Φιλία

[FiBeR]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι με άσχημο χαρακτήρα.

Ο πατέρας του, του έδωσε ένα σακούλι με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα μέσα στον φράχτη όποτε έχανε την υπομονή του ή μάλωνε με κάποιον.

Την πρώτη ημέρα κάρφωσε πολλά καρφιά στον φράκτη. Έμαθε όμως να συγκρατείται γιατί ήταν πιο εύκολο αυτό από το να καρφώνει τις πρόκες.

Τελικά, έφθασε μια ημέρα που το αγόρι δεν κάρφωσε κανένα καρφί και το είπε στον πατέρα του.

Τότε εκείνος του είπε να αφαιρεί ένα καρφί για κάθε ημέρα που δεν έχανε την υπομονή του. Οι ημέρες πέρασαν και τελικά το αγόρι μπόρεσε να πει σε πατέρα του ότι είχε αφαιρέσει όλα τα καρφιά.

Ο πατέρας του είπε:
Όλα καλά, αλλά κοίταξε όλες τις τρύπες που υπάρχουν στον φράχτη. Δεν θα είναι ποτέ όπως πριν. Όποτε εσύ κάνεις κάτι κακό αφήνεις στον άλλον μία πληγή.

Μπορείς να καρφώσεις ένα μαχαίρι σε έναν άνθρωπο και έπειτα να το βγάλεις, αλλά θα μείνει πάντα ένα τραύμα. Ακόμη και να σε συγχωρήσουν το τραύμα θα μείνει. Ένα λεκτικό τραύμα κάνει περισσότερη ζημιά από φυσικό τραύμα.

Οι φίλοι είναι σπάνια κοσμήματα, σε κάνουν να χαμογελάς και σε βοηθούν. Είναι έτοιμοι να σε ακούσουν οπότε έχεις ανάγκη.

Σε υποστηρίζουν και σου ανοίγουν την καρδιά τους.

Δείξε στους φίλους σου πόσο τους αγαπάς.

[eleftherios]

Ήταν κάποτε ένας φίλος που μιλούσε στους φίλους του μόνο για τον εαυτό του. Όταν το κατάλαβε, είπε να ασχοληθεί και λίγο με τους άλλους. Είπε λοιπόν: "Ρε συ, θυμάσαι με τι σκορ σε νίκησα στο προχθεσινό αγώνα ποδοσφαίρου;".

[maralin]

Φιλίας συνέχεια....

- Περπάτα στο πλάι μου και ας κουτσαίνεις... μπορώ να περπατήσω λίγο πιο αργά!
- Κοίταξέ με και ας έχεις στραβισμό... στα μάτια σου βλέπω τον εαυτό μου!
- Χαμογέλασέ μου και ας είναι τα δόντια σου στραβά... μ' αρέσει να βλέπω το χαμόγελό σου, να σε βλέπω χαρούμενο!
- Άγγιξέ με και ας είναι τα δάκτυλά σου ατροφικά... το χέρι σου είναι πάντα ζεστό!
- Μίλησέ μου και ας ψευδίζεις... τα λόγια σου στάζουν μέλι!
- Κάθισε δίπλα μου και ας είσαι άσχημος... έχω περισσότερη ασχήμια πάνω μου απο εσένα!
- Αγκάλιασέ με κι άς έχεις χάσει το ένα σου χέρι... ο πόνος έχει φύγει πια!
- Γράψε κάτι για εμένα... κι ας είσαι ανορθόγραφος!


- Άνοιξε την καρδιά σου κι ας είναι χρόνια τώρα παγωμένη... δείξε μου αυτό που έχεις μέσα σου!

Γιατί σε αυτό τον κόσμο είσαι κάτι το μοναδικό και θέλω να σε έχω δίπλα μου.

ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ...
Είσαι αρτιμελής...
Έχεις πανέμορφα μάτια...
Έχεις το τέλειο χαμόγελο...
Είσαι αυτό που λέμε "πολύ εμφανίσιμος"...
Μιλάς γρήγορα χωρίς πρόβλημα...
Γράφεις καλλιγραφικά και χωρίς λάθη...
ΚΟΙΤΑΞΕ ΛΙΓΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...
Έχεις κάποιον να περπατήσει στο πλάι σου;;;
Να σε κοιτάξει στα μάτια;;;
Να ακούσει τα λόγια σου;;;
Να διαβάσει αυτό που γράφεις;;;
Να σου ζητήσει μια αγκαλιά;;;
Να ενδιαφερθεί και να ψάξει για το τι έχεις στην καρδιά σου;;;

Φίλοι είναι αυτοί που θα σ'εμποδίσουν να δακρύσεις και που θα είναι πάντα δίπλα σου!!!

πηγη:αγιορετικο βημα
Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος

[HelenA]

http://www.youtube.com/watch?v=0QRb-fCIIVM