Ενα γελαστό απόγευμα....

[fazer63]

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο απουσίας επέστρεψα ο άσωτος.
Ο λόγος ήταν αποκλειστικά και μόνο σοβαρά επαγγελματικά προβλήματα που ευτυχώς είχαν αίσια κατάληξη κατα κάποιο τρόπο.
Ετσι άρχισα να γράφω κειμενάκια για να μήν τή ψωνίσω...οπότε να ένα......θα ακολουθήσουν και άλλα......
Ελπίζ να μήν μου "θυμώσατε" -για τή απουσία μου.........


(το δικό μου όχι του Κούρκουλου)

Η σημερινή ημέρα ήταν άστα να πάνε.Το πρωϊ μου τηλ. συνάδελφος και μου λέει ότι κοινός μας πελάτης "βάρεσε" κανόνι και μας άφησε από ένα μικρό ¨φεσάκι"(να θυμηθώ να αγοράσω φέσι Κωνσταντινουπολίτικο με μακρυά φούντα ,θα χρειαστεί για τις μέρες που έρχονται).Αργότερα καλός πελάτης μου μου ανακοινώνει ότι δουλειά που είχαμε κλείσει τήν ακυρώνει λόγω "τών συνθηκών της αγοράς".Και εκεί που η ψυχολογία μου είχε πάει "περίπατο" αργά το μεσημέρι "κυρία" με τερατώδες τετρακίνητο προσπαθώντας να παρκάρει σε θέση ουτε smart δέν χώραγε σπρώχνει το ντουκατάκι μου πάνω σε τοίχο και η γκαζιέρα μαζί με τους διακόπτες και τό φρένο "κάνουν" στροφή 90 μοιρών.Ακούγοντας τόν θόρυβο βγαίνοντας και βλέποντας το τέρας πληγωμένο κατρακυλάω στά τάρταρα και από πάνω είχα και τήν "κυρία" να μου φωνάζει ότι εμείς αφήνουμε τα μηχανάκια όπου λάχει και ότι εγώ φταίω και δέν με πληρώνει και άλλλες τέτοιες αηδίες.Και είμουνα σε τέτοια κατάσταση που απλά πήρα το τέρας και έφυγα.(έχει ενδιαφέρον να προσπαθείς να φρενάρεις με τή μανέτα πάνω από το χέρι σου)
Φτάνοντας στο σπίτι έβαλα το τερατάκι στήν αυλή και έφτιαξα ένα καφε της παρηγοριάς ,έβγαλα τήν τροχήλατη εργαλειοθήκη στήν αυλή και άρχισα με βαριά καρδιά να μαζεύω το τέρας.
Καθώς είχα λύσει τή γκαζιέρα ,διακόπτες και λοιπά σκεφτόμενος όσα είχαν γίνει ,το τοπίο γύρω μου άρχιζε να αλλάζει να γίνεται "φλού",κάτι σάν φλας μπάκ σε ταινίες,.
Το τέρας μεταμορφώθηκε στήν παλιά μου κούρσα Mercier με εκείνο το απαλό ρόζ χρώμα και παράδοξα το θεώρησα απόλυτα φυσικό.Η δεξιά μανέτα του φρένου ήταν στραβωμένη.Απλώνοντας το χέρι να ανοίξω τήν τροχήλατη εργαλειοθήκη μου είδα πώς είχε μεταμορφωθεί σε χαρτονένιο κουτί παπουτσιών από το Μούγερ ,εκείνο με τήν εικόνα τής μπότας σπίτι και μέσα τα εργαλεια μου, δύο τρία γαλλικά,μία πένσα ,μία τανάλια, ένας ακτινολόγος ,ένα σφαιρικό πολυκλειδί και ένα μικρό τενεκεδένιο πράσινο κουτάκι επισκευής σαμπρέλας TipTop.Παίρνοντας τήν πένσα προσπαθώ να ισιώσω τήν στραβωμένη μανέτα αλλά τίποτα,να πάρω καινούργια αποκλείεται το τελευταίο χαρτζηλίκι το είχα δώσει στόν Ζενέτο τον ποδηλατά στήν Κηφησιά για να πάρω ένα ζευγάρι λάστιχα για τόν αγώνα της Κυριακής, ο γύρος του Κοκκιναρά με σπρίντ.
Ιδέα, θα τήν ζεστάνω πρώτα και ασυναίσθητα φωνάζω "γιαγιά πού έχεις το καμινέτο"(μα τί λέω η γιαγιά μου έχει πεθάνει εδώ και χρόνια)....προσπαθώντας να σκεφτώ λογικά..
"Στο ράφι με τα φλυτζανάκια ,γιόκα μου"μου απαντά και γυρίζω και τή βλέπω να κάθεται στή άκρη της αυλής μας στήν Ν.Ερυθραία και να πλέκει με το βελονάκι, και το παρόλο που μέσα νοιώθω κάπως μπερδεμένος το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό μπαίνω στό σπίτι της παίρνω το καμινέτο το γεμίζω οινόπνευμα ,το ανάβω και αρχίζω σιγά σιγά να τήν "φέρνω" στα ίσια.
Και πάνω που τελείωνα ακούω "Σωτήρη έτοιμος για τήν Κυριακή ;" Η φωνή είναι του κολλητού μου του Νίκου και γυρίζοντας να του απαντήσω βλέπω ένα μακρυμάλλη με πυκνά καστανά μαλλιά,ενώ ο φίλος μου που τόν είδα χθές έχει καραφλίτσα και ψαρά κοντά μαλλιά, αλλά και πάλι δέν με πειράζει και το θεωρώ φυσιολογικό.
"Ναι έτοιμος είμαι ,έβαλα τα καινούργια λάστιχα και ίσωσα τήν μανέτα" του απαντώ
"Ωραία πάμε για προπόνηση στο Κατσιμίδι ώστε τήν Κυριακή να είμαστε έτοιμοι να "σκίσουμε" τους Κηφησιώτες στο σπρίντ¨μου λέει
Είμαστε μαζί στήν ομάδα ποδηλασίας τόν Πανερυθραϊκό και είχαμε κάτι σάν βεντέτα με τόν Α.Ο.Κηφησιάς.
Μετά από είκοσι λεπτά είχαμε καβαντζάρει την Βαρυμπόπη και ανεβαίναμε το βασιλικό κτήμα πρός το Κατσιμίδι.Ηταν τέλος Νοέμβρη είχε λίγο υγρασία και μια μυριωδά βρεγμένου χώματος που σου δημιουργούσε μια γλυκιά ανατριχίλα.
Τραβώντας πετάλι με ρυθμό ενναλάζοντας θέσεις κάνοντας "κολλητήρι" ο ένας στόν άλλο άρχισα να να αισθάνομαι ότι κάθε εγνοια μου είχε εξαφανιστεί και ένα μεγάλο χαμόγελο είχε αρχίσει να σχηματίζεται στο προσωπό μου.
Και τότε από του πουθενά ακουώ μια φωνή "Τι έπαθες χριστιανέ μου και χαμογελάς έτσι μόνος σου με τα εργαλεία στο χέρι; "
Και ψάχνοντας να δώ από που έρχεται η φωνή ξανά το τοπίο αρχίζει να γίνεται φλού να εξατμίζεται και να βρίκομαι δίπλα στό τέρας βαστώντας μιά καστάνια άλλεν, με τήν γυναίκα μου να με κοιτάζει με απορία.
"Τίποτα" της απαντώ , "κάτι θυμήθηκα"
Ηπια το καφεδάκι μου ,έφτιαξα το τερατάκι με το χαμόγελο πάντα αποτυπωμένο στο πρόσωπό μου και πιστέψτε με κάθε τι που με στεναχώρισε σήμερα ,έφυγε , εξατμίστηκε, εξαφανίστηκε.......

[Elrik]

Ώπα! Τον βρήκαμε το "συνάδελφο"! Ηλίας με Μονστεράκι επίσης!

Καλωσήλθες!

[varthol]

Τιποτε δε γινεται ανευ λογου..και χαμενο...

[Nelly]

Έχεις σκεφτεί να ανοίξεις μπλογκ;

[fazer63]

Αρχική Δημοσίευση από Elrik Ώπα! Τον βρήκαμε το "συνάδελφο"! Ηλίας με Μονστεράκι επίσης! Καλωσήλθες!

Ελπίζω να μήν χάνει λάδια από καμμιά φλάντζα...όπως λέει και ένα φιλαράκι ...ο Λύκος...........

[fazer63]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Έχεις σκεφτεί να ανοίξεις μπλογκ;

Βασικά στήν περίπτωση μου θα ταίριαζε περισσότερο να ανοίξω καμμιά τράπεζα αλλα θα θε μπουζουριάσουν - πλάκα κάνω- αλλα μπλόγκι δέν το έχω σκεφτεί....μμμμμ ίσως.......

[Elrik]

Αρχική Δημοσίευση από fazer63 Ελπίζω να μήν χάνει λάδια από καμμιά φλάντζα...όπως λέει και ένα φιλαράκι ...ο Λύκος...........

Ο Λύκος; Απο το Ducatisti.gr?

Aν δεν χάνει δεν είναι πραγματική Ducati -

[fazer63]

Ναι αυτός ο απαίσιος Ηονδαλήμ ..θα τόν δώ το 15άυγουστο που θα κατέβω κρήτη............