Κλαίω γιατί σε ξέχασα και όχι που δεν σε έχω...

[μαρια ψαθα]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στο να αναλύουν τα γιατί και τα πώς, είναι πιο επιρρεπείς στο να σκέπτονται διεξοδικά τα των διαπροσωπικών τους σχέσεων. Αυτό είναι όλο. Το συγκεκριμένο ποστ, ας πούμε, είχε ελάχιστες πιθανότητες να είχε αναρτηθεί από άνδρα. Οι άνδρες ξέρουν να σου πουν αν είναι ερωτευμένοι ή όχι, μονολεκτικά και χωρίς περιστροφές. Οι γυναίκες πάλι, ως πιο εκφραστικές, θα ψάξουν τις (πιο) κατάλληλες λέξεις για τα αντίστοιχα συναισθήματα.

θα συμφωνήσω 100% μαζί σου .

διαφωνώ λιγουλάκι στο σημείο που λές ότι οι άντρες ξέρουν να σου πούν . δεν ξέρουν , ή μάλλον σπάνια ξέρουν .

Απλά υποθέτουν . Μάλλον είναι ερωτευμένοι , μαλλον αγαπάνε , μάλλον θέλουν να χωρίσουν . .

Συνεπώς ακόμα και όταν νοιώθουν κάτι κατόπιν χωρισμού υποθετικά θα πουν ότι ίσως να είναι αυτό ή το άλλο.

Σίγουρα οι γυναίκες καθότι πιο εγκεφαλικές το ψάχνουν περισσότερο .
Ωστόσο όταν πρόκειται για συναίσθημα , θέλω να πιστεύω ότι και οι δύο νοιώθουν τα ίδια πράγματα με την ίδια ένταση απλά τα μεταφράζουν διαφορετικά .

[Nelly]

Μαρία, μακριά από άνδρες που μάλλον σε θέλουν.

[amigos]

Γιατί γενικεύετε και διαχωρίζεται σε άντρες και γυναίκες συναισθηματικά θέματα ;
Μήπως και οι 2 δεν ερωτεύονται το ίδιο , δεν πονούν στον αποχωρισμό το ίδιο ;
Πιστεύω ότι η φυλετική διάκριση μπορεί να γίνει στον τρόπο αντιμετώπισης της σχέσης όταν περάσει ο έρωτας.
Ο μεν άντρας βλέπει το θέμα από την σεξουαλική άποψη, ενώ η γυναίκα από την άποψη ότι θέλει να γίνει μητέρα, δεδομένα που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη και διαιώνιση του είδους.
Στα υπόλοιπα θέματα απλά πιστεύω πώς ρόλο παίζουν τα προηγούμενα βιώματα του κάθε ανθρώπου και όχι τόσο το φύλο.

[Nelly]

Καμμία διάκριση και κανέναν διαχωρισμό δεν κάναμε στα συναισθηματικά. Συμφωνήσαμε μόνον ότι η γυναίκα θέλει να τα εκφράζει λεκτικά και να τα αναλύει. Έχει την τάση να τα ερμηνεύει. Αυτή τη διαφορά τονίσαμε και καμμία άλλη.

Στα περί αντιμετώπισης του χωρισμού έχεις βασικά δίκιο αλλά τα παρουσιάζεις πολύ χοντροκομμένα. Μέσα σ' αυτές τις πρωτόγονες-φυσιολογικές λειτουργίες που περιγράφεις, έχουν διεισδύσει και άλλες, κοινωνικές-επίκτητες.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Οι άντρες, και να ασχοληθείτε, είστε σαφείς, λακωνικοί, απλοί.

Συγνώμη, αλλά κάνετε πολύ μεγάλο λάθος ή έχετε λάθος παραδείγματα. Απλά να σου πω, στατιστικά, οι αυτοκτονίες από χωρισμούς και ερωτικές απογοητεύσεις, αναλογούν σε 9 άνδρες προς μία γυναίκα. Αυτό είναι έρευνα του 2005, της σχολής ψυχολογίας του Ε.Κ.Π.Α.

Δεν θέλω να πω ότι πονάνε πιο πολύ οι άνδρες, απλά είναι λάθος ο διαχωρισμός λόγω φύλλου και δείχνει λανθασμένα προσωπικά συμπεράσματα.

Όπως λέει και ο Μίλτος και είπα και εγώ σε προηγούμενο μήνυμα, παίζει ρόλο ο χαρακτήρας και τα βιώματα του καθένας και της καθεμιάς.

Επιμονή σας στο θέμα αυτό, θα με οδηγήσει στο συμπέρασμα, ότι το βλέπετε με απόλυτα μονομέρεια.

[christi]

amigos, καλά κάνεις και μιλάς για τον διαχωρισμό που δεν πρέπει να γίνεται. Τουλάχιστον αυτή είναι και η δική μου προσέγγιση και δεν είμαι υπέρ των γενικεύσεων "εμείς οι γυναίκες" και "εσείς οι άνδρες".

Οι γυναίκες και οι άνδρες είμαστε φίλοι, συνεργάτες, σύντροφοι, σύζυγοι, εραστές και όσο πιο πολύ μιλάμε και μαθαίνουμε ο ένας τον άλλο, τόσο καλύτερη επικοινωνία έχουμε, τόσο καλύτερα καταλαβαινόμαστε και βρίσκουμε τα κοινά μας σημεία, τόσο πιο φανερό γίνεται ότι αισθανόμαστε το "ίδιο". Με το "ίδιο" θέλω να πω για αισθήματα και αντιδράσεις που δεν έχουν να κάνουν με το φύλο, όμως έχουν να κάνουν με τον χαρακτήρα του ατόμου ανεξάρτητα από το φύλο.

[Chressida]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Συγνώμη, αλλά κάνετε πολύ μεγάλο λάθος ή έχετε λάθος παραδείγματα. Απλά να σου πω, στατιστικά, οι αυτοκτονίες από χωρισμούς και ερωτικές απογοητεύσεις, αναλογούν σε 9 άνδρες προς μία γυναίκα. Αυτό είναι έρευνα του 2005, της σχολής ψυχολογίας του Ε.Κ.Π.Α. Δεν θέλω να πω ότι πονάνε πιο πολύ οι άνδρες, απλά είναι λάθος ο διαχωρισμός λόγω φύλλου και δείχνει λανθασμένα προσωπικά συμπεράσματα. Όπως λέει και ο Μίλτος και είπα και εγώ σε προηγούμενο μήνυμα, παίζει ρόλο ο χαρακτήρας και τα βιώματα του καθένας και της καθεμιάς. Επιμονή σας στο θέμα αυτό, θα με οδηγήσει στο συμπέρασμα, ότι το βλέπετε με απόλυτα μονομέρεια.

Δεν καταλαβαίνω τι διαφορετικό λέμε. Όταν λέω ότι οι άντρες "και να ασχοληθείτε" (εννοείται με τέτοιες συζητήσεις) είστε σαφείς, λακωνικοί και απλοί, μάλλον σαν προτέρημα το τονίζω. Σε αντίθεση με μας, που το περιπλέκουμε. Νομίζω όμως ότι ήμουν αρκετά σαφής στην προηγούμενη απάντηση.

Το αναφέρει και η Nelly παραπάνω. Δεν λέει κανείς ότι δεν ερωτεύονται οι άντρες. Και δεν χρειάζεται να πάμε στα ποσοστά αυτοκτονιών για να το αποδείξουμε αυτό. Αρκεί να δει κανείς τον έρωτα αποτυπωμένο στην τέχνη για να καταλάβει. Στην ποίηση, στη ζωγραφική, στα τραγούδια. Τα πιο όμορφα ερωτικά ποιήματα και τραγούδια που έχω συναντήσει είναι δημιουργήματα αντρών. To ίδιο ισχύει και για τους πίνακες ζωγραφικής.

Πουθενά στη συζήτηση αυτή δεν μίλησα για διαφορετικότητα στα αισθήματα των δύο φύλων και απορώ γιατί όλες αυτές οι κόντρα απαντήσεις.

Όσο για το άντρες και γυναίκες «είμαστε ίδιοι» εδώ είμαι εντελώς μα εντελώς αντίθετη. Ούτε στον έρωτα είμαστε ίδιοι, ούτε πουθενά. Εντελώς διαφορετικές ανάγκες καλύπτει ο άντρας μέσα από μια σχέση από μια γυναίκα. Ο amigos το τοποθετεί αυτό στη λήξη της σχέσης, αλλά αυτό υπάρχει πάντα, από το πρώτο βλέμμα ακόμα.

Και ακριβώς σ’ αυτή τη διαφορετικότητα κρύβεται και όλη η μαγεία. Γιατί μόνο τότε καταφέρνει να γίνει κανείς σύντροφος και φίλος, όταν καταφέρει και υπερβεί αυτές τις διαφορές και μπορέσει να συμπλεύσει.

Ωραίο είναι να εξιδανικεύουμε καταστάσεις. Είμαστε φίλοι, σύντροφοι, ίδιοι, ένα και το αυτό. Ξέρουμε όμως όλοι ότι η πραγματικότητα είναι αλλιώς. Ότι θέλει πολύ αγώνα και από τις δύο πλευρές για να επιτευχθεί αυτό.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Δεν καταλαβαίνω τι διαφορετικό λέμε. Όταν λέω ότι οι άντρες "και να ασχοληθείτε" (εννοείται με τέτοιες συζητήσεις) είστε σαφείς, λακωνικοί και απλοί, μάλλον σαν προτέρημα το τονίζω. Σε αντίθεση με μας, που το περιπλέκουμε.

Σαν αύριο η AcroBase, κλείνει 22 χρόνια ζωής. Κάποτε θα κάτσω να γράψω, την ψυχολογική υποστήριξη, που κλήθηκα να δώσω, σε φίλους κυρίως, αλλά και φίλες, της παλιάς BBS κυρίως.

Ψυχολόγος δεν είμαι, αλλά τουλάχιστον ξέρω να ακούω.

Το "λακωνικοί" δεν το έχω δει, ούτε σε άνδρες ούτε σε γυναίκες. Η απόσταση που μας χωρίζει, στην ηλεκτρονική επικοινωνία, επέτρεψε να λύνονται πιο εύκολα οι γλώσσες.

Είναι λογικό οι γυναίκες να εκφράζονται πιο εύκολα σε γυναίκες και οι άνδρες σε άνδρες, όταν έχουν να κάνουν, με τέτοια λεπτά θέματα.

[μαρια ψαθα]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Καμμία διάκριση και κανέναν διαχωρισμό δεν κάναμε στα συναισθηματικά. Συμφωνήσαμε μόνον ότι η γυναίκα θέλει να τα εκφράζει λεκτικά και να τα αναλύει. Έχει την τάση να τα ερμηνεύει. Αυτή τη διαφορά τονίσαμε και καμμία άλλη. Στα περί αντιμετώπισης του χωρισμού έχεις βασικά δίκιο αλλά τα παρουσιάζεις πολύ χοντροκομμένα. Μέσα σ' αυτές τις πρωτόγονες-φυσιολογικές λειτουργίες που περιγράφεις, έχουν διεισδύσει και άλλες, κοινωνικές-επίκτητες.

με κάλυψε η προλαλήσασα . .

[Wallace]

Να μιλήσω άραγε και γω ή προτιμάτε να διατηρήσετε ένα επίπεδο στη συζήτηση;

δεν απαντάτε; μιλάω λοιπόν!

Η άποψή μου είναι ότι η όλη συνομιλία ρέπει επικίνδυνα προς τη γενίκευση.
Μπορεί τους ανθρώπους να τους χαρακτηρίζει το φύλο τους, ωστόσο όχι μόνο κάθε φύλο αλλά και κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

Ακόμα χειρότερα: κάθε άνθρωπος ανάλογα με τον άνθρωπο που αλληλεπιδρά είναι διαφορετικός.

Ακόμα χειρότερα: κάθε άνθρωπος σε κάθε περίσταση και ανάλογα με τον άνθρωπο που αλληλεπιδρά είναι διαφορετικός.

Ακόμα χειρότερα: κάθε άνθρωπος ανάλογα με τις εξ. και εσωτ. συνθήκες και τις προηγούμενες εμπειρίες του, είναι διαφορετικός σε κάθε περίσταση και ανάλογα με τον άνθρωπο που αλληλεπιδρά.

Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Για να μην περιλάβω και την κόντρα μεταξύ καλού και κακού που λαμβάνει χώρα διαρκώς μέσα στο κεφάλι μας.
Γιατί αν την περιλάβω και αυτή, ακόμα και όταν ΟΛΟΙ οι παραπάνω παράγοντες μένουν ίδιοι, η συμπεριφορά ενός συγκεκριμένου ανθρώπου μπορεί να είναι διαφορετική από στιγμή σε στιγμή.

π.χ.
Ο Τζον είναι σε σχέση με τη Τζοάνα. Η Τζοάνα του ζητάει μια χαρτοπετσέτα από την κουζίνα. Ο Τζον σηκώνεται, πηγαίνει στην κουζίνα, πιάνει τη χαρτοπετσέτα, αλλά στο δρόμο αυτή του πέφτει κάτω. Γυρίζει στην κουζίνα, την πετάει και παίρνει μια άλλη. Στο δρόμο του ξαναπέφτει στο πάτωμα.
α: ξαναγυρίζει στην κουζίνα και παίρνει άλλη
β: τη σηκώνει από το πάτωμα και την πηγαίνει στη Τζοάνα.

αν επιλέξει το β, μέσα στο μυαλό του μπορεί να παίζουν πολλά, αθώα και μη:
-Κάθε χαρτοπετσέτα είναι ένα μικρό κλαδάκι. Ας το προστατέψουμε.
-Το πάτωμα μόλις το σφουγγαρίσαμε, καθαρό είναι
-Ας πήγαινε στο κάτω κάτω να την πάρει μόνη της
-Εντάξει, μάλλον για να σκουπίσει το νερό στο κομοδίνο τη θέλει
-Σ'αυτά η Τζοάνα δεν δίνει και μεγάλη σημασία
-Σάμπως δε θυμάμαι την άλλη φορά που με τάιζε με βρώμικο κουτάλι;
-Άντε να παώ γρήγορα μέσα και πονάει και η κοιλιά μου
-Ε, μα πια, όλα μου πέφτουνε σήμερα... αυτή τη δουλειά θα κάνω;
-Καταραμένε Νεύτωνα τι την ήθελες τη βαρύτητα;
-Φτάνει η γυμναστική για σήμερα, θα ιδρώσω και μετά θα μου τη λέει

...όπως και άλλα άπειρα (ρωτήστε τον Gildor).

Αν είναι να μην εμπιστεύεστε κάποιον, επειδή δεν είναι συνέχεια συνεπής, μην εμπιστεύεστε κανέναν. Οι άντρες όπως και όλοι οι άνθρωποι, ταλαντεύονται ακόμα και όταν είναι ερωτευμένοι. Διαβάστε τα Ανοιξιάτικα Νερά του Τουργκένιεφ. Διαβάστε τον Τσελεμεντέ. Διαβάστε κάτι τέλοσπάντων.

Αν υπάρχουν άντρες που κόβουν τον γόρδιο δεσμό αντί να τον λύνουν, εξετάστε το ενδεχόμενο αυτό να συμβαίνει επειδή ΒΑΡΙΟΥΝΤΑΙ και όχι επειδή είναι αποφασιστικοί. Ίσως να έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν από το να λύνουν κόμπους και να συζητούν λεπτές πτυχές συναισθηματικών ζητημάτων.

Αν ωστόσο τους το ζητήσει ο προϊστάμενος την άλλη μέρα στη δουλειά, ή αν τεθεί ζήτημα ανταγωνισμού, ίσως κάτσουν να τον λύσουν.

Συμπέρασμα: Οι άνθρωποι και ειδικά οι άνδρες, θέλουν σωστό χειρισμό.

Σχετικά με το θέμα του θέματος. Από τη μικρή προσωπική μου πείρα, αν δεν θέλει κάποιος να πληγωθεί από έναν χωρισμό, έχει περισσότερες πιθανότητες να το πετύχει αν φροντίσει να είναι ο αδιάφορος πόλος στη σχέση. Ωστόσο έτσι χάνει και μέρος της μαγείας, αφού γενικά ό,τι δώσεις θα πάρεις.

Οπότε κάντε ό,τι σας κατέβει! ...καλό σας απόγευμα μη (με) βρίζετε, διότι ζημιώνει την ψυχή.

[Nelly]

Γουίλλιαμ, όταν λέμε "οι άνδρες" εννοούμε οι περισσότεροι άνδρες και όταν λέμε "οι γυναίκες" εννοούμε οι περισσότερες γυναίκες. Τα αυτιά μας και τα μάτια μας τα έχουμε ανοιχτά στις εκατέρωθεν εξαιρέσεις αλλά κουβέντα δε γίνεται αν δε βάλουμε μια κοινώς αποδεκτή βάση. Μια τέτοια βάση βάλαμε, μη μας τη λέτε.

Και κάτι τελευταίο: ο Τζον μάλλον έχει πάρκινσον.



ΥΓ: τι να τον ρωτήσουμε το Gildor;

[Wallace]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Γουίλλιαμ, όταν λέμε "οι άνδρες" εννοούμε οι περισσότεροι άνδρες και όταν λέμε "οι γυναίκες" εννοούμε οι περισσότερες γυναίκες. Τα αυτιά μας και τα μάτια μας τα έχουμε ανοιχτά στις εκατέρωθεν εξαιρέσεις

Δηλαδή να συμπεράνω ότι οι άνδρες είναι σταθεροί και σίγουροι για τις αποφάσεις τους, εκτός από τις εξαιρέσεις. Δηλαδή έχουμε ας πούμε ένα 80% ΣιλβεστροΣταλόνηδες και ένα 20% ΓουντυΆλλενους; Γιατί δεν βλέπετε ότι αυτός είναι ο ρόλος που ανατίθεται παραδοσιακά στα δύο φύλα και δεν έχει να κάνει τόσο με εγγενή χαρακτηριστικά;

Αρχική Δημοσίευση από Nelly αλλά κουβέντα δε γίνεται αν δε βάλουμε μια κοινώς αποδεκτή βάση. Μια τέτοια βάση βάλαμε, μη μας τη λέτε.

Προφανώς τότε θα πρέπει να βγω από το κοινό σας για να μη χαλάω την αποδοχή της βάσης Πάντως την επόμενη φορά που θα διαλέξετε να ξεκινήσετε από κάπου, φροντίστε η νέα βάση να σας οδηγήσει στα συμπεράσματα που θέλετε, γιατί στην παρούσα περίπτωση παρά τις γενικεύσεις και τα άλματα, καταλήξατε σε αδιέξοδο. (ίσως τελικά το ζητούμενο στις γυναικείες συζητήσεις δεν είναι να καταλήξουν κάπου, αλλά να θάψουν τους άνδρες στη διαδρομή!)

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Και κάτι τελευταίο: ο Τζον μάλλον έχει πάρκινσον.

Άσε, έχει δοκιμάσει τα πάντα

Αρχική Δημοσίευση από Nelly ΥΓ: τι να τον ρωτήσουμε το Gildor;

Δεν έχει σημασία... ό,τι και να τον ρωτήσετε αυτός το ίδιο θα απαντήσει
(έτσι κάνουν όλοι οι σοφοί αλλά και οι παλαβοί)

[purple anemone]

Αρχική Δημοσίευση από Wallace αν επιλέξει το β, μέσα στο μυαλό του μπορεί να παίζουν πολλά, αθώα και μη:

Πολλά έβαλες... μπορεί να μην παίζει και απολύτως τίποτα! Απλά σηκώνει την χαρτοπετσέτα και συνεχίζει την πορεία του για τη Τζοάνα. Η ανδρική σκέψη είναι συνήθως πιο απλοϊκή/πρακτική (ακόμη κι ένας σοφός νους σαν του Gildor, πιθανότατα το ίδιο θα έκανε )

[christi]

Αρχική Δημοσίευση από Wallace ... (ίσως τελικά το ζητούμενο στις γυναικείες συζητήσεις δεν είναι να καταλήξουν κάπου, αλλά να θάψουν τους άνδρες στη διαδρομή!) ...

Ερωτευόμαστε, αγαπάμε, λατρεύουμε, θαυμάζουμε, επαινούμε τους άνδρες και τους άνδρες μας.

Μερικοί άνδρες βοήθησαν σε αυτό (περισσότερο απ' ότι οι γυναίκες!)

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από Wallace Δηλαδή να συμπεράνω ότι οι άνδρες είναι σταθεροί και σίγουροι για τις αποφάσεις τους, εκτός από τις εξαιρέσεις. Δηλαδή έχουμε ας πούμε ένα 80% ΣιλβεστροΣταλόνηδες και ένα 20% ΓουντυΆλλενους; Γιατί δεν βλέπετε ότι αυτός είναι ο ρόλος που ανατίθεται παραδοσιακά στα δύο φύλα και δεν έχει να κάνει τόσο με εγγενή χαρακτηριστικά;

Πιο πάνω, απαντώντας στο σχόλιο του Amigos, έκανα λόγο για επίκτητα γνωρίσματα των φύλων, που ήρθαν να ενισχύσουν τα εγγενή τους. Ο άνθρωπος είναι απρόβλεπτος και θα 'ταν άστοχο να βάζαμε σε τόσο... ανθεκτικά καλούπια τη συζήτηση. Αν φάνηκε ότι γενικεύουμε ελαφρά τη καρδία, μάλλον δεν είμαστε αρκετά σαφείς. Οι Σταλόνηδες και οι ΓουντυΆλλενοι είναι προϊόντα φαντασίας και δη, αμερικανικής και όχι κανονικοί άνθρωποι. Ο Άλλεν στις ταινίες του ερωτευόταν σφόδρα νευρωτικές, καλλιεργημένες τύπισσες που τον οδηγούσαν σε συναισθηματικό αδιέξοδο αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ σαφής στην επιλογή των γυναικών του και μάλιστα, στα μεγαλώματά του, δεν απέφυγε και τη γνωστή ανδρική εξέλιξη: ξεκούτιανε και τα έφτιαξε με την, κατά πολύ μικρότερή του, θετή του κόρη, καθόλου νευρωτική και καθόλου Νεοϋρκέζα.

Αρχική Δημοσίευση από Wallace Προφανώς τότε θα πρέπει να βγω από το κοινό σας για να μη χαλάω την αποδοχή της βάσης

Έλα, άσε τα σάπια τώρα...

Αρχική Δημοσίευση από Wallace καταλήξατε σε αδιέξοδο. (ίσως τελικά το ζητούμενο στις γυναικείες συζητήσεις δεν είναι να καταλήξουν κάπου, αλλά να θάψουν τους άνδρες στη διαδρομή!)

Δε θέλαμε να καταλήξουμε κάπου σώνει και καλά, θέλαμε απλά να τα πούμε. Η συμπερασματολαγνεία είναι μάλλον ανδρικό προνόμιο. (τώρα θεωρείται ότι σας θάβω;)


Και τέλος πάντων, πού είναι κι αυτός ο Gildor να μας φωτίσει;