Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#31
|
|
|||
Ευχαριστώ πολύ Κανόνισα ραντεβού , με ειδικό και θα το κάνω .Αν θέλω να βρω το παιδί μου , εκείνον και την ζωή μου ξανά πρέπει πρώτα να βρω εμένα .
|
#32
|
|
|||
Καλησπέρα και πάλι . Πήγα σε ψυχολόγο . Του είπα τα πάντα . Ότι έζησα και ότι ζω . Μου εξήγησε ότι το θέμα υποτροπή , είναι ένα μεγάλο ΘΑ στο μυαλό μου . Όταν ρώτησα αν βοηθούσε , μια προσωπική συνάντηση , με την γιατρό του , είπε ναι , ότι θα με βοηθούσε . Μια φίλη μου , μου είπε πως είμαι υπερβολική , όπως όλοι άλλωστε και ότι αν ήταν στα 48 του θα είχε αλλάξει . Με ενοχλεί αφάνταστα , που κάνενας δεν βλέπει τον άνθρωπο μέσα σε αυτό , πάρα μόνο ότι είναι διπολικός . Ακόμα πιο πολύ , με ενοχλεί η ζωή μου όπως έχει γίνει . Είναι πολύ εύκολο να ξαναγυρίσω κοντά του . Τον αγαπάω και αυτή την περίοδο , η ζωή μου και η ζωή του παιδιού μου , είναι απίστευτα δύσκολη και μεταβατική . Όμως πως θα πάρω τη σωστή απόφαση , ακόμα δεν έχω καταλάβει ...... Οποιαδήποτε άποψη σας , μπορεί να βοηθήσει ..... Ευχαριστώ και πάλι
|
#33
|
#34
|
|
|||
Τελικά την απάντηση την έδωσε , ένας δικηγόρος ( αστείο και σοβαρό μαζί ) : Κυρία μου είπε , ο βιολογικός πατέρας του παιδιού σας , μπορεί να σας πάρει αμέσως την επιμέλεια του παιδιού σας , για ευνόητους , λογικούς και υπάρχων λόγους .... Είναι λοιπόν η στιγμή , που η λογική συντρίβει , κάθε δυνατό συναίσθημα απέναντι σε κάποιον και κερδίζει η ο πιο αθώος της ιστορίας . Ένα παιδί , το δικό μου παιδί , που είναι όλη μου η ζωή .Τις συνεδρίες δυστυχώς , δεν μπορώ να τις συνεχίσω . Μόνο να το παλέψω μόνη μου , μέσα μου .Και ξέροντας καλά , ότι την ζωή της ζωής μου , δεν έχω δικαίωμα να την ρισκάρω για κανέναν. Ούτε καν για τα δικά μου θέλω . Απλά είχα ανάγκη να τα πω κάπου , που ξέρω ότι θα καταλάβουν και ίσως βοηθηθούν και άλλοι ..... Όπως επίσης ξέρω καλά , ότι αν όλα ήταν νορμάλ , ακόμα και εσείς θα μου λέγατε , προχώρα . Λυπάμαι πολύ και πονάω , αλλά θα πάρω τον δικό μου χρόνο και θα σηκωθώ . Έχω σκοπό και στόχο , το παιδί μου . Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι , μέσα από την καρδιά μου , όσοι άνθρωποι πάσχουν από αυτό , να μπορούν να συνεχίσουν να ζουν
|
#35
|
|
|||
Πρώτη φορά γράφω εδώ και δεν ξέρω αν το κάνω σωστα. Γειά σας! Μόλις εχθές κηδέψαμε (καλή αρχή!!!) τον εξάδελφό μου - μόλις σχεδόν 30 ετών, ο οποίος αυτοκτόνησε, αφήνοντας μας όλους πίσω του εμβρόντητους και συγκλονισμένους. Δεν είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην προσωπική του ζωή και επαγγελματική. Μάλιστα πριν να προβεί στο ανεξήγητο, είχε γυρίσει από ένα ταξίδι που είχε πάει για να δει τον μεγάλο του αδελφό και την κοπέλα του (όχι του αδελφού του, τη δικιά του), που ζούσε στην ίδια πόλη (το ταξίδι αυτό το έκανε συχνά σχεδόν κάθε εβδομάδα για τη κοπελιά με την οποία τα πήγαιναν πολύ καλά. Όταν γύρισε στον τόπο κατοικίας (πρωί με έναν υπέροχο ήλιο) της έστειλε SMS που της έγραφε ότι έφτασε, ότι την αγαπά και θα την αγαπά για πάντα και ότι θα πάει για ύπνο. Από τον αδελφό του μάθαμε ότι είχαν περάσει ωραία στο ταξίδι του αυτό, ότι ήταν πολύ εύθυμος και ότι είχαν συζητήσει και για τα προβλήματα που είχε στη δουλειά του (συνηθισμένα εποχής αλλά όχι αξεπέραστα). Κρεμάστηκε μέσα στο σπίτι του λίγες ώρες μετά... (Δεν μπορώ να το συνειδητοποιησω) "ΓΙΑΤΙ ;;;" αναρωτιόμαστε όλοι εμείς που τον αγαπούσαμε. Ήταν παιδί πολύ κοινωνικό, δραστήριο, γελούσε εύκολα, μόνο λίγες μέρες νωρίτερα σε μια συζήτηση με τον πατέρα του για τη δουλειά, του είχε πει ότι ένιωθε ότι είχε κουραστεί και μάλιστα είχε κλάψει και στο τέλος αφού συζήτησαν του παραπονέθηκε σαν παιδί και ζήτησε μια "αγκαλίτσα"- κάτι που δεν το συνήθιζε... Σπάζω το κεφάλι μου να βρω μια απάντηση. Δεν αφησε ούτε ένα γράμμα... Μπορεί να έπασχε από διπολική διαταραχή; εγώ δεν τον έβλεπα τόσο συχνά. Όλοι όμως γνωρίζαμε τον εξαδελφό μας σαν ένα παιδί κεφάτο και ζωηρό. Είχε φίλους και τον γνώριζε πολύς κόσμος. Μπορεί να έπασχε από διπολική διαταραχή και να μην τον είχε καταλάβει κανείς, ούτε αυτός ο ίδιος; Μπορεί η απόφαση να αυτοκτονήσει να ήταν μια απόφαση αν όχι τελευταίας στιγμής να ήταν τελευταίων ωρών;;
|
#36
|
|
|||
|
#37
|
|
|||
|
#38
|
|
|||
Είμαστε ΜΑΖΙ για την κατάθλιψη και τη διπολική διαταραχή!
ΜΑΖΙ. Και στο άκουσμά της μόνο αυτή η λέξη, γεννάει αισιοδοξία. Δεν είμαι μόνος, δεν θα το περάσω μόνος, θα το περάσουμε ΜΑΖΙ. Γιατί κανείς δεν θέλει και δεν αξίζει να είναι μόνος… Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα. Η ιδέα τώρα γίνεται πράξη. Από ανθρώπους που αναγνωρίζουν, κατανοούν και το κυριότερο έχουν βιώσει την κοινωνική απομόνωση και το περιθώριο, λόγω μιας σειράς καταστάσεων που ανθίζουν εξαιρετικά γοργά στην εποχή μας… Γι’ αυτόν τον σκοπό ιδρύσαμε την Ελληνική Εταιρεία Διαταραχών Διάθεσης, ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο με τον διακριτικό τίτλο ΜΑΖΙ, που συγκροτείται κατά πλειονότητα από άτομα με προσωπική εμπειρία (ασθενείς και συγγενείς) με τις Διαταραχές Διάθεσης (Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, Δυσθυμική Διαταραχή, Διπολική Διαταραχή Ι και ΙΙ, Κυκλοθυμική Διαταραχή κ.α.), από φίλους των ατόμων αυτών και από ειδικούς επαγγελματίες με ειδικό ενδιαφέρον να συμμετέχουν στην προσπάθεια του σωματείου. Σκοπός του Σωματείου είναι η στήριξη, η ενδυνάμωση και η ενημέρωση των ατόμων που πάσχουν από Διαταραχή Διάθεσης καθώς και των οικογενειών και φίλων των ατόμων αυτών. Το βασικό όχημα για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι η δημιουργία και η υποστήριξη ομάδων αυτοβοήθειας των ατόμων με Διαταραχή Διάθεσης, των φίλων και των οικογενειών τους. Το "ΜΑΖΙ" φιλοδοξεί να αναπληρώσει αυτό το κενό της ανυπαρξίας δομών στην Ελλάδα που προωθούν την αλληλοϋποστήριξη και αναιρούν την απομόνωση, δημιουργώντας ομάδες αυτοβοήθειας, αρχικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και προοδευτικά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Ο τελικός στόχος είναι η δημιουργία και η υποστήριξη ενός πανελλαδικού δικτύου περιφερειακών παραρτημάτων ενδυνάμωσης των ατόμων με Διαταραχή Διάθεσης και προαγωγής της ψυχικής υγείας. Θέλουμε να τα καταφέρουμε ΜΑΖΙ. Όλοι εμείς που ενώσαμε ήδη τις δυνάμεις μας και δημιουργήσαμε το σωματείο "Μαζί" σας καλούμε να συμμετέχετε σ' αυτή την προσπάθεια και να προχωρήσουμε ΜΑΖΙ! Σας προσκαλούμε στον διαδικτυακό μας τόπο www.mazi.org.gr (email: info@mazi.org.gr) όπου μπορείτε να διαβάζετε το ενημερωτικό υλικό που θα ανεβάζουμε σταδιακά για τις διαταραχές διάθεσης, να ενημερωθείτε για τις επόμενες δράσεις μας, να συμπληρώσετε τη φόρμα εγγραφής καθώς και να συμμετέχετε δωρεάν στο φόρουμ μας. Το νόημα, εξάλλου, της ζωής, δεν βρίσκεται στον τελικό προορισμό της. Βρίσκεται στο ταξίδι…. Εκεί που είμαστε όλοι προσκεκλημένοι!
__________________
MAZI στο στίγμα λέμε -όχι! www.mazi.org.gr |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην begood για αυτό το μήνυμα: | ||
panalogos (29-04-11) |
#39
|
|
|||
__________________
MAZI στο στίγμα λέμε -όχι! www.mazi.org.gr |
#40
|
|
|||
καλησπερα!θελω να μιλησω για ενα θεμα που με ποναει πολυ απο τοτε που γενηθηκα!η μητερα μου πασχει απο μανιοκαταθλιψη!τοσα χρονια η οικογενεια της κατηγορουσε τον πατερα μου οτι την τρελανε η πραγματικοτητα ειναι οτι και ο θειοσ τησ και η γιαγια της επασχαν απο αυτο!ειναι πολυ επιθετικη ζηταει πραγματα τρελα ασκει βια σε ολους απειλη να μασ σκοτωσει η να αυτοκτονησει(ποτε βεβαια δεν το κανει).πριν 2 μηνεσ αραβωνιαστηκα και παντα πιστευα οτι δεν θα με ακολουθουσε αυτη η κατασταση στην νεα μου οικογενεια!θελω ηρεμια...θελω να ζησω!εκεινη με το που εμαθε οτι θα αραβωνιαστω μου ζητησε να μην κανω παιδι γιατι ειμαι νεα και οτι θελει να κανει εκεινη εχω αλλα 2 αδελφια και θελει και 4 παιδι!προσπαθω να τις εξηγησω οτι τωρα δεν μπορει να κανει παιδι και εκεινη εχει παθει εμμονη με αυτο το πραγμα.εγω δεν δουλευω ζω με τον αντρα μου εκεινη συνεχεια μου ζητα πραγματα που δεν μπορω να τισ τα δωσω γιατι ανηκουν στον αντρα μου και θυμωνη!συχνα αναφερει οτι αν βρω δουλεια θα πρεπει να την πληρωνω.δεν ειναι κακια ειναι αρρωστη αλλα τι να κανω?να χωρισω?δεν μου φταει ο αντρασ μου να με βλεπει στεναχωρημενη ειμαι 22 χρονων και μολισ τελειωσα τις σπουδες μου ειχα ονειρα.μπορεις να ονειρευεσαι με εναν τετοιο ανθρωπο στην οικογενεια??????
|
#41
|
|
||||
Κατερίνα, αν δεν ζείτε σε ένα σπίτι, κάνε την δικιά σου ζωή.
Η Μητέρα σου είναι άρρωστη και απ' ότι φαίνεται, δεν μπορεί να δεχτεί βοήθεια. Μίλα με τον γιατρό της, αν μπορεί να την βοηθήσει φαρμακευτικά και να κατευνάσει τα πάθη της. Θα επαναλάβω, ζήσε την ζωή σου και όσο μπορείς να την βοηθάς, αλλά να μην σου χαλάσει την ζωή σου. Εύχομαι τα καλύτερα.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#42
|
|
||||
Αυτή είναι η άποψή μου...
__________________
«Όποιος έχει το πόδι του έξω από τη φωτιά, μπορεί εύκολα να δώσει συμβουλές σ' αυτούς που καίγονται» Αισχύλος |
#43
|
|
|||
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΕΡΝΕΙ ΧΑΠΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΣΥΧΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ!ΔΕΝ ΜΕΝΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΜΠΟΡΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ Η ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ!ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΗΜΟΥΝ ΠΙΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ ΣΑΝ 50 ΧΡΟΝΩΝ.ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΣΩ...ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΣΑΝ ΠΑΛΙΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ!ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΠΤ....ΟΤΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΑΝΤΑ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΟΛΑ ΠΙΣΩ.....Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ Η ΕΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ....
|
#44
|
|
||||
Κατερίνα θα συμφωνήσω απόλυτα με την Naias.
Ίσως να χρειάζεσαι την γνώμη, κάποιου ψυχολόγου / κοινωνικού λειτουργού, για να σε ενημερώσει εσένα, πως θα αντιμετωπίσεις αυτή την κατάσταση.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#45
|
|
|||
καλώς σας βρίσκω όλους, αποφάσισα να γίνω μέλος του φόρουμ μονο και μονο για την μανιοκατ'αθλιψη..ζητώ την βοήθειά σας... σας εκλιπαρώ, δεν αντέχω άλλο κλεισμένη μέσα στο σπίτι και δεν αντέχω άλλο να κλαίω...πολύ το βάρος, πάνε 8 μήνες αφότου μετακόμισα στο ολόδικό μου σπίτι αλλά δεν μπορώ να χαμογελάσω, βλέπω τα πάντα κατάμαυρα....καθε μέρα και χειρότερα, μα πολύ χειότερα...κάνω προσπάθειες να αποφευγω σαν σκέψη την αυτοκτονία...σας παρακαλώ πολύ εάν γνωρίζετε κάποιον καλό γιατρό να μου συστήσετε...είχα πάει σε ψυχίατρο, με πλάκωσε στα φάρμακα και κάθε φορά που πήγαινα ενώ εγώ πνιγόμουν σε λυγμούς εκείνος κατάφερνε και κοιμόταν...δεν ξαναπάτησα σε εκείνον και κλωνήσθηκε και η εμπιστισύνη μου σε τετοιους γιατρούς...αν γνωρίζετε κάποιον αξιόλογο που να σέβεται τον ασθενή του, σας εκλιπαρώ βοηθήστε με....
|
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|