Για έναν επιτυχημένο - ή τουλάχιστον μακροχρόνιο - γάμο δεν αρκεί απλώς η αγάπη, αλλά πρέπει κανείς να επιλέξει σύντροφο
και βάσει επαγγέλματος, αφού όπως υποστηρίζει νέα έρευνα χορευτές, μπάρμεν και νοσηλευτές έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να χωρίσουν σε αντίθεση με μάνατζερ ή φαρμακοποιούς.
Σε πρόσφατη ψυχολογική μελέτη του Πανεπιστημίου Radford στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, σε δείγμα 449 διαφορετικών επαγγελμάτων, ο οργανωσιακός ψυχολόγος Dr Μichael Αamodt βρήκε πως οι άνθρωποι με στρεσογόνα επαγγέλματα έχουν και περισσότερες πιθανότητες να πάρουν διαζύγιο. Για πολλούς ειδικούς δεν είναι άγνωστο αυτό το συμπέρασμα, αφού είναι αποδεδειγμένο πώς η καριέρα του ενός ή και των δύο είναι ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την πορεία μιας σχέσης ή ενός γάμου.
«Οι πολλές ώρες που αφιερώνει κανείς στη δουλειά του είναι πιθανό να του στερούν προσωπικό χρόνο, ενώ παράλληλα το αυξημένο επαγγελματικό στρες, που προκύπτει από την αγωνία για τη διατήρηση μιας θέσης αλλά και από το άγχος για εξέλιξη, δημιουργούν ένταση, ψυχική φόρτιση, συναισθηματική και σεξουαλική απομάκρυνση. Πολύ συχνά, ζευγάρια εκφράζουν το παράπονο ότι ενώ μένουν στο ίδιο σπίτι δεν προλαβαίνουν να συναντηθούν. Παράλληλα, αν ο ένας από τους δύο συντρόφους αφιερώνει πολύ χρόνο στη δουλειά του, ο άλλος είναι πιθανό να αισθάνεται παραμελημένος, βιώνοντας αισθήματα απόρριψης, μειωμένου ενδιαφέροντος ή χαμηλής αυτοεκτίμησης», επισημαίνει ο ψυχίατρος- νευρολόγος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας κ. Θάνος Ασκητής.
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ
Δεν μετράει τόσο πόσο χρόνο περνά μαζί το ζευγάρι όσο το πώς τον περνά
«Όταν η γυναίκα έχει καλύτερη δουλειά από τον άνδρα... »
ΓΙΑ ΤΟΝ κ. Ασκητή, «όταν η γυναίκα έχει ένα επάγγελμα με μεγαλύτερο εισόδημα ή κατέχει μια θέση επαγγελματικά “υψηλότερη” από αυτή του συζύγου της, τότε είναι πιθανό να δημιουργηθεί πρόβλημα στη σχέση, καθώς ο άνδρας συχνά αισθάνεται ότι τον “καπελώνει”. Και αυτό, γιατί υπερκαλύπτεται η ανάγκη του να είναι πιο ισχυρός επαγγελματικά, διακατέχεται από ζήλεια, ανασφάλεια και αγωνία για το ότι η “ισχυρή” γυναίκα του μπορεί να τον εγκαταλείψει».
Προσθέτει ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα όταν «δύο σύντροφοι που ζουν μαζί εργάζονται και μαζί. Μοιράζονται επαγγελματικά προβλήματα, τα οποία μεταφέρουν και στο σπίτι, ενώ δεν είναι σπάνιο σε ενδεχόμενη επαγγελματική αποτυχία να χρεώνει ο ένας τον άλλον. Η επαγγελματική συνύπαρξη μπερδεύει τους ρόλους του εραστή/συντρόφου και απομυθοποιεί το κίνητρο της ερωτικής επαφής».
Οι λύσεις που προτείνει o πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας είναι οι εξής: «Να βρίσκουν χρόνο ο ένας για τον άλλον, αλλά και να εκφράζουν εγκαίρως όλα τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους. Στον βαθμό που είναι εφικτό, να μη μεταφέρει κανείς συστηματικά τη δουλειά στο σπίτι. Και τέλος, ένας καλός προγραμματισμός, το να λειτουργεί κανείς με προτεραιότητες και να επιδιώκει να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, αλλά και στον σύντροφό του, βοηθούν να κρατηθούν οι ισορροπίες στη σχέση».
Η κ. Καππάτου υποστηρίζει ότι υπάρχουν και μικρές καθημερινές κινήσεις που μπορούν να αποτρέψουν την αρνητική επίδραση της εργασίας κάποιου στη σχέση του ή τον γάμο του:
«Πρώτον, μισή ώρα κάθε μέρα να συζητάμε για άλλα θέματα με τον σύντροφό μας. Δεύτερον, μικρές αποδράσεις από την καθημερινή ρουτίνα. Μπορεί να είναι μια εκδρομή, μπορεί να είναι και απλώς μια έξοδος για φαγητό. Και τέλος, ωριμότητα στην αντιμετώπιση και διαχείριση της δουλειάς μας, εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και ιεράρχηση προτεραιοτήτων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το επάγγελμα πρέπει να είναι ένα μέσο όχι ή ίδια μας η ζωή».
Πηγή : TA NEA
Τώρα, όμως, πώς θα γίνει εμείς οι γυναίκες να ψάχνουμε για άντρα με καλύτερο επάγγελμα από το δικό μας και, ταυτόχρονα, να μην κατηγορούμαστε ότι τον θέλουμε για τα λεφτά του;