Καταστροφική μπορεί να αποβεί για το ζευγάρι η σχέση του Έλληνα γιου με τη μητέρα του

[Xenios]

Η σχέση των Ελλήνων με τη μητέρα τους μπορεί συχνά να λάβει διαστάσεις... εξάρτησης, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το γραφείο της ψυχολόγου Χαράς Νομικού. Οι ψυχολόγοι διαπίστωσαν ότι δεν είναι λίγα τα παντρεμένα ή και ανύπαντρα ζευγάρια που αναζητούν συμβουλή από ειδικό για να λύσουν το πρόβλημα της «παρεμβατικής μητέρας» του συζύγου.

Μάλιστα, κατά πλειονότητα (76%) το ζευγάρι απευθύνεται στον ειδικό με πρωτοβουλία της συζύγου, αφού ο άνδρας δεν συνειδητοποεί ότι η συμπεριφορά της μητέρας του δημιουργεί προβλήματα στο ζευγάρι.

Ενδεικτικό της σχέσης που έχουν οι Έλληνες με τις μητέρες τους είναι πως -σύμφωνα με την έρευνα- ένας στους τέσσερις άνδρες (24%) βασίζεται πολύ στη γνώμη της μητέρας του, όταν πρόκειται να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις, ενώ τουλάχιστον ένας στους δέκα φροντίζει να ενημερώνει αναλυτικά τη μητέρα του για όλες του τις δραστηριότητες.

Τα συχνότερα παράπονα που έχουν οι νύφες από τις πεθερές τους είναι ότι συχνά (24%) παρεμβαίνουν στον τρόπο, με τον οποίο ανατρέφονται τα εγγόνια, τηλεφωνούν συστηματικά, σε αρκετές περιπτώσεις (17%) πάνω από δύο φορές την ημέρα και είναι ιδιαίτερα επικριτικές σχετικά με τον τρόπο που η νύφη κάνει τις δουλειές του σπιτιού, μαγειρεύει κ.λπ.

Αποτέλεσμα όλων αυτών -με βάση τα όσα κατέγραψαν η Χ.Νομικού και οι συνεργάτες της- είναι οι συχνοί (σε ποσοστό έως και 61%) καυγάδες ανάμεσα στο ζευγάρι, η συναισθηματική αποξένωση ή άλλα προβλήματα επικοινωνίας.

Σύμφωνα με την έρευνα, 23% των παντρεμένων χώρισαν εξαιτίας της συμπεριφοράς που είχε η μητέρα του συζύγου. Το ποσοστό των ανύπαντρων ζευγαριών που χώρισαν για τον ίδιο λόγο έφτασε το 80%.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με βάση τις αναφορές ατόμων και ζευγαριών που ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια κατά τα έτη 2007, 2008 και 2009.

Newsroom ΔΟΛ

Σχόλιο : Τρίχες! Μόνο οι μανάδες των ανδρών είναι παρεμβατικές; Οι μανάδες των γυναικών είναι αγγελούδια;

[Chressida]

Οι μανάδες των γυναικών στο δικό μου περιορισμένο σύμπαν τάσσονται με το μέρος του γαμπρού.

[zefuros]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios ......σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το γραφείο της ψυχολόγου Χαράς Νομικού. ................. Σχόλιο : Τρίχες! Μόνο οι μανάδες των ανδρών είναι παρεμβατικές; Οι μανάδες των γυναικών είναι αγγελούδια;

Εμ, γυναίκα την εκανε την ερευνα, στους αντρες θα τα ριξει!

[vgiagias]

είναι και θέμα ζευγαριού εάν αποφασίσουν να απομακρύνουν τους γονείς. Μια εθιμοτυπική επίσκεψη των γονέων και τίποτα άλλο

[Jelipop]

Δεν ειναι μόνο οι γιοί που έχουν κόλλημα με τις μητέρες του ή το αντίθετο !!Το ίδιο μπορεί να συμβεί κ με την κόρη κ τον πατέρα !!
Εάν θυμάστε στο έργο 50/50 με τον Φιλιπίδη που έκανε τον πατέρα εξαρτημένο απο την κόρη ... Πολύ γονείς (πατεράδες) είχαν "δεί" τον εαυτό τους στην τηλεόραση μέχρι κάποιο βαθμό ...!!

Απλά η αλήθεια ειναι οτι πιο εύκολα (εμεις οι γυναίκες τουλάχιστον) λέμε έναν άντρα "μαμάκια" παρά μια γυναίκα "μπαμπάκια" !! αχαχα ! Σωστά ???

[Archmage]

Αρχική Δημοσίευση από vgiagias είναι και θέμα ζευγαριού εάν αποφασίσουν να απομακρύνουν τους γονείς. Μια εθιμοτυπική επίσκεψη των γονέων και τίποτα άλλο

Ε ναι, αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις όσο είναι ακόμα μικρά

[Nelly]

Δεν ευθύνεται η παρεμβατική πεθερά. Ευθύνεται η γυναίκα, που όταν γεννάει αρσενικό τέκνο, παθαίνει κάτι, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Αρνούνται να κόψουν τον ομφάλιο λώρο, συχνά τα ευνουχίζουν και ασκούν πάνω τους τρομερή επιρροή. Νύφες, προτού πετάξετε το μπαλάκι της ευθύνης στην πεθερά σας, αναθεωρήστε τον τρόπο που ανατρέφετε τους δικούς σας γιους.

[christi]

Το θέμα μας εδώ για τη σχέση μητέρας - γιού και πόσο μπορεί να επηρεάσει ένα ζευγάρι, θα το επεκτείνω λίγο σε σχέση γονέα παιδιού. Αν είναι να το ξεκινήσω από κάποια αρχή, αυτή θα ήταν το πώς οι γονείς ανατρέφουν, μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Οι γονείς έχουν την ευθύνη να δημιουργήσουν αυτόνομες προσωπικότητες, και όχι παιδιά που ακόμη και στον ενήλικο βίο τους να είναι υποχείρια των γονιών. Δεν είναι κάτι το εύκολο και η γονεϊκή αγάπη πολλές φορές παρασέρνει και κάνει τους γονείς να θέλουν τα παιδιά τους δεμένα μαζί τους. Πόσο εύκολο είναι να αγαπάς και να αφήνεις ελευθερίες;

Οι γονείς όμως δεν είναι στο εκατό τοις εκατό υπεύθυνοι για την εξέλιξη του χαρακτήρα του παιδιού τους. Βλέπουμε αδέλφια μεγαλωμένα με τον ίδιο τρόπο μα εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες. Τα παιδιά λοιπόν, είναι πρόσωπα και έχουν ελευθερία και βούληση δική τους. Έτσι παίζουν κ εκείνα το ρόλο τους στο πως θα εξελιχθούν.

Σε επόμενο στάδιο της εξέλιξης της σχέσης βλέπω πως το παιδί είναι εκείνο που έχει πια την ευθύνη του τι θα γίνει. Ο ρόλος του γονιού θεωρώ πως περιορίζεται πάρα πολύ! Το παιδί είναι υπεύθυνο για το αν θα μείνει κάτω από την επίδραση των γονιών ή αν θα αυτονομηθεί. Θα έλεγε επίσης πως το παιδί έχει την ευθύνη να καθοδηγήση όλη αυτή την εξέλιξη και να οδηγήσει και τους γονείς του σε αυτό.

Θέλει πρώτα απ’ όλα να το καταλάβει, θέλει μετά την απόφαση να αυτονομηθεί και θέλει και την σταθερή πορεία πάνω σε αυτό. Χαίρομαι πραγματικά όταν βλέπω νεαρά αγόρια και κορίτσια καθώς και ζευγάρια που προασπίζουν και προάγουν τον εαυτό τους. Ειδικά για τα ζευγάρια, σε αυτά πέφτει το βάρος του πως θα χειριστούν τους γονείς σαν ζευγάρι και αυτό έχει να κάνει και με το πώς ο καθένας χειρίστηκε τους γονείς του όταν ήταν μόνος του.

Για μένα το ζευγάρι είναι το κέντρο, η δυϊκή σχέση είναι ανάμεσα στους δυό τους και όχι ανάμεσα στον άντρα και τη μαμά του ή στην γυναίκα και την μαμά της ή τον μπαμπά της. Αν το ζευγάρι το βλέπει έτσι, προστατεύει τη σχέση του, την αναπτύσσει και αφήνει στην περιφέρεια τους γονείς, τότε δεν «κινδυνεύει» απ’ αυτούς. Και όταν λέω τους αφήνει στην περιφέρεια δεν εννοώ τυπικές σχέσεις ή αποκλεισμό και καθόλου σχέσεις. Κάτι τέτοιο εξάλλου και τους γονείς θα πίκραινε και το ζευγάρι θα γέμιζε με «ενοχές». Εννοώ οι γονείς να είναι στην κατάλληλη απόσταση. Ζούμε μαζί με τους γονείς, τους αγαπάμε τους θέλουμε στη ζωή μας, μα είναι έξω από τη ζωή του ζευγαριού. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Για μένα είναι θέμα αντίληψης, «ιεράρχησης» των σχέσεων και σταθερής καθημερινής πρακτικής. Σχέσεις κοντινές, σχέσεις αγάπης αλλά όχι σχέσεις… σαλάτα!

[Chressida]

Όμως, christi, αποδεδειγμένα τα κάνουμε πάντα σαλάτα.

Και έχω παρατηρήσει το εξής :

δεν έχει να κάνει με τη μόρφωση, δεν έχει να κάνει με το βιοτικό επίπεδο, δεν έχει να κάνει με το πόσο συντηρητικός ή προοδευτικός είναι κάποιος, δεν έχει καν να κάνει με εξυπνάδα.

Με όλα όσα συστήνεις, συμφωνώ

Με το ισοπεδωτικό σχόλιο της Nelly δεν συμφωνώ και τόσο. Οι καινούριες γενιές παιδιών μου δείχνουν άλλα.

[christi]

Αγωνιζόμαστε ενάντια της "σαλάτας" *!! Και είναι τόσο δύσκολο κάποιες φορές! Επιμένουμε σταθεροί και πιστεύω δεν είναι ακατόρθωτο. Ή ξέρουμε και προσπαθούμε καλύτερα την επόμενη φορά.

Ναι, συμφωνώ δεν έχει να κάνει με αυτά που λες. Υπάρχει και συμβαίνει παντού, έχει να κάνει με το πως αντιμετωπίζει το κάθε ζευγάρι την υπόστασή του σαν ζευγάρι. Εγώ τουλάχιστον, δίνω προτεραιότητα στο ζευγάρι και ίσως να είμαι κ λάθος.


*Όπως η σαλάτα έχει ένα σωρό υλικά ανακατεμενα και κολλημένα με τις διάφορες σως, έτσι... κάνω την μεταφορά και σε αντίστοιχες σχέσεις!
Αυτό είναι μια επίσημη ορολογία!!!

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Με το ισοπεδωτικό σχόλιο της Nelly δεν συμφωνώ και τόσο. Οι καινούριες γενιές παιδιών μου δείχνουν άλλα.

Εμένα οι καινούριες γενιές μανάδων μου δείχνουν τα ίδια (και χειρότερα).

[Gildor]

Προφανως ειναι γεωγραφικη κατανομη