Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Ιστορία
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 04-12-12, 00:44
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
To πλοίο του ναυαγίου στα Αντικύθηρα



Το πλοίο, το οποίο ναυάγησε στα Αντικύθηρα ήταν φορτηγό (αρχ. ολκάς), εκτιμώμενης χωρητικότητας 300 τόνων. Τα φυσικά κατάλοιπά του είναι ελάχιστα και δεν έχει επιτευχθεί η αποτύπωση του ναυαγίου του στα 52μ. βάθος.

Τμήματα της πρύμνης και της πλώρης δεν έχουν αναγνωρισθεί. Το κέλυφος του πλοίου είχε μονή σειρά σανίδων. Έχει ναυπηγηθεί σύμφωνα με τη μέθοδο «πρώτα το περίβλημα και μετά ο σκελετός», κυρίαρχη στο μεσογειακό χώρο από τον 4ο έως και τον 1ο αι. π.Χ. Σύμφωνα με το σύστημα αυτό, αντίθετα από τη μεταγενέστερη πρακτική, η κατασκευή στηρίζεται στη διαμήκη συγκρότηση, με τοποθέτηση των σανίδων παράλληλα προς την τρόπιδα. Όταν το κύτος (πέτσωμα) του πλοίου είχε ήδη ανεγερθεί σε κάποιο ύψος, καθηλώνονται στο εσωτερικό των σανίδων νομείς, πρώτα οι έδρες και μετά τα στραβόξυλα. Η συνοχή και σταθερότητα εξασφαλίζονται από τη διαχείριση των εγκοπών και γόμφων (πλάτος, μήκος, ύψος αλλά και τα μεσολαβούντα μεταξύ τους διαστήματα). Οι γόμφοι και οι ξύλινοι ήλοι στο σκάφος του ναυαγίου των Αντικυθήρων είναι δρύινοι, ενώ οι σανίδες του έχουν κοπεί από φτελιά. Το κύτος του είχε εξωτερικά στεγανοποιηθεί με λεπτά φύλλα μολύβδου κάτω από την ίσαλο γραμμή. Τμήματα μολύβδινων σωλήνων που ανασύρθηκαν ερμηνεύονται ως κατάλοιπα αντλίας για την παροχέτευση των υδάτων του πλοίου.

Οι κεραμίδες (στρωτήρες και καλυπτήρες) κορινθιακού τύπου ενισχύουν τη θεωρία για την ύπαρξη στεγασμένου χώρου στο κατάστρωμα του πλοίου, ο οποίος πιθανότατα χρησίμευε και για την παρασκευή φαγητού, ή/και για την κάλυψη των ανοιγμάτων φόρτωσης.

Το πλοίο θα ήταν δυνατόν να διαθέτει τουλάχιστον πέντε μεγάλες άγκυρες. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και εμμέσως αποκαλυπτικό για το μέγεθός του και τον ποντοπόρο προορισμό του, το γεγονός ότι έχει σωθεί ζεύγος βολίδων για τη διερεύνηση της φύσης και του βάθους του βυθού, καταπειρατηρίες.

Τα φορτηγά πλοία της εποχής του ναυαγίου των Αντικυθήρων έφεραν ορθογώνιο ιστίο, στερεωμένο σε κεντρικό ιστό και οριζόντιο κατάρτι, τριγωνικό ιστίο στην κορυφή του ιστού και επικουρικό πλευρικό. Το πλοίο του ναυαγίου των Αντικυθήρων κατευθυνόταν προς την Ιταλία. Βυθίσθηκε στην ανατολική ακτή του νησιού, θύμα καταιγίδας με ανατολικούς ή βορειοανατολικούς ανέμους. Αυτό το γεγονός υπαινίσσεται προέλευση από το ανατολικό Αιγαίο.

Βιβλιογραφία: Ν. Καλτσάς-Ε. Βλαχογιάννη-Π. Μπούγια (επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο - οι θησαυροί - ο Μηχανισμός, Κατάλογος της αρχαιολογικής έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Απρίλιος 2012- Απρίλιος 2013, Αθήνα 2012, 36-39 (Π. Μπούγια).

Τμήμα σανίδας από το εξωτερικό κέλυφος του πλοίου (μαδεριού πετσώματος)

Υλικό: Ξύλο φτελιάς
Προέλευση: Ναυάγιο Αντικυθήρων. Από την ανέλκυση του 1976
Χρονολόγηση: 220 π.Χ. (± 40)
Διαστάσεις: Μήκος 0,90 μ. Πλάτος 0,26 μ. Πάχος 0,11 μ.
Aρ. ευρ.: Αθήνα, Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, ΒΕ 2011/11
Χώρος έκθεσης: Πτέρυγα Περιοδικών Εκθέσεων, Αίθουσα Ι

Πιθανότατα από τμήμα του σκάφους κάτω από την ίσαλο γραμμή. Η σανίδα έχει κοπεί από φτελιά (ulmus), γνωστή στο Αιγαίο και ως καραγάτσι. Από τις πέντε γνωστές ποικιλίες, η παραδοσιακή ναυπηγική στο Αιγαίο χρησιμοποιεί κυρίως τις ulmus montana και ulmus pedunculata. Παρότι μικρότερης μηχανικής αντοχής από άλλα ξύλα της μεσογειακής λεκάνης, παρουσιάζει τα πλεονεκτήματα της εύκολης και γρήγορης ξήρανσης, της καλής καθήλωσης, της μεγάλης αντοχής στο σχίσιμο και κυρίως, της μεγάλης διάρκειας ζωής. Στα μειονεκτήματά της συγκαταλέγονται η μικρή αντοχή στους μύκητες και τα έντομα και η τάση της να σκεβρώνει. Συχνά, προτιμάται για κατασκευές μέσα στο νερό, αλλά η χρήση της στην αρχαία ξυλοναυπηγική ήταν μάλλον περιορισμένη: η παρουσία της έχει πιστοποιηθεί σε ρωμαϊκά ναυάγια, κυρίως για την κατασκευή νομέων.

Στην εξωτερική πλευρά της σανίδας διακρίνονται κατά τόπους έντονα ίχνη από μελανότεφρη λιπαρή ουσία, υπολείμματα του στρώματος ρητίνης ή πίσσας, που παρεμβαλλόταν μεταξύ ξύλινου πετσώματος και μολύβδινου περιβλήματος των υφάλων. Η αρμογή του μολύβδινου περιβλήματος γινόταν με καθήλωση: διακρίνονται έξη παράλληλες σειρές από χάλκινoυς ήλους σε τακτές αποστάσεις 0,04- 0,05 μ. μεταξύ τους, ενώ η ίδια απόσταση έχει τηρηθεί και μεταξύ των επικείμενων σειρών. Κατά την καθήλωση λαμβανόταν πρόνοια, ώστε οι ήλοι κάθε σειράς να συμπίπτουν με τα μεταξόνια διαστήματα των ήλων της υπερκείμενης και υποκείμενης σειράς. Με τον τρόπο αυτό, και την κατά το δυνατόν συνεπή διάταξη της διασποράς, επιτυγχάνεται μία ομοιόμορφη κατανομή των στοιχείων καθήλωσης, απαραίτητη στην περίπτωση ενός σκαριού που δέχεται ισχυρούς κλυδωνισμούς και εντάσεις. Στην εξωτερική πλευρά διακρίνονται οι κεφαλές επτά χάλκινων ήλων μεγαλύτερου μεγέθους με κεφαλή διαμέτρου 0,035 μ. Τα στελέχη τους είναι κυκλικής διατομής και διέρχονται διαμπερώς το μαδέρι, μέσα από ξύλινα παρεμβλήματα. Οι ήλοι αυτοί συνέδεαν το εξωτερικό τοίχωμα του σκαριού με τους νομείς (στραβόξυλα, ?γκοίλια, σταμίναι). Η καθήλωσή τους γινόταν από έξω προς τα μέσα και αντιστοιχούσαν σε κάθε μαδέρι δύο, και σε κάποιες περιπτώσεις τρείς ήλοι ανά νομέα. Κατά την καθήλωση λαμβάνεται σκόπιμα πρόνοια για την απόκλισή τους από την ίδια κατακόρυφο, ώστε να μειώνεται έτσι ο κίνδυνος ρηγμάτωσης του παρακείμενου νομέα. Το μεγάλο πάχος της σανίδας επέτρεψε την διάνοιξη εντορμιών στις επιφάνειες αρμογής σε δύο παράλληλες σειρές. Μέσα στις εντορμίες διακρίνονται ένθετοι ξύλινοι τόρμοι. Οι τόρμοι έχουν επίμηκες παραλληλόγραμμο σχήμα με έντονη μείωση στις στενές πλευρές τους. Μετά την συναρμογή των επικείμενων μαδεριών, διανοίγονται διαμπερείς οπές στους άξονες των τόρμων, στις οποίες καθηλώνονται ξύλινες ασφαλιστικές καβίλιες. Για τους τόρμους και τις καβίλιες στο σκάφος των Αντικυθήρων χρησιμοποιήθηκε δρυς (λατ. quercus). Παρότι δύσκολο στην κατεργασία, το ξύλο δρυός παρουσίαζε εξαιρετικά μεγάλη αντοχή και μακροβιότητα που, σε σχέση με το μέτριο βαθμό συστολής-διαστολής, το καθιστούσε ιδανικό για την κατασκευή τόρμων και ξυλόκαρφων.

Βιβλιογραφία: Ν. Καλτσάς-Ε. Βλαχογιάννη-Π. Μπούγια(επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο-οι θησαυροί-ο Μηχανισμός,. Κατάλογος της αρχαιολογικής έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Απρίλιος 2012- Απρίλιος 2013, Αθήνα 2012, 40-41 αρ. 1 (Γ. Κουτσουφλάκης).

Χάλκινοι ήλοι (καρφιά)

Υλικό: Κρατέρωμα χαλκού
Προέλευση: Ναυάγιο Αντικυθήρων.
Από την ανέλκυση του 1976
Χρονολόγηση: 220 π.Χ. (± 43)
Διαστάσεις:
X 19003: 0,34 μ., X 19005: 0,295 μ.,
X 19007α: 0,448 μ., X 19007β: 0,373 μ.,
X 19007γ: 0,33 μ., X 19007δ: 0,345 μ.
Aρ. ευρ.: Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, X 19003, X 19005, X 19007α-δ
Χώρος έκθεσης: Πτέρυγα Περιοδικών Εκθέσεων, Αίθουσα Ι

Χάλκινοι σφυρήλατοι ήλοι από το σκαρί του ναυαγίου των Αντικυθήρων. Εκτενής επιδερμική οξείδωση και στρεβλώσεις στον κορμό, πιθανώς από βίαιη απόσπαση των καθηλωμένων ναυπηγικών στοιχείων. Διαθέτουν ημισφαιρικές κεφαλές και τετράεδρους κορμούς με βαθμιαία μείωση, η διατομή των οποίων τείνει σε κάποιες περιπτώσεις να γίνει κυκλική προς την ακίδα. Κάτω από την κεφαλή, οι ακμές των εδρών έχουν διαμορφωθεί με λοξότμητη τμήση (φάλτσο).

Κατά την περίοδο 1953-1974, ο φυσικός και μελετητής της ιστορίαςτων επιστημών Derek J. de Solla Price εξέτασε την εσωτερική δομή των θραυσμάτων με τη βοήθεια ραδιογραφιών του φυσικού Χ. Καράκαλου και παρουσίασε μία δεύτερη ανακατασκευή. Κατέληξε ότι το αντικείμενο ήταν ένας ημερολογιακός, μηχανικός υπολογιστής. Τα πορίσματά του δημοσιεύθηκαν σε δύο βαρυσήμαντες μελέτες (1959, 1976) και υπήρξαν καθοριστικά για την μετέπειτα έρευνα.

Από το 1990 και εξής τα θραύσματα εξετάσθηκαν μακροσκοπικά, φωτογραφήθηκαν και ακτινογραφήθηκαν εκ νέου και υποβλήθηκαν σε γραμμική τομογραφία (A.G. Βromley και Μ.Τ. Wright). Προσφάτως εφαρμόσθηκαν στη σχετική έρευνα και οι τεχνικές της τρισδιάστατης επιφανειακής απεικόνισης και υπολογιστικής τομογραφίας. (Ομάδα Μελέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων). Αυτή η προσέγγιση είχε ως αποτέλεσμα την ανάγνωση περισσοτέρων επιγραφών και τη δημιουργία νέων προτάσεων για την ανακατασκευή του Μηχανισμού.Η xρήση του τετράεδρου σφυρήλατου ήλου μας είναι γνωστή ήδη από την ναυπηγική της κλασικής περιόδου. Στα πλεονεκτήματα του σχήματος και του υλικού συγκαταλέγονται η άριστη καθήλωση, η σταθερότητα πρόσφυσης σε όλο το μήκος του κορμού λόγω της κλιμακούμενης μείωσης της διατομής, η έλλειψη τζόγου, η περιορισμένη οξείδωση και, τέλος, η μεγάλη αντοχή στις πλευρικές εντάσεις. Η αρχική τους θέση, στη ναυπηγική δομή του πλοίου, μας είναι άγνωστη. Παρόμοιας μορφής χάλκινοι ήλοι, έχουν χρησιμοποιηθεί για την καθήλωση των νομέων πάνω στο πέτσωμα. Η απουσία, ωστόσο, στρεβλωμένων σε ορθή γωνία ακίδων, όπως θα αναμενόταν στην περίπτωση αυτή, σε συνδυασμό με το μεγάλο τους μήκος και την παρουσία στρεβλώσεων στα 2/3 του σωζόμενου μήκους, προδίδουν ότι προέρχονται από την περιοχή των υφάλων, της τρόπιδος ή της ιστοπέδης.

Βιβλιογραφία: Ν. Καλτσάς-Ε. Βλαχογιάννη-Π. Μπούγια(επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο-οι θησαυροί-ο Μηχανισμός,. Κατάλογος της αρχαιολογικής έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Απρίλιος 2012.

Σπαράγματα μεταλλικών φύλλων

Υλικό: Μόλυβδος
Προέλευση: Ναυάγιο Αντικυθήρων.
Από την ανέλκυση του 1976 (7-7-1976, από βάθος 52 μ.)
Χρονολόγηση: Α΄ μισό του 1ου αι. π.Χ. και πριν
Διαστάσεις: Πάχος 0,0015 μ.-0,004 μ.
Aρ. ευρ.: Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, X 19015
Χώρος έκθεσης: Πτέρυγα Περιοδικών Εκθέσεων, Αίθουσα Ι

Η επένδυση της εξωτερικής επιφάνειας του κύτους των πλοίων με φύλλα μολύβδου, τουλάχιστον έως την ίσαλο γραμμή αλλά, κατά περίσταση, και σε υψηλότερο επίπεδο, μαρτυρείται ήδη από τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. στο πλοίο της Κυρήνειας, όταν αυτό είχε γεράσει. Η επένδυση του κύτους γενικεύθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και τη ρωμαϊκή δημοκρατική περίοδο σε νεοναυπηγημένα σκάφη αλλά σταμάτησε στα τέλη του 1ου αι. μ.Χ. Η στιβαρότερη κατασκευή των πλοίων από την αποτελεσματικότερη σύνθεση της τρόπιδας και του σκελετού, καθώς και η μόνωση των αρμών, σε συνδυασμό με την πρόθεση μείωσης του κόστους, θεωρούνται ικανοί λόγοι για την εγκατάλειψη αυτής της πρακτικής.

O Aθήναιος (Δειπνοσοφιστα? 5.207b) είναι αρκετά διαφωτιστικός, όταν περιγράφει τον τρόπο επένδυσης του πλοίου Συρακοσία του Ιέρωνος Β' των Συρακουσών (250-225 π.Χ.). Τα λεπτά φύλλα από μόλυβδο παρακολουθούσαν τις υποκείμενες καμπύλες και στερεώνονταν, με τη βοήθεια μικρών χάλκινων ήλων σε κανονική διάταξη, επάνω από ύφασμα, δορά ζώου ή φύλλα δένδρων εμβαπτισμένα σε ρητίνη ή πίσσα. Τα τελευταία αυτά υλικά στεγανοποιούσαν τα ξύλα. Τα φύλλα μολύβδου, με τη σειρά τους, τα διατηρούσαν στη θέση τους και τα προστάτευαν. Η παρουσία αυτής της επένδυσης απέτρεπε την υπονομευτική για το ξύλο ενέργεια για το ξύλο ενέργεια θαλασσίων μικροοργανισμών, όπως του μαλακίου teredo navalis. Η επίπτωση από το βάρος του μολύβδου ήταν αμελητέα, όσο αύξανε το μέγεθος του πλοίου. Οι μικρές ποσότητες μολύβδου στα διάφορα ναυάγια εκλαμβάνονται ως πρώτη ύλη για επισκευές κατά τη διάρκεια των ταξιδιών. Έχει υποστηριχθεί ότι η αφθονία μολύβδου στη Λαυρεωτική και η ιδεώδης θέση της σε σχέση με τις θαλάσσιες εμπορικές οδούς θα την καθιστούσαν ιδανική για αυτού του είδους την ναυπηγοεπισκευαστική εργασία. Μία τέτοια λειτουργία θα ήταν εύλογη έως τον πρώιμο 1o αι. π.Χ., οπότε τα λαυρεωτικά αργυρεία περιέπεσαν σε παρακμή.

Βιβλιογραφία: Ν. Καλτσάς-Ε. Βλαχογιάννη-Π. Μπούγια (επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο-οι θησαυροί-ο Μηχανισμός, Κατάλογος της αρχαιολογικής έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Απρίλιος 2012- Απρίλιος 2013, Αθήνα 2012, 43-44 αρ. (Π. Μπούγια).

Σωλήνας παροχέτευσης ύδατος

Υλικό: Μόλυβδος
Προέλευση: Ναυάγιο Αντικυθήρων.
Από την ανέλκυση του 1900-1901 και του 1976 (15-11-1976, από βάθος 50 μ.)
Χρονολόγηση: Α΄ μισό του 1ου αι. π.Χ. και πριν
Διαστάσεις: Μήκος 0,415 μ., Μέγιστη διάμετρος 0,08 μ.
Aρ. ευρ.: Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, X 19014
Χώρος έκθεσης: Πτέρυγα Περιοδικών Εκθέσεων, Αίθουσα Ι

Κατά κύριο λόγο σε τέτοιους σωλήνες, κατά περίσταση συνδυασμένους με υπολείμματα συλλεκτηρίων δεξαμενών, αναγνωρίζονται λείψανα της αντλίας (αρχ. αντλία, άντλος, λατ. sentinaculum) για παροχέτευση των υδάτων (αρχ. άντλος, λατ. sentina) από το εσωτερικό του κύτους, τα οποία παρεισέφρεαν εκεί λόγω χαλάρωσης των αρμών αλλά και της βροχής. Ο πρωιμότερος μολύβδινος σωλήνας από συσκευή άντλησης έχει ταυτισθεί στο ναυάγιο του 300-270 π.Χ. στο Serce Limani. Οι σχετικές αρχαιολογικές μαρτυρίες, όμως, απαντούν στην πλειονότητά τους στην πρύμνη ναυαγίων του 1ου αι. π.Χ. (Grand Congloue, Albenga, Titan, Μahdia, Madrague de Giens κλπ.). Η πλήρης ανάπτυξη της υποδομής αυτής προϋποθέτει την ύπαρξη τρόπιδας και ικανό βάθος κύτους. Η απαγωγή των υδάτων από τον πυθμένα επιτυγχανόταν με την κίνηση δύο κατακόρυφων τροχών, ενός στο κατάστρωμα και ενός στον πυθμένατου κύτους, με τη βοήθεια σχοινιού εφοδιασμένου με ξύλινα δισκία κατά διαστήματα. Όταν ο χειριστής (λατ. sentinator) περιέστρεφε με λαβή τον ανώτερο τροχό, η κίνηση μεταδιδόταν μέσω του σχοινιού στο κατώτερο, βυθισμένο στα προς άντληση ύδατα, και τα προωθούσε μέσω ξύλινου σωλήνα σε μολύβδινη συλλεκτήρια δεξαμενή στο κατάστρωμα. Μολύβδινοι σωλήνες, προσαρμοσμένοι στη βάση της δεξαμενής, παραλάμβαναν το περιεχόμενο της δεξαμενής και το απομάκρυναν από το σκάφος ακολουθώντας την κλίση του. Αρχαιολογικές ενδείξεις, όμως, υπαινίσσονται και την έξοδο των σωλήνων αυτών και κάτω από το επίπεδο του καταστρώματος. H απόδοση της συσκευής ήταν εξαρτημένη από τη διάμετρο του σωλήνα ανόδου των υδάτων και την ταχύτητα περιστροφής του σχοινιού. Ιδιαίτερη ανάγκη για άντληση των υδάτων είχαν τα σιταγωγά πλοία λόγω της ευαισθησίας του φορτίου τους (συσκευασία σε σάκκους ή και χύδην αποθήκευση κατά τις θαλάσσιες μεταφορές).

Εικάζεται μάλιστα ότι ο Αρχιμήδης (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί 5.208f), ο οποίος χρησιμοποίησε τον ατέρμονα κοχλία του μεταξύ του 241 και 220 π.Χ. για άντληση υδάτων από το μεγάλο πλοίο του Ιέρωνος Β΄ των Συρακουσών, οδηγήθηκε στην εφαρμογή αυτή στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα, δεδομένου ότι η γενέτειρά του υπήρξε χώρος ναυπήγησης πλοίων μεταφοράς σίτου και ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εξαγωγής αυτού του προϊόντος κατά την αρχαιότητα. Περαιτέρω, είναι εύλογο να έχει επηρεασθεί η τελειοποίηση του συστήματος από τα επιτεύγματα του μηχανικού Κτησιβίου στον τομέα των αντλιών.

Βιβλιογραφία: Ν. Καλτσάς-Ε. Βλαχογιάννη-Π. Μπούγια (επιμ.), Το Ναυάγιο των Αντικυθήρων: Το πλοίο-οι θησαυροί-ο Μηχανισμός, Κατάλογος της αρχαιολογικής έκθεσης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Απρίλιος 2012- Απρίλιος 2013, Αθήνα 2012, 44-45 αρ. 6 (Π. Μπούγια).

Πηγή : Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Σχόλιο : Τελικά δεν είναι μόνο ο μηχανισμός του ναυαγίου των Αντικυθήρων μοναδικός και το πλοίο που τον μετέφερα, είναι εξ΄ίσου μοναδικό.
Με τις πολύ μικρές έως και ασήμαντες γνώσεις μου, πάνω στην Ελληνική παραδοσιακή ναυπηγική, θα μπορούσα να ισχυριστώ, ότι αυτό το πλοίο και αυτό που κουβαλούσε, είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Απλά βεβαιώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο :
1ον Γιατί ξέρουμε τόσα λίγα, για τα πλοία των αρχαίων Ελλήνων.
2ον Γιατί αγνοούμε ηθελημένα από εκείνους, το επίπεδο της τεχνογνωσίας τους και θα τολμούσα να πω, της τεχνολογίας τους....
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Xenios για αυτό το μήνυμα:
Nikoscot (04-12-12)
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 18:41.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.