεις ή κατήχηση, ποτέ δεν ένοιωσα την αίσθηση της αυστηρότητας, από τον θεό. Τον θεωρώ πιο πολύ κολλητό μου φίλο, που αρκετές φορές θα καταφύγω, για να μοιραστώ κάτι μαζί Του. Βέβαια δεν νομίζω ότι για τους πολύ θρησκευόμενους, αποτελώ φωτεινό δίδαγμα ( ), αλλά απλά έτσι νοιώθω και νομίζω ότι κατά βάθος έτσι νοιώθουν οι περισσότεροι.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#12
|
|
||||
Ο δογματισμός σε κάθε περίπτωση είναι καταστροφικός κ ποτέ δημιουργικός.. [/QUOTE]Επειδή έχω βαθιά πίστη, που δεν προέρχεται από οικογενειακά κατάλοιπα, καταπιέσεις ή κατήχηση, ποτέ δεν ένοιωσα την αίσθηση της αυστηρότητας, από τον θεό. Τον θεωρώ πιο πολύ κολλητό μου φίλο, που αρκετές φορές θα καταφύγω, για να μοιραστώ κάτι μαζί Του. Βέβαια δεν νομίζω ότι για τους πολύ θρησκευόμενους, αποτελώ φωτεινό δίδαγμα ( ), αλλά απλά έτσι νοιώθω και νομίζω ότι κατά βάθος έτσι νοιώθουν οι περισσότεροι.[/QUOTE] Εσύ, αντιλαμβάνεσαι με αυτό τον τρόπο τον θεό.. Αλλά έχω την πεποίθηση πως η αντίληψη του θεού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ατομικότητα.. |
#13
|
|
|||
Πριν γεννηθούν οι Θρησκείες υπήρχαν τα Μυστήρια.Τα πιο γνωστά είναι τα Αιγυπτιακά,τα οποία ήρθαν από τη χαμένη Ατλαντίδα...Οι σημερινές μονοθεϊστικές θρησκείες απορρόφησαν αρχαία κείμενα ,τα ξανά διατύπωσαν και τα προώθησαν ως δικά τους.Το πρόβλημα ήταν ,είναι και θα είναι πως οι Ιερείς που έκτισαν τις βάσεις για τις νέες θρησκείες δεν κατανόησαν τη δύναμη της Μύησης και τη Δόνησης .Ένα άλλο πρόβλημα είναι το Ελληνικό Πνεύμα.Γι΄αυτό και υπάρχει μια συνεχής διαμάχη της αρρωστημένης πίστης που εμφυτεύτηκε με το εργαλείο του Φόβου ενάντια στην υγιή πίστη .Η υγιής πίστη έχει ως εργαλεία την παρατήρηση,την αμφιβολία,την αμφισβήτηση,τη λογική.Ο άνθρωπος είναι ένα υπέροχο και μαγικό Ον που είναι πομπός και δέκτης της Αγάπης.Είμαστε Μετασχηματιστές.Δεν νομίζω άλλο Ον να παράγει τόση Αγάπη όσο εμείς.Όταν γράφω Αγάπη δεν εννοώ τη σημερινή της ερμηνεία όπως θα καταλάβατε.Ο διαμελισμός του ανθρώπου δεν έχει τελειώσει.Ευτυχώς...
|
#14
|
|
||||
Φυσικά και μπορείς να εκφράζεις προσωπικές σου πεποιθήσεις. Κι εγώ μπορω να πιστεύω οτι οι μονοθεϊστικές θρησκείες ξεκίνησαν όταν ο Θεός μίλησε στον Αβραάμ, και όχι απο αρχαία κείμενα που απορροφήθηκαν. Αλλά όταν κάνουμε ένα συλλογισμό, δεν μπορούμε να τον ξεκινάμε με ένα "αιρετικό" επιχείρημα. Με την ίδια ευκολία εγώ μπορώ να σου ανταπαντήσω οτι "Οφείλουμε το σημερινό πολιτισμό στον Κόναν που πριν απο 6000 χρόνια έγινε βασιλιάς της Ακιλόνια", και να επιμεινω οτι δεν προκειται για λογοτεχνία, αλλά για αποκρυφη παραδοση.
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 18-07-13 στις 14:04 |
#15
|
|
|||
Όχι,δεν υπάρχει...Το αν είναι παραμύθι ή όχι θα το μάθουμε σύντομα.Αν υπήρχε αρχαιολογική πηγή,επίσημη δηλαδή,όλα τα βιβλία ιστορίας θα έπρεπε να καούν,οι επιστήμονες να χάσουν τις έδρες τους και να κάτσουν ξανά στα θρανία.
|
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|